Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (184)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ψαρεύτης, ο: "του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές ειν' αδειανό και μια φορά γεμάτο" που λέει κι ο λαός. Από ψέμματα όμως.... άλλο τίποτα! Ειδικότερα, ο ψεύτης ψαράς είναι ο "ψαρεύτης". Π.χ. "Και που λέτε παιδιά, βγαίνω με τη βάρκα στα ανοιχτά και πετάω δυο πετονιές να ψαρέψω τόννους. Ξάφνου αρχίζει να κουνιέται η μια και να τραντάζει τη βάρκα, τη μαζεύω - τί να δω; Ένας τεράστιος γαλέος. Τον φέρνω πάνω στη βάρκα, φουσκωμένη η κοιλιά του πολύ. Έχετε ακούσει βέβαια, τί λένε για τα καρχαριοειδή. Κάνω μια με το μαχαίρι μου - τί να δω; Ένα κοπάδι ολοζώντανες μαρίδες πετάγεται έξω - πρέπει να τις είχε φάει λίγα μόλις δευτερόλεπτα πριν πιαστεί στο αγκίστρι. Τις βάζω σ' ένα κουβά. Νοιώθω και την άλλη πετονιά να τραντάζει. Κοιτάζω πέρα - τί να δω; Ένα τεράστιο τέρας, τον πατέρα όλων των τόννων, να πηδάει έξω απ' το νερό με το αγκίστρι μου καρφωμένο στο στόμα. Προσπαθώ να μαζέψω την πετονιά - δύσκολο. Εν τω μεταξύ το τέρας αρχίζει κάτι κυκλοτερείς κινήσεις παρασέροντας και τη βάρκα που πάνω που αρχίζει να στριφογυρνάει, ακούω ένα γκουπ!, σκύβω από την κουπαστή - τί να δω; Ένας κολοσσιαίος ξιφίας, καρφωμένος με τη σπαθένια μύτη του στην καρίνα της βάρκας. Φαίνεται κει που κολύμπαε αμέριμνος και πήγαινε στη δουλειά του, έστρεψε ξαφνικά η βάρκα και βρέθηκε μπροστά του και τσουπ! Εν τω μεταξύ ο τερατώδης τόννος κουράστηκε να γυρίζει γύρω-γύρω, το ψάρι έρχεται φεύγει, μικραίνουν οι κύκλοι του κι έτσι εξαντλημένον όπως ήτανε άρχισα να τον μαζεύω με την πετονιά, μα λίγο πριν τον φέρω πάνω στη βάρκα αισθάνθηκε φαίνεται το τέλος του κι αρχίνησε να χτυπιέται μανιασμένα αφρίζοντας τα νερά σ' όλον τον τόπο και κάνοντας αμέτρητα αφρόψαρα (κολλιούς, σαφρίδια και σαρδέλλες) να πεταχτούν απ' το νερό και να προσγειωθούν πάνω στη βάρκα που βούλιαξε σχεδόν από το βάρος των ψαριών. Έτσι που λέτε, κατάφορτος και τροπαιοφόρος, έχοντας πιάσει το γαλέο, τις μαρίδες, τον ξιφία, τον τόννο και όλα τα αφρόψαρα ξεκίνησα το δρόμο του γυρισμού. Δε χρειάζεται βέβαια να σας πω τί έγινε όταν έφθασα στο λιμάνι, με όλον τον κόσμο που ήταν μαζεμένος εκεί!", "Μάλιστα, μάλιστα.... και είπατε...ψαρεύετε στην Ερμιόνη, έτσι;", "Ναι, γιατί ρωτάς", "Όχι, γιατί ήμουν το Σαββατοκύριακο εκεί και να! τό 'φερε η κουβέντα και αναφέρθηκα σε σας, μα για κάποιον περίεργο λόγο δε φάνηκε κανείς από τους ντόπιους και τους ψαράδες να σας αναγνωρίζει.....", "Δηλαδή; Τί θες να πεις; Μήπως υπονοείς κάτι; Ώρα είναι τώρα να με πεις και ψαρεύτη! Μάλλον θα μίλησες με άσχετους!", "Ω! μα τί λέτε; Εσείς ψαρεύτης; Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό. Έχετε δικιο - μάλλον θα μίλησα με άσχετους... ο άσχετος!", "Έτσι μπράβο! Άντε γεια τώρα!", "Γεια σας, γεια σας!......Και καλές ψαριές!", "Γκρρρρρ!".