Καλοκαίρι, μεσημέρι

Φαινόταν απ' το πρωί πως θα ήταν

η πιο ζεστή μέρα του φετινού καλοκαιριού

που ήταν εξάλλου το πιο ζεστό απ' όσα θυμότανε

και θυμόταν καμπόσα καθώς πια είχε φτάσει

σ΄αυτό που λεν "μέση ηλικία"

Βρέθηκε έξω από νωρίς

και σχεδόν αμέσως άρχισε

να ιδρώνει ακατάσχετα

ποτάμια κυλούσε ο ιδρώτας

λουζότανε, έλιωνε

αποκαμωμένος πριν το μεσημέρι

πήγε στο παραλιακό κέντρο

κάπως να ξαποστάσει

κάτω από την παχιά σκιά που έκαναν

τα πυκνά φυλλώματα από τις μουριές

να πιει κάτι να ξεδιψάσει

Τελικά ήπιε πολλά παραπάνω από ένα κάτι

όπως πάντα συνέβαινε

έπινε πολλά παραπάνω

από ένα για να ζεσταθεί

ένα για να δροσιστεί

για να αντιμετωπίσει τη θλίψη

τη λύπη, το άγχος, το φόβο

τον ερωτικό καημό

ή για να γεμίσει κάπως

-αυτό ήταν το πιο δύσκολο-

το Μεγάλο Γκρίζο Τίποτα

Τώρα στο σπίτι του απομεσήμερο

στο κρεββάτι κοιμόταν βαριά

ύπνο ανακουφιστικό για το σώμα

για το τόσο δυσάρεστο κάψιμο

του δέρματος από τον ήλιο

τη φοβερή φαγούρα του ιδρώτα της αρμύρας

κοιμόταν έναν ύπνο βαθύ δίχως όνειρα

κάπως λίγο σα θάνατο

κοιμόταν τον ύπνο της μπύρας.

18-19-20 Μαΐου '013

Νεάπολη/Εξάρχεια, Αθήνα

Όρος Μαίναλον, Αρκαδία

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (278)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Σαρακώστας: τον παλιό μου φίλο Κώστα, την περίοδο της Σαρακοστής τον φωνάζω Σαρακώστα. Καθόλου δεν του αρέσει, εκνευρίζεται και διόλου δεν εκτιμά το χιούμορ μου. Επίσης, Σαρακώστα τον φωνάζω όταν τυχόν διακατέχεται από ερωτική απογοήτευση και καημό και τον τρώει το σαράκι του έρωτος. Τότε να δεις πώς εκνευρίζεται, Τούρκος γίνεται. Εκεί όμως που εξαγριώνεται τελείως, είναι όταν πάμε οι δυο μας στο βουνό (είμαστε και παλιοί συνοδοιπόροι, ορειβάτες βλέπεις), άμα λοιπόν βρεθούμε απάνω από καμμιά σάρα, με τρόπο δόλιο, ύπουλο και άτιμο, του βάζω τρικλοποδιά ή τον σπρώχνω ελαφρά και χάνει την ισορροπία του και πέφτει κι αρχίζει να κατρακυλάει στη σάρα και να κάνει τούμπες μέχρι που τερματίζει πολλές δεκάδες μέτρα πιο κάτω, καταγδαρμένος, σκισμένος, σκονισμένος, γεμάτος μώλωπες, κακώσεις, εκχυμώσεις και εκδορές κι αρχίζει τα βογγητά και τις οιμωγές του πόνου και τις εκκλήσεις για βοήθεια και τις κατάρες και τις απειλές κι εγώ βέβαια αρχίζω το δούλεμα - "Έεελα βρε Σαρακώστα, υπερβολικός που είσαι πια...." και τέτοια. Όταν εν τέλει σκαρφαλώνει (αβοήθητος) πάνω, ξεκινά να εκστομίζει βωμολοχίες χυδαιότατες και να προβαίνει σε αισχρές χειρονομίες και χειροδικίες που αντιβαίνουνε σε κάθε αίσθημα, αξία και επί τέλους στην ίδια την ιερή έννοια της φιλίας. Πώς; Τί είπες αναγνώστη; Εμ, καλά κάνει; Συγνώμμη - εσύ με ποιόν είσαι;

Σημ. σάρα: κατηφορική επιφάνεια βουνού (πλαγιά) καλυμμένη με χαλίκια και πέτρες

Ευχαριστώ Κώστα για την έμπνευση του λήμματος.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (277)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Θερετρίνος:

Ούτε στιγμή δεν ημπορεί
ακόμα και στις διακοπές
να είναι αληθινός
να είναι ειλικρινής
ο Θερετρίνος

ούτε στο θέρετρο που έχει πάει
για ξεκούραση, για αναψυχή
κι εκεί υποκρίνεται
και προσποιείται
ο Θερετρίνος

μες στο ψέμμα, μες στους ρόλους
τη ζωή του όλη θα ζήσει
και χωρίς ποτέ την αλήθεια να γνωρίσει
θα πεθάνει ο κρετίνος
ο Θερετρίνος

Σημ. Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα αναγνώστη με την έμμετρη ερμηνεία του λήμματος. Πώς; Καθόλου δε σε μπέρδεψα; Έχεις συνηθίσει στις εκπλήξεις και τις ανατροπές; Γι αυτό άλλωστε είμαι ο αγαπημένος σου πλαθολόγος και με προτιμάς και με θαυμάζεις; Εμ, εγώ; Εγώ δε σε λατρεύω αναγνώστη μου;...

Λαϊκό τετράστιχο ημερολογίου, σε ελαφρά σύγχυση

Θάλασσας τα γλυκά νερά
στα αλμυρά της λίμνης
σ' έβλεπα το κορμάκι σου
για να λουστείς να γδύνεις

Κάθε μέρα που ξυπνώ, ευχαριστώ, δοξάζω τον Θεό

Άνοιξα τα μάτια μου

το φως στο δωμάτιο είχε αλλάξει

έπρεπε νά 'χει αρχίσει να ξημερώνει έξω

κοίταξα το ξυπνητήρι στο κομοδίνο

έξι η ώρα

τί στο καλό ξύπνησα τόσο νωρίς;

είχα βέβαια κοιμηθεί και νωρίς

και είχα συμπληρώσει ώρες ύπνου

αλλά και πάλι... έξι η ώρα...

ανασηκώθηκα στο κρεββάτι

και άνοιξα τις κουρτίνες

απλώνοντας το χέρι

(είναι κοντά η μπαλκονόπορτα)

ξαναξάπλωσα πίσω στα μαξιλάρια

και έβλεπα έξω

γκρίζα μέρα, βροχερή

ατέλειωτος ήταν πια

ο φετινός χειμώνας

ψιλή βροχή έπεφτε σε ριπές

φυσούσε ένας αέρας δυνατός

χτυπάγανε οι τέντες

κουνιόντουσαν με βία τα κλαδιά

των φυτών στα μπαλκόνια, στις βεράντες

η ατμόσφαιρα αυτή

κάθε άλλο παρά βοηθούσε

στην ήδη χάλια διάθεση μου

και ξαφνικά

μέσα σ' αυτό το χαλασμό

το είδα στο απέναντι διαμέρισμα

στον άσπρο τοίχο στο μπαλκόνι

αυτό το απαίσιο τέρας, το εξάμβλωμα

γοργά να σκαρφαλώνει

μάβρο, κατάμαβρο, με πόδια πολλά

ανέβαινε στον τοίχο  με ζιγκ ζαγκ

και μια σατανική ταχύτητα

μα πώς είναι δυνατόν;

υπάρχουν ταραντούλες στην Αθήνα;

και σίγουρα το βδελυρό αυτό έντομο

θα ήταν ασφαλώς δηλητηριώδες

ήτανε φανερό: μοιραίο θα ήταν οπωσδήποτε

το καίριο δάγκωμα του

έτριψα λίγο τα μάτια μου

φόρεσα τα γυαλιά μου

μα πώς γελάστηκα έτσι;

μια μύγα ήταν που σκαρφάλωνε

στο τζάμι της μπαλκονόπορτας

με φόντο τον απέναντι τον τοίχο

νά την τώρα που σηκώθηκε

και βγήκε πετώντας απ' το υπνοδωμάτιο

κάπου μέσα στο σπίτι

σηκώθηκα κι εγώ, ήταν ξεκάθαρο

πως δε θα μ΄έπαιρνε ο ύπνος πάλι

πάει, το χάνεις, σκέφτηκα

μα τί να σου κάνει κιόλας;

τόση μοναξιά; τόση θλίψη;

τόσες ατέλειωτες, ασυγχώρητες καταχρήσεις

στα νεανικά σου χρόνια

ενίοτε και τώρα ακόμα

τί να σου κάνει το σμπαραλιασμένο το μυαλό

το έρμο το κορμί τί να σου κάνει;

πήγα στην κουζίνα

γέμισα, άναψα την καφετιέρα

ε, ας πιω τουλάχιστον μια δυο

κούπες καφέ πριν φύγω για γραφείο.

Κοιτάζω το Κακό στα μάτια

Κοιτάζω το Κακό στα μάτια

κάθε φορά που ανοίγω την κατάψυξη

είναι εκεί δίπλα στα παγάκια

που χρησιμοποιώ για τον τοματοχυμό

και τα αναψυκτικά μου

δίπλα στις συσκευασίες

του κατεψυγμένου άνηθου

και του μαϊντανού

που βάζω στην πατατοσαλάτα

και τις σούπες μου

πίσω από τα τάπερ

που δεν υπάρχουν, τα φαντάζομαι

με τα φαγητά της συχωρεμένης της μάννας μου

τις φακές, τα γεμιστά, τα ντολμαδάκια

ξαπλωμένο εκεί το μπουκάλι

εδώ και πόσο καιρό

έχει παγώσει, έχει θολώσει το γυαλί

όμως το διάφανο υγρό που περιέχει

δεν έχει στερεοποιηθεί

το εμποδίζει βλέπεις η Ουσία, το Κακό

που με κοιτά στα μάτια και μου γνέφει

με καλεί και μου μιλάει

"έλα, έλα, πάρε με, μία γουλίτσα μόνο

έλα, πιες, βάλε με στο ποτήρι, ύψωσε το,

πιες, πιες, νοιώσε τη γεύση

να πλημμυρίζει το στόμα

νοιώσε το ευχάριστο κάψιμο στο λαρύγγι

τη ζεστασιά στο στομάχι

κι ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα

τη ζάλη στο κεφάλι

το μούδιασμα αυτό το λυτρωτικό

μαζί με μία δύναμη, μία χαρά, μια ηρεμία

ποιός δε θα τά 'θελε αυτά;

έλα, έλα, πιες με, πιες, Πιες, ΠΙΕΣ"

κλείνω τ΄αυτιά μου

κλείνω τα μάτια μου

απλώνω το χέρι στα τυφλά

και βρίσκω το δοχείο του παγωτού

αδειάζω μια ποσότητα στο μπωλ

και το παίρνω μαζί

με μια κούπα καφέ στη βεράντα

πίνω μια γουλιά

τρώω μια κουταλιά

τρώω μια δεύτερη

στην τρίτη κουταλιά

χωρίς καθόλου να το θέλω

με παίρνουνε τα κλάμματα.

Λύτρωση το πρωί

Πότε κοιμώντας, πότε ξυπνώντας

με/από όνειρα φρικτά

και απαίσιους εφιάλτες

για προσφιλών προσώπων

ατυχήματα, ασθένειες

νοσηλείες, δυστυχίες και θανάτους

και να! τα μάτια πάλι ανοιχτά

σκοτάδι έξω, νύχτα βαθιά

στο κομοδίνο το ρολόι αδυσώπητο

με τους ψηφιακούς του

κόκκινους αριθμούς αντί για δείκτες

και δώστου να τρίζει το κρεββάτι

από του σώματος τους δυνατούς σπασμούς

στερητικά συμπτώματα βλέπεις

δυο μέρες τώρα

μέχρι που ξημερώματα, αποκαμωμένος

ανακουφιστικός ένας ύπνος

βαθύς, λυτρωτικός και το όνειρο

για την ηλιόλουστη παραλία

κύματα σήκωνε ένα αεράκι δροσερό

και στη σκιά της καλαμένιας καλύβας

φορώντας μόνο μαγιώ

κι ένα λεπτό μαντήλι στη μέση τυλιγμένο

μετά από τόσον πολύ καιρό

συναίνεσες εν τέλει

κι αφέθηκα ευγνώμων

στη ζέστη του ήλιου

στη δροσιά του αέρα

στη θαλπωρή της σκιάς

και στα απαλά σου χάδια

και στους γλυκούς σου ασπασμούς.

Έρημη πόλη

Σαν το σκυλί

το εκπαιδευμένο

το ειδικό

στη θήρα

στης πόλης έρημης

τους δρόμους

έτσι γυρνώ

ανήμερα Πρωτοχρονιά

Πάσχα

Δεκαπενταύγουστο

να βρω ένα μαγαζί ανοιχτό

γιατί μου τέλειωσε

τόση είχα πάρει

αλλά μου τέλειωσε

να πάρω κι άλλη

μπύρα.

Φακές

Στεφανούνται μετά φύλλων της δάφνης

οι ήρωοι που πέθαναν άφνης

όμως ποιός τους αλήθεια θυμάται

ωχ! πού πήγατε παιδιά; ωχ! πού πάτε;

Στο ηρώον τους βάζονται λόγοι

ευγενείς εκφωνούν και αρχόντοι

έμπροσθεν τιμής θέσης κατέχει

οι μανάδες - Αχ! Θεέ, πώς αντέχει;

Και το μέρος σαν το βράδυ ερημώσει

απ΄ το σκοτάδι κρυφά θα ζυγώσει

μια οικογένεια τσιγγάνων φτωχοί

να μαζέψει τα φύλλα να κάνει φακή

Την άλλη μέρα τσαντήρι στο μαζεμένοι

τραπέζι όλοι γύρω στο πεινασμένοι

ο αρχιγύφτος πριν φάνε λίγα λόγια θα πει

και στων παλληκαριών τη μνήμη θα πιει.                                       

20 Απριλίου '013
Μνημείο πεσόντων πυροσβεστών

Υμηττός, Βούλα

Αλληλεγγύη

Είμαστε όλοι

πουτάνες

μετανάστες

μάβροι

ανήμποροι

τσιγγάνοι

τραβεστί

είμαστε όλοι

χοντροί

αποκρουστικοί

δύσμορφοι

απελπισμένοι

είμαστε

καρκινοπαθείς

αννοϊκοί

αδερφές

θλιμμένοι

απαισιόδοξοι

ερωτευμένοι είμαστε

όλοι αμήχανοι

αδέξιοι

δειλοί

χαμένοι

αποτυχημένοι

κουτσοί

τυφλοί

ατάλαντοι

ψέφτες

ψέφτες

φαντασιόπληκτοι

φυγόπονοι

ανέραστοι όλοι

είμαστε

άπιστοι

μισαλλόδοξοι

ομοφοβικοί

αλκοολικοί

λεσβίες

γέροι

άρρωστοι

ανίκανοι

τρομοκρατημένοι

παραπλανημένοι

καταδικασμένοι

είμαστε

όλοι.

Όλοι.

Ανακοίνωση ΙΙ

Αγαπητοί αναγνώστες και επισκέπτες του ιστολογίου, κάνουμε σήμερα, ανήμερα -πρωί- Μεγάλου Σαββάτου, αυτήν την Ανακοίνωση, επιχειρώντας να ανασκευάσουμε το περιεχόμενο της προηγούμενης, που έγινε πριν από δύο και κάτι μήνες, δηλώνοντας ειλικρινώς ότι το περιεχόμενο της ουδόλως έγινε πραγματικότητα, ένεκα η εξόχως οκνηρή, αθεράπευτα αναβλητική και ανίκανη σε κάθε είδους πειθαρχία φύση του υπεύθυνου και πως ελάχιστα από τα περιγραφόμενα υλοποιήθηκαν και μάλλον μια καλή δικαιολογία για υπερδίμηνη τεμπελιά και απραξία στάθηκε η Ανακοίνωση και μάλλον καλύτερα στο εξής να γίνονται κανονικά οι εργασίες του ιστολογίου και ταυτόχρονα-παράλληλα οι όποιες άλλες, εάν και όταν γίνονται και χωρίς μεγαλόστομες δηλώσεις όπως η προηγούμενη και όπως -τελικά- και αυτή και έως την επόμενη, μπορεί και κάποτε να ολοκληρωθούν τα ανακοινωθέντα με τη βοήθεια του ταφέντα Θεού, Του Οποίου την Ανάσταση σήμερα προσδοκούμε και προσμένουμε, Αμήν.  

Ανακοίνωση

Αγαπητοί αναγνώστες και επισκέπτες καλό μήνα! Το ιστολόγιο σας ενημερώνει ότι το προσεχές διάστημα θα περιπέσει σε αδράνεια και οι δημοσιεύσεις (εκτός "επειγόντων περιστατικών") αναστέλλονται, ένεκα της -σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο- εντατικής ενασχόλησης με την επιμέλεια δύο προσεχών εκδόσεων, δύο συγκεκριμένα θεματικών τόμων, στους οποίους άλλωστε θα περιλαμβάνονται και πολλά από τα κείμενα που τα προηγούμενα χρόνια, έχουν εδώ δημοσιευθεί.

Μέχρι τότε το ιστολόγιο εύχεται καλή αντάμωση, καλή δύναμη και καλή τύχη.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (276)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Αφηρηθμός: σε στιγμές αφαίρεσης και απραξίας (π.χ. σε κάποια αναμονή), τα δάχτυλα που χτυπάνε το τραπέζι ρυθμικά ή το μπράτσο της καρέκλας, ή παγιδεύουνε το σταυρουδάκι και το μενταγιόν και τα κουνάνε πέρα δώθε, λίγα κέρματα στη χούφτα ή το κουτί από τα σπίρτα ή τις καραμέλες, το δαχτυλίδι πάνω στο ποτήρι ή την κούπα του καφέ, το κουτάλι στο πιατάκι, το αναδευτήρι του ποτού σαν έλασμα, ένα λαστιχάκι τεντωμένο, η παλάμη απάνω στο μηρό, η γλώσσα πίσω από τα δόντια ή στον ουρανίσκο, τα χείλη που ανοιγοκλείνουνε κι αφήνουνε με ορμή να βγει ο αέρας... κι ένα σωρό άλλα μικρά, μουσικά, ρυθμικά θέματα που παράγει, ακούσια σχεδόν, ο χαλαρός και αφηρημένος άνθρωπος, αυτά είναι ο αφηρηθμός. Και μόνο ένα αυτί ασκημένο, ανθρώπου που αρέσκεται στους ρυθμούς μα και που εκτιμά την απλή, λαϊκή, ταπεινή τέχνη, τον παράγοντα της τύχης στη δημιουργία μα και την αθώα προσέγγιση των ερασιτεχνών, είναι σε θέση να εκτιμήσει τους αφηρηθμούς και με προσοχή τους συλλέγει και ίσως κάποια στιγμή αξιοποιήσει κάποια μέτρα ή καποια αποσπάσματα ή σταθούν έμπνευση για κάποια δικά του, ολοκληρωμένα πλέον και άρτια έργα... Πώς; Εντυπωσιάζεσαι καλή μου αναγνώστρια, καθώς δεν ήξερες αυτό το άλλο ταλέντο, το μουσικό, του Πλαθολόγου; Αχ μικρή μου!... Ας μην ήταν η παροιμιώδης ταπεινότητα και μετριοφροσύνη και θα μπορούσα να σου πω και για τα υπόλοιπα... αν επιμένεις πάντως κάλεσε στο εξήντα εννιά εξήντα εννιά έξι έξι έξι τρία δύο ένα ή στείλε ένα μέηλ (με φωτογραφία), να συναντηθούμε (ένα βράδυ) να τα πιούμ... πούμε. Ευχαριστώ.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (275)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Σεφιστικέ: ο όρος αναφέρεται στη φιλοσοφία, την προσέγγιση, τις μεθόδους, τις πρακτικές αλλά και τις δημιουργίες μαγείρων και αρχιμαγείρων (σεφ) που αντιμετωπίζουν την τέχνη της παρασκευής εδεσμάτων, φαγητών, γλυκών κ.λ.π. με ένα πολύ... απελευθερωμένο τρόπο, ψαγμένο, κοσμοπολίτικο, ριζοσπαστικό, αντισυμβατικό, χωρίς ταμπού και στεγανά. Το αποτέλεσμα άλλοι το εγκρίνουν, άλλοι όχι, αυτό είναι βεβαίως υποκειμενικό, όμως δε μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι σε κάθε περίπτωση πρόκειται για κάτι εξόχως σοφιστικέ ή μάλλον προκειμένου για μαγειρική... βλ. λήμμα. Π.χ. "Μαριγούλα, τί κάνεις κορίτσι μου; Καλή εβδομάδα. Πώς τα περάσατε το Σαββατοκύριακο; Κάνατε τίποτα;", "Πως, πως, πήγαμε στο Σάββατο το βράδι σ΄αυτό το νέο σεφιστικέ εστιατόριο που άνοιξε στην πλατεία και είναι πολύ της μόδας.", "Ναι, ε; Και τί πήρατε;", "Εμμ... πήραμε ένα βιολογικό κρασί διπλής απόσταξης από ξινόμουρα, χωρίς αλκοόλ, μια σαλάτα από βρύα, λειχήνες, φύκια και ψιλοκομμένες ρίζες πικραγγουριάς με παρθένο μουρουνέλαιο και ορυκτό αλάτι, ο Στάβρος πήρε ένα χταπόδι με καταΐφι και εγώ ένα αρνάκι γάλακτος με σάλτσα ελληνικού καφέ. Μέτριου.", Έτσι ε; Και τί φάγατε;", "Ορίστε;".

Ευχαριστώ Μπεττίνα για τη λέξη που γέννησε το λήμμα 

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (274)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Αριστελίτ: ομάδα ανθρώπων με κάποια κοινή, συλλογική δράση, ένα σκοπό, ένα χόμπυ ας πούμε, που τυγχάνουν όλοι "αριστερών πεποιθήσεων", καλομορφωμένοι, καλοζωισμένοι, καλοσπιτωμένοι, καλοπληρωμένοι σχεδόν πάντα, που ενώ -υποτίθεται- πρεσβεύουν μεταξύ άλλων και τις αρχές της ισότητας, της συμμετοχικότητας, το σεβασμό στα λαϊκά και άλλα δικαιώματα κάθε ανθρώπου κ.λ.π. έτσι και κάνεις ότι  πας κι εσύ να παρεισφρήσεις από ενδιαφέρον προς το αντικέιμενο τους, χωρίς ωστόσο καθόλου να συμμερίζεσαι τα πιστεύω τους και σε πάρουνε χαμπάρι, τότε αντιμετωπίζεις τόσο σνομπισμό που αργά ή γρήγορα απογοητεύεσαι και εγκαταλείπεις - αυτή είναι η αριστελίτ! Εκτός δηλαδή αν δεν είναι έτσι και φταίω εγώ που είμαι βαθύτατα συμπλεγματικό και κομπλεξικό άτομο... Τρέχα γύρευε αναγνώστη ποιά είναι εν τέλει η αλήθεια...

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (273)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ρουλεμανία: ο εθισμός στον τζόγο είναι ένας από τους ισχυρότερους. Κλάδος του που αφορά το παίγνιο της ρουλέτας ονομάζεται ρουλεμανία και ο πάσχων ρουλεμανής (θηλ. ρουλεμάνα). Πολύ δύσκολη περίπτωση. Η επιστήμη της ψυχιατρικής πασχίζει, αλλά συχνά σηκώνει τα χέρια ψηλά, δηλ. ο θεός μαζί σας ρουλεμανείς αναγνώστες!

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (272)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μοτοσικλέτι:  η στεναχώρια (σικλέτι - τουρκ. siklet) που πιάνει τον κάτοχο (και οδηγό) μοτοσυκλέτας, όταν αυτή πάθει σοβαρή βλάβη, που τα οικονομικά του δεν του επιτρέπουν να την επικευάσει, αυτό είναι το... βλ. λήμμα. Εξ ου και οι στίχοι του παλιού ρεμπέτικου:
....
μου έσπασε η μηχανή
κι έχω μοτοσικλέτι
μάστορα είμαι πανί πανί
μη μου λες όλο "φέρτη"
...

Αναπάντεχη συνάντηση

Εγώ γεννήθηκα, μεγάλωσα εδώ

δεν έχω φύγει ούτε στιγμή

κι όταν ήρθε η ώρα να αγοράσω σπίτι

ενάντια σε πολλών τις παραινέσεις

εδώ το πήρα, ζω εδώ

εδώ μένει η μάνα μου

τα ξαδέρφια μου, η οικογένεια μου

η καλύτερη μου φίλη μένει εδώ

εδώ πήγα σχολείο

εδώ ερχόταν στα χρόνια τα νεανικά

η παρέα μου για διασκέδαση

που έχει τόσα μπαρ, καφέ, ταβέρνες

ξέρω τους δρόμους απ' έξω

ξέρω ανθρώπους, ξέρω μαγαζιά

εδώ - κατάλαβες; είναι η γειτονιά μου!

πάνω λοιπόν που είχα αποφασίσει

νε μη σε ξαναδώ ποτέ

με ποιό δικαίωμα και τί...

τί γύρευες εδώ κυρά μου;

Πωλητής Διευθύνσεων (λήμμα από την Κορπορεϊτπήδεια)

Όχι αγαπητοί αναγνώστες της εγκυκλοπαίδειας μας, δεν πρόκειται περί λάθους. Ουδεμία σύγχυση, ούτε και καμμία σχέση υπάρχει με το γνωστό -στη διοίκηση επιχειρήσεων - τίτλο του "Διευθυντή Πωλήσεων". Ο Πωλητής Διεθύνσεων είναι χαρακτηρισμός. Αφορά υπάλληλο απατεώνα, ο οποίος δολίως κατορθώνει να προσληφθεί σε εταιρία, όπου αποκτά πρόσβαση στις διευθύνσεις - ταχυδρομικές ή ηλεκτρονικές - των πελατών, και τις υποκλέπτει, προκειμένου εν συνεχεία να τις... πουλήσει στον ανταγωνισμό.

Σχετικό παράδειγμα μπορεί να κανείς να δει στην ολοκαίνουρια, ηλεκτρονική, διαδραστική έκδοση της εγκυκλοπαίδειας μας που ερμηνεύει τα λήμματα με δραματοποιημένα σκετς(!), στη διεύθυνση: www.corporatepedia.org/videos=&^%98##@55%

"Αγαπητέ μου κύριε Ντητζ  Ήταλ, ως Διευθυντής Πωλήσεων θα επιθυμούσα να αποσταλεί το δελτίο τύπου για το νέο, καινοτομικό σύστημα μας το οποίο είναι ταυτόχρονα εντυπωσιακά οικονομικό, σε όσο το δυνατόν περισσότερους παραλήπτες", "Μην ανυσηχείτε κύριε Μπάιν Άρυ, το τμήμα επικοινωνίας του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι, έχει συνεργαστεί με έναν πωλητή διευθύνσεων και έχουμε περί τις εφτακόσιες χιλιάδες μέηλ στη διάθεση μας", "Έξοχα!".

Κουρσάρος ΙΙ

                                         Στον Γιάννη Βαρβέρη

Ομολογώ ότι αγόρασα τον τόμο

της συγκεντρωτικής έκδοσης

"Ποιήματα 1975 -1996"

αφού είχα διαβάσει προηγουμένως

την είδηση θανάτου του Γ.Β.

Ήξερα ότι ήταν ποιητής, μεταφραστής και

δοκιμιογράφος, χωρίς ωστόσο

να γνωρίζω αυτές τις πτυχές του έργου του

από την άλλη ήξερα καλά για

τα κείμενα θεατρικής κριτικής

που δημοσιεύονταν στην Κυριακάτικη

έκδοση της εφημερίδος "Καθημερινή"

της οποίας ήμουν τακτικός αναγνώστης

και πολύ μου άρεσαν τα κείμενα αυτά

ως προς το ύφος δηλαδή εννοώ

γιατί το περιεχόμενο δεν καταλάβαινα τίποτα

άσχετος τελείως με τα θεατρικά ων

και ούτε τα υπόλοιπα αναφερόμενα καταλάβαινα

ένεκα και η αχανής διαφορά επιπέδου

Ακόμα ήξερα τον Γ.Β. από τις συχνές αναφορές που γίνονταν

σε αυτόν, στο μπαρ Au Revoir της Πατησίων

όπου πήγαινα καθημερινά σχεδόν για κοντά δέκα χρόνια

οι δύο μπάρμαν, ο κύριος Θόδωρος και ο κύριος Λύσανδρος

μα και πολλοί από τους παλιούς πελάτες

και συμπότες του πυρήνα της μπάρας

όπου είχα παρεισφρήσει παρ' ότι νεότερος

αναφέρονταν στον Γ.Β. με αγάπη, θαυμασμό και με καμάρι

που ένας τέτοιος σπουδαίος άνθρωπος

τους τιμούσε, εκεί στο μπαρ, με την παρουσία του

και ήταν "ένας από αυτούς"

επίσης γίνονταν κάποια σχόλια, ότι "δε βγαίνει πια τόσο πολύ"

μαζί με κάποιες διακριτικές αναφορές σε "κάποιο πρόβλημα υγείας"

Κανά δυο βράδυα μάλιστα, που ήμουνα εκεί,  ο Γ.Β.

ήρθε στο Au Revoir, πόσο χάρηκαν όλοι!

και πόσο εγκάρδια τον καλοδέχτηκαν

σκοτώθηκαν ποιός θα τον πρωτοκεράσει

και θα τον συναναστραφεί, μα εκείνος ευγενέστατος

και τόσο χαμηλόφωνος, ψιθυριστός σχεδόν

προτίμησε να αποσυρθεί στο βάθος, σ'ένα από τα τραπέζια

με το φίλο και ομότεχνο του Γ.Κ. και να τα λένε

Τόσα χρόνια μετά λοιπόν, διαβάζοντας σιγά σιγά

τα ποιήματα του τόμου εντυπωσιάστηκα με τη Δύναμη τους

και συνειδοτοποίησα ότι ο ήσυχος και πράος Γ.Β.

ήταν ένας βάρβαρος, βαρβάτος, βέρος, βερβερίνος

πειρατής - κουρσάρος των λευκών πελάγων του χαρτιού

και χάρηκα πολύ και κάπως καμάρωσα που τον "ήξερα" κι εγώ.

Σημειώσεις

Γιάννη Βαρβέρης, 1955-2011, ποιητής, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, κριτικός

Γιάννης Βαρβέρης, Ποιήματα 1975-1996, 3η έκδοση Ιούνιος 2008, εκδόσεις Κέδρος, Γ. Γενναδίου 3, Αθήνα 10678, τηλ. 210 3802007, www.kedros.gr, ISBN 978-960-04-1778-4

Bar Aurevoir, Πατησίων 136 - Αθήνα, τηλ.. 210 8230474

Θόδωρος και Λύσανδρος Παπαθεοδώρου, συνιδρυτές, ιδιοκτήτες και μπάρμαν του Au Revoir τη δεκαετία 1994-2004

Γιώργος Καραβασίλης, 1949-2004,  ποιητής, μεταφραστής, κριτικός και φίλος από το Au Revoir