Προχθές ήρθε επίσκεψη στο
σπίτι η Β.
εντύπωση μου έκανε
αλήθεια
που δέχθηκε αμέσως την
αυθόρμητη
μεσημεριανή μου πρόσκληση
πολλές φορές στο παρελθόν
αρνιόταν
ή πιο συχνά δεχόταν στην
αρχή
κι ύστερα ακύρωνε με
δικαιολογίες
διάφορες και υπεκφυγές όχι
όμως τη φορά αυτή
και νά ΄σου την κατέφθασε
βραδάκι
μπήκε φουριόζα με το
συνηθισμένο στυλ της
μες στο σπίτι, έβγαλε
παλτά, καπέλλα, κάπες
και μαντήλια και τα
απίθωσε σωρό σε μια καρέκλα
άφησε και το κρασί-δώρο
επίσκεψης απάνω στο τραπέζι
και άρχισε να τριγυρίζει
τα δωμάτια
ακούγοντας τα εξηγηματικά
μου σχόλια
πρώτη φορά ερχόταν στο
καινούριο σπίτι
της άρεσε μου είπε τελικά
και μου το επανέλαβε
αργότερα και πάλι
(μου άρεσε που της άρεσε)
βάλαμε καφέ και κάτσαμε
στον καναπέ για να τα
πούμε
όμορφη που ήταν... τα δυο
μεγάλα
άσπρα στήθη της
ασφυκτιούσαν
και ξεπρόβαλλαν από το
άνοιγμα του μπούστου
("Ηλίθιε, άθλιε,
γιατί την έδιωξες τέτοια γυναίκα;
Τί είναι επιτέλους εκείνο
που γυρεύεις;")
Είπαμε πρώτα λίγο για τα
παλιά
και βρήκα ευκαιρία έστω
και αργά να απολογηθώ
για την απαίσια τότε
συμπεριφορά μου
και ω! πόσο ανακουφίστηκα
ύστερα μιλήσαμε για
οικογένεια, για σπίτια, για δουλειά
και μετά πιάσαμε να
μιλάμε για πιο προσωπικά...
μου είπε η Β. ότι είχε
ένα δεσμό
ενάμιση τώρα χρόνο και
ότι συζούσε με τον άντρα αυτόν
και ήταν "καλά
μωρέ" μαζί του
("Αχ! Β... Μου λες
αλήθεια;")
Έπειτα άρχισα να της
εξιστορώ εγώ
την τελευταία
συναισθηματική μου περιπέτεια
που στέφθηκε, κι αυτή, με
παταγώδη αποτυχία
και πρέπει να μιλούσα με
ζέση και με πάθος
ανέφερα τις λεπτομέρειες,
όλα τα γεγονότα,
και εξηγούσα πώς - με
τρόπο ενδεχομένως υπερβολικό -
βιώνω αυτές τις
καταστάσεις
Όσο μιλούσα η Β. έβγαλε
με τελετουργικές κινήσεις
το μακρύ, μαύρο,
βελούδινο γάντι της
και τοποθέτησε ένα
τσιγάρο στην περίτεχνη πίπα της
το άναψε και άρχισε να
καπνίζει
γέμισε το δωμάτιο με
καπνούς
και πνίγηκα στο βήχα εγώ
και η Β. επνίγηκε στα
γέλια
Μετά με κοίταξε και μού'
πε μέσα απ' τους καπνούς:
"Είναι μια χίμαιρα,
μια οπτασία αυτό που κυνηγάς,
πρέπει να το βγάλεις απ'
το μυαλό σου,
πρέπει να βάλεις μυαλό,
πρέπει να βάλεις νερό στο
κρασί σου..."
Κι άλλα πολλά μου είπε να
βγάλω και να βάλω
ζαλίστηκα στο τέλος, σκέφτηκα σοβαρά
και της απάντησα μιλώντας
αργά
με λόγια μετρημένα
"Εκείνη η φλέβα που
τεντώνει στο λαιμό
το βλέφαρο που κατεβαίνει
σιγά
το μάτι να σκεπάσει
το στόμα που ανοίγει σε
χαμόγελο αργά
και φανερώνονται τα
δόντια
τα δάχτυλα που σφίγγοντας
τυλίγονται
στην κούπα με το τσάι
πέντε εκατοστά σάρκας που
αποκαλύπτεται
πάνω από τη μέση καθώς
ανασηκώνεται η μπλούζα
κάθε αλλαγή στη χροιά της
φωνής, κάθε τσάκισμα
κάθε επιφώνημα, βογγητό ή
κραυγούλα
οι συζητήσεις αβίαστες
για διάφορα θέματα
τα κοινά ή μη ενδιαφέροντα
οι απόψεις που συμπίπτουν
ή όχι
και βέβαια τα αστεία, τα
πειράγματα, τα ευφυολογήματα
προφορικά ή γραπτά
μηνύματα, σχόλια,
αυτό το διαννοητικό
κονταροχτύπημα ή καλύτερα
αυτό το τόσο ερεθιστικό
και διασκεδαστικό παιχνίδι κι ακόμα
τα φανερά ελλατώματα, οι
κάπως ενοχλητικές ορισμένες συνήθειες
που όμως εσκεμμένα αγνοούνται
μπρος στα τόσα χαρίσματα
έως ένα χαριτωμένο
χαρακτήρα μπορεί και να παίρνουν
... πόσα ακόμα...
Αυτά που λες Β. δεν τα
λογαριάζω οπτασία ή χίμαιρα
Άλλο Όνομα τους δίνω κι
αν το αρνηθώ Αυτό Β.
τότε θα έχω προδώσει τον
εαυτό μου
και λέω ακόμα να μην το
κάνω"
Με κοίταξε η Β. σοβαρά, έπειτα
ξέσπασε σε γέλια
με αυτό το μπάσσο γέλιο
της, ύστερα σοβαρεύτηκε ξανά
και αποφάνθηκε εν τέλει:
"Αχού καημένε μου
μονάχος βλέπω στη ζωή να μένεις..."
Και άπλωσε το χέρι της
πλάι στον καναπέ
τη γάτα να χαϊδέψει
από συνήθεια οπωσδήποτε
γιατί εκείνη είχε στο
σπίτι δυο
κι εγώ καμμία στο δικό
μου.