Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Με αφορμή τις απαριθμήσεις του ιστολογίου 300σα κι 100το: σκέψεις και διαπιστώσεις περί ποιότητος και ποσότητος

Υπάρχουν, φίλοι και επισκέπτες του ιστολογίου, και είναι αυτό βέβαιο, εξακριβωμένο και καταγεγραμμένο, υπάρχουν λέω άνθρωποι που νοιάζονται κυρίως για την ποιότητα και άλλοι για την ποσότητα. Εγώ και είναι αυτό βέβαιο, εξακριβωμένο και καταγεγραμμένο, ανήκω σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία. Ουδέποτε υπήρξε για μένα η ποιότης ζήτημα σημαντικό. Η ποσότης όμως ανέκαθεν. Σε όλες τις εκφάνσεις του ανωφελούς μου βίου. Και στα πρακτικά, τα καθημερινά, τα των συνηθειών και λοιπά..... φερ' ειπείν φαΐ, πιοτό, γεννετήσια ερωτικά και τέτοια. Αλλά και στα πιο αφηρημένα, τις τέχνες, τις αισθήσεις, τις σκέψεις και λοιπά..... λόγου χάρη τα λογοτεχνικά, τα μουσικά, τα εικαστικά, τα θεατρικά, τα φιλοσοφικά και άλλα.
Είναι αγαπητοί αναγνώστες η ποσότης που πληρώνει το μέσα μου κενό - η ποιότης ήταν και θά 'ναι πάντα, ζήτημα δευτερεύον. Θα τό 'χετε άλλωστε αυτό παρατηρήσει, όσοι από σας (μα αν είναι δυνατόν - υπάρχουν τέτοιοι;) επισκέπτονται συστηματικά αυτό το ιστολόγιο.
Ε, βάσει τούτων, σήμερα χαίρουμαι - μα την αλήθεια, χαίρουμαι πολύ και καμαρώνω που τούτο μου το πόνημα συμπληρώνει 300σες απ' αρχής του δημοσιεύσεις και ταυτοχρόνως 100το δημοσιεύσεις μέσα στο χρόνο που διανύουμε.
Ω! πώς χαίρουμαι αναγνώστες με κάτι τέτοια!
Γιατί είμαι τέτοιος.
Ευχαριστώ για την καταννόηση.
Χ.Δ.Τ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: