Formicidae

Κάθε φορά που βρίσκομαι στη φύση
ήσυχος κι απερίσπαστος εκεί
μακριά απ' τα κενά περιεχομένου
σαχλά τα ερεθίσματα της πόλης
περισσότερο ακόμα αφιερώνομαι
στην ούτως ή άλλως μου αγαπημένη
της παρατήρησης ευγενή την ασχολία
των γύρω υπαρχόντων και συμβάντων
έτσι και τώρα σε τούτη την πανέμορφη
την απομακρυσμένη παραλία
οπού σχεδόν τα πεύκα βουτούνε στο νερό
δεν ξέρω αν είναι το σημείο που εκάθησα
ή έχει να κάνει με το γεγονός ότι προ ολίγου
μία γενναία μερίδα ψωμοτύρι εκατανάλωσα
κι έχω αφήσει ανοιχτό
το χαρτί, δίπλα μου του μπακάλη
με κάτι μέσα ψιχία υπολείμματα
μήπως άρα γι αυτό εγιόμισε ο τόπος
ωστόσο εγώ παρατηρώ και συλλογίζομαι
δεν πρέπει να υπάρχει σ' όλην την πλάση
πλάσμα άλλο ω! τόσο δυνατό
και τόσο πεισματάρικο, πόσο ακαταπόνητο
και στιβαρό αντίστροφα όσο λιανό που είναι
πρώτο σε ότι εργώδες, ρωμαλέο
τέτοιο αγώνα δυσανάλογο με το μικρό του δέμας για να δίνει
και τί εφευρετικό, ευκίνητο, επίμονο, αεικίνητο, σκληρό
βοηθά βεβαίως κι η κατασκευή του
μονάχα μύες και κόκκαλα κι αρθρώσεις
λίπος ούτε γραμμάριο και μήτε δράμι ξύγκι
α! το μυρμήγκι.