Πόσα χρόνια υπηρεσίας
καλύτερα ας το πω
συντροφιάς
με συνοδέψατε
αξιόπιστα
στους δρόμους της
πόλης
μα και της εξοχής
καθημερινές,
Σαββατοκύριακα, διακοπές, εκδρομές
σε μέρη βατά μα
και δύσκολα έως και δυσπρόσιτα
μάλλον πέρα απ'
το ρόλο σας
κι όμως
επιδείξατε μιαν απαράμιλλη αντοχή
και μ' αρέσατε
επίσης και στην όψη
όπως και άλλοι
σας είχαν θετικά εγκωμιάσει
κάθε σαιζόν
ξεκινούσαμε απ' την αρχή
κ' ύστερα ξανά
την άλλη
σας αγαπούσα όλο
περσότερο
και η φθορά σας
προσέδινε
μια ωραία πατίνα
μέχρι ν' αρχίσουν
οι αναμενόμενες αβαρίες
σε ειδικούς σας
πήγα για αποκατάσταση
κ' επίσης
προσπάθησα μόνος
φέτος είχα
αποφασίσει "τελευταίο καλοκαίρι"
και προνοητικά
δρώντας
βρήκα
πανομοιότυπα...
Στην τριήμερη
τούτη εξόρμηση
εξώθησα τ' όλο
θέμα στα άκρα
επήλθε βέβαια μια
μεγάλη ζημιά
- όχι πως δεν το
περίμενα -
κ΄είπα μέσα μου:
"μια ακόμα
τελευταία επισκευή και μετά η απόσυρση"
λυπάμαι μα δε
γίνεται τίποτε άλλο
βλέπεις είχατε
γίνει κουρέλια, ρετάλια
πιστά μου
σανδάλια.