Πέμπτη 21/1/'021, Λαΐκό νοσοκομείο, παράρτημα οδού Σεβαστουπόλεως,
Αμπελόκηποι, Αθήνα, ισόγειο (με χρονική προβολή έξι περίπου μηνών σε
μελλοντική εποχή ή αντιστοίχου περίπου διαρκείας επιστροφή στο παρελθόν,
σε ίδια εποχή πάνω - κάτω)
Σε μια μικρή επιφάνεια βαμμένη
σκούρα, μαύρη σχεδόν, πλην όμως στιλπνή
εξού και εδημιουργείτο επ' αυτής αντικατοπτρισμός
παραμορφωμένος λόγω της σχετικής καμπυλότητος
στον περιορισμένο αυτό χώρο ήταν που έβλεπα
μια παράξενη εικόνα, μικρογραφική του εαυτού μου
καθώς απέναντι σου καθόμουν
στην αίθουσα της (πολύωρης) αναμονής του νοσοκομείου
είχε δροσιά, μην πω και κρύο
δουλεύαν φουλ τα κλιματιστικά
καταμεσής καλοκαίρι βλέπεις
έβραζ' έξω η πόλη
ελαφρά τα ενδύματα
σταυρωμένα τα μακριά, ακάλυπτα πόδια
με πέδιλα ανοιχτά
Δεν ξέρω αν ήταν σύμπτωση ή τύχη
όλα τούτα που συμβαίναν απάνω εκεί
στου μεγάλου σου του δάχτυλου το νύχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου