Καινούρια μέρα

Μέρα καινούρια
ξημερώνει, λιακάδα
και του Έγριππου να!
τα νερά στραφταλίζουν
και στα βάθη τους ψάρια
ασημιά κολυμπούν
κι ολούθε γυρίζουν.
Είναι τούτη αισθάνομαι
σαν τελευταία η ώρα
α! πώς θά ‘θελα
νά ‘σουν μπροστά μου
και για όλα τα ψέμματα
να ζητήσω συχώρεση
και στα γόνατα ευχή
κει που πάω να μου δώσεις
ότι σ’ αγάπησα πολύ
πολύ, Πολύ!, ΠΟΛΥ!
Κυρά μου.