Δε θέλω

Βράδυ Κυριακής

ζεστός ο καιρός

ανοιχτά τα παράθυρα

οι μπαλκονόπορτες

ακούω το παιδάκι

από το διαμέρισμα του ισογείου

να διαμαρτύρεται στους γονείς του:

"δε θέλω να πάω στο σχολείο!"

χαμογελώ κάπως πικρά

διότι και μέσα μου

εν' όψει νέας εβδομάδος

και Δευτέρας αυριανής

αντίστοιχη φωνή ακούω:

"δε θέλω να πάω στη δουλειά!"

αργότερα, στο κρεββάτι

καθώς με παίρνει ο ύπνος

σα να μπερδεύονται οι φωνές

με τη δική μου το παιδάκι να μιλά

κι εγώ με τη δική του

ή σα να λέμε κ΄οι δυο μαζί:

"δε θέλω να πάω στο δουλείο!".

Κάτι να περιμένεις

Γρήγορα που περνά το Σαββατοκύριακο

κ' ύστερα πάλι ξεκινά η εβδομάδα

απ' την αρχή στραβή

(άχαρη πού 'ναι η Δεφτέρα)

και τίποτα να περιμένεις παραμόνο

να έρθει πάλι η Παρασκεβή.

Το χτύπημα

Καλοκαιρινές διακοπές στο νησί

θάλασσα, ακρογυάλια

βόλτες, τοπία, χωριά

φίλοι, ξενύχτια, φαγοπότια, γλέντια, πανηγύρια

αποξεχάστηκα τελείως

παράλειψη μου

Δυο μέρες μετά την επιστροφή στην πόλη

χτύπησ' η πόρτα του διαμερίσματος

"ποιός είναι" ρώτησα

λες και δεν ήξερα

που στέκονταν απέξω η

κατάθλιψη μου.

Εξ ακοής

Έχει να κάνει με το νάειναι η γυναίκα αψηλή

και λυγερή, μακρύκαννη

δεν παίζει τόσο ρόλο αν και βοηθά

το να φορά τακούνια

είν' ορισμένες, όχι πολλές, θέλω να πω

που έχουν ένα σβέλτο βάδισμα αποφασιστικό

σαν τροχασμό, σαν κάλπασμα

και τις καταλαβαίνεις, τις ακούς

σαν μπαίνουνε στην αίθουσα

από την άκρη πίσω

σίγουρος όντας πως σε λίγο θα φανεί

το υπερήφανο άλογο, το καθαρόαιμο άτι

και έτσι χαίρεται το αυτί

πριν να χαρεί το μάτι.

Διαπίστωση εκ των υστέρων

Τώρα που πέρασε καιρός

και έχω κάπως ηρεμήσει και ανασυγκροτηθεί

αναστοχάζομαι καμμιά φορά

τα περασμένα χρόνια τα -αλίμονο- πολλά

αλόγιστης της χρήσης

πού 'χε επηρρεάσει τη ζωή μου

διαστρεβλώνοντας την κάθε μέρα

την πραγματικότητα...

έτσι μόλις προχτές κατάλαβα

πώς ό,τι νόμιζα για γκρίνια κ' υστερίες και μουρμούρα

φράσεις που μού 'λεγαν γυναίκες διάφορες

"πολύ άδικα (ή πολύ αυστηρά) με κρίνεις"

"καθόλου πια σημασία δε μου δίνεις"

"μη φεύγεις, μη μ' αφήνεις"

"γιατί όλο έξω απ' τον κόσμο σου με κλείνεις;"

 και τέτοια...

έτσι δεν ήταν, σαν το εννόησα μου σπάραξε η καρδιά

όλες (ή μήπως ήταν μία μοναχά) το ίδιο λέγαν

και με παρακαλούσαν

"μην πίνεις άλλο, σε παρακαλώ

μην πίνεις, μην πίνεις, μην πίνεις!"...

Παροιμίες

Όποιος καεί απ' τον χυλό

φυσάει και την τσαμπούνα

Των φρονίμων τα παιδιά

πριν πεινάσουν κάνουν σκέιτ

Άνθρωπος αγραμματος

ξύλο στους φασίστες

Τα μυαλά σου και μια λίρα

και του χρόνου με υγεία

Κάλλιο γαϊδουρόδενε

παρά στον ήλιο μοίρα

Όποιος δε θέλει να ζυμώσει

δέκα μέρες παίζει σκραμπλ

Μπάτε σκύλοι αλέστε

κι αφήστε μήνυμα μετά τον ήχο

Δουλειά δεν είχε ο διάολος

και κλέφτικα σφυρούσε

Ρόδα είναι

και κλατάρει

Εκεί που είσαι ήμουνα

και της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος

Σήμερα είμαστε

αύριο ψηφίζουμε

Όσα φέρνει η ώρα

δεν τα φέρνει ο πελαργός

Η κότα έκανε το αυγό

ή ο Νίτσε ήταν ψεύτης

Ο έρως χρόνια δεν

κοίτα τα χάλια σου

Νά 'ταν τα νιάτα δυο φορές

μωρέ παιδιά καημένα

Η γριά η κότα έχει

το πιο νέο Αϊφόουν...