Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (253)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μεταναστεγολικός: πάμπτωχος μετανάστης από λιμοκτονούσα χώρα του τρίτου κόσμου, ξεζουμισμένη και απελπισμένη, δεν τα καταφέρνει πολύ καλά στη χώρα που τον φιλοξενεί, ούτε καν στέγη δεν έχει, στους δρόμους κοιμάται και να σαν να μην τον φτάναν όλα του τα πρόβλήματα, για να τα ξεχάσει το ρίχνει και στο πιοτό και ξεπέφτει πια τελείως και γίνεται ένας... βλ. λήμμα. Τί χειρότερο θα μπορούσε να του συμβεί; Α... μην το λες αυτό αγαπητέ αναγνώστη. Γιατί άμα τον εντοπίσουν οι κοπρίτ... τα αξιότιμα μέλη του λαϊκού συνδέσμου της Χρυσής Αυγής που θέλουν να ξεκοιλιάσ... ξεκαθαρίσουν τη χώρα από τα μιάσμ... τους μετανάστες, τότε θα σου πω εγώ...

                                                                                                                                               Ιούνιος '012

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (252)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γοβία: οι γυναίκες μερικές φορές φορούν κλειστά παπούτσια, μυτερά μπροστά και με ψηλά λεπτά τακούνια. Πολλοί άντρες τα βρίσκουν ακαταμάχητα κομψά και θελκτικά. Εγώ αγαπητοί αναγνώστες, με όλο το θάρρος, διαφωνώ. Τα βρίσκω "επιθετικά", με αγχώνουν, σκέφτομαι ότι τα τακούνια ή η μύτη τους ακόμα και να πληγώσουν μπορούν και γενικά αισθάνομαι ότι ασκούν μία ασφαλώς δυσάρεστη γοβία. Άλλοι πάλι βέβαια, αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό είναι που βρίσκουν... ερεθιστικό. Αλλά άμα μπλέξουμε μ΄αυτά, άκρη δε βγάζουμε καλοί μου αναγνώστες, οπότε προτείνω να περιοριστούμε και να συγκεντρωθούμε στην πλαθολογία.

Ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου

Ένας μαύρος πελώριος σκύλος

είναι ο πιστός μου πια μόνιμος φίλος

όπου βρίσκομαι είναι πάντα εκεί

περπατάω και περπατάει μαζί

όταν στέκομαι στέκει

κι όταν στην πολυθρόνα αναπαύομαι

να! κι αυτός ξαπλωτός στο χαλί

με κοιτάει στα μάτια

και μου γλύφει το χέρι

κι ωστόσο ξέρω καλά πως ανά πάσα στιγμή

να με δαγκώσει μπορεί

άγρια βαθιά δυνατά

και να μου προξενήσει

ένα κρίσιμο μπορεί και θανάσιμο τραύμα

ξέρω επίσης όμως πως άμα

προσέχω αυτό μπορεί και μη ποτέ να συμβεί

(πρέπει νά 'χω το νού μου!

αδιάκοπα νά ΄χω το νου μου!)

η κατάσταση αυτή μού 'χε προκαλέσει

άγχος και στεναχώρια πολύ

μόλις τον τελευταίο καιρό κατάφερα

να συμφιλιωθώ με την ιδέα

ότι ο μαύρος σκύλος θά 'ναι συνεχώς κοντά μου

και δε θα φύγει παρά μόνο αμέσως

λίγο αφότου κι εγώ έχω φύγει.

Κι αντίο.

Ξεροβούνι, Κερασόρεμα, Χιλιαδού Στενής Ευβοίας και Νεάπολη-Εξάρχεια και Μαρούσι Αθήνα, 24-25 Ιουνίου '012

Σημ. Η γνωστή μεταφορά του "Μαύρου Σκύλου" αναφέρεται στον διαρκώς παρόντα κίνδυνο της υποτροπής, για τους απεξαρτημένους ανθρώπους αλλά και την ασθένεια της κατάθλιψης που, συχνά, βασανίζει δια βίου τους πάσχοντες.

Ο αντιφατικός ήρωας μου

Ήμασταν όλοι σας παιδιά μου δικά σου

το δρόμο μας έδειχνες ουραγός πρωτοπόρος

πώς νικητής ηττημένος μας έμπνεες;

στη μάχη χυνόσουνα με θάρρος περίσσιο

πρώτος φεύγοντας τρέχοντας τη ζωή σου να σώσεις

ούτε μια σταγόνα το αίμα σου έχυνες

κλέβοντας πλούσιος τίμια μονάχα

με το Χριστό προστάτη στο πλάι σου

του Διαβόλου είχες βάλει υποθήκη

το σχεδόν πάντοτε λυπημένο σου πρόσωπο

χαρά μας μετέδινε αισιοδοξία

πρόθυμος όλο που ήσουνα

περιφρονώντας μαζί μας να κάτσεις

σε τιμητική θέση εξέχουσα

χαμένος μεταξύ μας στο πλήθος

κι όλο μίλαγες κι έλεγες κι έλεγες

και δε σου παίρναμε μία κουβέντα

το σκαμμένο ηλιοκαμμένο σου πρόσωπο

το νεανικό το χλωμό σου το δέρμα

κάθε λίγο σε πνίγαν τα κλάμματα

να δακρύζεις ποτέ δεν πιστεύω να σ' είδα

θεατρικά χειρονομούσες και έντονα

σαν άγαλμ' ακίνητος παγωμένος στεκόσουν

όταν ήταν καλός ο καιρός

κι έβρεχε χιόνιζε και φυσούσε

κατασκήνωση να κάνουμε ήθελες

και να κλεινόμαστε σε τέσσερις τοίχους

να τρέμουν τα ηχεία εκκωφαντική

απαλή μουσική δωματίου

το κάπνισμα απαγορευότανε αυστηρά

γι αυτό μας χάριζες κουβανέζικα πούρα

ντυνόσουνα μόνιμα εξεζητημένα κομψά

με ρούχα πού 'χες λες δανειστεί από σκιάχτρο

τον καφέ σου τον ήθελες μαύρο πικρό

με κουταλιές μπόλικες ζάχαρη μέσα

σου άρεσε ξέραμε να διαβάζεις μικρά

βιβλία χοντρά εκατοντάδων σελίδων

και μια μικρή είχες αγαπήσει σφοδρά

εσύ ο ανέραστος μονήρης δια βίου

ήσουνα τότε σχεδόν πενήντα χρονών

στο άνθος της πρώτης σου νιότης επάνω

κάθε πρωί ξύριζες σχολαστικά

τη μεγαλόπρεπη γκρίζα πυκνή σου γενειάδα

στην πολυθρόνα βούλιαζες λαγοκοιμόσουν μετά

άγρυπνος συνέχεια όρθιος

σαν τώρα τις θυμάμαι όλες αυτές τις στιγμές

κι έχω πια ξεχάσει τα πάντα.

Η εκδρομή του ενάλιου

Καθώς μεγάλωσα δίπλα στη θάλασσα

κυρά είχε γίνει αυτή στις αισθήσεις μου όλες

αρμύρα, δροσιά τα νερά της

όταν μέσα βυθίζομουν

και το χρώμα της Χριστέ τόσο γαλάζιο

φωτεινό το πρωί

το μεσημέρι ασημί

τον λαμπρό εκαθρέφτιζε ήλιο

πορτοκαλί, κόκκινο, μενεξεδί με τη δύση

σκούρο μωβ και σταχτί

το συννεφιασμένο χειμώνα

ο φλοίσβος της ο υπνωτικός

σαν φυσούσε αέρας, αχός και αντάρα

εκεί λοιπόν έζησα

χρόνια και χρόνια πολλά

μέχρι μια μέρα που μού 'ρθε να φύγω

να πάρω το αμάξι και να πάω αλλού

μια εκδρομή έτσι για να ξεφύγω

να κι έφυγα που λέτε λοιπόν

δρόμο παίρνω και δρόμο αφήνω

μακριά, πιο πέρα κι ακόμα μακριά

μέχρι που είδα μια ανηφοριά

στο βουνό που φιδογυριστά σκαρφαλούσε

και μένει έτσι πίσω μου η δημοσιά

και στροφή τη στροφή ανεβαίνω ολοένα

έκρηξη βλάστησης γύρω παντού

φτέρες και θάμνοι και πλατάνια πανώρια

νερά κυλούσανε γαργαριστά

πηγές, ποταμιές και ρυάκια

σκιά, ησυχία, δροσιά

και πυκνό, πράσινο δάσος

οξιές κι άλλα δέντρα ψηλά

πουλιά διάφορα μελωδικά κελαηδούσαν

κι ανέβαινα...

σχεδόν έκρυβαν τον ουρανό

πέφκα, μαβρόπεφκα με κορμούς σαν κατάρτια

και ξάφνου να! ξεκίναγε εδώ

της περήφανης η ζώνη ελάτης

μύριζε έντονα ρετσίνι χλωρό

ένας παράδεισος έλεγες ήταν

όμως γιατί τότε; γιατί;

μια μπάλλα βαριά ένοιωθα το πόδι να σέρνει;

πότε Κύριε θα δώσεις, μια έστω φορά

χαρά ανόθευτη έτσι να μένει;

ένα βάσανο μ' έτρωγε "τί κάνω εδώ;"

και μια σαν αγκάθι ενοχλητική απορία

που με τρύπαε κάθε στιγμή

και με μάτωνε όλη την ώρα

"δεν ανήκω εδώ, τί γυρεύω εδώ,

τί δουλειά έχει ο ενάλιος στα κωνοφόρα;".

                                 Μονεμβάσια, 7/5/'012

Γιατί προδίδεις τον εαυτό σου;

Το ήξερα απ' την πρώτη τη στιγμή

πως ήταν μάλλον λάθος η απόφαση που πήρα

συνέχισα ωστόσο με επιμονή

και πείσμα άλογο σε μια ιδέα στείρα

ενάντια που δίψαε κάθε ίνα στο κορμί

και όσα δυνατά η ψυχή εφώναζε, μαρτύρα

και έτσι παν' - αλίμονο - κοντά μήνες οκτώ

που πια δεν πίνω μπύρα. 

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (251)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Σαρκοβορράς (σαρκοβορριάς): είναι ο βόρειος ή γενικά ο ψυχρός άνεμος και κατ' επέκταση το κρύο, ο χιονιάς, ο παγετός και όλα αυτά που σηματοδοτούν την έλευση και παρουσία του χειμώνα, όλα δηλαδή τα σαρκοβόρα φαινόμενα, που κάνουν τη θελτκική σάρκα (των γυναικών) που όλη την προηγούμενη περίοδο ήταν εκτεθειμένη με τα ελαφρά υποδήματα κι ενδύματα, τα μικροσκοπικά, ανοιχτά, ημιδιάφανα (ή διάφανα), να καλύπτεται μέσα και κάτω από μπότες, χονδρές κάλτσες, πουλόβερ, παντελόνια, κασκώλ και παλτά...Τί κρίμα, τί κρίμα!

Η αλφαβήτα του απαισιόδοξου, καταθλιπτικού στιχοπλόκου

Άλφα, για την άγνοια που δια βίου με διακατέχει

Βήτα, για το βάραθρο που συχνά η ψυχή μου πέφτει

Γάμα, για το γέλιο που ακούγεται πικρό

Δέλτα, για όλες τις προκλήσεις που με βρήκανε δειλό

Έψιλον, για τις ευχές που μού 'δινες συχωρεμένη μου γιαγιά

Ζήτα, που δεν έφερα στη ζωή παιδιά

Ήτα, για τις ήττες που ακόμα είναι μπροστά μου

Θήτα, για τη θλίψη χλωμή, βασίλισσα μου

Ιώτα, για την κάθε ίσια, επίπεδη ημέρα

Κάπα, για την κατάρα, την απειλή και τη φοβέρα

Λάμδα, για τη λύπη που νοτίζει ως και το χώμα

Μη, που είναι το μαύρο το συνηθισμένο χρώμα

Νι, είναι για τη νίκη, ποτέ που δε θα ΄ρθεί

Ξι, είναι για το ξύδι, το φαρμάκι, τη χολή

Όμικρον, για τον όλεθρο, την καταστροφή και το χαμό

Πι, για το πεπρωμένο πού 'τυχε ζοφερό

Ρω, για κάθε που ρέει, δάκρυ μου ζεστό

Σίγμα, για το σκοτάδι το σκούρο, το πηχτό

Ταυ, για όταν τρέμω με δυνατούς σπασμούς

Ύψιλον, για τους ύστατους αποχαιρετισμούς

Φι, για το μέγα φόβο που πάντα με σκεπάζει

Χι, είναι για το χάος που μέσα μου αδειάζει

Ψι, για κάθε ψέμμα που δε μπορεί πια να με σώσει

Ωμέγα, για την ώρα που ήρθε πια κι όλα έχουν τελειώσει.

Σ' αυτή τη γιορτή

Σ' αυτή τη γιορτή μου

θε νά 'ρθουνε όλοι

γνωστοί και φίλοι

και θά 'ναι άνοιξη

άνθη γιομάτο

τριγύρω οι αγροί

παχύ τριφύλλι

κι όλο θα πιάνουνε

μεταξύ τους

ψιλή κουβέντα

κι όλο θα λένε

σαν με κοιτούν

"Ααχ! βρε μπαγάσα"

που θά 'μαι όντως

όμορφος τόσο

και κομψός

μέσα στην κάσα.

Τόσες νύχτες (γενέθλιο τετράστιχο)

Φεγγάρια, άστρα και νεφέλες

πόσων και πόσων ουρανών

στις τόσες νύχτες που περάσαν

σαραντατέσσερων χρονών.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (249)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Χαρτονομίασμα, το: παλιό χαρτονόμισμα, φθαρμένο, τσαλακωμένο, σκισμένο, γραμμένο, μα πάνω απ' όλα απίστευτα λερωμένο, βρωμερό και ρυπαρό, δε θα είχε καμμία τύχη να περάσει από το μηχάνημα ελέγχου, όμως εξακολουθεί να κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι, σιχαίνεται κανείς να το ακουμπάει και ντρέπεται όταν διστακτικά το δίνει. Π.χ. "Αχ, καλέ, τί ωραίο που είναι αυτό!", "Πάρ' το κοπέλλα μου, τί το κοιτάς, τσάμπα το δίνω.", "Μα ξέρετε... δεν έχω λεφτά... Εκτός απ' αυτό το χαρτονομίασμα δηλαδή...", "Τί λες κορίτσι μου; Για τέτοια είμαστε τώρα, στις εποχές που ζούμε; Φέρ' το εδώ. Μεγειά σου!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (248)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γεγονιός: για πολλούς η απόκτηση παιδιού αποτελεί όνειρο και διακαή επιθυμία, όταν έρθει λοιπόν η ευλογημένη αυτή ώρα, όταν ολοκληρωθεί αισίως η εγκυμοσύνη και ο τοκετός, τότε το συμβάν μα και ο κάθε ένας από τους δύο στο ζευγάρι, είναι... βλ. λήμμα.

Ο Τομ λέει...

Ο διάσημος, καταξιωμένος αμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Τομ Γουέητς, συνηθίζει στις ζωντανές του εμφανίσεις αλλά και στι ηχογραφήσεις του, στις συνεντεύξεις του, στην ιστοσελίδα του κ.λ.π., να παραθέτει κομμάτια προφορικού λόγου και πρόζες διάφορες, όπου εξιστορεί διάφορα περιστατικά, πραγματικά ή φανταστικά ή μία μίξη των δύο, ή αναφέρει παράξενες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες γύρω από π.χ. τον κόσμο των ζώων, ιστορικά γεγονότα, ιδιότροπα μηχανήματα, εκκεντρικά ήθη και έθιμα, νομοθετικές διατάξεις και πολλά άλλα. Μάλιστα λέγεται ότι διαθέτει πλήθος σημειωματαρίων όπου καταγγράφει πυρετωδώς τα παραπάνω και τα σερβίρει με κάθε ευκαιρία.

Ακολουθεί ένα μικρό απάνθισμα. Μετάφραση: Χ.Δ.Τ.

"...

Κρυφάκουσα άθελα μου τις προάλλες τα μεγαλύτερα παιδιά μου να λένε στο μικρό μου γιο: "Μην αφήσεις ποτέ μα ποτέ τον μπαμπά να σε βοηθήσει με τα μαθήματα... Μάλιστα τού 'πανε ότι μια φορά είχα επιννοήσει έναν πόλεμο!"

...

Σαββατοβραδίτιδα: είναι αυτό που συμβαίνει στο χέρι σου όταν τό 'χεις απλωμένο όλο το βράδυ στην πλάτη του διπλανού καθίσματος, στο σινεμά ή σε κάποιο μπαρ, όταν προσπαθείς να κάνεις κατάσταση με μια όμορφη κοπέλλα.

...

Όταν τελικά ανακάλυψα πώς μπορεί να επηρρεάσει μια ντουντούκα τον ήχο σου, ε ήταν μια μεγάλη στιγμή για μένα. Δεν είχα, ποτέ ως τότε, τραγουδήσει μέσα από ντουντούκα. Είχα προσπαθήσει να πετύχω το εφφέ με άλλα μέσα. Τραγουδούσα κάνοντας τα χέρια μου χωνί, μέσα από κονσέρβες, από σωλήνες, με φτηνά παραμορφωτικά μικρόφωνα και τελικά το βρήκα. Μια ντουντούκα μπαταρίας. Που βρίσκει κανείς σε οποιοδήποτε κατάστημα ηλεκτρονικών για 29,95 δολλάρια!

...

Δε με παίζουν ποτέ στο ραδιόφωνο. Πιο πολύ ραδιοφωνικό χρόνο παίρνει ο Μαρσέλ Μαρσώ παρά εγώ.

...

Πολύ μπερδεύτηκαν στην αυτοκινητοβιομηχανία Σεβρολέτ όταν ανακάλυψαν ότι οι πωλήσεις του μοντέλου Chevy Nova ήταν εξαιρετικές παντού, εκτός από τη Λατινική Αμερική. Τελικά συνειδοτοποίησαν ότι "No va" στα Ισπανικά σημαίνει "Δεν πάει". Όχι το καλύτερο όνομα για ένα αμάξι...

...

Δεν το ξέρεις ότι δεν υπάρχει Διάβολος; Είναι μόνο ο Θεός, όταν είναι μεθυσμένος.

...

Δανειζόταν λεφτά από μένα τόσο πολύ καιρό που έπρεπε να δώσω ένα τέλος. Αλλά είναι ένας τζέντλεμαν, ήρθε στο στούντιο κι έβγαλε το καπέλλο του και βγήκαν από μέσα όλα αυτά τα πουλιά... (για τον Κηθ Ρίτσαρντς).

...

Τζέντλεμαν είναι κάποιος που ξέρει να παίζει ακκορντεόν, αλλά δεν το κάνει.

...

Ήμουν στην ουρά του ταμείου στο σουπερμάρκετ τις προάλλες και... ξέρετε, είχα βάλει τα πράγματα μου στη μεταφορική ταινία του ταμείου και...να... ήταν μια τύπισσα εκεί, μπροστά μου που... με κοίταζε επίμονα, σε σημείο που από αμηχανία άρχισα να κοιτάω αλλού, αλλά αυτή εκεί, επέμενε να κοιτάει... Τελικά πλησιάζει προς το μέρος μου και μου λέει: "Συγνώμμη που σε κοίταζα επίμονα, θα πρέπει να ήταν ενοχλητικό... Απλώς εσύ... να... μοιάζεις τόσο πολύ με το γιο μου που πέθανε. Τόσο πολύ... Δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου"... Κι ανοίγει το πορτοφόλι της και βγάζει μια φωτογραφία του πεθαμένου γιού της. Και εεε... δε μου μοιάζει καθόλου, ούτε κατά διάννοια... Για την ακρίβεια είναι... ε... Κινέζος. Τελοσπάντων... Κουβεντιάσαμε λιγάκι και εεε... μου λέει: "συγνώμμη, να σε ρωτήσω κάτι; Θα σε πείραζε καθώς θα φεύγω τώρα από το σουπερμάρκετ να με χαιρετήσεις και να μου πεις: γεια σου μαμά; Ξέρω πως είναι παράξενο να σου ζητάω κάτι τέτοιο μα πάει τόσος καιρός που έχω ν' ακούσω το γιο μου να μου λέει: γεια σου μαμά και: θα τα πούμε... δεν ξέρεις τί θα σήμαινε αυτό για μένα... Γι αυτό, αν δε σε πειράζει..." και λέω "Ε, λοιπόν τί να πω;... εντάξει... βέβαια... Μπορώ να το πω αυτό..." Παίρνει λοιπόν όλες τις τσάντες με τα ψώνια της από το ταμείο και καθώς φτάνει στην πόρτα, με χαιρετάει και μου φωνάζει δυνατά: γεια σου παιδί μου! Την κοιτάω και την χαιρετάω κι εγώ και απαντάω: γεια σου μαμά. Και φεύγει. Φτάνω κι εγώ στην ταμία με τα λιγοστά μου πράγματα... και τα χτυπάει στη μηχανή και μου δίνει την απόδειξη λέγοντας: "Σύνολο 479 δολλάρια κύριε". "Μα τί λέτε;" λέω "πώς είναι δυνατόν; δείτε, έχω αυτήν την κονσέρβα τόννο, ένα μπουκάλι αποβουτυρωμένο γάλα, μια μουστάρδα κι ένα ψωμί...". "Ναι" μου απαντάει "αλλά είναι και τα ψώνια της μητέρας σας στο λογαριασμό. Μού 'πε ότι θα πληρώσετε εσείς για όλα...". Και λέω: "Για μισό λεπτό, δεν είναι μητέρα μου αυτή...". Και μου λέει: "Τί λέτε κύριε; Την άκουσα πολύ καλά να λέει φεύγοντας: γεια σου παιδί μου. Κι εσείς να της λέτε γεια σου μαμά. Τί θέλετε να πείτε τώρα;". "Θεέ και Κύριε" λέω. Και τη βλέπω έξω στο πάρκινγκ να μπαίνει στο αυτοκίνητο της. Και τρέχω. Έκλεινε την πόρτα τη στιγμή εκείνη και μόνο το πόδι της εξείχε. Και την πιάνω από το πόδι κι αρχίζω να τραβάω... Μα αντιστεκόταν, τράβαγε κι αυτή με ΔΥΝΑΜΗ. Α, το δούλευε καλά εκείνο το πόδι... Τόσο καλά... όσο δουλεύω εγώ εσάς...

...

Τελευταία κάνω εκπαιδευτικές εκδρομές. Στα παιδιά αρέσει να είμαι εγώ ο οδηγός. Τις προάλλες πήγαμε 30 παιδιά σε ένα κατάστημα μουσικών οργάνων και σκέφτηκα, ε ναι, εγώ πρέπει να κάνω αυτήν την εκδρομή. Πάμε που λέτε εκεί κι όπως στέκομαι κοντά στο πιάνο λέω μέσα μου "όπου νά 'ναι θα με αναγνωρίσουν", αλλά τίποτα. Πάμε στο τμήμα των κρουστών - ήταν πολύ φωτεινά εκεί κι ήμουν έτοιμος να το ακούσω: "Μα... εσείς δεν είστε...;". Τίποτα. Πάμε στις κιθάρες, περιμένω, τίποτα. Απογοητεύτηκα λιγάκι. Μια βδομάδα αργότερα μου ζήτησαν να κάνω μια άλλη εκπαιδευτική εκδρομή, αυτή τη φορά σε μια χωματερή. Κι αμέσως 12 τύποι περικυκλώσανε το αμάξι... Για φαντάσου... όλοι με ξέρουν στη χωματερή... (για τη φήμη).

..."

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (247)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μανηφαίστειο, το: στην Πελοπόννησο, το μεσαίο "πόδι" είναι η χερσόνησος της Μάνης, σαφώς μία από τις "μαγικές γωνίες του σύμπαντος" (όπως και πολλά άλλα μέρη στη Λακωνία άλλωστε - για να μην πούμε όλος ο νομός), ένας τόπος εξαιρετικής ομορφιάς και τόσο ιδιαίτερης φύσης, ιστορίας, αρχιτεκτονικής, συνηθειών και εθίμων, ψυχοσύνθεσης των κατοίκων κ.λ.π. Εκεί λοιπόν, στην υπέροχη αυτή γη, το ηφαίστειο ονομάζεται... βλ. λήμμα. Πώς; Μα δεν υπάρχει ηφαίστειο στη Μάνη; Και λοιπόν; Είναι λόγος αυτός να μην υπάρχει λήμμα; Τί; Αγαπητέ αναγνώστη, άκουσα καλά; Λοιπόν, με όλον τον σεβασμό και την εκτίμηση που σου έχω, αν όντως απάντησες "ναι" στην ερώτηση που σου έκανα, τότε σε παρακαλώ: άφησε το Πλαθολόγιο κάτω! Ναι, κάτω. Σταμάτησε να διαβάζεις και άστο κάτω! Βάλτο στην άκρη. Χώστο κάπου στα ράφια σου και μην το ξανανοίξεις. Η δώστο σε έναν φίλο ή γνωστό. Ή δώρισε το σε κάποια δημόσια, δανειστική βιβλιοθήκη. Ή πήγαινε το σε κάποιο χαριστικό ή ανταλλακτικό παζάρι. Ή - ακόμα καλύτερα - πέτα το στα σκουπίδια! Στον κάδο ανακύκλωσης παρακαλώ, στο ειδικό διαμέρισμα για χαρτί - αν υπάρχει. Συγνώμμη αναγνώστη, αν ήμουν απότομος, αλλά έχει κι η υπομονή τα όρια της. Και η λογική επίσης. Η πλαθο-λογική εννοώ.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (246)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Κοτζαμπάσσος, ο: ο μουσικός που παίζει ηλεκτρικό ή ακουστικό μπάσσο, ή κοντραμπάσσο, ή ο λυρικός μπάσσος τραγουδιστής που τυχαίνει να είναι πολύ μεγαλόσωμος, είναι δηλαδή κοτζάμ μπάσσος, λέγεται με μια λέξη... βλ. λήμμα. Π.χ. "Όλο το συγκρότημα αποτελείται από εξαιρετικούς μουσικούς που ταυτόχρονα έχουν και εντυπωσιακή σκηνική παρουσία στις ζωντανές εμφανίσεις. Για ποιόν να πρωτοπείς; Για την πανέμορφη, υπέρκομψη, αισθαντική και ταυτόχρονα δυναμική τραγουδίστρια; Τον βραχύσωμο, τοσοδούλη αλλά δαιμόνιο ντράμμερ; Τον απίστευτο κιθαρίστα; Τί βιρτουοζιτέ και τί ενέργεια! Ή για τον επιβλητικό κοτζαμπάσσο που δέσποζε, πανύψηλος στη σκηνή με το ξυρισμένο του κεφάλι και την πυκνή γενειάδα;".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (245)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γκέησα, η: ειρωνικός, περιπαικτικός (ίσως και ομοφοβικός) χαρακτηρισμός για πολύ θυληπρεπή άνδρα. Π.χ. "Μμμ... κοίτα κούνημα... η γκέησα... Καλέ συυ!...", "Σουτ! Σουτ!", "Τί έγινε ρε Νώντα; Τον φοβάσαι ρε;", "Και βέβαια! Είναι πρωταθλητής κουνγκ φου!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (244)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ανδροξενεφελιφιγεναυσικυβελήδα: φανταστικό όνομα - τερατούργημα, του γλωσσοδόκτορα Σταϊνφράνκε, με ολοφάνερα περιπαικτική και επικριτική διάθεση προς όσους τα τελευταία (αρκετά) χρόνια βαφτίζουν τα παιδιά τους (τα κορίτσια κυρίως) με αρχαία αντί χριστιανικά ονόματα. Π.χ. "Αμάν βρε Πρόχορε, αμάν! Όλα σου φταίνε πια;... Τϊ θέλεις βρε και για ειρωνευτείς τους γονείς της που δε χωνεύεις, φωνάζεις αυτήν την κοπελλίτσα, τη Σαπφώ, τη γειτονοπούλα μας και τη λες Ανδροξενοφλο... Αροκλομαχ... Αριαδημτρ... φτου! ούτε να το πω δε μπορώ! Μόνο εσύ θα σκαρφιζόσουν κάτι τέτοιο... στριμμένο άντερο!".

Ακούω τον ωκεανό (αφεστωταώτα)

Αφεστωταώτα, τί παράξενη λέξη

και κάπως εξωτική ακούγεται

σαν απ' τη γλώσσα που μιλάνε στη Χαβάη

ή κάποιο άλλο νησί του Ειρηνικού

που στέλνει τα τυρκουάζ νερά του συνεχώς

σε κύματα θεόρατα απάνω

στις όλο ψιλή άμμο παραλίες

και οι μελαμψές ιθαγενείς καλύπτουν

τα γυμνά τους στήθη μόνο με λουλούδια

που κρέμονται γιρλάντες στο λαιμό τους

και που τις φεγγαρόλουστες βραδιές

ακούς να ολολύζουνε γλυκές

γύρω χαβάγιες και νοσταλγικά

να κελαηδούν παντού τα γιουκαλίλια

δεν είναι βέβαια έτσι, απλώς

διάβαζα ένα άρθρο τις προάλλες

για τις προόδους της πλαστικής χειρουργικής

και έπρεπε να φτάσω σαραντατέσσερων χρονών

για να μάθω ποιά είναι η επιστημονική ονομασία

των από μικρό παιδί

πεταχτών αυτιών μου.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (243)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ασυλειψία: αυτός που τον κυνηγούν να τον μπαγλ... συλλάβουν οι μπά... η αστυνομία, αλλά βρίσκει με τη βοήθεια γνωστών ή φίλων καβάτζ... κρησφύγετο στην ιστορική πόλη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας Λειψία, αυτός μ΄άλλα λόγια που είναι ασύλληπτος, σε άσυλο, στη Λειψία, αυτός δηλαδή που περιέρχεται σε καθεστώς κατάστασης... βλ. λήμμα. Π.χ. "Κυρ Αστυνόμεε, κυρ Αστυνόμεε", "Τί είναι ρε όργανο, τί φωνάζεις έτσι παιδί μου, τί θέλεις; Λέγε γρήγορα γιατί είμαι τρομερά απησχολημένος, μελετάω μια υπόθεση.", "Καινούρια είναι;", "Ποιά όργανο;", "Η αθλητική εφημερίδα πού 'χετε απλωμένη μπροστά σας στο γραφείο, λέω... καινούρια είναι; Και λέγεται Υπόθεση;", "Μπα; Κάνεις και πνεύμα όργανο;... Κατ' αρχάς γιατί δεν αναφέρθηκες; Πρσχή! Ανάπφς! Πρσχή!... Ανάπφς! Αναφέρσου!", "Καμαρώνης, δόκιμος κυρ Αστυνόμε, δυο βδομάδες είμαι μαζί σας.", "Μάστα, μάστα. Και τί θες ρε Καμαρώνης;", "Ήρθε σήμα από την Ιντερπόλ κυρ Αστυνόμε. Κείνος ο φυγόδικος, ο Φανφαρόνης, βρέθηκε σε ασυλειψία... Πού τό 'χες καταλάβει κυρ Αστυνόμε ότι θα πάει στη Γερμανία;", "Ρε Καμαρώνης, εικοσιπέντε χρόνια αστυνομεύουμε, τί μπρίκια κολλάμε; Και τούτα δω (χτυπάει τα γαλόνια στον ώμο) τσάμπα μας τα δώσανε;", "Τί να κάνω προϊστάμενε;", "Άκου δω: να στείλεις πίσω σήμα στην Ιντερπόλ ότι τους ευχαριστούμε για τη συνεργασία κ.λ.π. και να συνεχίσουνε τις έρευνες για εντοπισμό και σύλληψη κ.λ.π., φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Ύστερα τράβα κάτω, στα παιδιά στην Ασφάλεια, να σου πούνε αν έχουμε κανέναν δικό μας εκεί.". "Έχω πάει ήδη κυρ Αστυνόμε.", "Όργανο, εσύ θα πας μπροστά. Πού το σκέφτηκες βρε μπαγάσα; Είμαι πολύ ευχαριστημένος παιδί μου Καμαρώνης, μπορείς να καμαρώνεις... Βρήκες τίποτα; Είναι ένας Τσατσαρώνης εκεί στη Λειψία κυρ Αστυνόμε...", "Μπα; Και τί κουμάσι είναι αυτός;", "Σπιούνος από τους λίγους προϊστάμενε, σκουλήκι μοναδικό...", "Μπράβο, μπράβο, τέτοιους θέλουμε. Σύρε να στείλεις σήμα, διαβαθμισμένο έτσι; Και κράτα με ενήμερο... Άντε πήγαινε τώρα. Και πού 'σαι Καμαρώνης; Πέρνα από το κυλικείο και πες τους μια μπουγάτσα, έναν καφφέ.", "Ζάχαρη - κανέλλα κυρ Αστυνόμε;", Στη μπουγάτσα ναι, στον καφφέ όχι. Ελεύθερος!".

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (242)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ταπεινόσαυρος, ο: πολύ χαμηλών τόνων άνδρας που φτάνει σε σημεία συμπεριφοράς απεχθούς χαμέρπειας και δικαιολογημένα προκαλεί υποψίες για πιθανές παρεκλίσεις μαζοχιστικού τύπου που τον κάνουν να ικανοποιείται π.χ.... με τα χτυπήματα, φλαπ! φλαπ!, τις κλοτσές, να! να!, τις φτυσές, φτου! φτου! και τις βρισές: "Στα κομμάτια σκουλήκι, χάσου από μπροστά μου ταπεινόσαυρε", "Μάλιστα Κυρία, είμαι Κυρία, ευχαριστώ Κυρία. Μα πού πάτε Κυρία; Κυρίαα, Κυρία θέλω κι άλλοο, μη φεύγετε σας εκλιπαρώ, θέλω κι άλλο, χρειάζομαι ΚΙ ΑΛΛΟ, το έχω ανάγκη Κυρία, κι άλλοοο!...".