Περί τέχνας διαφόρους προθυμότατος πλην όμως ούτε τόσον δα επιτυχής

 Σαράντα πήχεις έραψα

ένα μονό κολάρο

δυο μήνους ματσακόνιζα

το μεσιανό φουγάρο

 

Ξύλα, μαδέρια κάρφωνα

δε στέριωνε γιοφύρι

τα μερεμέτια μου άστοχα

στο τρυγοπατητήρι

 

Κοπάδια εξολόθρευα

βρώμικες κατσαρίδες

κι απέ τον τόπο γιόμιζαν

σμήνη από ακρίδες

 

Με τσιμεντοκονίαμα

κάλυβα χαραμάδες

μ΄άνοιγαν πάλε πιο βαθές

αμέσως σαν πηγάδες

 

Με τόπι καραβόπανο

σκάρωσα μιαν αιώρα

έπεσεν ο αιωριστής

κ' είναι στο γύψο τώρα

 

Βίδωσα όλους τους αρμούς

με δίχως παξιμάδια

λυθήκαν τα βιδώματα

τ΄άτιμα, τα ρημάδια

 

Εις το μεγάλο τα ταψί

έψεσα μια φτερούγα

και κάθε τζάμι άσπρισα

μες στου χωριού τη ρούγα

 

Εικόνες εζουγράφισα

με κολοβό πινέλο

μια βιόλα κατασκεύασα

χωρίς ούτε σκαρπέλο

 

Η βάρκα μου φουντάρισε

στο πρώτο της ταξίδι

και το κρασί που έβγαλα

το βάνουμε για ξύδι

 

Πα στο κορφί σκαρφάλωσα

στο όρος το μεγάλο

αλλά το ύψος μ' έκανε

τα σωθικά να βγάλω

 

Στην κοπελιά την έμορφη

έκανα μια καντάδα

μα η στρίγγλα μάνα μού 'ριξε

νερά απ' τη μπουγάδα

 

Σα φωτογράφος τράβηξα

τις πόζες εμπνευσμένες

πώς γίνηκε και ήτουνε

στη μέση όλες κομμένες

 

Μέταλλο σφυρηλάτησα

να σάξω δαχτυλίδι

μα βγήκε φάλτσο - τό ΄καμα

του κουδουνιού γλωσσίδι

 

Με το σουγιά εσμίλεψα

το κούτσουρο σε κόρη

ωραίο μου λέγαν ταίριαξες

κι ογλήγορο βαπόρι

...

Έγραψα ποίημα λυρικό

με στίχους αθανάτους

οι αναγνώστες έρχουνται

να με βαρέσουν - Νά τους!