Κατάλογος αιτιάσεων

Γιατί δεν ξέρεις τάβλι

δεν καβαλάς μοτοσακό

έχεις στο ντύσιμο άθλιο γούστο

δεν έχεις τρόπους όταν τρως

δεν έχεις τρόπους γενικώς

η στύση σου δεν είναι πάντα ικανή

τα βίτσια σου είν’ ανώμαλα

δεν έχεις γνώσεις ιστιοπλοΐας

δεν επιθυμείς να παίρνεις πρωτοβουλίες

είσαι αντικοινωνικός

δεν σου αρέσουν οι έξοδοι, τα γλέντια και τα πάρτυ

ξένες γλώσσες στην ουσία δε γνωρίζεις

φριχτά τόσο που ροχαλίζεις

το σώμα σου είναι παρηκμασμένο

κάνεις την ίδια δουλειά κοντά τριάντα χρόνια

θες διακοπές να πηγαίνεις  πάντα στο ίδιο μέρος

είσαι αναχρονιστικός

δεν σου αρέσουν οι αλλαγές

και δυσκολεύεσαι με την τεχνολογία

δεν ντρέπεσαι άραγε καθόλου

πού ‘χεις ένα σαράβαλο και βρώμικο αυτοκίνητο;

ακούς μουσική παλιομοδίτικη

και τόσο εκτός επικαιρότητας

είσ’ ικανός να κάθεσαι

σε  μια βεράντα και να κοιτάς τη θέα

(θάλασσα, κάμπους, βουνά ή ό,τι άλλο) επί ώρες

ζεις ακόμα στην ίδια, μπανάλ, λαϊκή γειτονιά

όπου γεννήθηκες και μεγάλωσες, στο κέντρο της πόλης

στο ίδιο διαμέρισμα με την ίδια πρακτικά επίπλωση

οι φίλοι σου είναι σαν και σένα και χειρότεροι

αντιπαθείς τις εκπλήξεις, τις ανατροπές

παρά βυθίζεσαι σαν να απολαμβάνεις

μια καθημερινή, αφόρητη ρουτίνα…

 

«Πρέπει να μιλήσουμε» είπες στο τηλέφωνο

δυσοίωνες -λέει η εμπειρία- συνήθως είναι

αυτές οι ανακοινώσεις

δεν ήταν διάλογος, μονόλογος ήταν, κατηγορητήριο

κάποια υπερβολές, άλλα σκληρά μα δίκαια

ορισμένα τσούξαν σα σκαμπίλι δυνατό ή καμουτσίκι

όσο και νά ‘χει ανακουφίστηκα όταν τελείωσε

αυτή η συνάντηση εννοώ – όχι η σχέση

εγώ θα τη συνέχιζα, καλά περνάγαμε, έτσι νόμιζα

τέλος πάντων, θες από προαίσθημα

θες από κάποια άλλη ακατανόητη παρόρμηση

να, ηχογράφησα με το κινητό όλα αυτά που είπες

ούτε που είχα ποτέ μου

κάτι τέτοιο ξανακάνει

ούτε και πρόκειται να χρησιμοποιήσω το «πειστήριο» εναντίον σου

με τρόπο οποιοδήποτε

ούτε και τίποτ’ άλλο…

Στην αρχή αισθανόμουν, πέρα από την απορία για το κίνητρο, ενοχές

τώρα όμως ευγνώμων είμαι για την έμπνευση που είχα

καθώς βρήκα το τέλειο γιατρικό για τις βασανιστικές

οπού με ταλανίζουν αϋπνίες

κάθε φορά που ξαπλώνω κι αδυνατώ

όσο και κουρασμένος νά ‘μαι, ν’ αποκοιμηθώ

βάζω να παίζει ο «κατάλογος»

και εντός ολίγων λεπτών έχω αρχίσει

όπως έλεγες «φριχτά να ροχαλίζω».