Η αναπόληση

Όχι πως δεν καταλαβαίνω

ή πως περίμενα κάτι διαφορετικό

έτσι κι αλλιώς τελειώνει ο Μάιος

σε λίγες μέρες μπαίνει -κι επίσημα- το καλοκαίρι

τόσους μήνες κράτησε αυτή η ποικιλία

μα να... τώρα στο τέλος, είχανε γίνει μέλια, τόσο ήτανε γλυκά

δύο τεμάχια καταναλώνω σταθερά κάθε πρωί

το προηγούμενο διάστημα ήταν στ΄αλήθεια

μια τέρψη, μια απόλαυση, μια ευωχία

Τώρα όμως αλλάξανε τα πράγματα αναγκαστικά

δεν είναι έτσι με τα νέα της καινούριας εσοδείας...

βλέπεις είχα κιόλας από παιδί

θέμα με τις όξινες, ακόμα και τις υπόξινες τις γεύσεις

μου προκαλούνε δυσάρεστες συσφίξεις και συσπάσεις του στομάχου

μια άπωση, μια δυσφορία, μια δυσανεξία

μα λύση δεν υπάρχει εναλλακτική

παρά να περιμένω να ζαχαρώσουνε κι αυτά

Ως τότε απλώς θ΄αναπολώ και θα μου τρέχουνε τα σάλια

που έστιβα κάθε πρωί τα δυο μου ζουμερά τα πορτοκάλια.