Ο Κάστορας ήταν φιλόδοξος, φιλομαθής και είχε -όπως λέμε- μεγάλες πνευματικές ανησυχίες. Γι αυτό η ιδιότητα του απλού κάστορα καθόλου δεν τον ικανοποιούσε και έτσι αποφάσισε να γίνει μάστορας, πράγμα που κατάφερε με πολύ κόπο και μόχθο, όμως δε σταμάτησε εκεί παρά συνέχισε και κατάφερε τελικά να γίνει και πάστορας.
Ήταν πλέον και κάστορας και μάστορας και πάστορας, δηλαδή καστορομαστοροπάστορας ή καστοροπαστορομάστορας ή μαστοροκαστοροπάστορας ή ακόμα παστοροκαστορομάστορας ή ίσως μαστοροπαστοροκάστορας ή μήπως παστορομαστοροκάστορας ;
Ανήμπορος πια να καθορίσει τί και να καταννοήσει ποιός στην πραγματικότητα είναι, τρομοκρατημένος από τη σύγχυση και τον πολυεπίπεδο διχασμό της προσωπικότητας του, πραγματικά συντριμμένος, πήγε με βαριά βήματα μέχρι την όχθη της λίμνης, πήδηξε μέσα, και εκεί στον σκοτεινό βυθό, κράτησε την αναπνοή του ώσπου έσκασε. Ναι.
Ήταν πλέον και κάστορας και μάστορας και πάστορας, δηλαδή καστορομαστοροπάστορας ή καστοροπαστορομάστορας ή μαστοροκαστοροπάστορας ή ακόμα παστοροκαστορομάστορας ή ίσως μαστοροπαστοροκάστορας ή μήπως παστορομαστοροκάστορας ;
Ανήμπορος πια να καθορίσει τί και να καταννοήσει ποιός στην πραγματικότητα είναι, τρομοκρατημένος από τη σύγχυση και τον πολυεπίπεδο διχασμό της προσωπικότητας του, πραγματικά συντριμμένος, πήγε με βαριά βήματα μέχρι την όχθη της λίμνης, πήδηξε μέσα, και εκεί στον σκοτεινό βυθό, κράτησε την αναπνοή του ώσπου έσκασε. Ναι.