Ο αετός

Ο αητός ψηλά στον ουρανό

με τα φτερά του σχίζει τον αέρα

περήφανος, ατρόμητος πετά

μπλα μπλα μπλα μπλα

πάνω απ' τα σύννεφα

τη φωλιά του στους γκρεμούς

τα ίδια και τα ίδια

τί βαρετές που είναι πια

όλες αυτές οι κλισσαδούρες.

Όμως όχι μόνο γι αυτό:

γιατί θυμάμαι από παιδί

στο ζωολογικό τμήμα

του εθνικού κήπου των Αθηνών

εκεί που ήταν το κλουβί με τα πουλιά

πόσο πιο όμορφος ήταν εκείνος

απ΄την κορφή ως τα νύχια κατάμαυρος

με τα δυο του μάτια να γυαλίζουν σαν

κάρβουνα που μέσα τους πάλλονταν φωτιά

και τί σοφία φαινότανε ο Κόρακας να έχει.

Και πολλαπλάσιος από τον αητό σε μέγεθος

όταν τα φτερά του άπλωνε αυτός

απείρως ήταν πιο επιβλητικός

το όρνιο το τρανό, ο Γύπας.

Και επιτέλους ακόμα και

ολόρθιος όπως κάθονταν στητός

λαλίστατος, πολύχρωμος και πλουμιστός

δανδής σωστός ο Παπαγάλος.

Αμάν λοιπόν με τον αητό.

Κάθε πρωί που σε αγγίζω, αισθάνομαι τη ζέστη σου, τη μυρωδιά σου

Κάθε πρωί

μόλις ξυπνήσω

είσαι νομίζω

το πρώτο πράγμα

που αγγίζω

τόσο ζεστή και

πώς μυρίζεις

τόσο ωραία

μου δίνεις δύναμη

να ξεκινήσει

η καινούρια μέρα

ω καφετιέρα.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (262)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ανεπήδηκτος, ο: λήμμα με έννοια προφανή για την οποία άλλωστε υπάρχει και η άλλη, πολύ πιο γνωστή λέξη "αγάμητ..."... Χα! Μπα! Σιγά μην το πω αναγνώστες. Και κατηγορηθεί πάλι το αθώο πλαθολόγιο τούτο ως ρέπον ανεπανόρθωτα προς την πορνογραφία. Ή δώσω λαβή για σχόλια του τύπου π.χ. - Διάβασες μήπως τη νέα έκδοση του Πλαθολογίου Τσατσαρώνη; - Ναι, βέβαια. - Πρόσεξες τα... πάμπολλα πλέον "ερωτικά" λήμματα; - Ε, δεν ξέρω... - Καλά, είναι πλέον φανερό ότι μιλάμε για κλασσική περίπτωση "ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται". - Τί θες να πεις; - Ανεπήδηκτος παιδί μου, τελείως. - Έλα ρε συ, όχι δα! - Ναι σου λέω, σίγουρα πράγματα... - Α τον καημένο, πω πω!  

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (261)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Εβρήματα: τα υπό Εβραίου (δηλαδή υπηκόου του Ισραήλ ή ανήκοντος στο Εβραϊκό έθνος ή εν γένει ακόλουθου της θρησκείας του Ιουδαϊσμού κ.λ.π.) ευρεθέντα αποτελούν... βλ. λήμμα. Π.χ. - Έτσι που λέτε κύριε... Τσατσαρώνης είπαμε; - Μάλιστα. - Έτσι που λέτε λοιπόν κύριε Τσατσαρώνη μου, χάνω το τσαντάκι μου που και τί δεν είχα μέσα, πορτοφόλι με κάμποσα μετρητά και μερικές πιστωτικές, ταυτότητα, δίπλωμα οδήγησης, άδεια κυκλοφορίας Ι.Χ. και ημιφορτηγού, κάρτα εισόδου στο δακτύλιο, την ατζέντα μου, το κινητό μου και γω δεν ξέρω τί άλλο, καταστροφή δηλαδή, και σε ποιανού τα χέρια σα το διάολο βρέθηκε λέτε, έ; - Σε ποιανού; - Σε αυτού του απαίσιου, του βδελύγματος...  - Μα... ποιόν λέτε; - Αυτόν το γείτονα μου, πού ΄χει το δίπλα μαγαζί, ο κοσμηματοπώλης, ο τοκογλύφος, ο αργυραμοιβός, ο Μωυσής Κοέν... Άκου Κοέν... Καταλαβαίνετε βεβαίως κύριε Τσατραμπώνη μου περί τίνος πρόκειται; - Ε, αν κρίνω από το όνομα, μάλλον Εβραίος είναι ο άνθρωπος... - Άνθρωπος; Χα! Άνθρωπος; Άνθρωποι είναι αυτοί; ... Μιάσματα... Σπόροι του Σατανά... Καταραμένη φάρα... Ο διεθνής Σιωνισμός κύριε Ταρατσώνη μου, πίσω απ' όλα και μέσα σ' όλα. Αυτοί κυβερνούν τον κόσμο. Αυτοιοιοί... - Μα... απ' ότι κατάλαβα σας το παρέδωσε αμέσως. - Ναι, σιγά μην τον πήρε ο πόνος και τό 'κανε από την καλή του την καρδιά. Κάποιο μάτι θα τον πήρε και θα φοβήθηκε, γι αυτό έσπευσε να παραδώσει το έβρημα του. Εμμ, τί να σου κάνω; Δεν τον αφήσαν τότε κείνον τον σπουδαίο άνθρωπο, τόσο μικροκαμωμένος μα τόσο ψυχωμένος, τόσο εμπνευσμένος, δεν τον αφήσαν αυτόν τον Ηγέτη να ολοκληρώσει το έργο του και νά 'χει λύσει δια παντός το πρόβλημα (και νά ΄χουμε και σαπούνια να πλενόμαστε όλοι, χο! χο!), δεν ξέρω εάν έγινα αντιληπτός κύριε Φανφαρώνη; - Πως, πως, γίνατε. - Αλλά να όμως που τώρα* αλλάζουν τα πράγματα κι αυτοί οι σπουδαίοι πολιτικοί του κόμματος της Χρυσής Αυγής μπορεί να ολοκληρώσουν αυτό το ημιτελές έργο, δεν ξέρω αν με εννοείτε κύριε Κατατροπώνη μου; - Πως, πως, σας εννοώ απόλυτα κύριε... αλήθεια, σεις πώς ονομάζεστε; - Κυριάκος Σαλτιμπαγκάκος. - Μάλιστα, και αν κρίνω από το επώνυμο... Λάκων; - Μάλιστα, Λάκων και υπερήφανος δι αυτό! - Ναι, βέβαια και απ' ότι γνωρίζω είστε και πολύ προοδευτικοί άνθρωποι εκεί κάτω, πολύ δημοκράτες βρε παιδί μου... - Τί εννοείτε δηλαδή κύριε; - Τίποτα κύριε, καλή σας ημέρα.

* Σεπτέμβριος 2012

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (260)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ξερνοδοχείο: καλείται το κάθε είδους σκεύος που βρίσκεται πρόχειρα π.χ. κουβάς, λεκάνη κ.λ.π. και χρησιμοποιείται από τους πάσχοντες με έντονους εμέτους (π.χ. όσους έχουν πάθει ίωση, δηλητηρίαση ή – κλασσικά- τό ‘χουνε παρακάνει με το πιοτό) για να τό’ χουνε δίπλα και να μην κάνουν δρομολόγια ως την τουαλέττα. Π.χ. θυμάμαι ακόμα στην εποχή της νεότητας μου έναν τύπο στην παρέα (ούτε όμως τ’ όνομα ούτε τη μορφή του θυμάμαι – ας είναι καλά όπου και νά’ ναι) που είχε το προσωνύμιο «ο Ξενερωτής». Ο Ξενερωτής λοιπόν δε μέθαγε ποτέ, είτε γιατί δεν τον έπιανε το πιοτό ή γιατί δεν έπινε πολύ (με πιθανότερο το δεύτερο), σε αντίθεση με εμάς τους υπόλοιπους που ρουφάγαμε τον αγλέορα. Έτσι, ο Ξενερωτής που είχε πάρει το ρόλο και την αποστολή του πολύ σοβαρά, μας γιατροπόρευε σε δεύτερη φάση με ματζούνια και γιατρικά (καφέδες, αλατόνερα, λεμονάδες, παυσίπονα και τέτοια) αλλά σε πρώτη γεμίζοντας κι αδειάζοντας τα ξερνοδοχεία. Μια φορά το λοιπόν πήγα να το παίξω κι εγώ ξενερωτής. Ήμασταν στις Σπέτσες θυμάμαι κι είχαμε πιεί για τα καλά, εγώ όμως απλώς είχα απλώς περιέλθει σε ευθυμία ενώ ο Θωμάς είχε γίνει χάλια... Πιάνω που λέτε ένα ξερνοδοχείο και αρχίζω να τον ενθαρρύνω όλο στυλ και χαρμόσυνη διάθεση: - Έλα αγόρι μου, λεβέντη μου, δώσε πράμα μωρό μου, ρίξε μέσα υλικό, παλληκάρι μου εσύ, έλα, έλα δώσταα.... Μόλις όμως άρχισε ο Θωμάς τις εξαγωγές και το ξερνοδοχείο να γεμίζει... κιότεψα. Με το ζόρι (πολύ ζόρι) κατάφερα να το αδειάσω και να μην το ξαναγεμίσω εγώ ο ίδιος. Μπλιαχ!

Σημ. Ώρες ώρες αναγνώστη, το Πλαθολόγιο πιάνει τόσο υψηλά επίπεδα ποιότητας που... μένω έκπληκτος! Αλήθεια!  

15 Σεπτεμβρίου ‘012

Μεγαλοχώρι, Μέθανα

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (259)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Προειδαπειλώ: προειδοποιώ κάποιον και η προειδοποίηση μου κρύβει μια έμμεση πλην σαφή απειλή, ότι δηλαδή αν δεν ακολουθήσω όσα υπαγορεύει η προειδοποίηση, τότε θα υποστώ τις κυρώσεις που περιγράφει η απειλή. Χαρακτηριστική πηγή προειδαπειλών είναι οι εμπλεκόμενοι στη Μαφία, οι νονοί της νύχτας, οι μπράβοι και οι πάσης φύσεως εκβιαστές. Αν δε τυχόν, το αντικείμενο της προειδαπειλής δεν συμμορφωθεί, τότε το επόμενο σχετικό λήμμα που χρησιμοποιείται είναι το «Προειδοπηδώ». Π.χ. – Μ΄έγραψες Τσατσαρώνης, ε; Κάνεις το παλληκάρι Τσατσαρώνης, ε; Ή μπας κι είσαι μουρλός ρε; Σε προειδαπειλώ, εγώ ο Τσιφτοθόδωρας, ο πιο κοφτερός σουγιάς της Τρούμπας και με γειώνεις ρε κι εξιφανίζεσαι; Ε, τώρα θα σε γαμήσω ρε, σε προειδοπηδώ! – Ναι, καλά, παπάρια, άμα με βρεις γράψε μου! – Έτσι, ε; - Έτσι ρε, Τσατσαρώνη με λένε μένα, στόκε, ε στόκε.... – Μμμμ... για γύρνα και κοίτα πίσω σου στα 15 μέτρα... – Τίιι...πώως;;; Αμάν! Μα ππωπωπωπώς με ξετρύπωσες; Ααα... μη... σε παρακαλώ πολύυυ... χάρισε μου τη ζωήηη... μη μου κάνεις κακόοο... σε εκλιπαρώωω... σε προσκυνώωω... ααα... μπουχουχού... –Σήκω πάνω ρε σιχαμένε, με κάνεις κι αηδιάζω... Δεν έχεις τσίπα ρε; - Όχι. –Δεν έχεις αξιοπρέπεια; - Καθόλου. – Δεν έχεις φιλότιμο ρε; - Κανένα. – Άντρας είσαι συ ρε; Μπααα... – Άντε να χαθείς ρε ξεφτιλισμένε. – Μάλιστα. – Φτου σου ρε! –Ναι Κύριε Θεόδωρε, ευχαριστώ...  κ.ο.κ...   

14 Σεπτεμβρίου ‘012

Μεγαλοχώρι, Μέθανα

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (258)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μικροπωληστής, ο: εκείνος που παρά το ταπεινό του επαγγέλματος του (μικροπωλητής, πλανόδιος, με πάγκο, γυρολόγος κ.ο.κ.) που παραπέμεπει σε άνθρωπο βιοπαλαιστή, ταλαίπωρο, φτωχοδιάβολο, μ΄όλα ταύτα κοροϊδεύει τους πελάτες, υπερτιμολογεί, πασσάρει φόλες και μούφες, και εν γένει φέρεται σα λωποδύτης... κρίμα... πολύ κρίμα!

                                                                                               Μεγαλοχώρι, Μέθανα

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (257)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Υστεράκι, το: υστεράκι είναι το παιδάκι που ουρλιάζει υστερικά και ασταμάτητα σε βαθμό που αναρωτιέσαι αν έχει πάθει κάτι, λίγο μετά όμως που συνεχίζει με αμείωτο ζήλο και ένταση, τότε εύχεσαι να πάθει κάτι και να τελειώσει αυτό το μαρτύριο, μα λίγο αργότερα που έρχονται οι γονείς του, τότε ερμηνεύεται η αιτία αυτής της συμπεριφοράς και σκέπτεσαι ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν πρέπει να φέρνουν στον κόσμο παιδιά, μάλλον δεν πρέπει καν οι ίδιοι να έρχονται στον κόσμο και πως το καλύτερο είναι εκείνοι (οι γονείς) να πάθουν κάτι πολύ άσχημο και τα υστεράκια να τα αναλάβουν κάποιοι άλλοι, ανάδοχοι γονείς, που μπορεί να είναι μια χαρά άνθρωποι και όλα ν΄αλλάξουν, μα καθώς κάνεις αυτούς τους συλλογισμούς νέες ουρανομήκεις στριγγλιές ασύλληπτης δύναμης που φτάνει σε επίπεδα που ούτε ακόμα και να φανταστείς μπορούσες, σε διακόπτουν και σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις την ωμή, ζοφερή πραγματικότητα που δηλαδή γάμησ... άσ’ τα να πάνε.

Και μ’ αυτές τις ευφρόσυνες σκέψεις, συνεχίζεις τη μέρα σου σαν καλός άνθρωπος, πολίτης και χριστιανός. Αμήν.

                                            

                                                    12 Σεπτεμβρίου ‘012

                                                    Μεγαλοχώρι, Μέθανα

Βασανιζμένος

Στις φωτογραφίες τον διακρίνεις εύκολα

γιατί βγαίνει πάντα, πάντα θλιμμένος

στις γιορτές όταν όλοι γλεντούν

αυτός στέκει απόμερα χαμογελώντας αμήχανα

σαν κάπως πικρά και σαν χαμένος

όλο είναι ανόρεχτος κι από νωρίς το πρωί

ήδη πολύ, πολύ κουρασμένος

όσοι τον νοιάζονται τον ρωτούν

«βρε παιδί θα περάσεις

τη ζωή σου έτσι βασανισμένος;»

τους απαντά «όταν ήμουν μικρός

μια Μοίρα σταχτιά στην κούνια μου πάνω

ήρθε, με φύσηξε, κι είμαι από τότε καταραμένος»

τα λέει αυτά σαν παράξενα ήρεμος

λες και τό ‘χει  πάρει απόφαση

πως θά ‘ναι δια βίου δυστυχισμένος

ωστόσο δεν είν’ έτσι ακριβώς

βράδια αργά εργάζεται ένας γνωστός

και λέει πως τον βλέπει να περπατά συνεχώς

στο πάρκο που είναι στην κλινική από πίσω

με μανία να κουνά το κεφάλι

και να μονολογεί με όψη τρελλού

την ίδια λέξη ξανά γοερά

«Βασανιζμένος! Βασανιζμένος!»

Λιμάνι και πλατεία Δημαρχείου Ερμούπολης, Σύρος, θάλαμος 3 - Β’ Παθολογικής και 16 - Α’ Παθολογικής κλινικής, νοσοκομείο Ελπίς, Αθήνα, 19, 23 και 31 Ιουλίου ‘012

Λίγη αισιοδοξία για αλλαγή χα χα!

Ήσυχα κι ωραία πού ‘ναι

την ώρα τούτη, αυτό το πρωινό

σκέφτηκα καθώς τον καφέ

μου έπινα στο μπαλκόνι

Τέλος Αυγούστου και πολλοί

κάνουν ακόμα διακοπές

όχι γεμάτη και ήρεμη

κάπως είναι η πόλη

έχει αρχίσει κιόλας να φυσά

από τα ξημερώματα ένα

φρέσκο αεράκι δροσερό

βάλσαμο σωστό μετά από

έναν παρατεταμένο καύσωνα

αναριγούν τα φυλλαράκια

και τα άνθη των φυτών

στις γλάστρες στις βεράντες

κουρτίνες ανεμίζουν μέσα

από τα ανοιχτά παράθυρα

σειούνται κρεμασμένα κάθε λογής

τα κροταλάκια και τα κουδουνικά

σημαίνοντας χαρούμενα γκλιν γκλον

βαθειές ανάσες παίρνει

ψημμένο τόσες μέρες το μπετόν

και...

τό ‘να είναι καλύτερο από τ’ άλλο

τα ποιήματα τούτα που διαβάζω

ξεφυλλίζοντας τον ογκώδη

συγκεντρωτικό τόμο

του τόσο συμπαθούς και

αναπάντεχα χαμένου ποιητή

μάστορα αληθινού της τέχνης του

κι ευφραίνεται η ψυχή μου

να είναι κάτι ώρες σαν κι αυτήν που με

πλημμυρίζει μία σπάνια αισιοδοξία

μία χαρά σχεδόν μπορώ να πω

και μία σαν βεβαιότητα πως κάπως

θα γίνουν όλα και θα πάν καλά

και τα μυαλό όλο στρέφεται

(εάν είναι δυνατόν) γύρω

από τα ευχάριστα μόνο

και τα ωραία...

Αχ! να μην είχα να πάω και στο γραφείο.

10 Σεπτεμβρίου ‘012

Λιμάνι, Μέθανα 

Οχυρωμένος πίσω απ' τις γλάστρες τέλος σχεδόν του μήνα Αυγούστου

Τέλος σχεδόν του μήνα Αυγούστου, απόγευμα,
και βγήκα στο μπαλκόνι τα φυτά να ποτίσω
την ίδια ώρα τυχαία βγήκες κι εσύ
στο δικό σου, απέναντι, έναν όροφο κάτω
μ΄ένα φανελλάκι και σορτς ντυμένη ελαφρά
αχ! ευλογημένο ελληνικό καλοκαίρι
μαυρισμένη απ΄τα μπάνια τα πολλά πού ‘χες κάνει
σε χαιρέτησα πολύ τυπικά ενώ ήθελα τόσα να πω
μα κράτησα το στόμα κλειστό
φοβόμουν μη μου ξεφύγει καμμιά κουταμάρα
κι ύστερα κρύφτηκα ώρα πολύ στις πρασινάδες ανάμεσα
οχυρωμένος πίσω απ’ τις γλάστρες σε κοίταγα
καθώς σημείωνες σ’ ένα τετράδιο
παρακολουθούσα αχόρταγα
αφηρημένη που κούναγες σταυρωμένο το πόδι σου
και πότε μάκραινε και πότε ακουμπούσε
το πέλμα σου στη σαγιονάρα.

9 Σεπτεμβρίου ‘012

Μεγαλοχώρι, Μέθανα

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (256)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Εξυπηρέτης: αυτός που υπηρετεί λέγεται υπηρέτης, αυτός που εξυπηρετεί λέγεται... βλ. λήμμα. Πώς; Εύκολο; Όχι αναγνώστη με την ελαφρά ειρωνική κριτική διάθεση, δεν είναι εύκολο, είναι απλό - έχει διαφορά! Απλό, κομψό και χαριτωμένο. Και γρήγορο... χλαατς! Πάει ένα ακόμα λημματάκι... Κατάλαβες; Γκρρ...

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (255)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Κουμπαράσταση: η καλλιτεχνική παράσταση μουσικών, τραγουδιστών, ηθοποιών, κουκλοπαικτών, ταχυδακτυλουργών, ζογκλέρ κ.ο.κ. που λαμβάνει χώρα, κατά κανόνα, σε μέρη όπως πλατείες, πάρκα, δρόμους, στοές, σταθμούς μετρό, λιμάνια κ.λ.π., χωρίς εισητήριο ή συγκεκριμένο αντίτιμο, μα που συχνά υπάρχει κάποιο είδος κουμπαρά όπως καπέλλο, τασάκι, τενεκεδάκι, θήκη μουσικού οργάνου κ.ά. και όπου μπορεί καθένας από τους θεατές να ρίψει τον όποιο προαιρείται οβολό του. Αν, κατά σύμπτωση, μέλη του θιάσου που δίδει την παράσταση είναι και μεταξύ τους κουμπάροι, τότε το λήμμα βρίσκει την ιδανική του ερμηνεία.

Σημ. 1 - διακαής και παντοτινός πόθος του υποφαινόμενου πλαθολόγου, που δεν ντρέπεται να τον εξομολογηθεί, ειδικά σε εσάς - αυτό έλειπε! - καλοί μου αναγνώστες, είναι να δώσει κάποια στιγμή κουμπαραστάσεις ως "μουσικός δρόμου". Ποιός ξέρει; Με την επεκτεινόμενη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, αυτό μπορεί σύντομα μα γίνει πραγματικότητα. Για να δούμε...

                                                                                                                                               Ιούλιος '012 

Κυναίγειρος

Κυναίγειρος (λήμμα από τη Μυθιπήδεια): αρχαίος Έλληνας της εποχής των μηδικών πολέμων. Διακρίθηκε σε αυτούς τόσο ως εξαίρετος στρατιωτικός ναυπηγός που ήταν το επάγγελμα του όσο και ως απαράμιλλα θαρραλέος πολεμιστής. Παράλληλα θεωρείται και ο πατέρας της οδοντιατρικής επιστήμης, αντικείμενο με το οποίο επίσης -πολυπράγμων- ασχολήθηκε και στην οποία πρώτος εφήρμοσε (μεταφέροντας) τεχνικές της ναυπηγικής όπως το "σφράγισμα" (των οπών που δημιουργούνται στις πολεμικές συγκρούσεις των πλοίων) και της "γέφυρας" (που ενώνει τις πλευρές του σκάφους). Οι όροι έχουν έως σήμερα διατηρηθεί και απαντώνται στα εγκυκλοπαιδικά λεξικά με αντίστοιχες διπλές καταχωρήσεις, π.χ. "Γέφυρα" (ναυπηγ.):....., "Γέφυρα" (οδοντιατρ.):..... κ.λ.π. και πάντα αναφέρεται το όνομα του Κυναίγειρου.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (254)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Πεινατίγρης: το "Πλαθολόγιο Χ.Δ.Τ." αγαπητοί αναγνώστες έχει επανειλημμένως διακηρύξει τις πεποιθήσεις του γύρω από την Ισότητα, τα Δικαιώματα και την Ευκαιρία των Λέξεων. Κινούμενοι απαρέγκλιτα εντός αυτού του πλαισίου αναρωτώμεθα λοιπόν: "γιατί δηλαδή να υπάρχει μόνο πεινα-λέων; Μήπως δηλαδή ο τίγρης υπολείπεται σε κάτι; Σε μέγεθος; Σε μεγαλοπρέπεια; Σε τόλμη; Σε χάρη; Σε ομορφιά; Μήπως δεν έχει νύχια κοφτερά; Μήπως δεν έχει ένα τεράστιο στόμα με δόντια μυτερά; Μήπως δεν έχει εξίσου θαυμαστεί και υμνηθεί από τον άνθρωπο ανά τους αιώνες; Ε; Και επιπλέον έχει και ρίγες! Πώς; Και τί σημαίνει η λέξη Πεινατίγρης; Και τί σημασία έχει τί σημαίνει βρε αναγνώστη; Σημασία έχει ότι υπάρχει!". 

Ν κάτω

Μη μου μιλάτε για βορρινούς προορισμούς

για τόπους με μουντάδα, καταχνιά, ομίχλη

άμα ρωτάω "πού θα πάμε ρε παιδιά;"

παρακαλώ μη μου απαντάτε "προς τα πάνω"

στα κρύα, στον παγετό και το χιονιά

Από τον κύκλο των σημείων του ορίζοντος

αυτό που στέκει στην κορφή

και με το κεφαλαίο γράμμα Βήτα συμβολίζεται

το αποστρέφομαι πολύ εντόνως

Τα άλλα δυο στη μέση, δεξιά και αριστερά

που αντιστοίχως με τα γράμματα

Άλφα και Δέλτα αναπαρίστανται

αδιάφορα μου είναι εντελώς

Όμως το άλλο... αχ! το άλλο...

κείνο το Νι που στέκει θελκτικό

στην κάτω πλευρά του κύκλου

και μας καλεί στα μέρη τα θερμά

που έχει φως ως τις εννιά το βράδυ

και λάμπει ο ήλιος

που το μεσημέρι γίνεται αδυσώπητος

και πρέπει νά 'βρεις μια σκιά

κάτω της, μέσα, να χωθείς για να αντέξεις

που να φοράμε όλο το χρόνο δε χρειάζεται παρά

βερμούδες, κοντομάνικα, σανδάλια

εκεί που η μάνα θάλασσα τα πάντα τα ορίζει

εκεί πείτε μου πάμε και εγώ

πρόθυμα να απαντήσω "Ναι"

και να κατηφορίσουμε όλοι μαζί

αδελφοί μου για το Νότο.

Πλάκα Λιτοχώρου, ανάβαση Ολύμπου και Νεάπολη-Εξάρχεια, Αθήνα, Ιούλιος '012

Είμαι εδώ

Πού είσαι γιε μου

τί σ' έπιασε τώρα ν' ανεβαίνεις στα βουνά

να σκαρφαλώνεις τις κορφές

δυο μέρες περιμένω

κι έχω τρελλαθεί

μού 'χες πει θα με πάρεις από το καταφύγιο

πού είσαι παιδάκι μου

πού χάθηκες, πού πήγες;

'Ελα ρε μάνα μην ανησυχείς

να, μόνο που γλίστρησα στην κόψη

κάτω από την κορυφή

κι έπεσα στο γκρεμό

εδώ είμαι μάνα στο βράχο τσακισμένος

με καίει ο ήλιος

έχουν αρχίσει απ' το κορμί μου να τρέχουνε ζουμιά

και να με τρων οι μύγες.

            6 Ιουλίου '012, ανάβαση Ολύμπου

            9 Ιουλίου '012, Νεάπολη-Εξάρχεια, Αθήνα

Χώνεται και σφίγγει σα σιδερένια μέγγενη, σαν ατσαλένια τανάλια

Πώς ένα τέτοιο όργανο αμβλύ

τόσο βαθιά διείσδυση κάνει

και με περνά μυτερό σα σουβλί

ολομέσα στα μύχια φτάνει

ξαφνικά στα πιο παράξενα μέρη

δίχως να υπάρχει αιτία κακού

το μαύρο απαίσιο χέρι

του άγχους του φόβου του πανικού.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (253)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μεταναστεγολικός: πάμπτωχος μετανάστης από λιμοκτονούσα χώρα του τρίτου κόσμου, ξεζουμισμένη και απελπισμένη, δεν τα καταφέρνει πολύ καλά στη χώρα που τον φιλοξενεί, ούτε καν στέγη δεν έχει, στους δρόμους κοιμάται και να σαν να μην τον φτάναν όλα του τα πρόβλήματα, για να τα ξεχάσει το ρίχνει και στο πιοτό και ξεπέφτει πια τελείως και γίνεται ένας... βλ. λήμμα. Τί χειρότερο θα μπορούσε να του συμβεί; Α... μην το λες αυτό αγαπητέ αναγνώστη. Γιατί άμα τον εντοπίσουν οι κοπρίτ... τα αξιότιμα μέλη του λαϊκού συνδέσμου της Χρυσής Αυγής που θέλουν να ξεκοιλιάσ... ξεκαθαρίσουν τη χώρα από τα μιάσμ... τους μετανάστες, τότε θα σου πω εγώ...

                                                                                                                                               Ιούνιος '012

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (252)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γοβία: οι γυναίκες μερικές φορές φορούν κλειστά παπούτσια, μυτερά μπροστά και με ψηλά λεπτά τακούνια. Πολλοί άντρες τα βρίσκουν ακαταμάχητα κομψά και θελκτικά. Εγώ αγαπητοί αναγνώστες, με όλο το θάρρος, διαφωνώ. Τα βρίσκω "επιθετικά", με αγχώνουν, σκέφτομαι ότι τα τακούνια ή η μύτη τους ακόμα και να πληγώσουν μπορούν και γενικά αισθάνομαι ότι ασκούν μία ασφαλώς δυσάρεστη γοβία. Άλλοι πάλι βέβαια, αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό είναι που βρίσκουν... ερεθιστικό. Αλλά άμα μπλέξουμε μ΄αυτά, άκρη δε βγάζουμε καλοί μου αναγνώστες, οπότε προτείνω να περιοριστούμε και να συγκεντρωθούμε στην πλαθολογία.

Ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου

Ένας μαύρος πελώριος σκύλος

είναι ο πιστός μου πια μόνιμος φίλος

όπου βρίσκομαι είναι πάντα εκεί

περπατάω και περπατάει μαζί

όταν στέκομαι στέκει

κι όταν στην πολυθρόνα αναπαύομαι

να! κι αυτός ξαπλωτός στο χαλί

με κοιτάει στα μάτια

και μου γλύφει το χέρι

κι ωστόσο ξέρω καλά πως ανά πάσα στιγμή

να με δαγκώσει μπορεί

άγρια βαθιά δυνατά

και να μου προξενήσει

ένα κρίσιμο μπορεί και θανάσιμο τραύμα

ξέρω επίσης όμως πως άμα

προσέχω αυτό μπορεί και μη ποτέ να συμβεί

(πρέπει νά 'χω το νού μου!

αδιάκοπα νά ΄χω το νου μου!)

η κατάσταση αυτή μού 'χε προκαλέσει

άγχος και στεναχώρια πολύ

μόλις τον τελευταίο καιρό κατάφερα

να συμφιλιωθώ με την ιδέα

ότι ο μαύρος σκύλος θά 'ναι συνεχώς κοντά μου

και δε θα φύγει παρά μόνο αμέσως

λίγο αφότου κι εγώ έχω φύγει.

Κι αντίο.

Ξεροβούνι, Κερασόρεμα, Χιλιαδού Στενής Ευβοίας και Νεάπολη-Εξάρχεια και Μαρούσι Αθήνα, 24-25 Ιουνίου '012

Σημ. Η γνωστή μεταφορά του "Μαύρου Σκύλου" αναφέρεται στον διαρκώς παρόντα κίνδυνο της υποτροπής, για τους απεξαρτημένους ανθρώπους αλλά και την ασθένεια της κατάθλιψης που, συχνά, βασανίζει δια βίου τους πάσχοντες.

Ο αντιφατικός ήρωας μου

Ήμασταν όλοι σας παιδιά μου δικά σου

το δρόμο μας έδειχνες ουραγός πρωτοπόρος

πώς νικητής ηττημένος μας έμπνεες;

στη μάχη χυνόσουνα με θάρρος περίσσιο

πρώτος φεύγοντας τρέχοντας τη ζωή σου να σώσεις

ούτε μια σταγόνα το αίμα σου έχυνες

κλέβοντας πλούσιος τίμια μονάχα

με το Χριστό προστάτη στο πλάι σου

του Διαβόλου είχες βάλει υποθήκη

το σχεδόν πάντοτε λυπημένο σου πρόσωπο

χαρά μας μετέδινε αισιοδοξία

πρόθυμος όλο που ήσουνα

περιφρονώντας μαζί μας να κάτσεις

σε τιμητική θέση εξέχουσα

χαμένος μεταξύ μας στο πλήθος

κι όλο μίλαγες κι έλεγες κι έλεγες

και δε σου παίρναμε μία κουβέντα

το σκαμμένο ηλιοκαμμένο σου πρόσωπο

το νεανικό το χλωμό σου το δέρμα

κάθε λίγο σε πνίγαν τα κλάμματα

να δακρύζεις ποτέ δεν πιστεύω να σ' είδα

θεατρικά χειρονομούσες και έντονα

σαν άγαλμ' ακίνητος παγωμένος στεκόσουν

όταν ήταν καλός ο καιρός

κι έβρεχε χιόνιζε και φυσούσε

κατασκήνωση να κάνουμε ήθελες

και να κλεινόμαστε σε τέσσερις τοίχους

να τρέμουν τα ηχεία εκκωφαντική

απαλή μουσική δωματίου

το κάπνισμα απαγορευότανε αυστηρά

γι αυτό μας χάριζες κουβανέζικα πούρα

ντυνόσουνα μόνιμα εξεζητημένα κομψά

με ρούχα πού 'χες λες δανειστεί από σκιάχτρο

τον καφέ σου τον ήθελες μαύρο πικρό

με κουταλιές μπόλικες ζάχαρη μέσα

σου άρεσε ξέραμε να διαβάζεις μικρά

βιβλία χοντρά εκατοντάδων σελίδων

και μια μικρή είχες αγαπήσει σφοδρά

εσύ ο ανέραστος μονήρης δια βίου

ήσουνα τότε σχεδόν πενήντα χρονών

στο άνθος της πρώτης σου νιότης επάνω

κάθε πρωί ξύριζες σχολαστικά

τη μεγαλόπρεπη γκρίζα πυκνή σου γενειάδα

στην πολυθρόνα βούλιαζες λαγοκοιμόσουν μετά

άγρυπνος συνέχεια όρθιος

σαν τώρα τις θυμάμαι όλες αυτές τις στιγμές

κι έχω πια ξεχάσει τα πάντα.

Η εκδρομή του ενάλιου

Καθώς μεγάλωσα δίπλα στη θάλασσα

κυρά είχε γίνει αυτή στις αισθήσεις μου όλες

αρμύρα, δροσιά τα νερά της

όταν μέσα βυθίζομουν

και το χρώμα της Χριστέ τόσο γαλάζιο

φωτεινό το πρωί

το μεσημέρι ασημί

τον λαμπρό εκαθρέφτιζε ήλιο

πορτοκαλί, κόκκινο, μενεξεδί με τη δύση

σκούρο μωβ και σταχτί

το συννεφιασμένο χειμώνα

ο φλοίσβος της ο υπνωτικός

σαν φυσούσε αέρας, αχός και αντάρα

εκεί λοιπόν έζησα

χρόνια και χρόνια πολλά

μέχρι μια μέρα που μού 'ρθε να φύγω

να πάρω το αμάξι και να πάω αλλού

μια εκδρομή έτσι για να ξεφύγω

να κι έφυγα που λέτε λοιπόν

δρόμο παίρνω και δρόμο αφήνω

μακριά, πιο πέρα κι ακόμα μακριά

μέχρι που είδα μια ανηφοριά

στο βουνό που φιδογυριστά σκαρφαλούσε

και μένει έτσι πίσω μου η δημοσιά

και στροφή τη στροφή ανεβαίνω ολοένα

έκρηξη βλάστησης γύρω παντού

φτέρες και θάμνοι και πλατάνια πανώρια

νερά κυλούσανε γαργαριστά

πηγές, ποταμιές και ρυάκια

σκιά, ησυχία, δροσιά

και πυκνό, πράσινο δάσος

οξιές κι άλλα δέντρα ψηλά

πουλιά διάφορα μελωδικά κελαηδούσαν

κι ανέβαινα...

σχεδόν έκρυβαν τον ουρανό

πέφκα, μαβρόπεφκα με κορμούς σαν κατάρτια

και ξάφνου να! ξεκίναγε εδώ

της περήφανης η ζώνη ελάτης

μύριζε έντονα ρετσίνι χλωρό

ένας παράδεισος έλεγες ήταν

όμως γιατί τότε; γιατί;

μια μπάλλα βαριά ένοιωθα το πόδι να σέρνει;

πότε Κύριε θα δώσεις, μια έστω φορά

χαρά ανόθευτη έτσι να μένει;

ένα βάσανο μ' έτρωγε "τί κάνω εδώ;"

και μια σαν αγκάθι ενοχλητική απορία

που με τρύπαε κάθε στιγμή

και με μάτωνε όλη την ώρα

"δεν ανήκω εδώ, τί γυρεύω εδώ,

τί δουλειά έχει ο ενάλιος στα κωνοφόρα;".

                                 Μονεμβάσια, 7/5/'012

Γιατί προδίδεις τον εαυτό σου;

Το ήξερα απ' την πρώτη τη στιγμή

πως ήταν μάλλον λάθος η απόφαση που πήρα

συνέχισα ωστόσο με επιμονή

και πείσμα άλογο σε μια ιδέα στείρα

ενάντια που δίψαε κάθε ίνα στο κορμί

και όσα δυνατά η ψυχή εφώναζε, μαρτύρα

και έτσι παν' - αλίμονο - κοντά μήνες οκτώ

που πια δεν πίνω μπύρα. 

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (251)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Σαρκοβορράς (σαρκοβορριάς): είναι ο βόρειος ή γενικά ο ψυχρός άνεμος και κατ' επέκταση το κρύο, ο χιονιάς, ο παγετός και όλα αυτά που σηματοδοτούν την έλευση και παρουσία του χειμώνα, όλα δηλαδή τα σαρκοβόρα φαινόμενα, που κάνουν τη θελτκική σάρκα (των γυναικών) που όλη την προηγούμενη περίοδο ήταν εκτεθειμένη με τα ελαφρά υποδήματα κι ενδύματα, τα μικροσκοπικά, ανοιχτά, ημιδιάφανα (ή διάφανα), να καλύπτεται μέσα και κάτω από μπότες, χονδρές κάλτσες, πουλόβερ, παντελόνια, κασκώλ και παλτά...Τί κρίμα, τί κρίμα!

Η αλφαβήτα του απαισιόδοξου, καταθλιπτικού στιχοπλόκου

Άλφα, για την άγνοια που δια βίου με διακατέχει

Βήτα, για το βάραθρο που συχνά η ψυχή μου πέφτει

Γάμα, για το γέλιο που ακούγεται πικρό

Δέλτα, για όλες τις προκλήσεις που με βρήκανε δειλό

Έψιλον, για τις ευχές που μού 'δινες συχωρεμένη μου γιαγιά

Ζήτα, που δεν έφερα στη ζωή παιδιά

Ήτα, για τις ήττες που ακόμα είναι μπροστά μου

Θήτα, για τη θλίψη χλωμή, βασίλισσα μου

Ιώτα, για την κάθε ίσια, επίπεδη ημέρα

Κάπα, για την κατάρα, την απειλή και τη φοβέρα

Λάμδα, για τη λύπη που νοτίζει ως και το χώμα

Μη, που είναι το μαύρο το συνηθισμένο χρώμα

Νι, είναι για τη νίκη, ποτέ που δε θα ΄ρθεί

Ξι, είναι για το ξύδι, το φαρμάκι, τη χολή

Όμικρον, για τον όλεθρο, την καταστροφή και το χαμό

Πι, για το πεπρωμένο πού 'τυχε ζοφερό

Ρω, για κάθε που ρέει, δάκρυ μου ζεστό

Σίγμα, για το σκοτάδι το σκούρο, το πηχτό

Ταυ, για όταν τρέμω με δυνατούς σπασμούς

Ύψιλον, για τους ύστατους αποχαιρετισμούς

Φι, για το μέγα φόβο που πάντα με σκεπάζει

Χι, είναι για το χάος που μέσα μου αδειάζει

Ψι, για κάθε ψέμμα που δε μπορεί πια να με σώσει

Ωμέγα, για την ώρα που ήρθε πια κι όλα έχουν τελειώσει.

Σ' αυτή τη γιορτή

Σ' αυτή τη γιορτή μου

θε νά 'ρθουνε όλοι

γνωστοί και φίλοι

και θά 'ναι άνοιξη

άνθη γιομάτο

τριγύρω οι αγροί

παχύ τριφύλλι

κι όλο θα πιάνουνε

μεταξύ τους

ψιλή κουβέντα

κι όλο θα λένε

σαν με κοιτούν

"Ααχ! βρε μπαγάσα"

που θά 'μαι όντως

όμορφος τόσο

και κομψός

μέσα στην κάσα.

Τόσες νύχτες (γενέθλιο τετράστιχο)

Φεγγάρια, άστρα και νεφέλες

πόσων και πόσων ουρανών

στις τόσες νύχτες που περάσαν

σαραντατέσσερων χρονών.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (249)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Χαρτονομίασμα, το: παλιό χαρτονόμισμα, φθαρμένο, τσαλακωμένο, σκισμένο, γραμμένο, μα πάνω απ' όλα απίστευτα λερωμένο, βρωμερό και ρυπαρό, δε θα είχε καμμία τύχη να περάσει από το μηχάνημα ελέγχου, όμως εξακολουθεί να κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι, σιχαίνεται κανείς να το ακουμπάει και ντρέπεται όταν διστακτικά το δίνει. Π.χ. "Αχ, καλέ, τί ωραίο που είναι αυτό!", "Πάρ' το κοπέλλα μου, τί το κοιτάς, τσάμπα το δίνω.", "Μα ξέρετε... δεν έχω λεφτά... Εκτός απ' αυτό το χαρτονομίασμα δηλαδή...", "Τί λες κορίτσι μου; Για τέτοια είμαστε τώρα, στις εποχές που ζούμε; Φέρ' το εδώ. Μεγειά σου!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (248)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γεγονιός: για πολλούς η απόκτηση παιδιού αποτελεί όνειρο και διακαή επιθυμία, όταν έρθει λοιπόν η ευλογημένη αυτή ώρα, όταν ολοκληρωθεί αισίως η εγκυμοσύνη και ο τοκετός, τότε το συμβάν μα και ο κάθε ένας από τους δύο στο ζευγάρι, είναι... βλ. λήμμα.

Ο Τομ λέει...

Ο διάσημος, καταξιωμένος αμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Τομ Γουέητς, συνηθίζει στις ζωντανές του εμφανίσεις αλλά και στι ηχογραφήσεις του, στις συνεντεύξεις του, στην ιστοσελίδα του κ.λ.π., να παραθέτει κομμάτια προφορικού λόγου και πρόζες διάφορες, όπου εξιστορεί διάφορα περιστατικά, πραγματικά ή φανταστικά ή μία μίξη των δύο, ή αναφέρει παράξενες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες γύρω από π.χ. τον κόσμο των ζώων, ιστορικά γεγονότα, ιδιότροπα μηχανήματα, εκκεντρικά ήθη και έθιμα, νομοθετικές διατάξεις και πολλά άλλα. Μάλιστα λέγεται ότι διαθέτει πλήθος σημειωματαρίων όπου καταγγράφει πυρετωδώς τα παραπάνω και τα σερβίρει με κάθε ευκαιρία.

Ακολουθεί ένα μικρό απάνθισμα. Μετάφραση: Χ.Δ.Τ.

"...

Κρυφάκουσα άθελα μου τις προάλλες τα μεγαλύτερα παιδιά μου να λένε στο μικρό μου γιο: "Μην αφήσεις ποτέ μα ποτέ τον μπαμπά να σε βοηθήσει με τα μαθήματα... Μάλιστα τού 'πανε ότι μια φορά είχα επιννοήσει έναν πόλεμο!"

...

Σαββατοβραδίτιδα: είναι αυτό που συμβαίνει στο χέρι σου όταν τό 'χεις απλωμένο όλο το βράδυ στην πλάτη του διπλανού καθίσματος, στο σινεμά ή σε κάποιο μπαρ, όταν προσπαθείς να κάνεις κατάσταση με μια όμορφη κοπέλλα.

...

Όταν τελικά ανακάλυψα πώς μπορεί να επηρρεάσει μια ντουντούκα τον ήχο σου, ε ήταν μια μεγάλη στιγμή για μένα. Δεν είχα, ποτέ ως τότε, τραγουδήσει μέσα από ντουντούκα. Είχα προσπαθήσει να πετύχω το εφφέ με άλλα μέσα. Τραγουδούσα κάνοντας τα χέρια μου χωνί, μέσα από κονσέρβες, από σωλήνες, με φτηνά παραμορφωτικά μικρόφωνα και τελικά το βρήκα. Μια ντουντούκα μπαταρίας. Που βρίσκει κανείς σε οποιοδήποτε κατάστημα ηλεκτρονικών για 29,95 δολλάρια!

...

Δε με παίζουν ποτέ στο ραδιόφωνο. Πιο πολύ ραδιοφωνικό χρόνο παίρνει ο Μαρσέλ Μαρσώ παρά εγώ.

...

Πολύ μπερδεύτηκαν στην αυτοκινητοβιομηχανία Σεβρολέτ όταν ανακάλυψαν ότι οι πωλήσεις του μοντέλου Chevy Nova ήταν εξαιρετικές παντού, εκτός από τη Λατινική Αμερική. Τελικά συνειδοτοποίησαν ότι "No va" στα Ισπανικά σημαίνει "Δεν πάει". Όχι το καλύτερο όνομα για ένα αμάξι...

...

Δεν το ξέρεις ότι δεν υπάρχει Διάβολος; Είναι μόνο ο Θεός, όταν είναι μεθυσμένος.

...

Δανειζόταν λεφτά από μένα τόσο πολύ καιρό που έπρεπε να δώσω ένα τέλος. Αλλά είναι ένας τζέντλεμαν, ήρθε στο στούντιο κι έβγαλε το καπέλλο του και βγήκαν από μέσα όλα αυτά τα πουλιά... (για τον Κηθ Ρίτσαρντς).

...

Τζέντλεμαν είναι κάποιος που ξέρει να παίζει ακκορντεόν, αλλά δεν το κάνει.

...

Ήμουν στην ουρά του ταμείου στο σουπερμάρκετ τις προάλλες και... ξέρετε, είχα βάλει τα πράγματα μου στη μεταφορική ταινία του ταμείου και...να... ήταν μια τύπισσα εκεί, μπροστά μου που... με κοίταζε επίμονα, σε σημείο που από αμηχανία άρχισα να κοιτάω αλλού, αλλά αυτή εκεί, επέμενε να κοιτάει... Τελικά πλησιάζει προς το μέρος μου και μου λέει: "Συγνώμμη που σε κοίταζα επίμονα, θα πρέπει να ήταν ενοχλητικό... Απλώς εσύ... να... μοιάζεις τόσο πολύ με το γιο μου που πέθανε. Τόσο πολύ... Δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου"... Κι ανοίγει το πορτοφόλι της και βγάζει μια φωτογραφία του πεθαμένου γιού της. Και εεε... δε μου μοιάζει καθόλου, ούτε κατά διάννοια... Για την ακρίβεια είναι... ε... Κινέζος. Τελοσπάντων... Κουβεντιάσαμε λιγάκι και εεε... μου λέει: "συγνώμμη, να σε ρωτήσω κάτι; Θα σε πείραζε καθώς θα φεύγω τώρα από το σουπερμάρκετ να με χαιρετήσεις και να μου πεις: γεια σου μαμά; Ξέρω πως είναι παράξενο να σου ζητάω κάτι τέτοιο μα πάει τόσος καιρός που έχω ν' ακούσω το γιο μου να μου λέει: γεια σου μαμά και: θα τα πούμε... δεν ξέρεις τί θα σήμαινε αυτό για μένα... Γι αυτό, αν δε σε πειράζει..." και λέω "Ε, λοιπόν τί να πω;... εντάξει... βέβαια... Μπορώ να το πω αυτό..." Παίρνει λοιπόν όλες τις τσάντες με τα ψώνια της από το ταμείο και καθώς φτάνει στην πόρτα, με χαιρετάει και μου φωνάζει δυνατά: γεια σου παιδί μου! Την κοιτάω και την χαιρετάω κι εγώ και απαντάω: γεια σου μαμά. Και φεύγει. Φτάνω κι εγώ στην ταμία με τα λιγοστά μου πράγματα... και τα χτυπάει στη μηχανή και μου δίνει την απόδειξη λέγοντας: "Σύνολο 479 δολλάρια κύριε". "Μα τί λέτε;" λέω "πώς είναι δυνατόν; δείτε, έχω αυτήν την κονσέρβα τόννο, ένα μπουκάλι αποβουτυρωμένο γάλα, μια μουστάρδα κι ένα ψωμί...". "Ναι" μου απαντάει "αλλά είναι και τα ψώνια της μητέρας σας στο λογαριασμό. Μού 'πε ότι θα πληρώσετε εσείς για όλα...". Και λέω: "Για μισό λεπτό, δεν είναι μητέρα μου αυτή...". Και μου λέει: "Τί λέτε κύριε; Την άκουσα πολύ καλά να λέει φεύγοντας: γεια σου παιδί μου. Κι εσείς να της λέτε γεια σου μαμά. Τί θέλετε να πείτε τώρα;". "Θεέ και Κύριε" λέω. Και τη βλέπω έξω στο πάρκινγκ να μπαίνει στο αυτοκίνητο της. Και τρέχω. Έκλεινε την πόρτα τη στιγμή εκείνη και μόνο το πόδι της εξείχε. Και την πιάνω από το πόδι κι αρχίζω να τραβάω... Μα αντιστεκόταν, τράβαγε κι αυτή με ΔΥΝΑΜΗ. Α, το δούλευε καλά εκείνο το πόδι... Τόσο καλά... όσο δουλεύω εγώ εσάς...

...

Τελευταία κάνω εκπαιδευτικές εκδρομές. Στα παιδιά αρέσει να είμαι εγώ ο οδηγός. Τις προάλλες πήγαμε 30 παιδιά σε ένα κατάστημα μουσικών οργάνων και σκέφτηκα, ε ναι, εγώ πρέπει να κάνω αυτήν την εκδρομή. Πάμε που λέτε εκεί κι όπως στέκομαι κοντά στο πιάνο λέω μέσα μου "όπου νά 'ναι θα με αναγνωρίσουν", αλλά τίποτα. Πάμε στο τμήμα των κρουστών - ήταν πολύ φωτεινά εκεί κι ήμουν έτοιμος να το ακούσω: "Μα... εσείς δεν είστε...;". Τίποτα. Πάμε στις κιθάρες, περιμένω, τίποτα. Απογοητεύτηκα λιγάκι. Μια βδομάδα αργότερα μου ζήτησαν να κάνω μια άλλη εκπαιδευτική εκδρομή, αυτή τη φορά σε μια χωματερή. Κι αμέσως 12 τύποι περικυκλώσανε το αμάξι... Για φαντάσου... όλοι με ξέρουν στη χωματερή... (για τη φήμη).

..."

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (247)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μανηφαίστειο, το: στην Πελοπόννησο, το μεσαίο "πόδι" είναι η χερσόνησος της Μάνης, σαφώς μία από τις "μαγικές γωνίες του σύμπαντος" (όπως και πολλά άλλα μέρη στη Λακωνία άλλωστε - για να μην πούμε όλος ο νομός), ένας τόπος εξαιρετικής ομορφιάς και τόσο ιδιαίτερης φύσης, ιστορίας, αρχιτεκτονικής, συνηθειών και εθίμων, ψυχοσύνθεσης των κατοίκων κ.λ.π. Εκεί λοιπόν, στην υπέροχη αυτή γη, το ηφαίστειο ονομάζεται... βλ. λήμμα. Πώς; Μα δεν υπάρχει ηφαίστειο στη Μάνη; Και λοιπόν; Είναι λόγος αυτός να μην υπάρχει λήμμα; Τί; Αγαπητέ αναγνώστη, άκουσα καλά; Λοιπόν, με όλον τον σεβασμό και την εκτίμηση που σου έχω, αν όντως απάντησες "ναι" στην ερώτηση που σου έκανα, τότε σε παρακαλώ: άφησε το Πλαθολόγιο κάτω! Ναι, κάτω. Σταμάτησε να διαβάζεις και άστο κάτω! Βάλτο στην άκρη. Χώστο κάπου στα ράφια σου και μην το ξανανοίξεις. Η δώστο σε έναν φίλο ή γνωστό. Ή δώρισε το σε κάποια δημόσια, δανειστική βιβλιοθήκη. Ή πήγαινε το σε κάποιο χαριστικό ή ανταλλακτικό παζάρι. Ή - ακόμα καλύτερα - πέτα το στα σκουπίδια! Στον κάδο ανακύκλωσης παρακαλώ, στο ειδικό διαμέρισμα για χαρτί - αν υπάρχει. Συγνώμμη αναγνώστη, αν ήμουν απότομος, αλλά έχει κι η υπομονή τα όρια της. Και η λογική επίσης. Η πλαθο-λογική εννοώ.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (246)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Κοτζαμπάσσος, ο: ο μουσικός που παίζει ηλεκτρικό ή ακουστικό μπάσσο, ή κοντραμπάσσο, ή ο λυρικός μπάσσος τραγουδιστής που τυχαίνει να είναι πολύ μεγαλόσωμος, είναι δηλαδή κοτζάμ μπάσσος, λέγεται με μια λέξη... βλ. λήμμα. Π.χ. "Όλο το συγκρότημα αποτελείται από εξαιρετικούς μουσικούς που ταυτόχρονα έχουν και εντυπωσιακή σκηνική παρουσία στις ζωντανές εμφανίσεις. Για ποιόν να πρωτοπείς; Για την πανέμορφη, υπέρκομψη, αισθαντική και ταυτόχρονα δυναμική τραγουδίστρια; Τον βραχύσωμο, τοσοδούλη αλλά δαιμόνιο ντράμμερ; Τον απίστευτο κιθαρίστα; Τί βιρτουοζιτέ και τί ενέργεια! Ή για τον επιβλητικό κοτζαμπάσσο που δέσποζε, πανύψηλος στη σκηνή με το ξυρισμένο του κεφάλι και την πυκνή γενειάδα;".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (245)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γκέησα, η: ειρωνικός, περιπαικτικός (ίσως και ομοφοβικός) χαρακτηρισμός για πολύ θυληπρεπή άνδρα. Π.χ. "Μμμ... κοίτα κούνημα... η γκέησα... Καλέ συυ!...", "Σουτ! Σουτ!", "Τί έγινε ρε Νώντα; Τον φοβάσαι ρε;", "Και βέβαια! Είναι πρωταθλητής κουνγκ φου!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (244)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ανδροξενεφελιφιγεναυσικυβελήδα: φανταστικό όνομα - τερατούργημα, του γλωσσοδόκτορα Σταϊνφράνκε, με ολοφάνερα περιπαικτική και επικριτική διάθεση προς όσους τα τελευταία (αρκετά) χρόνια βαφτίζουν τα παιδιά τους (τα κορίτσια κυρίως) με αρχαία αντί χριστιανικά ονόματα. Π.χ. "Αμάν βρε Πρόχορε, αμάν! Όλα σου φταίνε πια;... Τϊ θέλεις βρε και για ειρωνευτείς τους γονείς της που δε χωνεύεις, φωνάζεις αυτήν την κοπελλίτσα, τη Σαπφώ, τη γειτονοπούλα μας και τη λες Ανδροξενοφλο... Αροκλομαχ... Αριαδημτρ... φτου! ούτε να το πω δε μπορώ! Μόνο εσύ θα σκαρφιζόσουν κάτι τέτοιο... στριμμένο άντερο!".

Ακούω τον ωκεανό (αφεστωταώτα)

Αφεστωταώτα, τί παράξενη λέξη

και κάπως εξωτική ακούγεται

σαν απ' τη γλώσσα που μιλάνε στη Χαβάη

ή κάποιο άλλο νησί του Ειρηνικού

που στέλνει τα τυρκουάζ νερά του συνεχώς

σε κύματα θεόρατα απάνω

στις όλο ψιλή άμμο παραλίες

και οι μελαμψές ιθαγενείς καλύπτουν

τα γυμνά τους στήθη μόνο με λουλούδια

που κρέμονται γιρλάντες στο λαιμό τους

και που τις φεγγαρόλουστες βραδιές

ακούς να ολολύζουνε γλυκές

γύρω χαβάγιες και νοσταλγικά

να κελαηδούν παντού τα γιουκαλίλια

δεν είναι βέβαια έτσι, απλώς

διάβαζα ένα άρθρο τις προάλλες

για τις προόδους της πλαστικής χειρουργικής

και έπρεπε να φτάσω σαραντατέσσερων χρονών

για να μάθω ποιά είναι η επιστημονική ονομασία

των από μικρό παιδί

πεταχτών αυτιών μου.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (243)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ασυλειψία: αυτός που τον κυνηγούν να τον μπαγλ... συλλάβουν οι μπά... η αστυνομία, αλλά βρίσκει με τη βοήθεια γνωστών ή φίλων καβάτζ... κρησφύγετο στην ιστορική πόλη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας Λειψία, αυτός μ΄άλλα λόγια που είναι ασύλληπτος, σε άσυλο, στη Λειψία, αυτός δηλαδή που περιέρχεται σε καθεστώς κατάστασης... βλ. λήμμα. Π.χ. "Κυρ Αστυνόμεε, κυρ Αστυνόμεε", "Τί είναι ρε όργανο, τί φωνάζεις έτσι παιδί μου, τί θέλεις; Λέγε γρήγορα γιατί είμαι τρομερά απησχολημένος, μελετάω μια υπόθεση.", "Καινούρια είναι;", "Ποιά όργανο;", "Η αθλητική εφημερίδα πού 'χετε απλωμένη μπροστά σας στο γραφείο, λέω... καινούρια είναι; Και λέγεται Υπόθεση;", "Μπα; Κάνεις και πνεύμα όργανο;... Κατ' αρχάς γιατί δεν αναφέρθηκες; Πρσχή! Ανάπφς! Πρσχή!... Ανάπφς! Αναφέρσου!", "Καμαρώνης, δόκιμος κυρ Αστυνόμε, δυο βδομάδες είμαι μαζί σας.", "Μάστα, μάστα. Και τί θες ρε Καμαρώνης;", "Ήρθε σήμα από την Ιντερπόλ κυρ Αστυνόμε. Κείνος ο φυγόδικος, ο Φανφαρόνης, βρέθηκε σε ασυλειψία... Πού τό 'χες καταλάβει κυρ Αστυνόμε ότι θα πάει στη Γερμανία;", "Ρε Καμαρώνης, εικοσιπέντε χρόνια αστυνομεύουμε, τί μπρίκια κολλάμε; Και τούτα δω (χτυπάει τα γαλόνια στον ώμο) τσάμπα μας τα δώσανε;", "Τί να κάνω προϊστάμενε;", "Άκου δω: να στείλεις πίσω σήμα στην Ιντερπόλ ότι τους ευχαριστούμε για τη συνεργασία κ.λ.π. και να συνεχίσουνε τις έρευνες για εντοπισμό και σύλληψη κ.λ.π., φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Ύστερα τράβα κάτω, στα παιδιά στην Ασφάλεια, να σου πούνε αν έχουμε κανέναν δικό μας εκεί.". "Έχω πάει ήδη κυρ Αστυνόμε.", "Όργανο, εσύ θα πας μπροστά. Πού το σκέφτηκες βρε μπαγάσα; Είμαι πολύ ευχαριστημένος παιδί μου Καμαρώνης, μπορείς να καμαρώνεις... Βρήκες τίποτα; Είναι ένας Τσατσαρώνης εκεί στη Λειψία κυρ Αστυνόμε...", "Μπα; Και τί κουμάσι είναι αυτός;", "Σπιούνος από τους λίγους προϊστάμενε, σκουλήκι μοναδικό...", "Μπράβο, μπράβο, τέτοιους θέλουμε. Σύρε να στείλεις σήμα, διαβαθμισμένο έτσι; Και κράτα με ενήμερο... Άντε πήγαινε τώρα. Και πού 'σαι Καμαρώνης; Πέρνα από το κυλικείο και πες τους μια μπουγάτσα, έναν καφφέ.", "Ζάχαρη - κανέλλα κυρ Αστυνόμε;", Στη μπουγάτσα ναι, στον καφφέ όχι. Ελεύθερος!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (242)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ταπεινόσαυρος, ο: πολύ χαμηλών τόνων άνδρας που φτάνει σε σημεία συμπεριφοράς απεχθούς χαμέρπειας και δικαιολογημένα προκαλεί υποψίες για πιθανές παρεκλίσεις μαζοχιστικού τύπου που τον κάνουν να ικανοποιείται π.χ.... με τα χτυπήματα, φλαπ! φλαπ!, τις κλοτσές, να! να!, τις φτυσές, φτου! φτου! και τις βρισές: "Στα κομμάτια σκουλήκι, χάσου από μπροστά μου ταπεινόσαυρε", "Μάλιστα Κυρία, είμαι Κυρία, ευχαριστώ Κυρία. Μα πού πάτε Κυρία; Κυρίαα, Κυρία θέλω κι άλλοο, μη φεύγετε σας εκλιπαρώ, θέλω κι άλλο, χρειάζομαι ΚΙ ΑΛΛΟ, το έχω ανάγκη Κυρία, κι άλλοοο!...".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (241)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Οξυθύμιος, ο: άνθρωπος ευερέθιστος, εριστικός, τσαντίλας, ένα μάτσο νεύρα, που εκρήγνυται με το παραμικρό κι όλο πάει γυρεύοντας, μόνιμα θυμωμένος, που τυχαίνει να λέγεται Θύμιος. Π.χ. "Γιατί είσαι έτσι μελιτζανής καλέ;", "Γιατί θα με σκάσει αυτός, δεν τον αντέχω άλλο, τον καβγά στο τσεπάκι τον έχει κάθε φορά...", "Ποιός βρε; Ο Οξυθύμιος;", "Αμποιός; Άλλος; Μια φορά μωρέ... μία... να τύχει νά ΄ναι ήρεμος και... Ευθύμιος πού ,ναι και τ' όνομα του του γρουσούζη...".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (240)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Καμμεστραμένος: ο διπλά πειραγμένος (καμμένος και κατεστραμένος) από καταχρήσεις, φερ΄ειπείν από ναρκωτικά στον εγκέφαλο ή αλκοόλ στο συκώτι ή κι απ' τα δύο. Π.χ.: "Καλημέρα!", "Ποιός;", "Τί ποιός ρε; Καλημέρα σου λέω.", "Α... σε μένα;", "Αμ σε ποιόν;", "Γιατί, υπάρχω ακόμα;", "Βρε... κόφτο βρε καμμεστραμένε το ρημάδι, τέζα θα σε βρούνε καμμιά μέρα...", "Μέρα; Τί... ξημέρωσε κιόλας;", "Α, καλά...".

Το τείχος των δακρύων

Η Κρύσταλ Άρμπογκαστ (Crystal Arbogast) από το Μιζούρι των Η.Π.Α. μας παραχώρησε ευγενικά, δι αλληλογραφίας, την άδεια για αναδημοσίευση της δουλειάς της που μπορεί να βρεθεί στην ιστοσελίδα της crystalarbogast.net.Η ιστορία τιτλοφορείται "The Wailing Wall" - απόδοση στα ελληνικά: Χ.Δ.Τ.

Η εκκλησία είναι υπέροχη. Το φως του ήλιου περνά μέσα από τα βιτρώ και δημιουργεί λαμπερά ουράνια τόξα στο εσωτερικό του ναού. Η μουσική του οργάνου είναι χαμηλή και μπλέκεται με τα μουρμουρητά του κόσμου.Κάθεται στην πρώτη σειρά και ρίχνει κλεφτές ματιές, πότε στην είσοδο και πότε στον σύζυγο της. Το πρόσωπο του έχει, όπως πάντα, την ίδια έκφραση στωικότητας και ικανοποίησης.Η κόρη του έκανε μία εξαιρετική επιλογή. Ο - σε λίγη ώρα - γαμπρός του ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι στην οικογενειακή εταιρία. Η φιλοδοξία του νεαρού άνδρα, του θύμιζε τη δική του όταν ήταν στην ηλικία αυτή. Ήταν ιδίως ικανοποιημένος που η κόρη του λογικεύτηκε κι εγκατέλειψε αυτήν την ανόητη ιδέα να γίνει φωτογράφος. Όχι βέβαια. Έτσι, όπως τώρα, έπρεπε να γίνουν τα πράγματα. Αυτή θα γινόταν μια τέλεια σύζυγος και η εταιρία που τόσο σκληρά πάλεψε για να φτιάξει, θα παρέμενε στην οικογένεια. Σύστημα! Αυτό είναι που έχει σημασία. Σχεδιασμός! Δε μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου χωρίς αυτά. Ο δικός του γάμος, οι οικογένεια και η καρριέρα του ήταν η απόδειξη.Είχε υποσχεθεί στον εαυτό της ξανά και ξανά ότι δε θα έκλαιγε. Γιατί τα δάκρυα της θα ήταν από λύπη, όχι από χαρά και φοβόταν ότι αν άρχιζε, δε θα μπορούσε να σταματήσει. Όχι, κράταγε τα δάκρυα αυτά για τις στιγμές που ήταν μόνη. Σ' αυτό το μυστικό μέρος του σπιτιού που μπορούσε να κλειδώσει την πόρτα, να σωριαστεί στο πάτωμα και ν΄ακουμπήσει το μέτωπο της στον τοίχο. Εκεί θα έρχονταν τα δάκρυα. Το σώμα της θα σπάραζε από όλη τη συσσωρευμένη λύπη και στεναχώρια τόσων χρόνων. Όλα αυτά τα καταπιεσμένα συναισθήματα θα απελευθερώνονταν και θα ξεσπούσαν. Μετά, θα έπλενε το πρόσωπο της και θα έπαιζε το ρόλο που είχε διαλέξει πριν από τόσο πολύ καιρό.Η κόρη της ήταν η χαρά της ζωής της από τότε που γεννήθηκε. Ήταν όλα όσα εκείνη είχε ελπίσει ποτέ ότι θα γίνει. Όταν, στο κολλέγιο, εμφάνισε αυτό το ταλέντο στη φωτογραφία, μιλούσαν για ώρες για τα όνειρα του κοριτσιού. Θα ταξίδευε και θα αιχμαλώτιζε σε εικόνες όλα τα άγρια και εξωτικά μέρη του κόσμου. Θα γυρνούσε όλη την υδρόγειο και θα έστελνε φωτογραφίες των τεράστιων ελεφάντων και των επιβλητικών αιλουροειδών σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια. Από τις πυραμίδες της Αιγύπτου έως τα φιορδ της Νορβηγίας θα έβλεπε όλον τον κόσμο μέσα από τα μάτια της κόρης της.Όταν γνώρισε τον νεαρό που είχε προσλάβει ο άντρας της, άρχισε να φοβάται. Αυτό που υπήρχε στο βλέμμα του το αναγνώριζε πολύ καλά. Με τον καιρό η φωτογραφική μηχανή κρύφτηκε σε κάποια ντουλάπα. Και οι συζητήσεις τους που τόσο απολάμβανε έγιναν πιο αραιές. Όσο η ικανοποίηση του άντρα της μεγάλωνε, τόσο έσβηνε το φως απ' τα δικά της μάτια.Η μουσική του οργάνου δυνάμωσε και όλα τα κεφάλια στράφηκαν προς την πόρτα. Το κοστούμι του γαμπρού ήταν άψογο μα τίποτα δε μπορούσε να συγκριθεί με την ομορφιά της νύφης. Το πρόσωπο της έλαμπε από ευτυχία και τα μάτια της ήταν προσηλωμένα σ' εκείνον με τον οποίον θα αντάλλασε σε λίγο όρκους αιώνιας αγάπης.Καθώς τα δάκρυα ανέβαιναν στα μάτια της, ήθελε να τρέξει προς το ζευγάρι, να αρπάξει την κόρη της από το χέρι και να την σύρει έξω από την εκκλησία. Θα έτρεχαν μαζί προς την ελευθερία. Η κόρη της θα έβγαζε το πέπλο και θα το πέταγε με δύναμη στον αέρα. Θα γελούσαν υστερικά και θα χώνονταν στο πρώτο πλοίο που θα έβρισκαν με προορισμό οποιοδήποτε μέρος στον κόσμο.Πολύ αργά! Εκείνη είπε ήδη το "Ναι". Σταμάτα! Σταμάτα! Για το όνομα του Θεού, πρέπει να φανώ δυνατή για το παιδί μου! Γιατί δε μπορώ να είμαι δυνατή;Η νύφη γυρνά και αγκαλιάζει το μπράτσο του άντρα της. Είναι πανέμορφη. Τα δάκρυα τρέχουν τώρα όπως όταν είναι μόνη. Γιατί να μη μπορεί αυτήν τη στιγμή να είναι εκεί;Τη νύχτα βρίσκει τη φωτογραφική μηχανή στη ντουλάπα της κόρης της. Την κρατά απαλά πάνω στο στήθος της. Καθώς η όραση της θολώνει, την παίρνει μαζί της στο μυστικό της μέρος και κλείνει την πόρτα.

Πέφτει πιο βαριά απ' το χιόνι

για τον Αργύρη Χιόνη 1943-2011

Έναν μεγάλο, συγκεντρωτικό
"Ποιήματα 1966 - 2000" τόμο
έχω στο κομοδίνο μου
τους τελευταίους μήνες
και τον διαβάζω λίγο λίγο
απόψε χάρη σε μια μου αδέξια κίνηση
έπεσε στο ξύλινο πάτωμα
με ιδιαίτερα ωστόσο δυνατό
γδούπο και κρότο

βαριά η καλογερική.

Πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια - ΙI

Χωρίς δική μας στέγη ή "φωλιά"
πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια
είμασταν νέοι μα έτυχε
να βρεθούμε καλοκαίρι
κι είχαμε σύμμαχο μας τον καιρό
σε οδήγησα ένα απόγευμα
σε μια κρυφή που ήξερα εσωτερική πλατεία
κρυμμένη γύρω από δέντρα εκεί
στο Πεδίον του Άρεως
καθίσαμε σ΄ένα παγκάκι
κι αρχίσαμε με πάθος φιλιά και χάδια
ούτε που κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα
πώς έπεσε ψυχρούλα και σκοτείνιασε
μα κάποια στιγμή τραβήξανε
την προσοχή μου λάμψεις
που αναβόσβηναν μεσ' απ' τους θάμνους
"Πάμε να φύγουμε" σου είπα
και σε πήρα γρήγορα απ' το χέρι
μέσα στην έξαψη είχα λησμονήσει
του πάρκου τους ματάκηδες
που απολάμβαναν καπνίζοντας τη θέα

χα! να υπάρχουν πια ματάκηδες;

σίγουρα ναι μα τώρα
η κάφτρα του τσιγάρου τους
αντανακλά στου λάπτοπ την οθόνη.

Νέαπολη-Εξάρχεια, Μάρτιος 012

Πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια - Ι

Κάτω απ' το βράχο της Ακρόπολης
ένα καλοκαίρι πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια
νέοι ήμασταν τότε και "άστεγοι"
κρυμμένοι μες στους θάμνους
και κάτω απ' τα δενδρύλλια
κόσμος παντού πάνω και γύρω
ακούγαμε τις ομιλίες και τα πατήματα
ίσως γι αυτό ήταν πιο ερεθιστικό
ταξίδευαν τα χέρια μου
κάτω από τα ελαφρά θερινά ενδύματα
και παρά τις μάλλον προσποιητές σου αντιρρήσεις
με τις θωπείες μου μ' είχες αφήσει να σ' αφήσω
σχεδόν ολότελα γυμνή.

Εκδικητής χιπ χοπ εναντίον ντραγκ ντήλερ

Σ΄αυτήν τη φρικτή, αφιλόξενη πόλη
τοξική βροχή καίει σα βιτριόλι
τους έκανες και πουλήθηκαν όλοι
χαρά δεν ξέρουν πια, γιορτή και σχόλη
είσαι χωρίς ψυχή ένα χοντρό πορτοφόλι

κι αν δεν έχω όπλο, δεν έχω πιστόλι
φτύνω τα λόγια δυνατά σαν το βόλι
με τις ρίμες μου μπορώ να σε σκοτώσω καριόλη
οι στίχοι μου είναι ναι, θανάσιμο βόλι
θα πεθάνεις καριόλη, θα πεθάνεις καριόλη

Γιο! Γιο!

Κίτσος ο Πρώτος

Ο Κίτσος ήταν το πρώτο παλληκάρι στο χωριό
πρώτος στο μπόι πρώτα απ' όλα
μισό τουλάχιστο με ένα κεφάλι παραπάνω
απ' τον επόμενο στεκότανε καθώς φαίνεται
στις αναμνηστικές φωτογραφίες που βγαίνονταν
από κάτι πλανόδιους τότε φωτογράφους
πρώτος στο κυνήγι
πρώτος στο ψάρεμα
πρώτος και στις δουλειές
πρώτος στο σαλάισμα των ζώων
στο δούλεμα του γάλατος
πρώτος στην κουρά
πρώτος στο όργωμα, στη σπορά
στο θερισμό, το αλώνισμα, το άλεσμα
πρώτος στο μπόλιασμα, το κλάδεμα, στο ληνό, τα καζανίσματα
στης ελιάς, του αλατιού το μάζεμα πρώτος
πρώτος στο συγύρισμα των εργαλείων, το λάδωμα, το ακόνισμα
πρώτος στο πετάλωμα
πρώτος και στα μαστορέματα
κανείς δεν τον ξεπέρναγε
στο φτιάξιμο τζακιών, φούρνων και καμινάδων
μα και όμοιον δεν είχε στο ταίριασμα
της πέτρας στις ξερολιθιές που υπήρχανε παντού
για σύνορα στα οικόπεδα, στα περβόλια, στα βοσκοτόπια
και για να στηρίζουνε τα χώματα στα χτάρια*
πρώτος στο καβάλλημα
των φαριών και των φοράδων
(κι αυτών με τα δυο πόδια λέγαν οι φαρμακόγλωσσες)
πρώτος στη δύναμη
το μεγαλολιθάρι κάτω στην ακροποταμιά
ένανε στρογγυλό, λείο ογκόλιθο
μαύρο και κρύο σαν το θάνατο
τον είχε μια φορά μόνο μετακινήσει
γυρίζοντας τον τούμπα
ο όσιος Στέργιος που πέρασε, έναν αιώνα πριν
από τα μέρη μας πηγαίνοντας από τη Ρωσσία
για το Όρος όπου μόνασε και άγιασε
ήτανε ένας τεράστιος
σαν από παραμύθι, Κύκλωπας βγαλμένος
κι ο Κίτσος τόνε κύλησε
όχι μια μα τρεις φορές
την πρώτη μια θέση παρακάτου στην κατηφοριά
κι ύστερα μία καταπάνω, εκεί πού ήταν πριν
κι ύστερα άλλη μια στην αρχική του θέση
όπου και μέχρι σήμερα στέκεται ακούνητος
ο θεόρατος ο βράχος
πρώτος στον πόλεμο σαν φούντωσε η επανάσταση
πρώτος απ' το χωριό βγήκε στο βουνό
πρώτος στα γιουρούσια
πρώτος και στα ταμπούρια, υπερασπιστής
στην εξηντάημερη πολιορκία της μονής
ολόρθος με τα βόλια γύρω του να σφυρίζουν
και να λυσσάνε οι εχθροί
πρώτος εθελοντής με την απελευθέρωση
στις εργασίες της αναστήλωσης
στην επισκευή του γεφυριού
στο ξαναστέριωμα του καμπαναριού
και στο χτίσιμο του νέου σχολείου
πρώτος και στο τραγούδι, το γλέντι, το χορό
στα πανηγύρια όλα
πρώτος στων κοπελλιών τις προτιμήσεις
και στ' όνειρα που βλέπανε τα βράδια

πρώτος σ΄όλα ο Κίτσος
πρώτον τον χτύπησε η αρρώστεια, το χτικιό
κι έλιωσε σαν κεράκι κι έσβησε
σε δύο μήνες μέσα

μερικά χρόνια μετά
όταν πέρασε για τα καλά η επιδημία
και είχαν όλοι πια υποχρεωτικά
οι λιγοστοί επιβιώσαντες
μπολιαστεί με το νέο φάρμακο
γύρισε κόσμος στο έρημο χωριό
μα τον Κίτσο δε θυμόταν πια κανείς
εξόν από κάτι μαυροφόρες
που ήτανε ήδη γριές όταν εσυχωρέθηκε
μα δεν τις λογαριάζανε, τις λέγανε ξεκούτες
και μένα που με λέγαν παιδαρέλι
μα εγώ τον Κίτσο τον θυμόμουνα
κι έτσι επειδή πάντοτε μ' αρέσανε τα γράμματα
τά 'γραψα όλα σε τούτο το χαρτί
γιατί κάπου έχω διαβάσει πως λέει τάχα ότι
"μένουνε τα γραφτά".

* χτάρια (οχθάρια): πεζούλες, αναβαθμίδες

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (239)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ναυτέλος: όρος με διπλή σημασία, πρώτον - το αντίτιμο μεταφοράς με πλωτό μέσον, π.χ. προς (ή από) νήσο και δεύτερον - το πέρας της εργασίας στον ναυτιλιακό τομέα. Δέον όπως να μη συγχέεται με τον σχεδόν ομόηχο "ναυτίλο" αλλά και να δίδεται προσοχή στο γεγονός ότι οι αδαείς περί τα γλωσσολογικά και οι παραπλανημένοι, θεωρούν ορθές (αντίστοιχα) τις εκφράσεις "εισητήριο πλοίο" και "συνταξιοδότηση ναυτικού", άκουσον και φρίξε!!

Το κέντρο του σύμπαντος σε ακτή λουομένων

Ένα χρωματιστό πανί ημιδιάφανο
απ' αυτά που φορούν οι γυναίκες στα μπάνια
τ' όνομα του να θυμηθώ ποτέ δεν κατάφερα
φουρό, πουρό, καμεό... πώς το λένε
σαν βγήκες απ' τη θάλασσα αυτό τύλιξες πάνω σου
και τό 'δεσες γύρω απ' τη δαχτυλιδένια σου μέση
κόλλησε αυτό στα μέλη σου αχόρταγα
και ρουφούσε με δίψα την αρμυρή υγρασία
που φώλιαζε παντού, σε κάθε κοιλότητα
και κυλούσε στο μαυρισμένο σου δέρμα
μ' αυτό κάθισες στην απλωμένη στην άμμο πετσέτα σου
κι έπιασες ένα τσιγάρο ηδονικά να καπνίζεις
ύστερα αλείφτηκες με λάδια, μύρα κι αρώματα
κι αφέθηκες στις θερμές θωπείες του ήλιου
τα μάτια πότε μισόκλεινες, ρέμβαζες
και πότε κοιτούσες κλεφτά ενός χοντρού τις σελίδες βιβλίου
πέρασε ώρα και πάλι σηκώθηκες
το λεπτό κάλυμμα έμεινε κάτω
όρθια μπροστά μου εκεί στήθηκες
κι άρχισες να τεντωνόσουν σα γάτα
σαν δυο κολώνες τα τέλεια πόδια σου
το σύμπαν συσπειρώθηκε στη μεταξύ τους αψίδα
κι απ' αυτή τη στιγμή όλα τελείωσαν
άλλο δεν ένοιωσα, άλλο δεν είδα
χάθηκε η πλαζ, η άμμος, η θάλασσα, η αντάρα του κόσμου
εκτός από σένα όλα χάθηκαν
μαζί τους κι εγώ χάθηκα εντός μου.

Εξάρχεια

Βρέθηκαν τυχαία δίπλα δίπλα σε μία εκδήλωση που έγινε στην πλατεία για υποστήριξη και αλληλεγγύη στους μετανάστες και εναντίον των περιστατικών βίας που συνέβαιναν στις γύρω γειτονιές τελευταία. Έπιασαν ψιλή κουβέντα καθώς έτυχε να φύγουνε μαζί, ανηφορίζοντας τον πεζόδρομο.
Κάποια στιγμή εκείνη είδε τα φρεσκοφυτεμμένα λουλούδια στο παρτέρι κι έκανε ένα "Α!" με ενθουσιασμό, έσκυψε, τα χάιδεψε απαλά και με κλειστά μάτια είπε:
"Μμμ... πόσο μ'αρέσει ο κατιφές!".
Εκείνος ήταν (ως συνήθως, όπως μετά κατάλαβε) μάλλον αφηρημένος και αποκρίθηκε με κάποια καθυστέρηση:
"Χμ! εμένα μου λες; Τον λατρεύω! Από έφηβος. Μια καθημερινή απόλαυση. Μα και παρέα και παρηγοριά και τόνωση... Μια κούπα αχνιστός καφές! Τί καλύτερο... Μα... τί λες; Αφού μας αρέσει και στους δύο, πάμε να πιούμε έναν;".
Σκέφτηκε προς στιγμήν "τί δουλειά έχω εγώ μ΄αυτόν τον άνδρα" ύστερα όμως της φάνηκε και κάπως γουστόζικη η μικρή παρεξήγηση και δέχτηκε. Πήγαν σ΄ένα από τα καφέ της Καλλιδρομίου κι έκατσαν ώρα πολλή πίνοντας καφέδες και κουβεντιάζοντας.
Και βάλε με το νου σου τί ήταν το ματσάκι τα λουλούδια, στο μικρό ανθοδοχείο στο κέντρο του τραπεζιού... Εγώ δεν πιστεύω στις προλήψεις αλλά μερικά πράγματα είναι σημαδιακά, πώς να το κάνουμε;
Από τότε έχουν περάσει 17 χρόνια. Είναι μαζί, είναι καλά κι ούτε που τους πέρασε ποτέ απ' το μυαλό ν' αφήσουν τη γειτονιά.
Ζουν στα Εξάρχεια.

Εικοσιεπτά Φεβρουαρίου δύο χιλιάδες δώδεκα
Νεάπολη,Εξάρχεια - Αθήνα

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (238)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Κατσικοεδρεύω: όποιος έχει προσβληθεί από την σπάνια και κωμικοτραγική πάθηση που τον κάνει "τυροκόμη" (βλ. λήμμα), μεταξύ άλλων στοιχείων της γελοίας συμπεριφοράς που ίσως ακούσια υιοθετεί είναι και μια αντίστοιχη ορολογία βάσει της οποίας επί παραδείγματι, όταν αναφέρεται στα χειμαδιά ή τα βοκοτόπια που πάει τα ζωντανά του λέει "Εγώ τώρα κατσικοεδρεύω.....". Π.χ. "Καλημερούδια σ' Μήτρο, λεβεντουριά! Πό χάθηκσς ισύ ωρέ παιδάκι μ';", "Καλημέρα αγαπητέ κύριε συνάδελφε. Εγώ εσχάτως κατσικοεδρεύω στις ιδιόκτητες χορτολιβαδικές εκτάσεις της οικογενείας μου στο παρακείμενο βουνό όπου βρίσκεται και το σαλέ μου και η πρότυπος παραγωγική μονάδα μου*. Εσείς τί νέα, καλά; Πώς πάνε οι επιχειρήσεις;", "Α;".

* Σημ.: εννοεί τη βοσκοκαλύβα, το μαντρί και το τυροκομιό.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (237)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Τυροκόμης: κτηνοτρόφος, ποιμήν που του την έχει σφυρίξει από αθεράπευτη μεγαλομανία και περνιέται για ευγενής, για μυλόρδος ας πούμε ή κόμης κι ενώ όλοι τον έχουν πάρει στο ψιλό, αυτός πού; Π.χ. "Σσσ, παιδιά προσοχή: έρχεται ο κύριος Τυροκόμης. Για λίγο τους τρόπους σας κύριοι μη μας περάσει και για βλάχους!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (236)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Υπουργόης: ο άνδρας που λαμβάνει ανθυποελάσσονος σημασίας πολιτικό αξίωμα και φέρεται λες κι έγινε γενικός γραμματέας των ηνωμένων εθνών ξέρω γω ή πρόεδρος των γιουνάιτ στέητς ή κάιζερ να πούμε ή πρωθυπουργός ή υπουργός της χώρας, ενώ ταυτόχρονα είναι απολύτως πεπεισμένος ότι η ούτως ή άλλως ακαταμάχητη γοητεία που και από πριν ασκούσε στο ωραίο φύλλο, έχει πλέον ενιχυθεί από τη δύναμη της εξουσίας. Π.χ. "Ωχ! Προσοχή κορίτσια, έρχεται.", "Ποιός καλέ;", "Αυτός ο καινούριος, ο υπουργόης. Προσοχή μη σας πάρουνε τα γέλεια κι έχουμε τίποτα τραβήγματα μετά.", "Μμμ... μη σε νοιάζει: Καλημέρα σας Εξοχώτατε!", "Γειάσας κούκλ... εμμ... καλημέρα παιδί μου, καλημέρα, θα έρθω μετά να μου αναφέρετε τα προβλήματα σας για να σας τα λύσω ασφαλώς, προς το παρόν είμαι τρομερά απησχολημένος διότι επίκειται σύσκεψη κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών στην οποία θα λάβω -ασφαλώς- μέρος, ωρεβουάρ.".