Τρίτη 30 Απριλίου 2019

Πάει (ξανά πάλι) η παλιά προμετωπίδα


Σήμερα αγαπητοί επισκέπτες, αναγνώστες και φίλοι του ιστολογίου, καλοί μου άνθρωποι, όπως λέγαμε και πριν καιρό (https://badsadstories.blogspot.com/2018/09/blog-post_25.html αλλά και http://badsadstories.blogspot.com/2018/01/blog-post_4.html) και αντιγράφουμε σε μεγάλο βαθμό σήμερα, βάσει μίας συνήθειας που εξεκίνησε και βαίνει σταδιακά προς παράδοση, έγινε η αποκαθήλωση της παλιάς προμετωπίδας μας η οποία, επί ικανό χρονικό διάστημα έξι και πλέον  μηνών υποδεχόταν τους εισελθόμενους με ισχύ υπολογίσιμη και ωραίο αισθητισμό, προϊδεάζοντας τους ίσως περί του τί θα βρούνε, λίγο έως πολύ, παρακάτω. Για αυτήν την χρήσιμη πολύ λοιπόν και τίμια υπηρεσία που προσέφερε, καλό θεωρήσαμε να μην την αφήσουμε να χαθεί και μείνει αφανής, παρά να την περισώσουμε έστω και ως αρχειακή αναφορά με τούτη εδώ την αφιερωμένη, ειδικά σε εκείνη δημοσίευση. Ελπίζουμε συγχρόνως ότι επάξια θα την αντικαταστατήσει η νέα που μόλις προ ολίγου αναρτήσαμε και όσο η προηγούμενη ή - γιατί όχι; - κι ακόμα παραπάνω θα σας ικανοποιήσει. Άλλωστε οι καλλιτέχνες δημιουργοί τυγχάνουν αμφότεροι πατριώτες Πελοποννήσιοι, προερχόμενοι από δύο πανέμορφους συνορευόμενους νομούς, ο έως τώρα από την Αρκαδία και ο νυν από τη Λακωνία.
Καλή ανάγνωση λοιπόν...

"......
Στη γλώσσα της ποίησης σημασία έχει όχι μόνο αυτό που βλέπεις (διαβάζεις) γραμμένο αλλά και το άλλο που δε βλέπεις γραμμένο. Αυτό που κάποτε ακούγεται σα δεύτερος ήχος στα ενδιάμεσα των συλλαβών και των λέξεων - δεν είναι η σιωπή, μη βιάζεσαι - είναι ο ήχος που αφήνουν οι λέξεις όταν οι συλλαβές και οι λέξεις τρίβονται - τα κόκαλά τους τρίβονται - η μία με την άλλη.
......"
Από το βίβλίο "Το εμφύλιο σώμα" - εκδόσεις Εικοστού Πρώτου, κεφάλαιο 17 - "Χαλανδρίτσα", του Κώστα Βούλγαρη


Δευτέρα 29 Απριλίου 2019

Ανικανοποίητος επιθυμία, εν Αθήναις, λίαν πρωΐαν


Πυκνή κυκλοφορία
συμφόρηση οδών
φωνές και κορναρίσματα
και τόσα παρανόμως
σταθμευμένα οχήματα
περνάς ένα - ένα τόσα μαγαζιά
μα πώς να σταματήσεις
έστω δύο λεπτά προσωρινά
θα πέσουν να σε φάνε
Θεέ μου, τί ράτσα!

Λες κι επιθύμησα
κάτι το τρομερό
ετούτο το πρωί...
...μία μπουγάτσα.

Πέμπτη 4 Απριλίου 2019

Γύρω και μέσα και πίσω και πάνω


Τόση ομορφιά
όπου κι αν βρεθείς
απανταχού της Ελλάδος
στη φύση την άνοιξη
έκθαμβος αντικρίζεις
αυτήν την έκρηξη χρωμάτων
την πανδαισία της χαράς, της ζωής
κάτω απ' το γλυκό φως της ημέρας
να μεγαλώνει που έχει αρχίσει κι αργότερα
καθώς ο καιρός, κι αυτός έχει ζεστάνει
μπορείς να κάθεσαι έξω
με δέος να κοιτάς
τον απέραντο έναστρο θόλο
κι έτσι όπως στέκεις εκεί ενεός
πες μου αλήθεια
μπορείς να το πεις;
ποιός μπορεί να το πει;
πως δεν υπάρχει Θεός.

Τρίτη 2 Απριλίου 2019

Ο στρατιώτης του Θεού


Πότε με έχουν κάμψει
αι καιρικαί συνθήκαι
αι ελλιπείς προμήθειαι
αι άδειαι αποθήκαι
ο ανεπαρκής ο αριθμός
των συνοδοιπορούντων
ο θρήνος και ο κοπετός
των δυστυχών πενθούντων
αι βιασθείσαι νεαραί
αι σφαγιασθείσαι κόραι
καθ' όσον είσαι πλάι μου
Κύριε και Εωσφόρε
η πλάνη πίστις αίφνης
με βία θα εκριζωθεί
πεποίηθησιν θ' αλλάξωμε
στον κάθε αφελή
η χάρις Σου με δέος
θε να προσκυνηθεί
ω! ένδοξε Συ Άρχων
ω! Μεφιστοφελή.