Τί ξέρουνε από καρδιά στο τμήμα υπερήχων;

"Κατάσταση καρδιάς πολύ καλή"
είπ' ο γιατρός κοιτώντας την οθόνη
κι αναρωτήθηκα "Καλά,
σε άσχετους, πώς δίνουνε πτυχίο;".

Η Κυβέρνησις (και περί των μελών αυτής αισθήματα)

Ένα τσούρμο από κοπρίτες

μία δράκα με αλήτες

μια αγέλη από λεχρίτες

Πόσες δεκαετίες τώρα

στις καρέκλες τους κολλούν

ωσάν σιχαμένες βδέλλες

και των πολιτών το αίμα

άνευ κόρου απομυζούν

Κάλλιο αλήθεια για τον τόπο

νά ΄ταν ούλοι μακαρίτες

μα όχι ανώδυνα τους πρέπει:

Με την πένσα να τους βγάλουν

έναν-έναν  φρονιμίτες

Διαμελισμό σαρκίων

με μασούρια δυναμίτες

Ακατάσχετη αιμορύση

από κτήνη σοδομίτες

Θάνατον από φαρμάκι

εδεσμάτων με αμανίτες

Ζώντων βρώση από κοπάδια

απειράριθμους τερμίτες

Εκ δηγμάτων τελευτή

φριχτών τόσον που επιφέρουν

ιοβόλοι οι αστρίτες

Κανείς να μην τους θυμάται

πέρασαν και χάθηκαν

άχρηστοι κομήτες.

Η Κρύα

Είν' ίσως λόγω υψομέτρου
και θέσεως γεωγραφικής
πάνω στο οροπέδιο
με γύρω τα βουνά
βρέχει συνέχεια
χειμώνα - καλοκαίρι
και κάνει παγωνιά
κι άμα πιάσουν τα χιόνια
κρατάνε πέντε μήνες
πέφτει η θερμοκρασία
κάτω του μηδενός
τόνοι ξυλείας καίγονται για θέρμανση
παντού πυκνός καπνός
στους δρόμους, στις πλατείες
δε βρίσκεται κανένας
πέρα για τ' απαραίτητα
στις σόμπες και τα τζάκια
τριγύρω κάθοντ' όλοι
ζωή να σου πετύχει
σ΄αυτήν την κρύα πόλη.

Και του χρόνου (φέτος πάλι)

Εκλεκτοί αναγνώστες, επισκέπτες και φίλοι, το ιστολόγιο σας εύχεται: αίσιο το νέο έτος 2019, ευτυχές, με υγεία και καλή καρδιά. Τηρώντας τη σχετική παράδοση (βλ. και εδώ και εδώ), έτσι και φέτος το πρωί της Πρωτοχρονιάς, αλλάχθηκαν οι σελίδες του επιτραπέζιου ημερολογίου με νέες και από αυτές του προηγούμενου έτους επιλέχθηκαν ορισμένες όπου σημειώνονται κάποια σημαντικά γεγονότα και οι προορισμοί μετακινήσεως, αποτελώντας ένα είδος αποτίμησης μίας χρονιάς που όπως -υποθέτω- και άλλες, όπως άλλωστε ο βίος μας όλος, είχε οπωσδήποτε στιγμές κακές, είχε ασφαλώς και στιγμές καλές...

Έχουμε λοιπόν και λέμε για το 2018:

24 Ιανουαρίου: πάω για χημειοθεραπεία

26 Ιανουαρίου: φεύγω για Σπάρτη και χωριό

10 Φεβρουαρίου: αναπαύθηκε η θεία

11 Φεβρουαρίου: φεύγω για Βοιωτία - όρος Κορομπήλι

12 Φεβρουαρίου: φεύγω για χωριό για την ταφή της θείας και Τρίπολη

21 Φεβρουαρίου: πάω για χημειοθεραπεία

9 Μαρτίου: φεύγω για Μέθανα

21 Μαρτίου: πάω για χημειοθεραπεία

18 Απριλίου: πάω για χημειοθεραπεία

20 Απριλίου: καλά 50!

26 Μαΐου: φεύγω για Σπάρτη

21 Ιουνίου: πάω για λήψη μυελού

7 Ιουλίου: φεύγω για Μέθανα

31 Ιουλίου: γεια σου Θανάση (11 π.μ. κοιμητήριο Ζωγράφου)

2 Αυγούστου: πάω στο νοσοκομείο για αποτελέσματα

24 Αυγούστου: φεύγουμε για Μέθανα

12 Σεπτεμβρίου: σήμερα παντρεύω το φίλο μου

17 Σεπτεμβρίου: πάμε την Α. στο αεροδρόμιο, φεύγει για τη Γερμανία

10 Οκτωβρίου: πάω στο νοσοκομείο για εξετάσεις και αποτελέσματα

20 Νοεμβρίου: φεύγω για Πάτρα

21 Νοεμβρίου: φεύγω για Κόρινθο

28 Νοεμβρίου: φεύγω για Θίσβη, Θήβα, Βόλο

2 Δεκεμβρίου: φεύγω για Θεσσαλονίκη

11 Δεκεμβρίου: φεύγω για Νίκαια - Γαλλία

21 Δεκεμβρίου: πάμε να πάρουμε την Α. από το αεροδρόμιο, έρχεται από τη Γερμανία

 ... και τέλος.

Και του χρόνου με υγεία!

Σπίρτο

Ένα μισοκαμμένο σπίρτο
αίφνης με έκπληξη εντόπισα
στον πάτο του σουρωτηριού
μέσω του οποίου διοχετεύω
το λειωμένο το κερί απ' το κατσαρολάκι
προς τα αυτοσχέδια καλούπια
ότι ασχολούμαι με το έργο αυτό
περί τα δεκαπέντε και πλέον χρόνια τώρα
δηλαδή την ανακύκλωση κεριών
που πάει να πει μαζεύω
από φίλους και γνωστούς
τα χρησιμοποιημένα τους κεριά
τα υπολείμματα, τα αποκέρια
και τα χυτεύω εκ νέου
προσθέτοντας αν χρειασθεί ως πρώτη ύλη
κομμάτια από πλάκες παραφίνης
που προμηθεύομαι από κηροπωλεία
στην κεντρική της πόλης αγορά
καθώς ίσως και άρωμα ή χρώμα
κι έτσι φτιάχνω νέα κεριά
το αποτέλεσμα να πω
δεν είναι αισθητικά και τεχνικά το αρτιότερο
όπως και όλα μ' όσα καταπιάνομαι
όμως θέλω να πιστεύω
πως του κόπου μου τα προϊόντα
με τρόπο τίμιο το έργο τους επιτελούν
και ευαρεστούνται όσοι ως δώρα τα λαμβάνουν
έτσι τουλάχιστον μου λεν
και θέλω να πιστεύω ειν' αλήθεια
βρε! είπα μέσα μου, πού βρέθηκε αυτό
μες στο κερί εμφωλευμένο
ίσως, θυμήθηκα μετά, μια αποκρουστική πολύ συνήθεια
κάποιες φορές στο παρελθόν που είχα εντοπίσει
αφού ανάψει το κερί
ορισμένοι κει δίπλα στο φυτίλι
αφήνουνε το σπίρτο
μαζί με άλλα πιο παλιά
και έτσι να δημιουργούν
πάνω στο απ' τη φύση ένα ζεστό
και όμορφο αντικείμενο
μια επικάλυψη ασχήμιας
με όλα αυτά τ' αποκαΐδια
που γίνονται σταδιακά ένα σώμα
και μένουνε εκεί για πάντα κολλημένα
ως το κερί να σώσει
ή απ' την άλλη, ετούτη τη συγκεκριμένη τη φορά
μπορεί να ήταν μια μοναδική
ίσως τυχαία στιγμή αφηρημάδας
ή μήπως νά 'καψε τα δάχτυλα
το σπίρτο του ιδιοκτήτη
και νά 'πεσε εκεί
κι ύστερα να ξεχάστηκε
σε κάθε όμως περίπτωση
όποια ή όποιος και να έπραξε
ετούτη την ασχήμια ή αμέλεια
εν τέλει μερίμνησε και σκέφτηκε
"για κείνον που φτιάχνει τα κεριά"
και φύλαξε σε μια γωνιά
όσα είχε μαζέψει
κ' είτε αυτοπροσώπως ή μέσω κάποιου τρίτου
την παρακαταθήκη του παρέδωσε
προς αναδημιουργία
που εντός της επεριελάμβανε
κι αυτό το ταπεινό αντικείμενο
που μ' έκανε όλα τούτα ν' αναλογιστώ
και να επιβεβαιώσω την ισχύ
μια σκέψης και παλιάς πεποίθησης μου
πως ότι δηλαδή
τίποτα δε χάνεται
ούτε και τίποτα ξεχνιέται.

Κάλαντα

Άδουν τα τραγουδόπαιδα
πόρτα την πόρτα σήμερα
ψάλλουν την έλευση Αυτού
που δι ημάς γεννήθη
και έζησε και πέθανε
κι αύριο θα γεννηθεί ξανά
και νυν και αεί
και εις τον αιώνα
Αμήν.

Ιατρική γνωμάτευση

Σημείωση: πληροφορούνται οι εκλεκτοί φίλου του πολυπληθούς αναγνωστικού κοινού, ότι το κείμενο που ακολουθεί ανήκει στο μεταποιητικό λογοτεχνικό είδος της «παράφρασης». Για όσους προβούν στη βιαστική κρίση πως είναι ακαταννόητο (οι οποίοι προφανώς δεν είναι συνάδελφοι ιατροί), πληροφορούμε ότι και το πρωτότυπο που αφορά ένα υπερηχογράφημα άνω – κάτω κοιλίας (στη διάθεση ασφαλώς, όσων το αιτηθούν) είναι ομοίως αν όχι περισσότερο ακόμη.

Ημερομηνία

Ονοματεπώνυμο ασθενούς

Tίτλος εξετάσεως

Το ήμαρ προσβλέπεται με απόχρωση στα ενδότερα υπερφυσικά μεθόρια και με παραφυσικό ολόγραμμα. Κατά κύματα υπόμνηση στην ιθαγένεια του συνολικού παρεμβύσματος η σημασία της οποίας είναι ασύμβατη με σημαντικού βαθμού  (Scale Omega Alpha Gamma) οστεώδη καθίζηση. Κομψή στύση με περίμετρο περίπου μερικά – όχι τίποτα σπουδαίο – χιλιοστογραμμόμετρα στο υποτμήμα ΧV του αμφιδέξιου ιπποτικού κλωβού.

Δεν εγκρίνεται σύσταση των άμφω και μεσοαισθητών χοηφόρων αρνίων.

Η ελπιδοφόρος δύση αφίεται μαζί με απολήξεις κοκκοπυρίτιδος. Εποπτεύονται στιβαρές οξυρρυγχογόνες παρεμβολές στο ανάχωμα της (ολιγότερες των δεκατό) με μέση δαχτυλίδι και περίπτερο 4 χιλιοστογραμμόμετρα. Η ακριβότερη με ερπίμετρο 8 κοντακόμμα ολαπέντε (και ήδη προτεινόμενη σύσφιξη στο ηθικόν της) στο λιμένα έμμισθη. Αίρουν χαρακτήρες κακούς με τους άλλους των πλατυπόδων. Δεν προσφέρεται αφασικό υπερκαθήμενο στην ολότητα της.

Κατά τον ιπποδυναμικό έλεγχο με ασπρόμαυρο και παλινδρομικό  COUPLER η σιαμαία φλέβα εξεμβάλει εκτοπλασματική συνίζηση ζωής, ενδοτικότητα και επιταχύνσεις εκροής.

Το πάντερμο απολύεται με σεισμολογική υπερτροφολογία και υπόλοιπο χωνί στην αστική ματαίωση.

Ο μαικήνας απιονίζεται με συνολικό μέγεθος, αρχίγραμμα και οικογένεια χωνί στην αστική ματαίωση.

Οι εχθροί αποσυντονίζονται με καλολογικό στέλεχος και ακοόγραμμα.

Ενδιαφέρον το πάχος και η οικογένεια του φαλλού τους.

Δε συμφύρεται αισθησιακό περιεχόμενο ουδέ και έκταση των πολύ κλαδικών τους αφηγημάτων.

Λιτή, φυλλώδης βρύση με ενδόμετρο 12 χαυλιοστά στην αμεσότητα του ακροδεξιού εχθρού.

Η τεφροδόχος του μύστη αντέχεται με κινησιολογικό στάχωμα χωρίς θηριώδεις προσθοβολές και αισθησιακό περιεχόμενο στην φαυλότητα της. Δεν ποτετηρείται αστόλυμα όρων στην πίστη μετά τη φρούρηση.

Ο παραστάτης δικάζεται με σέπια σύνθεση αρχόμενη του βεληνεκούς του και παραμέτρους 4,5 x 3 x 4 κυβικά εγκαντοσθά (ευτάρσια αριστερόδεξη και ποδοκέφαλη αστύμετρος αχλύσταχυα) και αργολογικό σπόγγο με 69 εγκυβεστά. Ασφαλτοστρώσεις στην χειρωνακτική του γράψα (επίτοκες κραταιάς πλησμονής).

Δεν αλιεύεται δνείστερη ενωπερνωτινοϊκή φυλορροή.

Συμπέρασμα:

·         - Μικρού παιδιού αγχώδης προώθηση γούπατος

·         - Απαλή κλιματική πίστη

·         - Σαραγλοί πλατύποδες κρινοδόχου πίστης (ο καλύτερος με φύσει υποσφαινόμενη επίκριση στο ενδέλεχος του)

·         - Σαχλή φυλλώδης κρούστα δεξιού αφρού

·         - Χλέπια ανερχόμενη υπεροψία παραβάτου νωρίς ιστόλημμα πούρων στην κρύπτη μετά την φόρτιση

Ο Ιατρός

Χρήστος Δ. Τσατσαρώνης

Ειδικός Ανοσιερολόγος

Το σκλαβοδέλφινο

Το σκλαβοδέλφινο δεν είναι κάποια οικογένεια
κάποιο γένος, κάποιο είδος
κι εν πάσει περιπτώσει μια κατηγορία απ' αυτές
οπού οι ταξινομήσεις γίνονται στη ζωολογία

Είναι του Κυρίου το πλάσμα
(μετά τον άνθρωπο ασφαλώς)
το πιο φίνο κι εξαίσιο
το πιο λεπτό και θείο

Μα το αναγκάζει συχνά το προαναφερθέν
(το αμέσως υποτίθεται ανώτερο)
να κάνει κόλπα για λεφτά, με εισητήριο σε θεάματα
και το βαστά αιχμάλωτο, μέσα σε ενυδρείο.

Η Διαπίστωση

Κάποια στιγμή το υποψιάστηκα
αλλά πήρε κερό για να το αποδεχτώ
κι όχι ότι νοιάζομαι, μα να...
είναι σα τη γέφση την πικρή
οπού για ώρα πολλή
μένει στο στόμα

Να ξέρεις ότι είσαι ένας απλός, ούτε καν μέτριος
ανίκανος για οιοδήποτε σπουδέο
ξεχωριστό ή θαβμαστό κ' ιδιαίτερο
και πως δε θα υπάρξει αλλαγή
όσα κι αν ζήσεις
χρόνια ακόμα.

Λαϊκόν οκτατετράστιχον για τους κυρίους Κρόουλεϋ και ΛαΒέϋ*

* Aleister Crowley (1875 – 1947), Άγγλος αποκρυφιλόσοφος, καλλιτέχνης, ορειβάτης
  Anton LaVey (1930 -1947), Αμερικανός αποκρυφιλόσοφος και καλλιτέχνης

Με έξη μάβρες κόττες
και δυο μάβρες γαλές
στο σπήλαιο πάλι κι άλλοι
έκαναν τελετές

Μάβρα κεριά ανάβαν
και άδανε ψαλμούς
ζεστό με το αίμα βάφαν

των βράχων τους αρμούς

Τί σας προσφέρει θά 'θελα
να ξέρω ο Άρχων του Σκότους
ποιά ελπίδα και ποιά Χάρη
θα φέρει στους ανθρώπους

Ο Θεός που εσύ πιστεύεις
είναι πια ανεπαρκής
μόνη οδός και μοίρα
ο Μεφιστοφελής

Το ψεύδος να κρημνίζει
είδωλα απατηλά
χαρά, ευδαιμονία
ζωή χωρίς βραχνά

Δίχως να περιορίζουμε
την κάθε επιθυμία
και βίο να διάγουμε
με πλήρη ελευθερία

Για σύμβολο μας έχουμε
όσιο κι ιερό
τη φοβερή Πεντάλφα
κι ανάποδο Σταβρό

Άβριο με την πανσέληνο
στον Άντρον του Πανός
θα μαζευτούμε, έλα
να γίνεις κοινωνός.

Λαϊκόν τετράστιχον θερμού φίλου του θέρους, βαθύτατα αποστρεφόμενου το κρύο, το χειμώνα

Τραγιάσκα του καλοκαιριού
με το χιονιά φοράω
το φως, τον ήλιο οπού ποθώ
για να μη λησμονάω.

Λαϊκόν διπλοτετράστιχον περί της χρησιμότητος ειμή δε και της αναγκαιότητος ακόμη του πόνου εις τον άνθρωπον

Κάθε πόνος βασανίζει
μα και προειδοποιεί
τη φροντίδα για να δώσεις
στ' άμοιρο σου το κορμί

Μα ο πόνος που δαγκάνει
μ' άγρια λύσσα την ψυχή
σε τί εξυπηρετεί για πε μου
οπού 'σαι έξυπνο πουλί.

Κοσμοπλημμύρα στο μετρό

Τόσες χιλιάδες άνθρωποι
πού πάνε κάθε μέρα;

Κι ύστερα πάλι έρχουνται
κινούνται δώθε πέρα

Σκάφη που πελαγοδρομούν
εωσότου βρούνε ξέρα.

Ανάληψη ή...;

Όταν έλθει κείνη η μέρα
ας καθίσω εκ δεξιών
στον Πανάγαθον Θεόν
ω! θεία Χάρις του Ποιμένος
άφατη Αγάπη του Πατρός
και να λάμπει ο Ουρανός

Μ' αν στραβώσει η δουλιά
θα χαθώ στο Έρεβος
και ω! φριχτή η όψις Του
και η μορφή ανείδωτη
θα βρεθώ εξ ευωνύμων
σ' ένα Κτήνος ανοικτίρμον.

Τρόμος εσπερινός

Μπα σε καλό μου, τί είναι αυτό που ακούγεται
ετούτην την προχωρημένη ώρα της νυκτός
μέσα στο ημιφωτισμένο σπίτι μου
και ποιά η πηγή αυτού του απαίσιου ήχου
συνηθισμένος είμαι βέβαια επί μακρόν
μονάχος μου να ζω και δεν τρομάζω εύκολα
μα τώρα ομολογώ, μού 'χουν οι τρίχες σηκωθεί
σαν ένας ρόγχος βαρέως είναι πάσχοντος
σα μια απόκοσμη, βαθιά, επαναλαμβανόμενη
ανασαιμιά αγωνιώδης
γυρνάω τα δωμάτια ανάβοντας τα φώτα
και το εντοπίζω τελικά
και διαλύεται η παραίσθηση
κι απομακρύνεται η φενάκη
μια βλάβη ήταν πρόσκαιρη
που προκαλούσε υποπιέσεις του αέρα
στο σύστημα αναπλήρωσης νερού
στο καζανάκι.

Όχι από τώρα

Τόσες ωραίες μουσικές

τόσα καλά βιβλία

τόσα ακρωτήρια και βουνά

πέφκα στην παραλία

τόσα νησιά και πέλαγα,

πόσα νερά και δάσα

πόσα κορίτσια κρούσταλλα

τόσοι καλοί ανθρώποι

στιγμές ζεστές, φίλοι πιστοί

εμορφιά, γαλήνη, χάρη

Για δες καιρό που διάλεξε...

...

Το τελευταίο της χρονιάς

Το τελευταίο της χρονιάς το βότσαλο

ένα μικρό, μικρούτσικο πολύ

εσυλλέχθηκε μάλλον ακουσίως

στο σάκκο της παραλίας βρέθηκε

που περασμένα πια μέσα Οκτώβρη

αποφασίσθηκε ν' αποσυρθεί για φύλαξη

αφού προηγούμενα τα περιεχόμενα

τα μπανιερά, οι ψάθες, οι πετσέτες

πλυθούν και στεγνωθούν

ως και ο σάκκος παρομοίως

και μπουν στη θέση τους

στο βάθος, στο πατάρι

το πετραδάκι ένεκεν τιμής

θα βαστηχθεί αυτό

που εσυλλέχθηκε ακουσίως

κι έκανε σήμερα με αφορμή

την εύρεση του να ευχηθούμε

"και του χρόνου αισίως!".

Όλα όλα χωρούν σ' ένα σάκκο παλιόν και μεγάλον ιδιαίτερα όχι

Φόραγε πάντα το ίδιο ζευγάρι παπούτσια

επί χρόνια πολλά

για αυτόν ακριβώς το λόγο

επειδή δηλαδή σκόπευε να το κάνει αυτό

όταν αγόραζε παπούτσια

δεν αγόραζε τα πιο φθηνά

αλλά ούτε και σε καμμία περίπτωση

τα πιο ακριβά

για να του κρατήσουν χρόνια πολλά

τα ίδια παπούτσια

τα πρόσεχε και τα φρόντιζε

τα ξεσκόνιζε, τα καθάριζε

τα βερνίκωνε και τα περνούσε

με λίπος δέρματος

από ένα βέβαια σημείο και μετά

η φθορά ήταν φανερή

και πώς αλλιώς μπορούσε να γίνει

μετά από τόσα χρόνια

με το ίδιο ζευγάρι παπούτσια

είχε εσώρουχα (σωβρακοφανέλλες  και κάλτσες)

ένα σετ για κάθε μέρα της βδομάδος

πλέον ένα εφεδρικό

κάθε Κυριακή βράδυ

έπλενε κι άπλωνε να στεγνώσουν

τα εσώρουχα του

αυτά τα ίδια σετ

ξανά και ξανά

είχε δυο όλα κι όλα πουκάμισα

τριμμένα πια στο γιακά και στα μανικέτια

και δυο σακάκια

φθαρμένα κι αυτά

στο γιακά, στα μανίκια - μη λέμε τα ίδια -

επίσης στους αγκώνες

όπου στο ένα είχε βάλει μπαλώματα

δυο παντελόνια

λειωμένα στον καβάλο και στα γόνατα

και με ξεφτισμένα τα στριφώματα

κάπου είχε κι ένα παλτό

αλλά δεν το χρησιμοποιούσε

γιατί έτσι όπως είχε αλλάξει το κλίμα

δεν έκανε πια κρύα και παγωνιές

παρ' όλα αυτά είχε ακόμα και

ένα σκούφο, κασκώλ και γάντια

αυτό όμως που είχε σε αφθονία

ήταν γραβάτες

του άρεζε να φορά γραβάτες

πλουμιστές, πολύχρωμες

συχνά άλλην το πρωί, άλλην το βράδι

είχε βρει προ ετών μια πεταμένη

βαλίτσα γεμάτη με γραβάτες

επίσης είχε κι ένα γιλέκο

που σπανίως φορούσε

και μία, μοναδική δερμάτινη ζώνη

πολύ καλής ποιότητος καθώς φαινόταν

όταν θα είχε πρωτοαγοραστεί

πριν πάνω κάτω... μισόν αιώνα

τώρα έμοιαζε απορίας άξιον

πώς δεν είχε στα δύο ή περισσότερα

κοπεί κομμάτια

ρολόι δεν είχε, ούτε πορτοφόλι

μόνο ένα πρόχειρο σημειωματάριο

μαζί μ' ένα φθηνό στυλό

και κι ένα ταλαιπωρημένο πολύ

ζευγάρι γυαλιά οράσεως

τέλος - αν και δεν είμαι σίγουρος -

πρέπει να είχε και κανά δυο μαντήλια

το καλοκαίρι τώρα

αντικαθιστούσε τα παλιά και μοναδικά του παπούτσια

μ' ένα ζευγάρι επίσης παλιά δερμάτινα σανδάλια

όσο γινόταν καλύτερα διατηρημένα

όπως δηλαδή ακριβώς και με τα παπούτσια - μη λέμε τα ίδια -

τότε, τους μήνες της ζέστης φόραγε

κάτι κοντομάνικα που είχε

μπλουζάκια όλα διαφημιστικά

από θερμοσιφωνατζίδικα, μάντρες οικοδομών

εξατμισάδικα, βουλκανιζατέρ, ψητοπωλεία κ.λ.π.

όλα με άσκημες και ακαλαίσθητες γραμματοσειρές και σχέδια

σ΄έντονα πολύ και χτυπητά τα χρώματα

είχε και δυο, όχι αυθεντικά εννοείται - φτηνές απομιμήσεις

από συγκροτήματα της ροκ, "Μοτορχέντ" και "Ράμονς"

όμως αυτό που αγαπούσε πιο πολύ

και για το καμάρωνε οποίο

ήταν από κατηγορία τοπική

πρωταθλήματος ποδοσφαιρικού της επαρχίας

συγκεκριμένα από τη "Δόξα Πιστολαίϊκων"

όπου ο τιμημένος της ομάδος θυρεός

μάλλον υποσκελίζονταν απ' τη διαφήμιση του χορηγού

μιας επιχείρησης που έκανε έργα αρδευτικά και γεωτρήσεις

κι εμπορευόταν τα σχετικά υλικά και παρελκόμενα

πομώνες, σαλαμάστρες, λάστιχα, ρακόρ, μπεκάκια και σταλάκτες κ.λ.π.

κινητό τηλέφωνο 6946 003927, "υιοί Φανούρη Φανφαρώνη"

επίσης έφερε η ποδοσφαιρική φανέλα

τον αριθμό του παίκτου Δεκαπέντε (άκου Δεκαπέντε!...)

Δε νομίζω κάτι να ξεχνώ

από αυτά τα ολίγα και καταταλαιπωρημένα

τεμάχια αποτελείτο ο ιματισμός του

Είχε πολύ περισσότερα και καλύτερα

ρούχα, παπούτσια κ.λ.π.

παλιά, πριν πολλά χρόνια

τότες που δούλευε στην Εταιρία

Ε, δεν ήταν δα και σπουδαίο

το τίμημα αυτό για την Ελευθερία

Τί λέτε κι εσείς;

Μακάριοι οι ελεηθέντες

Τις λίγες εκείνες
στιγμές μαγικές
που η Χειρ του Θεού
ακουμβά κι ευλογεί
εντροπή είναι κι ύβρις
εις οποιόν αγνοεί.

Προτροπή (προϊόν πείρας πικρής και άχρηστης πια - αλίμονο - σοφίας μισού αιώνα)

Τη ζωή σου να μη ζήσεις
κόντρα σε ό,τι σου θελήσεις
θα περάσεις βίο με άχθος
και θα είναι μέγα λάθος

Μη σε κάμψουν
ρίσκο, βάθος
μπες! κολύμπα!
Θάρρος! Πάθος!