Αληθινά και όμορφα χτυπά

(ένας ιδρωμένος, παχύσαρκος, ταλαίπωρος, σε μια γωνιά κάθεται μόνος...)

Κατετάγην στο στρατό ουραγός
βοηθητικό προσωπικό καθώς λεν
των αξιωματικών να γυαλίζω τις μπότες
και να ξυστρίζω τους υπερήφανους ίππους

και τελευταίος δούλος στ' αγρόκτημα
ανειδίκευτος ολοσχερώς
να καίει όλη μέρα ο ήλιος πυρός
και γω κοπριά να φτυαρίζω στους κήπους

και τόσα άλλα... μα πώς; αναρωτιέμαι: μα πώς;
την αλήθεια δε βλέπετε, την ομορφιά
που μέσα μου κρύβεται και της ευαίσθητης
καρδιάς μου δεν ακούτε τους χτύπους;

μοναχός απαντώ: κανείς να κοιτάει ώρα δε θέλει
το δύσμορφο αυτό σου παρουσιαστικό
μα και γιατί είναι κάτω θαμμένη
από αλλεπάλληλα στρώματα λίπους.