Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (185)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Αγνοησία, η: κατάσταση, εξαιρετικά δυσάρεστη, κατά την οποίαν κανείς δε δίνει σημασία στα λεγόμενα ή τα πραττόμενα σου και όλοι αγνοούν την ύπαρξη σου γενικώς. Π.χ.: Πρωινό με λιακάδα στο πάρκο. Στο ίδιο παγκάκι κάθονται δύο: ένας νεαρός με ρούχα 5 νούμερα φαρδύτερα από το κανονικό, μακριά πυκνά μαλλιά και μεγάλα γυαλιά ηλίου. Έχει το κεφάλι ριγμένο προς τα πίσω και δε μπορείς να πεις αν ρεμβάζει, έχει αποκοιμηθεί ή έχει... πεθάνει! Ο άλλος είναι ηλικιωμένος κύριος με χειμερινή περιβολή "κομπλέ". Πάει να πει: κοστούμι, σακκάκι - παντελόνι, πουκάμισο, γραββάτα, μάλλινο πουλοβεράκι, κασκόλ, παλτό, καπέλλο και - εννοείται- μπαστούνι. Ο οποίος μιλάει και λέει: "Έτσι που λες νεαρέ μου φίλε. Όλα τα γιατρεύει, όλα τα δαμάζει ο χρόνος. Και την αδιαφορία, και την περιθωριοποίηση και την περιφρόνηση κι όλα όσα φέρνουν τα γηρατειά. Ένα μόνο δε μπορεί να παλέψει - την αγνοησία! Αυτή, αυτή είναι το μεγαλύτερο δεινό!". Εκείνη τη στιγμή, ο νεαρός βάζει το χέρι του στην τσέπη, βγάζει κινητό τηλέφωνο, το κοιτά, διαβάζει (προφανώς γραπτό μήνυμα) και σηκώνεται να φύγει! Ο ηλικιωμένος, ξαφνιασμένος, του λέει: "Θα σε περιμένω αύριο πάλι νεαρέ μου φίλε, να συνεχίσουμε την ενδιαφέρουσα συζήτηση μας, έτσι;". Ο νέος αντιλαμβάνεται πως ο άλλος σαν να του μιλάει, χώνει τα χέρια μέσα στα μαλλιά, βγάζει ένα ζεύγος ακουστικών από τα αυτιά του και ρωτά: "Είπες τίποτα θείο;". "Λέω, αύριο την ίδια ώρα, έτσι; Έχω κι άλλα να σου πω". "Γιατί, μού 'λεγες τόση ώρα; Χα! Σόρρυ - άκουγα εμπηθρή από το άιποντ", και του δείχνει τα ακουστικά. "Τί άκουγες, από πού;". "Τίποτα, στέη κουλ, σήγιου, μπάι!"... και φεύγει. "Στο καλό παιδί μου, στο καλό!".