Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Φανερώσου αν εισ' εδώ


27-28/5/'016, Μικρό Χωριό, Προυσός, Καστανιά, Τόρνος, Μικρό Πάντα Βρέχει - Ευρυτανία

Ούτε που απάντησε
παρών αν ήταν όντως
ούτε που αντέδρασε ποτέ
κατά ουδένα τρόπο
καθ' όλη τη διάρκεια
της θείας λειτουργίας
παρά τις επανειλημμένες επικλήσεις
των ιερέων, των ιεροψαλτών, των διάκων
ίσως από υπερβολική σεμνότητα
μπορεί κι εν τέλει ν' απουσίαζε
πιθανόν και νά ΄τανε πρόσωπο ανύπαρκτο
ένα μυστήριο, ένας θρύλος

ο κύριος Λέησον.


Σημ. Ευχαριστώ το φίλο Κώστα που μου μετέφερε την απορία της επτάχρονης βαφτισιμιάς του: "Νονέ, ποιός είναι ο κύριος Λέησον που όλο λέει ο παππούλης στην εκκλησία;".

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Ο τρυφηλός του Νότου (ο αιρετικοσύντακτος)


Δε μ' αρέσει η παγωνιά
και το κρύο φοβερό
δε χιόνι θέλω και σκοτάδι
και το Βόρειο καιρό

Είμαι άνθρωπος της ζέστης
νά 'χει θέλω όλο λιακάδα
τό 'να με πόδι στο νερό
να όλο κάνουμε βαρκάδα

Κι άμα δέσουμε και βγούμε
πάλι έξω στη στεριά
να πίνουμε, να τρώμε
από κάτου τη μουριά

Κι άμα γλυκειά η κούραση
νάρκη στα μάτια φέρει
μπορούμε να κοιμόμαστε
το όλο μεσημέρι.

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Βελόνα στο πάτωμα


Είδα μία βελόνα στο πάτωμα
σήμερα το πρωί
όχι βελόνα μεταλλική
από αυτές που χρησιμοποιούν
οι ράφτες ή οι μοδίστρες
βελόνα – φύλλο από φυτό
δένδρου ήταν κωνοφόρου
που αμέσως αναγνώρισα
με το έμπειρο του πεζοπόρου των βουνών το βλέμμα
ότι ήταν από έλατο
(σιγά ρε ορειβάτη…
λες και δε θα μπορούσε ο καθείς
ν’ αναγνωρίσει ευθύς
ετούτο το απλό, το στοιχειώδες;)
είδα τέλος πάντων μία βελόνα στο πάτωμα
σκύβοντας τα μοκασίνια μου να βάλω
μπήκες ο Μάιος βλέπεις
ζέστανε ο καιρός και…
(ώπα ρε ψώνιο
πού έμαθες μωρέ
να λες έτσι εσύ τα υποδήματα αυτά
που χρόνια τώρα όλοι στη γενιά μας
τα ξέρουμε παπούτσια παντοφλέ;)
είδα, λέω, μια βελόνα στο πάτωμα
σήμερα το πρωί
μια βελόνα από έλατο
στο πάτωμα το ,ομολογώ, όχι και τόσο καθαρό
ανάμεσα σε σκόνη άφθονη
και σβώλους από χνούδια
και διάφορα, ετερόκλητα, μικρά απορρίμματα
και σαν την είδα, αμέσως εθυμήθηκα
ποιά η προέλευση της…
ήταν τον προηγούμενο Δεκέμβριο
εγύριζα στο σπίτι αργά
είχαν περάσει τα μεσάνυχτα
ερχόμενος από μια μουσική εμφάνιση
στης πόλεως το κέντρο
κι επερπατούσα κατά μήκος του περίβολου
εις το πεδίον του Άρεως
όπου στο ύψος του αγάλματος
της Αθηνάς θεάς
ήταν στημένο ως κάθε χρόνο ένα υπαίθριο
παζάρι δενδρυλλίων ελάτης
με σκοπό τη χρήση διακοσμητική
στα σπίτια των κατοίκων γύρω
κατά τη διάρκεια της επερχόμενης
εορταστικής της περιόδου
κι είχε σ΄ ένα σημείο ένα μικρό σωρό
από κλαδιά κομμένα
με προφανή αιτία τον καλλωπισμό
και τις προς συμμετρία εις τα μικρά
δενδράκια επεμβάσεις
διάλεξα μερικά και πήρα
και φθάνοντας στο σπίτι τα ετοποθέτησα
εις ένα βάζο με νερό κι απάνω στο τραπέζι
όπου τις μέρες τις επόμενες γύρω απόθεσα
και τον καθιερωμένο για την εποχή το διάκοσμο
κι αφού περάσαν οι γιορτές
τα στολίδια μάζεψα
και στο πατάρι τα εφύλαξα
πάλι για - πρώτα ο Θεός - του χρόνου
και τα κλαδάκια πέταξα
κι έχυσα το νερό στις ζαρντινιέρες στη βεράντα
και σκούπισα όσες βελόνες είχαν πέσει στο τραπέζι ή κάτω
μα τούτη δω φαίνεται ξέφυγε
και βρέθηκε πάλι σήμερα στο πάτωμα
κάνοντας με να συλλογισθώ
γοργά πώς φεύγει ο χρόνος
κι έρχεται πάλι.

Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Πες τα Τζιμ


Αποφθέγματα του Αμερικανού ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφου και κριτικού Jim Harrison, 1937 – 2016, μετάφραση Χ.Δ.Τ.

Η καλή ποίηση είναι η γλώσσα που θα μιλούσε η ψυχή σου, αν μπορούσες να διδάξεις την ψυχή σου να μιλά.
Μερικοί άνθρωποι ακούνε τις εσώτερες φωνές τους πολύ καθαρά και ζουν μ΄αυτά που ακούν, τέτοιοι άνθρωποι ή τρελλαίνονται ή γίνονται θρύλοι.
Το νου σου περιπλανώμενε, κι ο δρόμος περπατά μαζί σου.
Ο θάνατος μας κλέβει τα πάντα εκτός από τις ιστορίες μας.
Ελπίζω να μείνω έκθαμβος αύριο από δεν ξέρω τι.
Η φύση δεν σε κάνει να ξεχνάς την κανονική ζωή σου, η φύση αφαιρεί τις περισπάσεις για να θυμηθείς καλύτερα.
Θα προτιμούσα να δώσω δίοδο σε όλη την ανθρώπινη αγάπη και την απογοήτευση ρισκάροντας να γίνω σαχλός, παρά να πεθάνω εξυπνάκιας.
Η συμβουλή μου είναι μην προσπαθείς να κατοικήσεις στην ψυχή ενός άλλου, έχεις τη δική σου.
Καμιά φορά η μόνη απάντηση στο θάνατο είναι το φαΐ.
Μπορώ να γράψω παντού.
Αυτή είναι η μόνη άμυνα απέναντι σε τούτον τον κόσμο, να φτιάξω μια πρόταση εξαιτίας του.
Πήρα 30 δολλάρια για ένα ποίημα από το περιοδικό Έθνος και 500 δολλάρια για το πρώτο μου βιβλίο ποιήσης.
Όλοι οι καλλιτέχνες, σαν είδος, φαίνεται να υποφέρουν πολύ, αλλά το ίδιο και οι ανθρακωρύχοι.
Ο κίνδυνος του πολιτισμού είναι βεβαίως ότι ξοδεύεις τη ζωή σου σε σαχλαμάρες.
  

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Μικρός διάλογος σε ιατρείο


-          - Λοιπόν αγαπητέ…
-          - Ναι γιατρέ μου, πείτε μου, σας ακούω, όλος αυτιά είμαι.
-          - Μελετώντας τον ιατρικό σας φάκελο, το ιστορικό σας δηλαδή όπως και τις τελευταίες εξετάσεις και βασιζόμενος επίσης στην κλινική εξέταση που εγώ σας έκανα και την εικόνα που παρουσιάζετε, θα ήθελα να σας μιλήσω για ορισμένα ζητήματα που υπάρχουν, εν σχέσει με την υγεία σας.
-          - Ναι γιατρέ μου, όπως τα λέτε, υπάρχουν ζητήματα, πολλά, πάμπολλα ζητήματα.
-          - Κατ΄αρχάς είναι δεδομένο ότι πάσχετε από μίαν παιδιόθεν, ανίατη κατάθλιψη.
-          - Έτσι ακριβώς, αλίμονο, είναι.
-          - Επίσης από μία - διαρκή εδώ και πολλά χρόνια - αγχώδη, νευρική διαταραχή, που την τελευταία περίοδο παρουσιάζεται οξεία…
-          - Οξυτάτη γιατρέ μου.
-          - Επιπλέον σας κατατρύχουν μια σειρά από σοβαρές έως και επικίνδυνες εξαρτήσεις με προεξάρχουσα τον αλκοολισμό.
-          - Τώρα τί να πω γιατρέ μου; Όχι να πω; Ε, δεν κάνει να κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας…
-          - Αλλά δεν είναι μόνο αυτά!
-          - Όχι βέβαια! Τι λέτε; Νά ‘ταν μόνο αυτά…
-          - Διακρίνεστε ακόμα για οκνηρία, αμέλεια, σύγχυση, ατολμία, αναβλητικότητα, απροθυμία αλλαγών και καινοτομιών, αδυναμία συγκρούσεων και διεκδίκησης δικαιωμάτων, ονειροπληξία, ανερωτισμό και κρυπτομοφυλοφιλία…
-          - Ε όχι και ομοφυλοφιλία γιατρέ μου!
-          - Σιωπή! Ακούς εκεί! Θα με αμφισβητήσεις κιόλας!... Τη δουλειά μου δεν ξέρω;
-          - Καλά, ότι πείτε εσείς…
-          - Τέλος, γενικά, παρουσιάζετε μία, σε σωματικό επίπεδο,  βαρύτατα κλονισμένη - κατά φαντασίαν - υγεία.
-          - Ναι, ναι γιατρέ μου αλί ο δυστυχής… Λέτε να υπάρχει ελπίς ίασης ή έστω βελτίωσης;
-          - Κοιτάξτε: θεωρώ ότι με μία ήπια θεραπεία, απολύτως ασφαλή από πιθανές παρενέργειες, στρατηγικά και ορθολογιστικά σχεδιασμένη, μπορεί να δοθεί λύση - έως και οριστική - μέσα σε χρονικό διάστημα περίπου… είκοσι ετών!
-          - Μα τι λέτε γιατρέ μου; Εγώ μπορεί να έχω πεθάνει σε είκοσι χρόνια!
-          - Μα αυτό εννοώ οριστική λύση!
-          - Εν πάσει περιπτώσει, δε μπορεί να γίνει κάτι πιο σύντομα; Τώρα;
-          - Η ίδια λύση να παρασχεθεί με τρόπο αποφασιστικό, έως και βίαιο αν χρειαστεί, αμέσως τώρα!
-          - Μάλιστα γιατρέ μου, εννόησα, σας ευχαριστώ πολύ! Τί οφείλω παρακαλώ;
-          120 Ευρώ.
-          - Βεβαιότατα, αμέσως, ορίστε… Εεμμμ… μια αποδειξούλα μόνο, να ζητήσω παρακαλώ…
 - Ααα, με απόδειξη 150.     

Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

Στην πλαγιά του βουνού


Έβλεπα την πλαγιά του βουνού
καταπράσινη, ολόφυτη θάμνους και δένδρα
από κει που στέκομουν περιμένοντας
την άχαρη ώρα της αναμονής
και μάλιστα για υπόθεση όχι ευχάριστη
έτυχε να βλέπω την πλαγιά του βουνού
και φαντάστηκα τον εαυτό μου ν’ ανηφορίζει
περπατώντας ανάμεσα τα θυμάρια, τις ρίγανες
τα άνθη της άνοιξης, τα πεύκα ανάμεσα
και να φτάνω στην κορυφογραμμή
και ν’ αντικρίζω τι είναι από την άλλη μεριά
και πίστεψα εκείνη τη στιγμή κι εγώ
ότι υπάρχει ομορφιά
υπάρχει ελπίδα.