Ο κυρ Αγαθοκλής

Στο κατόπι (παράφραση Χ.Δ.Τ.) του τραγουδιού "Ο κυρ Παντελής", σε στίχους και μουσική Πάνου Τζαβέλλα (1925 - 2009)

Έντρομε άνθρωπε, κυρ Αγαθοκλή

έχεις περίσευμα τρόμου στη γη.

Τα πάντα φοβάσαι, ζεις στα κλεφτά

πάντα κλεφτά, πάντα κλεφτά.

Τις Κυριακές βράδι στη δημοσιά

τρέχεις σαν πίσω σου νά ΄χει στοιχειά.

Έντρομε άνθρωπε, κυρ Αγαθοκλή

ξεπούλησες ήθος, μπέσσα, τιμή,

για να γλυτώσεις τομάρι και βιος

και τώρα υπάρχεις σαν κοκοβιός.

Μακριά από αγώνα μη σκοτωθείς

"σώνεσαι βρε, σκυφτός αν σταθείς".

Έντρομε άνθρωπε, κυρ Αγαθοκλή

είν' σαν κι εσένα, κι άλλοι λαγοί

σκουλήκια, σέρνουνται με μούρη λερή

επιβιώνουν και περνούν οι καιροί.

Φλουριά να έχεις, σεντούκια παρά

κι όλο να χώνεις στον κουμπαρά.

Έντρομε άνθρωπε, κυρ Αγαθοκλή

ζήση εδιάλεξες, φριχτή, σερπετή.

Το γλέντι δε χάρηκες ή το κρασί

το άθλιο σ' ένοιαζε μοναχά το πετσί.

Πέρα οι ιδέες για λευτεριά

όλο κάποια κομπίνα είχες συ στα σκαριά.

Άσε άλλους να δέρνουνται κυρ Αγαθοκλή

να χάνουν, να καίγουνται για πιο καλή

επαύριο πού ΄ρχεται των παιδιών και των νέων

"ελπίδες" λες "ψέφτικες, ονείρων σπουδαίων".

Κι αν φτάνει η ώρα κυρ Αγαθοκλή

λες που καθάρια θα παραδώσεις ψυχή;

Χα! Θ' αφήσεις πίσω για πιο μετά

μια χούφτα κόκκαλα, ατιμασμένα κι αυτά.

Έντρομε άνθρωπε, κυρ Αγαθοκλή

σκιαγμένε, προδότη, συ φασουλή,

το δώρο σπατάλησες του Μέγα Θεού

στα μέρη το πέρασμα του κόσμου αυτού.

Γενναίοι άνθρωποι, νέα γενιά

θάφτε τους έντρομους στο χώμα βαθιά

ξεχάστε για πάντα τον Αγαθοκλή

το μέλλον μας γνέφει και μας καλεί.