Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Η δύναμις της φύσεως


Μόλις δυο χρόνια πριν ολόγδυμνοι
ήτοντε τότε οι ευκάλυπτοι
σαν κούτσουρα τεράστια ορθά
νεκροταφείο δέντρων με φόντο ουρανό
θα ξεραθήκαν είχα τότε φαντασθεί
και τους εκόψαν τα κλαδιά μην πέσουνε
και κάποιον τραυματίσουν
κι έπειτα πέρυσι κάτι μικρά
κλαράκια ξεμυτίσανε
έως που σήμερα τυχαία πρόσεξα
πως στέκουν πάλι ολοπράσινοι, κατάφορτοι
κι επικυριαρχούν
κοσμώντας το μικρό αλσύλλιο
δεσπόζοντας στο παρακείμενο
τμήμα της λεωφόρου. 

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Λίγο και πάλι


Η ώρα απόγευμα
λίγο πριν σκοτεινιάσει
περπατώντας στην κάθοδο
της Λεωφόρου Αλεξάνδρας
αίφνης, μετά από τόσες
αλήθεια πόσες;
δε θα ‘ναι τέσσερις
τουλάχιστον μέρες;
το θολό τοπίο ξεδιαλύνεται
μία σπάνια στιγμή
νηφάλιας καθαρότητας
μια αίσθηση ανέλπιστη ασφάλειας
μαζί με μια ευχάριστη ανακούφιση
αυτό ότι δυνατό καθίσταται
για να μπορεί
ξανά και να συμβαίνει

και λίγο μετά να ξεκινούν να γίνονται
όλες οι αναγκαίες δράσεις
και οι δέουσες ενέργειες
για την ταχεία μετάβαση
στην πρότερη κατάσταση
αμέσως
πάλι.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Δύο κομμάτια


Κόβω με το μαχαίρι δυο κομμάτια απ' το Στόλεν
το περίφημο γερμανικό χριστουγεννιάτικο γλυκό
με φρούτα, μπαχαρικά κι αμυγδαλόπαστα
πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη
να πάρω κολατσιό για το γραφείο
και διαπιστώνω τα τελευταία πως είναι
"βρε", λέω από μέσα μου
"παν' και τα φετινά Χριστούγεννα".