Σάββατο 20 Ιουνίου 2020

Ο χρόνος στο χώρο αναμονής


Νοσοκομείον Υγεία, χώρος αναμονής χειρουργείων O.D.S., 17/6/'020

Τί κρίμα που δεν είμαι κάποιο πρόσωπο σημαίνον
ας πούμε κάποιος καλλιτέχνης διαπρεπής
ήρως πολέμου, πολιτικός, εφοπλιστής
Ολυμπιονίκης αθλητής ή της Ακαδημίας ανεπιστέλλον μέλος

Αν ήμουν θα μου παίρναν ασφαλώς
του νεκρικού μου του προσώπου εκμαγείο

Με τέτοιες σκέψεις πέρναγα την ώρα μου στο χώρο αναμονής
μέχρι να 'ρθεί η σειρά μου για να μπω
στο χειρουργείο.

Τρίτη 16 Ιουνίου 2020

Να φύγω...



Πού να πηγαίνει αυτός ο δρόμος;
πάει καταπάνω, στο βουνό
στα δάσα πάει, στα ποτάμια
στα ξάγναντα, στον ουρανό
κει απού βλέπεις κάτωθε σου
τα πλάγια και τα χειμαδιά
και πέρα θάλασσα γαλάζια
θάλασσα απέραντη φαρδιά
κει όλο θέλω μόνο νά 'μαι
αχόρταα γύρω να κοιτώ
κι όσο πολύ και να κοιτάζω
να μη μου είναι αρκετό
τι έχω πλαντάξει το τσιμέντο
την πόλη και τη γειτονιά
θέλω να πάω αλλού να ζήσω
μ' αέρα και με λησμονιά.

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Το μονοπάτι


Από του χωρίου Μακρύλογγος (Πάνω Μούσκα) εν χερσονήσω Μεθάνων, έως - διαμέσου μονοπατίου - του εξοχικού εκκλησιδίου - Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, τη έκτη Ιουνίου Δύο Χιλιάδας Είκοσι.


Βαριά κι αβέβαια τα βήματα
στο κακοτράχαλο το μονοπάτι
το εγκαταλειμμένο πια καλντερίμι
που χρησιμοποιούσαν κάποτε οι εντόπιοι
να μεταβαίνουν στα ορεινά τους κτήματα
και να μετακινούνται σε τόπο από τόπο
βαριά κι αβέβαια τα βήματα
ανάμεσα στα βάτα, τα πουρνάρια και τ' αγκάθια
πάνω στις πέτρες τις αλάξευτες...
ξάφνου, τα πόδια απομακρύνονται
κι ανοίγουνε αριστερόδεξα
να μην πατήσουνε στην πολλών μέτρων γραμμή που σχηματίζουν
κι εκατοντάδες τα μυρμήγκια περπατούν
το ένα πίσω απ' τ' άλλο
κάποια φορτωμένα, κάποια ξεφόρτωτα
συνεχίζοντας να κάνουνε αυτό
πού 'χουν οι άνθρωποι πια σταματήσει.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

Άκανθοι



Σαν μ΄ένα από κείνα
τα γάντια τα μακρύτατα
οπού φορούνε οι κομψές γυναίκες
που παίζουνε στους σινεμάδες και τα θέατρα
να ντύθηκε το χέρι μου
όλο ψιλούτσικα μικρά, αόρατα σχεδόν
μα οδυνηρά πολύ και σουβλερά αγκάθια
το σκέπασαν καθώς επιχειρούσα μετακίνηση
της γλάστρας με τον κάκτο
χώρος να γίνει στο μπαλκόνι
για να μπορέσει να εργασθεί ο τεχνικός
που θά 'ρχονταν για τακτική συντήρηση
της κλιματιστικής μονάδος
τον πόνο μου όλο και τούτη την ενόχληση
την αναπάντεχη σκεφτόμουνα εμφατικά και αυτοοικτιρόμουν
όταν, αίφνης, η εικόνα Σου εγέμισε το νου μου
σα να Σε έβλεπα τον στέφανον περιτεθέντα
και με πορφύρα - εξ' αιδούς - επεριβλήθηκαν
τα μάγουλα, το μέτωπο, το πρόσωπο,
όλη η άθλια μούρη μου
και ράπισμα συντριπτικό μα δίκαιο ήταν
σα να καταδέχτηκα
και με κυρίεψε μία τεράστια ενοχή
κι άλλο δεν έκαμα παρά να ψελλίζω συνεχώς
τη μόνη αρμόζουσα παράκληση και δέηση και φράση:
"Θε μου, συχώρεσε με".