Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Adieu

Του καπνού τα θρίμματα
τάστριψα σιγάρο τελεφτέο
μια κούπα γιόμισα αποπίματα
βιδάνι σάμπως ποτό σπουδαίο
μόνος του επροκάλεσε θα πουν
το απεφκτέο
σα δε λογάριασε το της ζωής
σπουδέο.

Αντι ο έο!

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Κι αν ειν' η μοίρα μου.... πολύ μεθυσμένη....

Ούτε που θέλησα ποτές να έχω άλλη μοίρα
βουτιές να δίνω μοναχά σε θάλασσα από μπίρα
να κολυμπώ προσθίως, ολοταχώς μπροστά
να κολυμπώ υπτίως, αργά νωχελικά
λογαριασμό σε κανείς να μη δίνω
κι όλο να πίνω. Να πίνω. Να πίνω!

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (130)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα.

Ιδρώτης, ο: αυτός που εργάζεται σκληρά, που επιτυγχάνει δύσκολο στόχο, που γενικώς πασχίζει με κόπο και ιδρώτα. Π.χ. «- Εγώ που λέτε μάγκες, πάνω απ’ όλα σέβουμαι δυο πράματα: τον άνθρωπα τον ιδρώτη και τον ιδρώτα του. Μάλιστα!».

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Σε θυμάμαι από την κόψη

Έκοβα ένα βιβλίο δεμένο προ ολίγου
πάει να πει με τις σελίδες του ενωμένες
τι βίτσιο κι αυτό
και πόσο εκνευριστικό!
Μα, από την άλλη.....
τό 'κοψα (όπως πάντα)
με τον χαρτοκόπτη που
πριν χρόνια πολλά μου χάρισες
και το βιβλίο κόβοντας σε θυμήθηκα.
Κόβοντας βιβλία όχι μόνο, μη νομίσεις,
σε θυμούμαι.
Συχνά. Νομίζω πάντα.
Μικρή μου … σε θυμούμαι.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (129)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα.

Ανιερέας, ο: ανά τους – πολλούς – αιώνες ιστορίας της Εκκλησίας, υπήρξαν (και υπάρχουν) πολλοί άξιοι λειτουργοί της που ενστερνίσθηκαν και τίμησαν και εφάρμοσαν τις διδαχές Του. Αλλά υπήρξαν (και υπάρχουν) και ένα σωρό καθάρματα που περιβεβλημένα με τα άμφια ή το σχήμα, βρήκαν την ευκαιρία μεταμφιεσμένοι κατ’ αυτόν τον τρόπο, να ανοσιουργήσουν με τρόπον ακόμη πιο επαίσχυντο (λόγω και της εγγενούς αντίφασης) από ότι αν ήσαν απλώς, απλά καθάρματα. Π.χ. «- Α ρε κρέμασμα, ανάποδα, που θέλει ο τραγόπαπας!», «- Ποιός;», «- Αυτός, ο ανιερέας, ο τάχα μου άγιος. Τί άγιος, διάβολος σωστός είναι!», «- Ποιός μωρέ;», «- Ο πάτερ Ιερόδουλος, ποιός άλλος; Όχι μόνο κατάφερε τη γριά, τη χήρα, και έγραψε στο εκκλησιαστικό του ίδρυμα όλη την τεράστια περιουσία της, μετά την έβαλε στο γηροκομείο του και δυο μήνες αργότερα την έδιωξε, για να επωφεληθεί ακόμα και το ασήμαντο κόστος της διαμονής της. Κι είναι, η κακομοίρα, στους δρόμους τώρα».

26/1/010
αίθουσα αναμονής κεραμοποιΐας «Αναγνωσταρά», Καλαμάτα, Μεσσηνία (αναμένοντας για επαγγελματική συνάντηση)

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Η μπαλλάντα του φιλοπόλεμου

Μου αρέσκεται να γίνεται πόλεμος
αγαπώ τα πυρ της μπομπάρδας
θέλω συνέχεια οι κάνες ν’ αχνίζουνε
οι στρατιώται να ορμούν με «εφόπουλου λοχ»
οι τραυματίαι «κυργιελέησο» να κράζουνε
πριν φαν στο κεφάλι το βόλι της χάρης.

Θέλω τα χωριά να ερημώνουνε
τα σπαρτά να καούνε
τα μουλάρια να κλέβουνται
και να σφάζουνται οι κότες.
Οι γυνέκες ομαδόν να βιάζουνται
αδιαφόρετα νέες, γριές ή κορίτσια.

Οι εκκλησιές να γκρεμίζουνται
και να σκεπάζονται ούλα
με σκόνη πηχτή
με μυρουδιά μπαρουτιού
μαθές και θανάτου.
Ααα! Πώς μ’ αρέσκεται να γίνεται πόλεμος!

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (128)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα.


Τιποτέννοια, η: διαννόημα χωρίς ουσία, χωρίς σημασία, κενό περιεχομένου, κούφιο, μηδενικό. Π.χ. «Μμμμμμ! Δόκτωρ φιλοσοφίας και πράσιν’ άλογα. Ολόκληρο βιβλίο γεμάτο τιποτέννοιες, δε ντράπηκε να βάλει τα’ όνομα του;».

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

O Γηδεμώ Πασσάς

Γηδεμώ Πασσάς (λήμμα στην Τουρκιπαίδεια): Μωαμεθανός ευγενής και αξιωματούχος, που αφού έτυχε εξαιρετικής παιδείας όσον αφορά τις εγκύκλιες αλλά και τις ανώτερες σπουδές του κοντά στους πιο ξακουστούς δασκάλους της Ανατολής, αποφάσισε να μεταβεί στην Εσπερία για να συνεχίσει. Μετοίκησε εις Παρισίους όπου και έμαθε γρήγορα να μιλά (μα και να φορά) φράγκικα. Στη συνέχεια ξεκίνησε να γράφει λογοτεχνία στη γλώσσα αυτή και διέπρεψε, κυρίως στην τέχνη του διηγήματος, εκδίδοντας πλήθος βιβλίων και πετυχαίνοντας σπουδαία αναγνώριση.
Δεδομένου ότι, ο Γηδεμώ Πασσάς, παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του, πιστός στο Ισλάμ, θεωρείται απεχθής και ιερόσυλη η – μετά θάνατον – οικειοποίηση του ονόματος και του έργου του από τους απίστους. Βλ. και εδώ.

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Χημειοθεραπεία

Μακάρι ο Μεγαλοδύναμος και η θεία Του η Χάρις
να μας προστατεύσει, από το να μετράμε τις στιγμές
αγαπημένων μας προσώπων για ώρες ατελείωτες
(Κύριε πώς κάνεις ώρες-ώρες Ο Χρόνος να τεντώνει;)
με τις σταγόνες που αργοσταλάζουνε, που πέφτουν, του ορρού.

Ο ευχέτης: Χ.Δ.Τ.

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Η άβυσσος Macocha (Τσεχία)

Δημοσιεύθηκε αρχικά στο διαδικτυακό forum της Σπηλαιολογικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Σ.Ο.Ε. - http://www.fhs.gr/gr/forum), ενότητα «Σπήλαια και Λογοτεχνία».
Πηγή: το βιβλίο “True Tales of Terror in the caves of the World” του Paul Jay Steward, Αμερικανού σπηλαιολόγου και συγγραφέα που έχει εκδώσει δύο συλλογές Ιστοριών Τρόμου, πραγματικών ή φανταστικών, που διαδραματίζονται σε σπήλαια.
Μετάφραση Χ.Δ.Τ.

«……………………..
Η άβυσσος Macocha βρίσκεται βόρεια της πόλης Brno, στην καρδιά της Τσεχικής Δημοκρατίας (πρώην Τσεχοσλοβακίας). Το βάραθρο αποκαλύφθηκε όταν η οροφή ενός τεράστιου σπηλαιοθαλάμου κατέρρευσε, δημιουργώντας ένα χάσμα με μήκος πάνω από 300 μέτρα, πλάτος 120 μέτρα και βάθος 150 μέτρα. Ένας υπόγειος ποταμός τροφοδοτεί δύο μικρές λίμνες στον πυθμένα του βαράθρου και συνεχίζεται στο τουριστικά αξιοποιημένο τμήμα τους σπηλαίου.
Η ύπαρξη του βαράθρου αναφέρεται ήδη σε έγγραφα του 1575, αλλά δεν ήταν παρά στις αρχές του 1700 που πήρε το όνομα άβυσσος Macocha. Για την προέλευση της ονομασίας, υπάρχει μια ιστορία που λένε οι ντόπιοι για ένα χήρο που ζούσε με το γιο του στο κοντινό χωριό Vilemonice. Αφού έζησε για πολλά χρόνια χωρίς γυναίκα, τελικά ξαναπαντρεύτηκε. Το ζευγάρι απέκτησε σύντομα παιδί και η μητριά δε συμπαθούσε καθόλου το θετό παιδί της. Ένα πρωί η μητριά παρέσυρε το παιδί στο χείλος του βαράθρου και το έσπρωξε μέσα. Χάρη σε εξαιρετική τύχη, μπλέχτηκε στα κλαδιά ενός θάμνου που φύτρωνε στο γκρεμό. Ένας περαστικός άκουσε τις κραυγές για βοήθεια και κατάφερε να τραβήξει το παιδί. Όταν έμαθε τα νέα ο σύζυγος απέδωσε δικαιοσύνη μονάχος του. Πήγε τη γυναίκα του στο βάραθρο και την έσπρωξε στα μαύρα βάθη.
Από την ημέρα εκείνη το βάραθρο λέγεται Macocha (η μητριά στα τσέχικα). Οι πρώτες καταβάσεις στο βάραθρο δεν έγιναν για εξερευνητικούς σκοπούς αλλά για να ανασυρθούν τα πτώματα ανθρώπων που είχαν αυτοκτονήσει πηδώντας μέσα. Η πρώτη καταγεγραμμένη αυτοκτονία στο βάραθρο έγινε το 1829. Έως σήμερα πάνω από πενήντα άνθρωποι έχουν αφαιρέσει τη ζωή τους πηδώντας στο (φαινομενικά) απύθμενο πηγάδι. Αρκετά από τα πτώματα δε βρέθηκαν ποτέ.
………………».

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Η σπηλιά της Betty Moody

Δημοσιεύθηκε αρχικά στο διαδικτυακό forum της Σπηλαιολογικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Σ.Ο.Ε. - http://www.fhs.gr/gr/forum), ενότητα «Σπήλαια και Λογοτεχνία».
Πηγή: το βιβλίο “True Tales of Terror in the caves of the World” του Paul Jay Steward, Αμερικανού σπηλαιολόγου και συγγραφέα που έχει εκδόσει δύο συλλογές Ιστοριών Τρόμου, πραγματικών ή φανταστικών, που διαδραματίζονται σε σπήλαια.
Μετάφραση Χ.Δ.Τ.

Σπήλαιο Betty Moody, New Hampshire, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Περίπου 9,5 χιλιόμετρα έξω από τις ακτές του New Hampshire, υπάρχει ένα μικρό σύμπλεγμα 9 νησιών με το όνομα Νήσοι Σόαλ - Isles of the Shoals (1).
Κατοικήθηκαν για πρώτη φορά το 17ο αιώνα από τους Άγγλους και έγιναν ο παράδεισος των ψαράδων, των λαθρεμπόρων και των πειρατών. Πάμπολλες φήμες κυκλοφορούν για τους θαμμένους εκεί θησαυρούς. Η περιουσία όλη του πειρατή Μαυρογένη, που συγκέντρωσε μετά από τόσα χρόνια κουρσέματος, λέγεται ότι είναι κρυμμένη κάπου στα νησιά αυτά.
Το νησί Σταρ είναι το μόνο που έχει συγκοινωνία με φέρρυ και είναι σήμερα ένας δημοφιλής προορισμός για τουρισμό ή εταιρικά συνέδρια. Οι ξεναγήσεις, στον τόπο και στο χρόνο, στο νησί Σταρ, έχουν μεγάλη ζήτηση από τους επισκέπτες και ένα από τα πιο δημοφιλή θεάματα είναι η σπηλιά της Betty Moody.
Κατά τη διάρκεια των πολέμων του βασιλέως Φιλίππου (1675-77) οι συμπλοκές με τους Ινδιάνους Γουαμπανόαγκ, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στα νησιά Σόαλ. Σε μία επιδρομή, οι Ινδιάνοι πολεμιστές, πιστεύοντας ότι όλοι οι άντρες είχαν πάει για ψάρεμα κατέπλευσαν στη νήσο Σταρ και επιτέθηκαν.
Μπαίνοντας από σπίτι σε σπίτι τρομοκρατούσαν όσους είχαν μείνει στο νησί. Η Betty Moody, φοβούμενη για τη ζωή της και της ζωή των δύο παιδιών της, κρύφτηκε σε ένα μικρό, υγρό σπήλαιο στην παραλία.
Στο σπήλαιο το μικρότερο παιδί δεν μπορούσε να ησυχάσει ούτε στιγμή. Έκλαιγε και φώναζε συνεχώς, τρομοκρατημένο από το σκοτάδι της σπηλιάς και τα διαπεραστικά ουρλιαχτά των Ινδιάνων. Ξέροντας πως αν τους αιχμαλώτιζαν, θα τους βασάνιζαν και θα τους θανάτωναν, η Betty έκανε το μωρό της να σωπάσει με το μόνο σίγουρο τρόπο: τρελαμένη από το φόβο, στραγγάλισε και σκότωσε το ίδιο της το παιδί. Όταν έγινε ησυχία, η Betty ένοιωσε κάποια παρηγοριά βλέποντας ότι – τουλάχιστον – γλύτωσε τη ζωή του άλλου παιδιού της και τη δικής της. Αλίμονο! Λίγο μετά, ένας Ινδιάνος εμφανίστηκε στην είσοδο της σπηλιάς και έσυρε έξω τη Betty και το παιδί της. Στην αμμουδιά εκείνη κατάφερε να του ξεφύγει και με μια, τελευταία, πράξη απελπισίας ρίχτηκε, μαζί με το παιδί της, στα κύματα και δεν ξαναφάνηκε στην επιφάνεια.
Η περιοχή αυτή της παραλίας είναι σήμερα γνωστή σαν «ο όρμος της Betty Moody». Οι ντόπιοι λένε πως μπορεί μερικές φορές κανείς να δει τα φαντάσματα της Betty και των παιδιών της και πώς μέσα στο σπήλαιο νοιώθει κανείς μία περίεργη παρουσία και ακούει το κλάμα μωρού παιδιού.

Σ.τ.Μ.
1. Shoals: στενές λωρίδας γης στη θάλασσα που ενώνουν μεγαλύτερες εκτάσεις, π.χ. νησιά.

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (127)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα.


Συσκεψηχοπλάκωμα, το: η ανία και η αίσθηση ματαιότητας που νοιώθει κανείς στα βαρετά και ανούσια εταιρικά meeting, γίνεται καμμιά φορά τόσο έντονη που προκαλεί σαφή συμπτώματα κατάθλιψης. Π.χ. «- Ρε Νιόνιο, μαζόχας είναι ο μεγάλος και κάνει meeting πάντα τις Παρασκευές; Αδερφέ μου, τέτοιο συσκεψηχοπλάκωμα με πιάνει, που σχεδόν μου χαλάει το Σαββατοκύριακο».