Αν βουληθείς…

Ένας άνθρωπος αμήχανος, άτολμος

ακολουθούσε τις συμβουλές, τις παραινέσεις

τις επιταγές των άλλων

τις τάσεις της μόδας, τα σημεία των καιρών

μονίμως δίβουλος, συχνά τρίβουλος, γενικώς άβουλος

κάποτε είχε όνειρα πολλά

μα δεν πάσχιζε ελάχιστα

για να τα πραγματοποιήσει

πέρασαν τα χρόνια

και μόνο τότε ξεκίνησε να κάνει κάτι γι αυτό

έσβηνε ένα ένα τα όνειρα του από τη λίστα

έως που αυτή συρρικνώθηκε

και εν τέλει εκμηδενίστηκε

όταν εντελώς ξαφνικά και απροσδόκητα

όπως συχνά συμβαίνει

κέρδισε τον πρώτο λαχνό

ένα αδιανόητα μεγάλο ποσό

που θα του επέτρεπε να ζήσει

τα όνειρα που κάποτε είχε

ακόμα κι αν ο κατάλογος ήταν

πολλαπλάσιος σε μέγεθος, έκταση, ποικιλία, φαντασία

ταυτόχρονα όμως -και πάλι όπως συχνά συμβαίνει-

πήγε στο γιατρό γι αυτήν την έντονη ενόχληση

που ένοιωθε καιρό τώρα

εκείνος τον παρέπεμψε με χαρακτήρα κατεπείγοντος

για διαγνωστικές εξετάσεις

καθότι τα συμπτώματα ήταν δυσοίωνα

Είχε τώρα μόλις βγει

από το κτίριο του Οργανισμού Παιγνίων

στο χέρι κρατούσε το φάκελο που του είχαν δώσει

μέσα υπήρχε μια σελίδα με τυπωμένα

το ακριβές ποσόν -κατόπιν φόρων- που θα εισέπραττε

και το οποίο, παρά τη γενναία αφαίρεση, παρέμενε

πάνω κάτω στα επίπεδα του αμύθητου

καθώς και αναλυτικές οδηγίες για τη διαδικασία

στο άλλο χέρι είχε το φάκελο των αποτελεσμάτων των εξετάσεων

αναρωτιόταν ποιόν να ανοίξει και να κρατήσει και ποιόν να πετάξει

να πάρει τα χρήματα και να τα χαρεί για όσο, άγνωστο, μπορέσει

ή να επικεντρωθεί στο θέμα της υγείας

που είναι το πιο, το μόνο σημαντικό;

Να πάλι η διβουλία.