Εκ νέου σήμερα αγαπητοί επισκέπτες, αναγνώστες και φίλοι του ιστολογίου, καλοί μου άνθρωποι, όπως λέγαμε και πριν καιρό (εδώ και εδώ, καθώς και εδώ, αλλά και εδώ) και αντιγράφουμε σε μεγάλο βαθμό σήμερα, βάσει μίας συνήθειας που εξεκίνησε και μάλλον έχει καταστεί πια παράδοση, έγινε η αποκαθήλωση της παλιάς προμετωπίδας μας η οποία, επί ικανό χρονικό διάστημα τεσσεράμισι και κάτι μηνών, υποδεχόταν τους εισελθόμενους με ισχύ υπολογίσιμη και ωραίο αισθητισμό, προϊδεάζοντας τους ίσως περί του τί θα βρούνε, λίγο έως πολύ, παρακάτω. Για αυτήν την χρήσιμη πολύ λοιπόν και τίμια υπηρεσία που προσέφερε, καλό θεωρήσαμε να μην την αφήσουμε να χαθεί και μείνει αφανής, παρά να την περισώσουμε έστω και ως αρχειακή αναφορά με τούτη εδώ την αφιερωμένη, ειδικά σε εκείνη δημοσίευση. Ελπίζουμε συγχρόνως ότι επάξια θα την αντικαταστατήσει η νέα που μόλις προ ολίγου αναρτήσαμε και όσο η προηγούμενη ή - γιατί όχι; - κι ακόμα παραπάνω θα σας ικανοποιήσει. Εξάλλου απέρχεται ένας μέγας έλληνας εν ζωή ποιητής και εισέρχεται ένας μέγας, εν τοις ουρανοίς, συγγραφέας, ποιητής και τραγουδοποιός που την Ελλάδα πολύ αγάπησε.
Καλή ανάγνωση λοιπόν...
"......
Δεν ξέχασα ποτέ τη σπουδαιότητα
της επικαιρικής ποίησης
ούτε της εύληπτης γραφής.
Να λοιπόν ένας στίχος
σημερινός, ευκολονόητος
και πανελλήνιος:
"Τί λέτε ρε μαλάκες!".
...... "
Ποίημα "Επικαρική ποίηση", του Τίτου Πατρίκιου, από τη συλλογή "Αντικριστοί καθρέφτες", εκδόσεις "στιγμή", Αθήνα 1991, ISBN 960-269-019-4
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου