Νόμπελ 1920

Ξεκίνησα να διαβάζω όταν απέκτησα τη δυνατότητα να μπορώ και έκτοτε δεν έχω σταματήσει

διαβάζω ως διαφυγή, καταφυγή, για να περνώ την ώρα μου

για να καταπολεμώ την ανία ή και τη θλίψη

για να ξεχνιέμαι, μα πάνω απ' όλα

διαβάζω για την απόλαυση της ανάγνωσης, διαβάζω γιατί μ' αρέσει

διαβάζω στο κρεββάτι (μια στοίβα βιβλία πάντα δίπλα)

διαβάζω στο σπίτι, στα μέσα μεταφοράς (ένα - δυο βιβλία, πάντα στο σακκίδιο)

στα ταξίδια και στις διακοπές παίρνω μπόλικα βιβλία μην τυχόν και μου τελειώσουν

διαβάζω στις αίθουσες αναμονής, στο αεροδρόμιο, σε ιατρεία, νοσοκομεία

σε καφενεία, σε πάρκα, πλατείες, στην παραλία, λίγο-πολύ παντού

 

Σχεδόν αποκλειστικά λογοτεχνία (μυθιστορήματα και διηγήματα)

μα και κάποια περιοδικά ή βιβλία για τη λογοτεχνία ή τοπική λαογραφία - ιστορία

επίσης κάποια ταξιδιωτικά και πολλή ποίηση

 

Δεν είμαι από τους ταχύτερους ή μεγαλύτερους αναγνώστες

πάντως είμαι σταθερός στα περίπου 30 έως 50 βιβλία το χρόνο

 

Σαφώς, ως αναγνώστης - βιβλιόφιλος, έχω βιβλιοθήκη και αγοράζω βιβλία

ή ζητώ να μου δωρίσουν αν με ρωτήσουν τί επιθυμώ

και έχω μεγάλο πλήθος αδιάβαστων αλλά συνεχίζω να προσθέτω καινούρια

ενώ είναι αβέβαιο αν θα προλάβω να τα διαβάσω πριν...

Ποτέ δε με πρόδωσαν τα βιβλία και το διάβασμα

ακόμα και τις (τρεις νομίζω) φορές που πίστεψα ότι αυτό είχε συμβεί

διαψεύστηκα ακριβώς την επόμενη στιγμή

στην επόμενη σελίδα όπου μηχανικά γύρισα το βιβλίο

για να διαβάσω ένα εκπληκτικό απόσπασμα που με έκανε

από τη μία να ντραπώ και να νοιώσω ένοχος για την άδικη σκέψη που είχα κάνει

μα απ' την άλλη μου έδωσε μεγάλη χαρά που ξαναβρήκα την πίστη μου

την οποία είχα, ευτυχώς πολύ προσωρινά, χάσει

 

Για κάποιο λόγο δεν ακολούθησα τη γνωστή συμβουλή - οδηγία

να διαβάσω πρώτα την κλασσική λογοτεχνία, τους Μεγάλους

έτσι, όταν ετεροχρονισμένα και σαφώς πολύ όψιμα

τυχαίνει να διάβάσω ένα από τα θεωρούμενα σπουδαία βιβλία - αριστουργήματα

εντυπωσιάζομαι και αναρωτιέμαι γιατί δεν το είχα κάνει νωρίτερα και τί έχανα τόσο καιρό

χωρίς οι αναρωτήσεις αυτές να μειώνουν καθόλου την ικανοποίηση που μου έδωσε

η ανάγνωση του κάθε, δικαίως, διάσημου έργου

 

Οι ασφαλέστερες παραινέσεις για συγγραφείς και βιβλία

για μένα είναι εκείνες που προέρχονται από άλλους, αγαπημένους μου συγγραφείς

ποτέ δεν πέφτουν έξω, αφού μ' αρέσουν εκείνοι και το έργο τους

πάντα μ' αρέσουν και οι προτάσεις τους

 

Ένα τέτοιο βιβλίο λοιπόν, για το οποίο δήλωνε την μεγάλη  του εκίμηση

και την επιρροή που είχε δεχθεί από το δημιουργό

ένας από τους πιο αγαπημένους μου από όλους

κι ενώ το είχα χρόνια αγοράσει, παρέμενε στο ράφι...

 

Πριν λίγο καιρό το ξεκίνησα κι αμέσως εντυπωσιάστηκα από την ποιότητα, το υπέρoχο στυλ

την πρωτοπορία, αν αναλογιστείς πότε γράφτηκε

την ολοφάνερη επίδραση που είχε στους μεταγενέστερους

την ώθηση - στροφή - τάση που έδωσε και διαμόρφωσε

στην παγκόσμια λογοτεχνία (δεν είναι και λίγο)

με άλλα λόγια, απ' τις πρώτες σελίδες κατάλαβα

πως ήταν ένα "από τα βιβλία εκείνα":

Κνουτ Χάμσουν - "Η Πείνα".