Πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια - ΙI

Χωρίς δική μας στέγη ή "φωλιά"
πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια
είμασταν νέοι μα έτυχε
να βρεθούμε καλοκαίρι
κι είχαμε σύμμαχο μας τον καιρό
σε οδήγησα ένα απόγευμα
σε μια κρυφή που ήξερα εσωτερική πλατεία
κρυμμένη γύρω από δέντρα εκεί
στο Πεδίον του Άρεως
καθίσαμε σ΄ένα παγκάκι
κι αρχίσαμε με πάθος φιλιά και χάδια
ούτε που κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα
πώς έπεσε ψυχρούλα και σκοτείνιασε
μα κάποια στιγμή τραβήξανε
την προσοχή μου λάμψεις
που αναβόσβηναν μεσ' απ' τους θάμνους
"Πάμε να φύγουμε" σου είπα
και σε πήρα γρήγορα απ' το χέρι
μέσα στην έξαψη είχα λησμονήσει
του πάρκου τους ματάκηδες
που απολάμβαναν καπνίζοντας τη θέα

χα! να υπάρχουν πια ματάκηδες;

σίγουρα ναι μα τώρα
η κάφτρα του τσιγάρου τους
αντανακλά στου λάπτοπ την οθόνη.

Νέαπολη-Εξάρχεια, Μάρτιος 012