Απόσπασμα αστυνομικού ρεπορτάζ – (προδημοσίευση)

Ο αναγνώστης του ιστολογίου (και φίλος), έγκριτος δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ, κος Φανούρης Φανφαρόνης, συντάκτης της εφημερίδος «Η Μεταμεσονυκτία», κατόπιν έγκρισης του διευθυντού της εφημερίδος (ευχαριστούμε θερμώς αμφότερους) μας επιτρέπει να προαναγγείλουμε, δύο ημέρες πριν, τη δημοσίευση μεθαύριο Τετάρτη, 21η Νοεμβρίου, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδος που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με τον χαρακτηριστικό, ελαφρώς παραλλαγμένο τίτλο «e- Μεταμεσονυκτία», εκτενούς ρεπορτάζ με συνταρακτικές αποκαλύψεις σχετικά με την ταυτότητα του «αυτόχειρος της Πρεβέζης», μία υπόθεση που έχει αναστατώσει το κοινό. Ακριβώς 4 μήνες μετά την ημερομηνία (21/7) που ο άτυχος άνδρας αυτοπυροβολήθηκε θανάσιμα, αφού είχε προηγουμένως – μάταια – προσπαθήσει να αφαιρέσει τη ζωή του δια πνιγμού στη θάλασσα, στην πόλη της Πρεβέζης και αφού η ταυτότητα του παρέμενε μυστηριωδώς αδιευκρίνιστη, φαίνεται πλέον πως οι αστυνομικές αρχές της πόλεως συνεπικουρούμενες από δυνάμεις της πρωτευούσης μάλλον κατέληξαν: πρόκειται (σχεδόν βέβαια) για νεαρό άνδρα, γεννηθέντα εις Τρίπολην Πελοποννήσου, βιώσαντα εις διαφόρους πόλεις, σπουδάσαντα Νομικά, κρατικού υπαλλήλου κατ’ επάγγελμα αλλά και λογοτέχνη ποιητή με δημοσιεύσεις και διακρίσεις έργων. Αφορμή για την έρευνα που κατέληξε στην ανακάλυψη αυτή, έδωσε το χειρόγραφο ποίημα που βρέθηκε στην εσωτερική τσέπη του θανόντος, υπογεγραμμένο με τα αρχικά «Κ.Κ.», το οποίον και δημοσιεύουμε στη συνέχεια:
Μπαλάντα
Στους άδοξους ποιητές των αιώνων

Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι
Σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,
Μαραίνονται οι Βερλαίν. Τους απομένει
πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή.
Οι Ουγκό με «Τιμωρίες» την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι πού’ναι.

Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι
και αν οι Μπωντλαίρ εζήσανε νεκροί,

η Αθανασία τους είναι χαρισμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί

και το έρεβος εσκέπασε βαρύ

τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
Μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι πού ‘ναι.

Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει

κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι κι ωχροί,

στην τραγική απάτη τους δομένοι

πως πέρα κάπου η δόξα καρτερεί,

παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τους ξεχνούνε,
Νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
Μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι πού’ ναι.

Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:

«Ποιος άδοξος ποιητής» θέλω να πούνε

«την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή

μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι πού’ ναι;»

Κ.Κ.

Για την αντιγραφή: Φανούρης Φανφαρόνης

και την αναδημοσίευση: Χ.Δ.Τ.