Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο (IX)...

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN: 960-6680-12-6). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα:

Φερούδια, τα: μικρά δώρα και άλλα καλούδια που φέρνει ο μουσαφίρης στους ανθρώπους του σπιτιού όταν τους επισκέπτεται (σε χώρες που η συνήθεια είναι παγιωμένη υπάρχει και η -κανονική - αντίστοιχη λέξη όπως: Γερμανία - das Mitbringsel) - π.χ. "- Γειάσου θείε. Μαμάααα, που είναι τα φερούδια του θείουουου;".

Μουσική ΙΙΙ

Μικρό κοντσέρτο για σπιρτόκουτο και μπουκάλι μπύρας

Σύνθεση, ενορχήστρωση, διεύθυνση ορχήστρας και σολίστ: Χ.Δ.Τ.

Ο ιδιόρρυθμος ποιητής

Ο ιδιόρρυθμος ποιητής της
Χαλκίδος Σουρούπης Αντώνιος
τον βίον του όλον στην
πόλη αυτή έζησε όπου και
έγραψε τα πολλά του βιβλία.

Το απόγευμα έγραφε, τα
βράδυα, τις αργίες ή τις σχόλες.
Την ημέρα ηργάζετο σένα
γραφείον της πόλεως
«Διεθνούς εμπορίου».

Όπου και διεκπεραίωνε
την πολλή εμπορική αλληλογραφία καθότι
εγγράμματος και ομιλών
δύο ως τρεις ξένας γλώσσας.

Όταν σχολνούσε ξεκίναγε
για τη γειτονιά του με την
εξωτική ονομασία Καράμπαμπα
ένθα και όπου διαβιούσε να πάει.

(Μικρούτσικος κι ασουλούπωτος
αστεία φιγούρα
με μάτια όμως τόσο βαθιά
όσο δεν είδα ποτέ μου ξανά
σε καρικατούρα).

Το πιο συχνό στάση στο δρόμο
να έκαμνε για ένα έως δύο μπορεί
και τρία ουζάκια και μετά
ανηφόριζε προς τα γύρω
από το κάστρο τα σπίτια.

Λιτά εγευμάτιζε κιέπειτα
ολίγον εξάπλωνε καθώς νοερώς
τον νανούριζε το μακρινό
πηγαινέλα των κυκλοθυμικών
νερών του Ευρίππου.

Και μετά το απόγευμα ύστερα από
τον καφέ απαραίτητο έπιανε να
γράφει τα βιβλία όπου λέγαμε ή συχνά
να φροντίζει και με σπουδή να προβάρει
τις φιγούρες και το δράμα των έργων
του ιδιωτικού του Σκιών του Θεάτρου.

Η Κυριακή του μπαρμπά Θωμά

Την Κυριακή ο μπαρμπά Θωμάς εξ' ονόματος
και όλων των άλλων των σκλάβων που εργάζονταν
καταναγκαστικά στα μπαμπακοχώραφα είπε
στον αδίστακτο Σάιμον Λεγκρή πως δεν ήταν
σωστό να δουλέψουν μέρα αργία που έτσι
κι αλλιώς μια ανάπαυλα χρειαζόταν να κάνουνε
καθώς τη βδομάδα όλη δουλεύανε
από το πρωί ως το βράδυ και ότι
δεν πίστευε πως θα μπορούσε ο αφέντης τους
τόσο σκληρά να φερθεί.
"Δεν πιστεύεις λοιπόν τον Κύριο σου Θωμά
άπιστε" γρύλλισε εκείνος;
"Ίσως αν σε μαστιγώσω ανήλεα
μέχρι ο κνούτος - με τα λουριά
πούχουν πρόκες στην άκρη δεμένες -,
ο κνούτος με τα σφοδρά του κτυπήματα
να λιποθυμήσεις σε κάνει και τότε
καθώς μετά θα συνέρχεσαι και με τα δάχτυλα
ψηλαφάς το πληγωμένο κορμί σου, τότε καθώς
"επί τον τύπον των ήλων" θαγγίζουνε,
θα πιστέψεις μπαρμπά Θωμά άπιστε
και θα σηκωθείς όπως όπως
τσακισμένος να πας στο χωράφι
που ήδη από ώρα οι άλλοι δουλεύουνε
και μαζεύουν το χιονάτο μπαμπάκι".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο (VIII)....

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN: 960-6680-12-6). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα.

Ψαλλωκόκαλο (ρήμα): άδω ψαλμούς σε κατάσταση μέθης. Συχνότατα όσοι τάχουν κοπανήσει, πιάνουν και το τραγούδι. Επιλέγονται διαφόρων ειδών άσματα, το συχνότερον ερωτικά, εύθυμα, πειρακτικά, του καημού και του παράπονου, ηρωικά, επαναστατικά και άλλα. Πολύ σπανίως ωστόσο και πολύ ολίγοι, επιλέγουν ψαλμούς και εκκλησιαστικά τραγούδια. Πιο γνωστός "ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων" Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (με πιο ήπιο και μειλήχιο βέβαια τρόπο από ότι το λήμμα εκφράζει), που αφού τραβούσε τα ποτήρια του στα ταβερνεία του Ψυρρή, τραβούσε έπειτα για το εκκλησάκι του αγίου Ελισσαίου στην Πλάκα κι έπιανε θέση στο ψαλτήρι.
Παράδειγμα: Αστυνομικός σε σωριασμένο στο παγκάκι της πλατείας, άδοντα μεγαλοφώνως και παραφώνως απολυτίκια (!) η ώρα δύο το πρωί - "Ε, εσύ, άντε δρόμο, σπίτι τώρα να ξεκουραστείς, ξεσήκωσες τη γειτονιά!". Μεθυσμένος (τραυλίζοντας) - "Έχετε δίκιο κύριε διοικητά... κι εσείς και η διμοιρία σας (ο αστυνομικός είναι μόνος), εξάλλου (κοιτάει την ώρα στο ... δεξί χέρι - ενώ φοράει ρολόι στο αριστερό).... εξάλλου ψαλλωκόκαλο εδώ και μία ώρα. Αρκετά!".