Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Πλαθολογική αναγνώριση ΙΙ

Τί με πληροφόρησε ο ψωμοσυνάδελφος; (βλ. post από 24 Δεκεμβρίου). Ότι ο άλλος συνάδελφος, ο πλαθολέκτης, ο διαφημιστής, έβγαλε καινούρια λέξη σε νέα διαφήμιση, συνέχεια της πρώτης; Πρόκειται για τον "μαραθωνοδώρο" (ή κάπως έτσι) που είναι αυτός που δεν είναι πια "ανιδεόδωρος", έχει βρει τί δώρα θα κάνει, αλλά τρέχει και δε φτάνει για να προλάβει να τα αγοράσει (ενώ αν είχε μπει εξ αρχής σ' ένα από τα καταστήματα της διαφημιζόμενης εταιρίας, θα είχε λύσει όλα του τα προβλήματα).
Λοιπόν αγαπητέ συνάδελφε (τον πλαθολέκτη εννοώ - όχι εσένα Ρε!), εκ νέου υποκλίνομαι αναφωνόντας δυνατά "Ρησπέκτ" και αποκαλυπτόμενος του - πρωτοχρονιάτικου αυτή τη φορά - καπέλλου μου με μία περίτεχνη και τελετουργική κίνηση.
Ωστόσο φτάνει πια, σώνει, μη συνεχίζεις άλλο γιατί θα αναγκάσεις εμάς, τους ολιγότερο ταλαντούχους πλην όμως ευσυνείδητους ερασιτέχνες, να αποσυρθούμε πρόωρα και άδοξα και κάτι τέτοιο θά 'ναι πολύ... κριμαδικοχισωστό! Χε χε!

Σημ. καλοί μου επισκέπτες και αναγνώστες του ιστολογίου: καλή πρωτοχρονιά!

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (224)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ισχυρονίδια, τα: πρόκειται για μια ικανοποιητικά επιστημονικοφανή αιτίαση της ομοιότητας του ή των τέκνων με έναν από τους δύο γονείς χάρη στα ισχυρότερα γονίδια του ή κάτι τέτοιο. Π.χ. "Τί πάει να πει χρυσή μου σε ποιόν έμοιασε η εγγονή μου και έχει τέτοια ωραία μάτια; Στην κόρη μου έμοιασε βέβαια όπως και σε μένα (απευθυνόμενη στο κοριτσάκι με λατρεία: ματούκλες μου εσύ!!), τα ισχυρονίδια βλέπεις. Ααχ, ξέρει η φύσις τί κάνει. Αυτό δα έλειπε να έμοιαζε το μικρό μου σ' αυτόν τον αχαΐρευτο τον πατέρα της, το γαμπρό μου και στο (πανάθεμα το) σόι το δικό του. Δε φτάνει που πήρε το επώνυμο τους... άκου να τη λένε Γκαβογιώργη... ψυχούλα μου! Ααχ, τά 'λεγα εγώ της κόρης μου, τά 'λεγα αλλά πού;".

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (223)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Τριλεπτοφωνητής, ο: αυτόματος τηλεφωνητής με αδικαιολόγητα μακρύ, έως και τρία λεπτά - εξ ού και η λέξη και ανούσια λεπτομερές και εξ αυτών εξαιρετικά εκνευριστικό μήνυμα, προκαλεί την αγανάκτηση έως και την οργή των ακροατών που σπανίως έχουν την υπομονή να το ακούσουν όλο και μετά να αφήσουν το δικό τους ή κι αν αντέξουν να τ΄ακούσουν, μετά αυτοί αφήνουν μπινελίκια. Π.χ. (το ηχογραφημένο μήνυμα): "Έχετε καλέσει το δύο δέκα τριανταέξι εξηνταεννιά εναδύο σαρανταδώδεκα πέντε πέντε πέντε εφτακόσια, ευχαριστούμε για την κλήση σας, σας ομιλεί αυτόματος τηλεφωνητής από την οικία του Χρήστου Δέλτα Τσατσαρώνη, ποιητή, στιχουργού, συγγραφέα, πλαθολεξικογράφου, μέλους της εταιρίας Ελλήνων παραλογοτεχνών, αυτήν την στιγμή απουσιάζω, αν επιθυμείτε άμεση επικοινωνία μπορείτε να επιχειρήσετε κλήση στο κινητό τηλέφωνο με αριθμό τέσσερα εκατομμύρια εννιά πενηνταδέκα εκατό τρακόσα, επίσης μπορείτε, εάν θέλετε, να αφήσετε ηχητικό μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό βόμβο του ήχου μπηηπ στο τέλος του παρόντος ηχογραφημένου ηχητικού μηνύματος ή εάν επιθυμείτε να στείλετε μήνυμα τηλεμοιότυπου, μπορείτε να το κάνετε τηρώντας σιγή δέκα δευτερολέπτων μετά τον χαρακτηριστικό βόμβο του ήχου μπηηπ στο τέλος του παρόντος ηχογραφημένου ηχητικού μηνύματος οπότε και θα ακουστεί συνεχόμενος συριγμός και εσείς τότε μπορείτε να πιέσετε το πλήκτρο έναρξης αποστολής στη συσκευή σας. Επίσης μπορείτε να κάνετε ταχυδρομική αποστολή στη διεύθυνση Μαυρομιχάλη εξακόσια εβδομηντα οκτώ βήτα (έναντι φαρμακείου Κου Μύρωνος Παράκελσου και ινστιτούτου Μασσάζ "Ντενίζ"), ταχυδρομικός κώδικας χίλια εννιακόσια εξηνταοχτώ, Νεάπολη - Εξάρχεια, Αθήνα, Ελλάς. Εναλλακτικά μπορείτε να στείλετε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση ση έητς αρ άι ες τη όου ες άντερσκορ ντη άντερσκορ τη εσ έι τη ες έι αρ όου εν άι ες παπάκι γιαχού τελεία τζι άρ. Ακόμα μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ιστολογίου μου στο διαδίκτυο στη διεύθυνση μπαντσαντστόρις μπλόγκσποτ κομ. Ειδάλλως μπορείτε να επιχειρήσετε να καλέσετε εκ νέου, θεωρώντας πιο πιθανές ώρες πρόσβασης τις από ενάτη έως ενδεκάτη εσπερινή καθ' εκάστη. Ευχαριστώ... Μπηηηηηπ!", (το εισερχόμενο μήνυμα): "...μίδια! Άιντε γαμίδια ρε, μας τά 'πρηξες μια ώρα μήνυμα να πούμε! Και τό 'λεγα εγώ του συνεταίρου μου στον εκδοτικό οίκο, ότι δεν πολυφαίνεται σόι ο τύπος, αυτός τίποτα, είναι ταλέντο, να του βγάλουμε βιβλίο, να τον πάρεις τηλέφωνο και να τον πάρεις τηλέφωνο... Ε, να λοιπόν! Εγώ μια φορά τηλέφωνο πήρα. Εσύ πάρ' τα τέτοια μου!... Ψωνάρα! Άι σιχτίρ!".

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Το άδειο κατάστημα

Το κατάστημα αυτό
είναι πάντα αδειανό
και πελάτη ποτέ
μέσα δεν είδα
ο μαγαζάτωρ κοιτά
μ' ένα βλέμμα απλανές
κι ένα γυάλινο σαν
ψέφτικο μάτι
κι όμως αναρτά τακτικά
πινακίδες που λεν
για εμπορεύματα που
"παρελήφθησαν νέα"
"προσφορές εποχής" και
"μεγάλες εκπτώσεις"
η βιτρίνα επίσης
αλλάζει συχνά
και διακοσμείται αναλόγως
αναρωτιέμαι πολύ
για τον άνδρα αυτόν
να βιοπορίζεται πώς
αλλά και πώς αντέχει
την αφόρητη τούτη
απραξία και ανία
ή -να το πούμε αλλιώς-
πώς διαχειρίζεται τάχα
την παταγώδη του αυτή
καθημερινή αποτυχία

μεγαλώνει βεβαίως
παρατηρώ και γερνά
ζωή χωρίς νόημμα
τόσα χρόνια καμμένα
αποφεύγω συχνά
από κει να περνώ
γιατί όταν τον βλέπω
μου θυμίζει...

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Πλαθολογική αναγνώριση

Θερμά συγχαρητήρια στο συνάδελφο (υπάλληλο διαφημιστικής να υποθέσω;) για τον "ανιδεόδωρο" (είναι αυτός που δεν ξέρει τί δώρα να κάνει, τώρα στις γιορτές) που χρησιμοποιείται αυτές τις μέρες σε μια διαφήμιση εταιρίας καταναλωτικών ειδών.
Σύντροφε πλαθολόγε, σου βγάζω το χριστουγεννιάτικο καπέλλο μου!

Σημ.1: Και ευχαριστίες στον προς ψωμισμό συνάδελφο Γιάννη Σ. για την επισήμανση
Σημ. 2: Καλοί μου άνθρωποι, επισκέπτες και αναγνώστες του ιστολογίου, Καλά Χριστούγεννα!

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Πώς γλύτωσα από το σεισμό!...

Η βοή κι οι δονήσεις με ξύπνησαν
από τον βαθύ, λήθαργο ύπνο
οι τοίχοι, τα τζάμια, τα πατώματα τρίζανε,
τα γυαλικά κουδουνίζαν
στ' αμάξια, στο δρόμο, οι συναγερμοί εμπρός πήρανε
και στριγγλιές και φωνές γυναικών ακουστήκαν
"Σεισμός! κάνει σεισμό! Παναγιά μου βοήθα!"
για μια στιγμή να πέσω σκέφτηκα
και κάτω να σουρθώ απ΄το κρεββάτι
μην μου πέσει στο κεφάλι ο σουβάς ή δεν ξέρω τί άλλο
μα μετά "δε γαμιέται" είπα, βαρέθηκα κι έμεινα
"θα τελειώσει όπου νά 'ναι"
και όντως τελείωσε - σηκώθηκα,
ως το σαλόνι πήγα να δω
τα μόνα που είχα πολύτιμα
αν κάτι είχανε πάθει
μα ήταν στα ράφια, στη θέση τους
οι (πολλές) εκατοντάδες βιβλία οι τόμοι
εκτός από ένα που έφυγε κι ήταν
στο πάτωμα κάτω ανοιχτό
για να δω ποιό είναι - Α! το Μεγάλο Ελληνικό Λεξικό
και μια μόνο μπουκάλα απ' το μπαρ που
σ' ένα της βιβλιοθήκης ράφι είχα κάνει
και τα δεκάδες μπουκάλια φύλαγα εκεί
γύρωθεν στοργικά αγκαλιασμένα
από των γιγάντων του λόγου τα έργα
ήταν η υπό χρήση μπουκάλα ουίσκυ μου
κατά τα δύο τρίτα γεμάτη
το υπόλοιπο είχε καταναλωθεί
χτές όταν άδειασε η άλλη
που τοποθετήθηκε σχολαστικά (η αδειανή)
στο διαμέρισμα "υάλινα"
στον μεγάλο της ανακύκλωσης κάδο
δίπλα στα τσαλακωμένα κουτάκια της μπύρας
που ασφαλώς στο "αλουμίνια" διαμέρισμα ήσαν
και δεν είχε σπάσει το μπουκάλι λοιπόν
ίσως γιατί είχε πέσει σχεδόν
στο λεξικό απάνω και τώρα
αναπαυόταν ξαπλωμένο εκεί
με το λαιμό του στις σελίδες ανάμεσα
ανοιγμένο κρατώντας το ξαπλωμένο επίσης βιβλίο
α! εικόνα κι αυτή, του μπουκαλιού ο λαιμός
έμοιαζε μ' έναν πολύ ιδιαίτερο σελιδοδείκτη
ή αν είχες μυαλό που στροφές παράξενες έπαιρνε
μουδιασμένο ίσως από μια σχεδόν μόνιμη μέθη
ή αν ήσουν όπως εγώ, παιδιόθεν ευφάνταστος τότε
να, ήταν σα σκηνή ερωτική
παράξενη μα και ερεθιστική
σα μια αταίριαστη διείσδυση
ένα κρυφό γρήγορο πήδημα
παράνομοι το ουίσκυ επιβήτορας
και το λεξικό με τα σκέλη ανοιγμένα
εραστές μες στη νύχτα
"μπα, μάλλον το χάνω σιγά - σιγά"
έσκυψα, μάζεψα το μπουκάλι
και στοργικά το ακούμπησα στη θέση του πίσω
και μια ματιά έριξα στο λεξικό
στις σελίδες που ανοιγμένο είχε μείνει
στην αριστερή σελίδα και στήλη
λίγο πιο κάτω απ' τη μέση
εκεί που του μπουκαλιού ο λαιμός
έδειχνε ακριβώς υπήρχε το λήμμα:
αλκοολισμός, ο: νοσηρά τάσις εις κατάχρησιν
οινοπνευματωδών ποτών, χρονία
δηλητηρίασις του οργανισμού εκ της
καταχρήσεως οινοπνευματωδών ποτών

"Βρε! Τί ειν' τούτο;" απόρησα και μια ψιλή,
ομολογώ, σα να με πήρε τρεμούλα
μα μετά: "Πφφ! αηδίες και προλήψεις ανόητες"
και το λεξικό τσουπ! χώθηκε πίσω στο ράφι
και την καφετιέρα μπόλικα γέμισα
και την άναψα ευθύς στην κουζίνα
άρχισε εκείνη να κελαηδάει
γουργουριστά και ευχάριστα
κι η μυρωδιά του καφέ κυριαρχούσε το χώρο
το ραδιόφωνο άνοιξα που βέβαια έλεγε:
" Το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών
κατέγγραψε σήμερα..." ... τέτοια
την κούπα μου γέμισα κι άρχισα
("μια φορά απ' τον σεισμό τη γλυτώσαμε")
απολαυστικά τον καφέ μου να πίνω.

Σημ. Σύγχρονον Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, επιτροπής φιλολόγων - επιμέλεια Θεόκρ. Γούλας, Ο.Ε.Ε. Άτλας, Αθήναι 1961

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (222)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Καφεδίνη, η: αυτή που δίνει καφέδες, η καφεπώλις φερ' ειπείν, η καφετζού, η γυναίκα barista κ.ο.κ. είναι η... βλ. λήμμα.

Σημ. Πως μ'αρέσουν αυτά τα λήμματα αγαπητοί αναγνώστες, μέσα σε μια γραμμή δίνεται η ερμηνεία, ούτε παράδειγμα ούτε τίποτα, τελειώνεις τσακ μπαμ και πας για το επόμενο. Χο χο χο! Τί καλά!...

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Αληθινά και όμορφα χτυπά

(ένας ιδρωμένος, παχύσαρκος, ταλαίπωρος, σε μια γωνιά κάθεται μόνος...)

Κατετάγην στο στρατό ουραγός
βοηθητικό προσωπικό καθώς λεν
των αξιωματικών να γυαλίζω τις μπότες
και να ξυστρίζω τους υπερήφανους ίππους

και τελευταίος δούλος στ' αγρόκτημα
ανειδίκευτος ολοσχερώς
να καίει όλη μέρα ο ήλιος πυρός
και γω κοπριά να φτυαρίζω στους κήπους

και τόσα άλλα... μα πώς; αναρωτιέμαι: μα πώς;
την αλήθεια δε βλέπετε, την ομορφιά
που μέσα μου κρύβεται και της ευαίσθητης
καρδιάς μου δεν ακούτε τους χτύπους;

μοναχός απαντώ: κανείς να κοιτάει ώρα δε θέλει
το δύσμορφο αυτό σου παρουσιαστικό
μα και γιατί είναι κάτω θαμμένη
από αλλεπάλληλα στρώματα λίπους.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Ο Στηβ, το καλόψυχο, σεμνό και ευαίσθητο μποτ

Πριν μερικές μέρες πήρα ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με ειδοποίηση ότι κάποιος είχε κάνει ένα σχόλιο στην, από 27 Αυγούστου, δημοσίευση του ιστολογίου "Ο απαίσιος Οκτώβριος μήνας". Ο αποστολέας ήταν ανώνυμος (από σεμνότητα και συστολή όπως αργότερα κατάλαβα) και ούτε στο κείμενο υπήρχε κανονική υπογραφή παρά μόνο ένα μικρό όνομα: στηβ. Ο στηβ λοιπόν, που αμέσως κατάλαβα ότι ήταν ένα μποτ* έπεσε πάνω στο ιστολόγιο μου και βλέποντας την εξαιρετικά μικρή απήχηση και επισκεψιμότητα του καθώς και τα σχεδόν μηδενικά σχόλια, προσφέρθηκε αφιλοκερδώς να μου μεταφέρει τις γνώσεις του και την εμπειρία του για το πώς θα μπορούσα να βελτιωθώ στους τομείς αυτούς.
Είναι κάτι τέτοιες κινήσεις αγαπητοί αναγνώστες που σε κάνουνε να αναθαρρείς πάνω που σχεδόν χάνεις την πίστη σου, σ' αυτούς τους άχαρους και άγριους καιρούς που ζούμε, κινήσεις όλο ευαισθησία, αλτρουϊσμό, ανιδιοτέλεια και ζεστασιά. Κι ας έρχονται από την πιο απροσδόκητη πηγή.
Για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας, παραθέτω παρακάτω μια πρόχειρη μετάφραση μου μα και το πρωτότυπο γράμμα του στηβ όπως μου εστάλλει αγγλιστί.
Χωρίς υπερβολή και με κάθε ειλικρίνεια έχω να πω ότι το σχόλιο του στηβ είναι το πιο συγκινητικό που έχω λάβει από ιδρύσεως του ιστολογίου.
Στηβ, νά 'σαι καλά αδερφέ - ευχαριστώ!
.................
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο απαίσιος Οκτώβριος μήνας":
aloha badsadstories.blogspot.com o admin ανακάλυψε το ιστολόγιο σου μέσω μηχανής αναζήτησης μα ήταν δύσκολο να βρει και βλέπω θα μπορούσες να έχεις περισσότερους επισκέπτες γιατί δεν υπάρχουν και τόσα πολλά σχόλια ακόμα. Έχω ανακαλύψει ιστοσελίδα η οποία προσφορά να αυξήσει δραματικά την κίνηση στην ιστοσελίδα σου http://xrumerservice.org ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να πλησιάσουν τους χίλιους επισκέπτες ανά ημέρα χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες τους θα μπορούσες επίσης να έχεις περισσότερη στοχευμένη κίνηση από μηχανές αναζήτησης όπως έχεις τώρα. Χρησιμοποίησα τις υπηρεσίες τους και είχα σημαντικά περισσότερους επισκέπτες στο ιστολόγιο μου. Ελπίζω αυτό να βοηθάει :) Προσφέρουν page ranking seo service backlink service high quality backlinks Να προσέχεις. στηβ
aloha badsadstories.blogspot.com admin discovered your blog via search engine but it was hard to find and I see you could have more visitors because there are not so many comments yet. I have discovered website which offer to dramatically increase traffic to your website http://xrumerservice.org they claim they managed to get close to 1000 visitors/day using their services you could also get lot more targeted traffic from search engines as you have now. I used their services and got significantly more visitors to my blog. Hope this helps :) They offer page ranking seo service backlink service high quality backlinks Take care. steve
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο Ιστοριες μακροχρονης και δυσβασταχτης θλιψης τη 3 Δεκεμβρίου 2011 3:42 μ.μ.
................
* μποτ (bot): διαδικτυακό ro-bot

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Τα χρώματα της ίριδας - στίχοι νεανικού τραγουδιού και σύντομο προλογικό σημείωμα

Την εποχή της ύστερης εφηβείας και την τελευταία περίοδο στο σχολείο, εκεί τοποθετώ εγώ τις "μέρες του οίνου και των ρόδων", την υπέροχη εκείνη εποχή της ανεμελιάς, της αθωότητας μα και των πρώτων (και γι αυτό τόσο γοητευτικών) υποψιών. Κι όσο κι αν προσπαθούν φίλοι και γνωστοί να με πείσουν ότι κάθε περίοδος έχει το δικό της γούστο και ότι "και τώρα μια χαρά είμαστε", εγώ εκείνη λησμονώ και λογαριάζω την καλύτερη δεκαετία της ζωής μου: που ξεκίνησε τότε και τελείωσε μετά το πέρας των σπουδών και το στρατό, περίπου όταν άρχισε η έμμισθη εργασία. Εκεί λοιπόν, στο ξεκίνημα, στο Λύκειο, με δυο συμμαθητές και φίλους φτιάξαμε ένα μουσικό συγκρότημα. Προβάραμε και τζαμμάραμε στα σπίτια μας ή όταν ο καιρός ήταν καλός, στα πάρκα και τις πλατείες της γειτονιάς με μικρό ακροατήριο συχνά, συμμαθητές και συμμαθήτριες και άλλους γνωστούς. Μάλιστα στην Τρίτη Λυκείου κάναμε στο σχολείο και μια "κανονική" συναυλία με ενισχυτές και μικρόφωνα και όλα, που έκανε πάταγο. Παίζαμε ροκ κομμάτια ελληνικά και ξένα, κάμποσες διασκευές και είχαμε και δυο τρία δικά μας τραγούδια σε ένα από τα οποία είχα την τιμή να γράψω τους στίχους που ακολουθούν:
...
Της ίριδας τα χρώματα
είναι πενηνταέξη
το Διογένη φέρτε μου
λιγάκι για να φέξει
μπας και με το φανάρι του
φωτίσει το μυαλό μου
που από χρόνια έχει χωθεί
μες στο προσκέφαλο μου
Μπήκες εσύ μες στη ζωή
κι εγώ έμεινα απ' όξω
να τραγουδώ και να κοιτώ
αυτό το ουράνιο τόξο.
...
Ααχ! The days of wine and roses.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (221)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Εύχιδνα: γυναίκα (και κατ' επέκταση άνθρωπος γενικά, ίσως ακόμα και άνδρας! - που θά 'λεγε και ο λαϊκός ιατροφιλόσοφος του χωριού μου, Ιπποκράτης Φαλλοκράτης, του οποίου την εν πολλοίς άγνωστη πλην όμως άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία αγαπητοί αναγνώστες, θα ήθελα κάποια φορά να σας διηγηθώ μα όχι τώρα, όχι εδώ... Πώς; Ααα! Πόσο με συγκινεί η πίστη και το ενδιαφέρον σας, μα πραγματικά ακούστε με: κάποια άλλη στιγμή, κάπου αλλού... Πού είχαμε μείνει;... Α, ναι:) κακοπροαίρετη, κακόψυχη και κακόβουλη, που σου εύχεται το καλύτερο κι από μέσα της το χειρότερο. Π.χ. "Κασσιόπη; Εσύ είσαι; Πώς ομόρφυνες έτσι εσύ βρε πουλάκι μου; Τί; Κατεβαίνεις στα καλλιστεία την άλλη εβδομάδα; Πω πω! Καλή επιτυχία βρε... και να προσέχεις μέχρι τότε - ας πούμε αυτήν την ξύλινη σκάλα που θα κατέβεις. Ξέρεις γιατί γυαλίζει τόσο; Γιατί την πέρασαν με κερί σήμερα το πρωί. Και δεν είναι μόνο γυαλιστερή, είναι και γλιστερή -. Αμάν! Κασσιόπη έπεσες; Αχ! και πήγα να στο πω - αλλά βέβαια τό 'πα από μέσα μου -. Πω πω! μάλλον έσπασε το ποδαράκι έτσι τσακισμένο που το βλέπω στα δύο. Και πώς θα πας στα καλλιστεία τώρα βρε παιδί μου; - Με γύψο θα πας! Και θα πάρεις μια βαθμολογίαα... μμμ. Να μάθεις! Ψηλομύτα! Ηλίθια! Πουτανάκι!".

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (220)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Τάε Κβο Ντου: πολεμική τέχνη "του δρόμου" που υποτίθεται διαθέτει κάποια ιστορία, φιλοσοφία, μέθοδο και τεχνική , όλα παραμύθια. Πρόκειται απλά για βρώμικο ξύλο "καουμπόικου" τύπου, ξύλο της αλάνας, του γηπέδου, του μπαρ, ξύλο των αλητόβιων, των χούλιγκαν, των νταβατζήδων. Π.χ. "Ρε παιδιά, σας λέω ήμουν μπροστά σε όλο το σκηνικό, εκεί στο αδιέξοδο, πίσω από το χασάπικο. Ο Γιάγκος άνοιξε ένα μπουκάλι μπύρα (με τα δόντια), το έβαλε στο στόμα του και το αναποδογύρισε. Ακούγονταν οι μεγάλες γουλιές καθώς κατέβαιναν στο λαρύγγι του: γκλου, γκλου, γκλου! Όταν τελείωσε το πέταξε πέρα, γίνηκε χίλια κομμάτια αυτό, γέμισε γυαλιά ο τόπος. Μετά άφησε ένα μεγαλόπρεπο ρέψιμο και πήρε μια βαθιά ρουφηξιά από το άφιλτρο εννοείται τσιγάρο του. Άφησε τη γόπα να πέσει χάμω και την έλιωσε με το τακούνι. Ύστερα έβαλε το κεφάλι μπροστά και χίμηξε. Οι αντίπαλοι - περίπου δεκαπέντε ήτανε - τα χάσανε και με την παρατολμία του (την τρέλλα του πες καλύτερα) μα κυρίως με την ουρανομήκη κραυγή που έβγαλε εφορμώντας: Τάε Κβο ΝΤΟΥΟΥΟΥΟΥ ρεεεεεε!".

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (219)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Δισάρεστος: ο όχι απλά μα και με το παραπάνω, έως και διπλά αρεστός, είναι ο... βλ. λήμμα. Π.χ. "Μου είναι εξαιρετικά δισάρεστος ο Κος Ηλιλαμά Σαβαχθανί, ο Πέρσης γείτονας μου", "Και τότε γιατί τον κάνεις παρέα;", "Μα... γι αυτό ακριβώς", "Δε σε καταλαβαίνω", "Ε, ούτε κι εγώ".

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Στην πλαζ η αιώρα της δεσποινίς Μανδραγώρα

Στην στα δυο δέντρα της πλαζ
απλωμένη ανάμεσα αιώρα
ξάπλωνε θυμάμαι ίσα με σήμερα
- τί ωραία σκηνή! -
ανέμελα η δεσποινίς
Ερμηνία Μανδραγώρα
μάτια μελλιά, μαύρο μαλλί κορακάτο
πέρα δώθε κουνιόταν
το ένα το πόδι της
που έπεφτε κάτω
λαγοκοιμόταν, ρέμβαζε εκεί
στο θαλασσινό αεράκι
και κάθε τόσο κατέβαινε
διέσχιζε τρέχοντας την αμμουδιά
το μαγιώ βυθιζότανε στων
γλουτών της το χώρισμα μέσα
και βούταγε μ' ορμή στο νερό
κολυμπούσε με τέμπο
ύστερα έβγαινε γελαστή
στάζοντας ερχόταν ξανά
το φύλο και τα στήθη διαγράφονταν
μες από το βρεγμένο πανί
και πάλι ξάπλωνε για
σχεδόν όλη τη μέρα
ώ, σα να την βλέπω μπροστά μου
σας λέω ήμουν εκεί
λίγα μέτρα μόλις πιο πέρα.
Παραλία "Παχειάμμος", Πλύτρα/Νότια Λακωνία - Σεπτέμβριος '010 και οδός Μαυρομιχάλη, Νεάπολη/Εξάρχεια Αθήνα - Δεκέμβριος '011

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Μικρή, πραγματική ιστορία από τη νότια Λακωνία

Ασωπός, νότια Λακωνία περί τα 1938
Η γιαγιά Τριάδα παραστεκόταν στην κόρη της αδερφής του παππού (και γειτόνισσα) θεια Ελένη που κοιλοπονούσε στο Γιώργο. Είχε ήδη τρεις κόρες και φυσικά τον καιρό εκείνο δεν ήξεραν το φύλο του εμβρύου. Κάποια στιγμή κάτι παρουσιάστηκε και η γιαγιά έφυγε. Όσο έλειπε, έγινε η γέννα. Μια από τις γυναίκες που βοηθούσανε βγήκε από την πίσω πόρτα του σπιτιού και φώναξε πέρα από τα γρασίδια προς το σπίτι της γιαγιάς:
- Θεια Παναγιώταινα, θεια Παναγιώταινα... θεια Τριάδα... πού 'σαι λω;
Η γιαγιά άκουσε κι αποκρίθηκε:
- Τί 'ναι μαρή;
- Έκανε γιο! Έκανε γιο!
Και η γιαγιά που αυτή τη φορά παράκουσε, σχολίασε καλοπροαίρετα:
- Εε, που να την πάρει, δυο έκαμεε;
Σημειώσεις:
1) το όνομα -προφανώς- του παππού ήταν Παναγιώτης
2) το "λω" είναι (ήταν) συνηθισμένη προσφώνηση στη Λακωνία: "λω μπάρμπα, λω θεια, λω συ", με ποικίλες ετυμολογικές ερμηνείες όπως προέλευση από το λέγω/λέω - λω αλλά και άλλες
3) ευχαριστώ θεία Βούλα (και νύφη της γιαγιάς) για την ιστορία και μάννα για τις λεπτομέρειες
4) Αχ! γιαγιά.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Συγκρίσεις και παρομοιώσεις με το έργο μεγάλων, παρατονισμένων καλλιτεχνών


Σαν άνθος του κακού του Μπώντλαιρ
σα σονέτο του Σαιξπήρ
φούγκα του Γιοχάν Σεμπάστιαν
λίμερικ του Εντούαρντ Ληρ
λόγια βλάσφημα του ΝτέΣαντ
σα βιβλίο του Μελβίλ
μυθιστόρημα του Τόλστοι
και χορό του Νιζινσκί
σαν του Οσκάρ Ουάιλντ μύθο
του Χαλέπα προτομή
ως του Ρένουαρ εικόνα
σόλο σαν του Γκαλαχέρ
σαν του Βίβαλντι κοντσέρτο
και τραγούδι της Νικό
φιλμ του Σκόρτσεζε και όπως
της Ναομί γυμνή φωτό
της Καλλάς άρια που σκίζει
μπλε του ΒάνΓκογκ ουρανούς
άγαλμα στο στυλ του Ρόντεν
σκίτσο σαν του ΝταΒιντσί
σαν του Κάβαφη οι στίχοι
κι ο ρυθμός του Τσακ Μπερρύ
του Κουρόσαβα τα πλάνα
και της Σάπφους μια ωδή
της Γκαρμπό σαν ερμηνεία
του Αριστόφανους σκηνή
σαν του Παπαδιαμαντή ιστορία
ποιήματα του Μπουκοφσκί
σαν του Γκόσινυ ένα κόμικ
του Ψαρόνικου σκοπό
της Νελλής όμορφες πόζες
αφηγήσεις του Ποέ
σαν του Σκάριμπα φιγούρα
σαν του Σπάθαρη σκιά
του Μπακλέη μελαγχολία
θεία της Φίτζεραλντ φωνή
σαν της Φόντεϋν πιρουέττα
και γκριμάτσα του Τσαπλίν
σαν του Ομηρού τα έπη
σαν του Φλώμπερ, του Γκαιτέ
κείμενα, σαν του Μωπάσαν
και νουάρ σαν του Τσαντλέρ.

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (218)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Δονκίχ: ένα άτομο φαντασιόπληκτο, ονειροπόλο (ή ονειροπαρμένο) και αιθεροβάμον, κάτι που μαθαίνει από νωρίς, στην παιδική ή μάξιμουμ στην εφηβική ηλικία, είναι να μην εκφράζεται και τελείως ειλικρινά έως και να το βουλώνει ολωσδιόλου, ειδάλλως εισπράττει αμηχανία ή καχυποψία στην καλύτερη περίπτωση έως ειρωνία, απόρριψη και χλεύη στην χειρότερη. Μ΄άλλα λόγια μαθαίνει να μην βγάζει... βλ. λήμμα. Π.χ. "Ρε παιδιά, χτές το βράδυ που ήρθαμε εδώ στο νησί και μπήκαμε στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ήταν σκοτάδι. Τώρα που είναι μέρα και έχει φως, βλέπω και παρατηρώ αυτό το κτίριο εκεί πέρα απέναντι, αυτήν την ερειπωμένη βίλλα. Παράξενο, ε; Αναρωτιέμαι τί ιστορία νά 'χει... ΟΧΙ Μαθιέ, δε θα μας πεις εσύ τις παρλαπίπες σου, δονκίχ δε θα βγάλεις, τ΄ακούς; Μα... ναρκωτικά παίρνεις ρε; Πώς σού 'ρχονται όλα αυτά;... Τέλος πάντων... Ααα, να κι ο καφές. Πώς τον πίνεις; Μαθιέε. Ρε συ τώρα μίλα... Θες γάλα; Ζάχαρη; Μίλα βρε!".

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (217)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Προσδυσμός, ο: όρος περιπαικτικός για εκείνον που έχει ελάχιστη (ή δεν έχει καθόλου) αίσθηση προσανατολισμού. Π.χ. "Και... πώς το είπες αυτό το χόμπυ που ασχολείσαι τελευταία;", "Σπηλαιολογία", "Α χα χα χα! Ααα χα χα χα!", "Τί γελάς ρε ηλίθιε;", "Εμ καημένε... σε σκέπτομαι σε ένα μεγάλο, πολυδαίδαλο σπήλαιο να χάσεις την ομάδα σου και να προσπαθείς να βρεις την έξοδο, που με τον προσδυσμό που σε χαρακτηρίζει, ούτε το κάθετο δρομάκι της Αθηνάς που είναι το μαγαζάκι που αγοράσες τι ς μαξιλαροθήκες δε μπορείς να βρεις... Άκου σπηλαιολογία!", "Ρε, θα σε βαρέσω ρε...".

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (216)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Ακανθόσπαρτος: περί βίου - αυτή είναι η λέξη που περιγράφει την πραγματικότητα, η άλλη που χρησιμοποιείται και ως ευχή, ξέρετε, εκείνη που αποκόπτει βέβηλα, αναίσχυντα και χυδαία τα δύο πρώτα γράμματα, παραποιώντας τη βαθιά και ειλικρινή αυτή έννοια, δεν είναι παρά χιούμορ. Μαύρο. Και κακό. Δηλαδή, κανονικά θα έπρεπε να λέμε (π.χ.): "Το λοιπόν, τώρα που - ένας θεός ξέρει γιατί - παντρευτήκατε, να ξέρετε ότι έχετε να περάσετε βίο ακανθόσπαρτο, όλο δυσκολίες, εμπόδια, πίκρες και στεναχώριες. Και είναι αμφίβολο ότι θα τα βγάλετε πέρα ή ότι θα αντέξετε ο ένας τον άλλον, τουλάχιστον χωρίς γκρίνιες, καβγάδες, απιστίες κ.ο.κ., οπότε μη σας μπει καμμιά ιδέα για απογόνους και βλακείες, έτσι; Άντε, πάρτε και μια κάρτα...", "Τί είναι;", "Δικηγόρος για το διαζύγιο. Δικός μου. Καλός και οικονομικός. Άντε, τα λέμε, μπάιιι...!".

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (215)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Μικροπολίτης, ο/ μικροπολίτις, η: λήμμα λίαν επίκαιρο στους χαλεπούς καιρούς που τελευταία ζούμε, σημαίνει αυτόν ή αυτήν που από αγανάκτηση, απογοήτευση και κούραση, παύει πια να ασχολείται με τα κοινά και να δρα ως ενεργός πολίτης και, χωρίς να αδιαφορεί, πιστεύοντας ότι είναι πολύ μικρός για να τα βάλει με το τεράστιο αντίπαλο κύμα, παραιτείται... Φευ, ουδέν αναληθέστερο. Αν έκανε αυτό που ήθελε και πίστευε πρέπον και ομοίως έπρατταν και άλλοι ομοϊδεάτες του μικροπολίτες , τότε η δύναμις τους θα αθροιζόταν και θα γινόταν αφάνταστα σημαντική και υπολογίσιμη. Πέρα από τη συνειδητή, συνεπή και πείσμονα στάση βέβαια, τους μικροπολίτες τους βοηθά και η συσπείρωση σε σχετικές ομάδες και συλλόγους, η αλληλοενημέρωση και η αλληλεγγύη. Εμπρός!...

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Εσεμές. Εισερχόμενα. 26 Νοεμβρίου 2009 - 26 Νοεμβρίου 2011.

Ευχαριστώ σε πολύ καλέ μου ποιητή, άντε ξεκόλλα από κει κι έλα να πιεις ένα κρασί.
Οκ! Πάω πάσο. Φιλάκια.
Μήπως στο δρόμο του γυρισμού θες να πάμε στο ... (όνομα bar) για ένα γρήγορο; Έχω πήξει.
Πάρε με τηλέφωνο όταν φτάσεις να κατέβω.
Α ρε Χρήστο! Ποιός Δασκαλόπουλος; Ανοίξαμε νέους δρόμους για το ροκ ν ρολλ στην Ελλάδα! Πού το ξέθαψες αυτό το πράγμα;
... (δρόμος, αριθμός, κώδικας: ταχυδρομική διεύθυνση). Παντρεύεσαι;;;; Έχω κι εγώ ευχάριστο νέο που θα σου πω όταν μιλήσουμε. Φιλιά!
Χρόνια Πολλά ρεμάλι και αποτυχημένε ραδιοφωνικέ παραγωγέ. Ότι επιθυμείς!
... (δρόμος, αριθμός, κώδικας: ταχυδρομική διεύθυνση).
... (δρόμος, αριθμός, κώδικας: ταχυδρομική διεύθυνση). Τί τί τί;
Από μια θαυμάστρια των λέξεων που ξεπηδάνε από το κεφαλάκι σου, ευχαριστώ! Και,... Αγάπη και από μένα.
Μόλις διάβασα το πλαθολόγιο... συγχαρητήρια!! Και καλή χρονιά με όλα τα καλά!! ... (γυναικείο όνομα).
Τέλειο το δώρο σου! Χίλια ευχαριστώ. Το βραδάκι (γύρω στις 9) Θά 'ρθουν κάποιοι φίλοι. Αν θέλεις...
(δρόμος, αριθμός, κώδικας: ταχυδρομική διεύθυνση). Πρόσκληση γάμου, είμαι σίγουρος. Πότε παντρεύεσαι; Ή αποφάσισες να έρθεις σπίτι; ... (αντρικό όνομα)
Καλησπέρα Χρήστε του Βαγγέλη! Σόρυ που δε σου μίλησα προχτές αλλά βιαζόμουν πολύ! ... (δρόμος, αριθμός, κώδικας: ταχυδρομική διεύθυνση), φιλιά.
Γειάσου Χρήστο! Ευχαριστώ για το βιβλιαράκι και τις όμορφες ευχές σου. Θα τα πούμε, φιλιά, μια "νταχονίστρια".
Hello, πού σε βρίσκω;
Το meeting πάει μακριά. Καμμιά ώρα ακόμη. Τί κέφι έχεις; Το αφήνουμε ή φλέγεσαι να με δεις;
Χα χα, μπιζουδάκι μου προέκυψες. Nighty night.
Μπιζουδάκι από το μπιζού, δηλαδή κελεπούρι, τεφαρίκι.
Τελείωσα και πέφτω για ύπνο, εσύ θα κοιμάσαι από ώρα. Όνειρα γλυκά ποιητικέ μου.
Αργώ λίγο.
Hello, κοιμάσαι; Θες να βρεθούμε ή να τα πούμε αύριο; Σόρρυ για σήμερα, τα κανόνισα χάλια.
Θες tickets των 80, 65, 50 ή 40 ευρώ για την ... (όνομα ξένης καλλιτέχνιδος).
Έκλεισα για Σάββατο.
Τώρα αρχίζουμε. Εσείς καλοπεράσατε;
Και τα δύο μέτρια. Εσύ;
Άστα, έχω μπλέξει σήμερα. Περαστικά εύχομαι.
Τον βρήκαν. Yuppi.
Alive and unaware.
Μουτς, καληνύχτα.
Le fish goes to sleep.
O.K. ... (ανδρικό όνομα) πουλά το μαγαζί.
Πω πω πόσα ξέρεις εσύ μπερμπάντη...
Μουτς μουτς!
Να πάμε αυτό το ΣΚ ... (όνομα επαρχιακής πόλης);
Εγώ είμαι ήδη φέσι, αλλά αν θες αργότερα βρισκόμαστε.
Πού είσαι;
Θα βρεθούμε σήμερα;
Αντιμετωπίζω 2 μικρά στερητικά σύνδρομα. Το ένα είναι το τσιγάρο.
Τόσον άγριος μα τόσον ωραίος.
Τέλειος.
Να έρθω;
Αχ μωρό μου.
θες να βρεθούμε;
Γλυκέ γέροντα, τώρα η αρρώστεια σε έχει καταβάλει, και του χρόνου το αμείλικτο λιθάρι, σαν πιάνο σου έχει πέσει στο κεφάλι, μα σε θυμάμαι σαν ήσουν αμύριστο λουλούδι και ο έρωτας σου ακαταμάχητο τραγούδι. Χτες δηλαδή...
Μόλις γύρισα σπίτι. Μου λείπεις τόσο.Πώς νοιώθεις σήμερα; Έχεις ξυπνήσει;
ΟΚ, μάλλον 8. Θα σε πάρω όταν τελειώσω.
Να πάμε μια βόλτα και από τη συναυλία;
Εδώ είμαι luv. Έφτασα επιτέλους.
Με τσαντίζει που είμαι εδώ όταν θα μπορούσα να είμαι μαζί σου. Αχ...
Ούτε ένα μηνυματάκι; Πού γυρνάς;
Bonjour mon cheri. Με πηδάνε κάτι Γάλλοι εδώ. Γαμώ τη μισθωτή εργασία. Πάμε καμμιά εκδρομή όταν γυρίσω;
Hi cheri, είμαι σε ένα ινδικό εστιατόριο. Γενικά καλοπερνάω. Εσύ;
Και εγώ μωρό μου.
Όλο και πιο δυνατά.
Oui?
Ναι πράγματι, μάλλον καλύτερα έτσι...
Πάει η μεγαλοψυχία και τα μεγαλόκαρδα μηνύματα;
Μωρό μου...
4 μέρες ακόμα...
Καλύτερα όχι γιατί θα βγω εκτός μάχης για 10 μέρες πάλι. Αλλά μπορείς να αργήσεις λίγο το πρωί...
Ναι, μέσα βαθιά.
Bonjour από το αεροδρόμιο. Super το ... (όνομα ευρωπαϊκής πόλης).
Όχι, αν σου έτυχε κάτι no prob.
Μόλις ακούσαμε ένα τζαζίστα named ... (όνομα καλλιτέχνη). Έξοχος.
Δεν το βρήκα στον κατάλογο, μάλλον δεν παίζει πια.
Πήρα bio κρασί. Θα πάμε;
Και;
Είμαι εφορία.
Εξηγώ ότι ήμουν στη ... (αλφαβητική αρίθμηση) ΔΟΥ Αθηνών και δεν μπορούσα να το σηκώσω. Τα λέμε το βράδυ.
Θες να τα πούμε το βράδυ λίγο πιο ήρεμα; Κρίμα να καταλήξουμε σε παρεξήγηση.
Πώς θα γίνει να μιλούσαμε;
Καλά, δεν σηκώνεις το τηλέφωνο; Σταμάτα πια και έλα να μιλήσουμε.
Πώς με καις έτσι ρε Χρήστο;
Λοιπόν, δεν καπνίζω πια, μη φέρεις τσιγάρα pls.
Αχ ζόρια...
Πασσά μου...
Αχ μωρό μου.
Όλα δικά σου, όλα.
Με καυλώνεις τόσο, γαμιά μου μοναδικέ.
Μωρό μου και σε εκδρομές και σε πεζοπορίες πάω μαζί σου. Και θα κόψω και τις καθημερινές κραιπάλες... Τί άλλο θέλεις;
Μωρό μου είσαι ότι ονειρευόμουν...
Ας βρεθούμε Παρασκευή καλύτερα, είδα ότι έχω δουλειά μέχρι τις 11 σήμερα.
Χρόνια πολλά.
Καλημέρα. Μπορείς Παρασκευή;
Όχι, για την ψυχή σου. Για τη ζακέτα ναι. :)
Γιατί τόσο τραγικά; Πάρε όποτε μπορείς τότε να περάσω. Το ΣΚ είναι χαλαρό.
Χρήστο, τηλ. σπιτιού: ... (τηλεφωνικός αριθμός). Καλό βράδι, ... (ανδρικό όνομα).
Λες να βρεθούμε κάποια στιγμή;
Εντάξει, θα το αντέξω νομίζω...
Τί εννοείς; Σε έχασα.
Όπως έχασες έτσι μπορείς να βρεις.
Δύσκολη τέτοια συζήτηση με sms. Από κοντά.
Είσαι σπίτι;
Καλώς, είπα να σε έπαιρνα να δω τί κάνεις.
Qua?
... (διεύθυνση mail). Πάρε και από ... (ανδρικό όνομα) το δανέζικο νούμερο μου και τα λέμε.
Στο τσακ το πρόλαβες!
Στείλε μου το λινκ με μήνυμα γιατί είμαι εκτός σπιτιού κ pc. Αχ τι καλά!
Τι;
Καλό. Λοιπόν καλά να περάσεις έστω και στην Αθήνα και τα λέμε.
Hey loverboy - what's up? Just returned from ... (κατάστημα πολυεθνικής), sitting in the yard and enjoying the evening sun.
Πάντα ουσιαστικές οι ευχές που δίνεις! Ευχαριστώ Χρήστο.
Καλημέρα. Όνομα διευθυντή εργοστασίου: ... (ονοματεπώνυμο). Τα λέμε.
Αν ο καθένας μας κάνει ένα μικρό καλό καθημερινά, φανταστείτε πόσο καλό θα παραχθεί στην νέα χρονιά! Εμπρός λοιπόν! Καλή Χρονιά 2011. ... (ονοματεπώνυμο).
Μεσίτης, Ιπποκράτους 98, Πωλείται στη βιτρίνα: 95 τ.μ., Νεάπολη 4ος όροφος, 100 Κ.
Χρήστο με συγχωρείς αλλά θα καθυστερήσω περίπου ένα τέταρτο.
Χρήστο είμαι Γερμανία για δουλειά, για αυτό και στέλνω μήνυμα, έγινε κάτι;
Εάν δεν είναι ... (γυναικείο όνομα) σπίτι μπες με τα κλειδιά που έχεις, είναι μόλις μπεις δίπλα στην πόρτα, συγγνώμη, την πήρα να ανέβω πατάρι και δεν την έβαλα στη θέση της.
Θέλει αρκετό τράβηγμα προς τα έξω για να ανοίξει η πόρτα αλλά θα ανοίξει.
Χρήστο ήρθε ο ... (ανδρικό όνομα). Θα τα πούμε αύριο, ΟΚ;
Αύριο το βραδάκι θα σου πω για τα εισητήρια.
ΟΚ.
?
Ισχύει το θέατρο για αύριο;
Μόνο ένα αυγό έσπασε, η πίττα άθικτη! Ευχαριστώ και συγγνώμη για την τυχόν ταλαιπωρία.
Χρήστο έχω τα εισητήρια. Πότε τα θες;
ΟΚ.
Χρήστο καλησπέρα. Περιμένω τηλέφωνο σου.
Θα πάω με μια φίλη μου στο "Φωνάζει ο κλέφτης" το Σάββατο, στην απογευματινή. Θες να έρθετε;
Τα θες τα εισητήρια νωρίτερα;
Έγινε κάτι; Γιατί δεν πας;
Την Κυριακή τελειώνουν οι παραστάσεις.
Χρήστο η φίλη μου δε μπορεί αύριο. Αν θες πάω με τη θεία ή εσύ με τη θεία. Αλλιώς ίσως πάμε την Κυριακή.
Την Κυριακή η παράσταση ξεκινά στις 8.
Σε κανά 20' είμαι εκεί.
Χρόνια Πολλά! Καλό Πάσχα.
Ευχαριστώ Χρήστο. Χρόνια Πολλά.
Ξάδερφε χρόνια καλά! Χριστός ανέστη αληθώς;!;
Κύριε Τσατσαρώνη καλέστε με όταν βρείτε την κλήση μου. Ευχαριστώ ... ... (ονοματεπώνυμο - όνομα εταιρίας).
Thank you!
Θωμομαγιά; Καλό! Σε ευχαριστώ πολύ Χρηστάρα! Στους Λαστ Ντάιβ θα έρθεις βρε χαμένο κορμί;
"Αλ φαζέρ" απολυμάνσεις ... και ... (αριθμοί τηλεφώνων).
Τελικά τί έγινε με το πόδι;
Κύριε Τσατσαρώνη καλέστε με όταν έχετε χρόνο. Σας ευχαριστώ, ... (ονοματεπώνυμο).
Τί νέα;
Χρηστάκο τί κάνεις; Πέρασε ο πόνος;
Σε ευχαριστώ νονέ, περαστικά!
Ευχαριστώ.
Τώρα μάθημα. Θα τηλ. σε λίγο.
Καλημέρα! Χθες κοιμήθηκα από τις 8, ξύπνησα πριν λίγο, χωρίς καμμία ενοχή! Όλα καλά;
Χρήστο μου σ' ευχαριστώ πολύ...
Get Georged 2011 Summer Edition. Πάρτυ στο σπίτι μας το Σάββατο 16/7. Σας περιμένουμε μετά τις 22:00.... (διεύθυνση, ονοματεπώνυμο).
Τί κάνεις ωρέ ξάδερφε;
Ευχαριστώ Χρηστάρα!
Χρήστο εμείς φτάσαμε πριν λίγο να ξέρεις. Αν ποτίσεις στην ταράτσα πότισε και τα δικά μας γιατί δεν τα πότισα φεύγοντας. Ευχαριστώ, φιλιά.
Επιστρέφω Αθήνα, την Τετάρτη θα ανέβουμε Παύλιανη όπου θα μας φιλοξενήσουν πάλι στο παλαιό σχολείο! Πέμπτη θα μπούμε στο σπήλαιο της Οίτης για χαρτογράφηση και την Παρασκευή Κάμπινγκ Ιτέας!
Ευχαριστώ πολύ κύριε Τσατσαρώνη! Να κανονίσουμε να τα πούμε.
Γεια σου Χρήστο, τί κάνεις; Τί νέα από την ... (γυναικείο όνομα); Έγινε η εγχείριση; Γράψε μου σε παρακαλώ, φιλιά ... (γυναικείο όνομα).
Χρηστάρα τί κάνεις; Ελπίζω να είσαι καλά και να μην σε έχουμε κουράσει με τις γλάστρες μας. Θέλω πολλές μέρες να σε πάρω αλλά όλο άσχετες μέρες σε θυμάμαι, καλή ώρα! Άντε θα τα πούμε, φιλιά.
Χρήστο στείλε μου αν θέλεις το τηλέφωνο του γιατρού γιατί πραγματικά θέλω να τον δοκιμάσω. Ευχαριστώ!
Ναι ευχαριστώ!
Θα χαρώ πολύ να σε δω αν περάσεις από την καινούρια σου γειτονιά!
Χρήστο μου δίνεις άδεια να δώσω το τηλ. σου σε ... (γυναικείο όνομα) να συνεννοηθείτε να δει κάπως την οικία σου; ... (ανδρικό όνομα).
Χρήστο καλημέρα. Δεν ξέρω αν σε πήρε η ... (γυναικείο όνομα) τηλέφωνο περί σπιτιού, να ξέρεις ότι δεν την ενημέρωσα καθόλου, οπότε εάν βρεθείτε και τελικά μιλήσει με ... (ανδρικό όνομα), ενημέρωσε την ότι δεν είναι δική μου γνωστή για τον ... (ανδρικό όνομα). Αυτά, σε καλημερίζω ξανά από την ηλιόλουστη Κρήτη.
Γεια, πότε σου είναι καλά να πάρω την ντουλάπα, το Σαββατοκύριακο 24, 25;
Χρήστο καλησπέρα. Τί κάνεις; Πώς είναι η ... (γυναικείο όνομα);
Καλημέρα Χρήστο. Συγγνώμη που δεν τηλ. Λείπω εκτός και ούτε έβγαλα άκρη με τη θέρμανση. Μάλλον όμως δε με συμφέρει τελικά. Δεν του έχω τηλ.
Τότε από εμένα όχι προς το παρόν, ας προχωρήσει. Σ' ευχαριστώ.
Χρήστο όταν ποτίσεις ταράτσα μην ποτίσεις τους κάκτους. Ευχαριστώ.
Μπορούμε να έρθουμε την Παρασκευή το απόγευμα για την ντουλάπα κατά τις 6;
Κι εγώ.
Χρήστο στείλε μου παρακαλώ το σταθερό και κινητό της ... (γυναικείο όνομα) γιατί δεν το βρίσκω. Ευχαριστώ. ... (ανδρικό όνομα).
... (γυναικείο όνομα): ... (αριθμός κινητού).
Πού να στα λέω τί έπαθα. Πήγα τις προάλλες στο Γκάζι και στο stand με τα free press είδα ένα καινούριο με τίτλο fagazine, τεύχος Νο 1. Κοίτα να δεις σύμπτωση λέω, ένα γράμμα διαφέρει. Λες να είναι θαυμαστές μας; Μήπως ρίξαμε σπόρο σε γόνιμο έδαφος; Είμαστε πηγή έμπνευσης για τους νεότερους άραγε; Χαμογέλασα, λίγο υπερήφανος, λίγο συγκινημένος, και το παίρνω, να πάω σπίτι να το διαβάσω με την ησυχία μου. Ε, λοιπόν, δεν θα το φανταστείς, δεν πάει το μυαλό σου! Επρόκειτο για πουστοπεριοδικό, γαμω την κηδεία μου γαμώ! Άι γαμίδια.
Χρήστο μου καλησπέρα. Σου έχει έρθει ένα γράμμα μάλλον από την ασφάλεια σου. ΕΘΝΙΚΗ λέει. Αυτά, φιλιά.
Πού είστε;
Χαίρομαι πολύ που κρατάς τη ρουτίνα και προσέχεις τον εαυτό σου. :)
Χρήστο μου χίλια συγγνώμη, αλλά εκεί που τα είχα μαζέψει τσίμα τσίμα, έπρεπε να πάρω υλικά για τη δουλειά και μου ακύρωσαν τα μαθήματα σήμερα και μου λείπουν 20 ευρώ. Θέλεις να περάσω να σου δώσω αυτά και να σου φέρω τα υπόλοιπα σε λίγες μέρες; Χίλια συγγνώμη και πάλι. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις!
Χρήστο καλημέρα! Είσαι σπίτι να περάσω να σου φέρω τα λεφτά;
Καλημέρα Χρήστο. Αν θες στείλε μου το τηλέφωνο της ... (γυναικείο όνομα) να την πάρω τηλέφωνο να κανονίσουμε να βρεθούμε. Φιλιά.
Σήψη, Decadence, Στρουθοκαμηλισμός, Εθελοτύφλωση, Der Untergang!!!
Κάθε χρόνο αναμένω το στιχάκι σου με υπομονή! Γλυκέ μου ποιητή!

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (214)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Χαλβάσανο, το: Για τον φαγά, κοιλιόδουλο, λιχούδη και δη γλυκατζή συνάνθρωπο, η θέα, οσμή, περιγραφή ή και απλή αναφορά ενός ωραίου γλυκού είναι πολύ επώδυνη έως και ανυπόφορη, ιδίως αν βρίσκεται σε κάποιου είδους δίαιτα ή αποχή και συνεπακόλουθη στέρηση, οπότε το ζήτημα αποτελεί μεγάλο... βλ. λήμμα. Π.χ. "Βρε, βρε, βρε, καλησπέρα, καλωσήρθατε...", "Καλώς σας βρ... μα... τί μυρίζει έτσι;", "Α, τίποτα, ένα χαλβά ψήνω από σιμιγδάλι, τώρα να κάτσουμε, να βάλω τον καφέ και θα τον σερβίρω ζεστό, ζεστό με φρεσκοτριμμένη καννέλα", "Καληνύχτααα...", "Πού πας βρε θεόμουρλε, ακόμα δεν ήρθατε;", "Καληνύχτα λέμεεε... χαλβασανίστριααα...".

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Διψάω

Θέλω να πιω πολύ νερό
κρύο να ξεδιψάσω
γάργαρο από την πηγή
να πιω και να χορτάσω
ότι ξεράθηκα πολύ
σε τούτο το λιοπύρι
νερό δεν είν' στην έρημο
Χα! εχάθεις κακομοίρη.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (213)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Σουβλακεία: το σουβλάκι - απογοήτευση, από τη χειρότερη δυνατή πρώτη ύλη (κρέας φτηνιάρικο, ακατάλληλο έως και ανθυγιεινό), πρόχειρα και κακά παρασκευασμένο και ψημένο μα επιπλέον και κακότροπα, με αγένεια σερβιρισμένο, ίσως δε και αδικαιολόγητα ακριβό. Αντί να το φας και να ευφρανθείς, σου κάθεται στο λαιμό (και στο στομάχι). Παίρνοντας και τρώγοντας σουβλακεία, μοιραία νοιώθεις σουβλάξ (σουβλάκας δηλαδή). Δεν πρέπει όμως. Σουβλάκας είναι ο μαγαζάτορας - παρασκευαστής (που περνιέται για ξύπνιος), όμως σε λίγο καιρό δε θά 'χει πελατεία καθόλου και θα το κλείσει το ρημάδι. Φτου!

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (212)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Στριπστηζούλα, η: γυναίκα που εν αγνοία της οικογενείας της (γονέων, αδελφών, συζύγου, παιδιών κ.λ.π.) γδύνεται και ποζάρει μπροστά στην κάμερα του υπολογιστή με θεατές μέλη συνδρομητικού καναλιού "live sex cam" ανά τον κόσμο. Το θέαμα πληρώνεται και η "καλλιτέχνις" παίρνει ποσοστό που μπορεί να φθάσει σε πολύ γερό χαρτζηλίκι ή πρόσθετο εισόδημα. Π.χ. "Τί νέα Θεοδώριχε;", "Καλά μωρέ, ερωτευμένος είμαι.", "Τί, πάλι με καμμιά στριπτηζού απ' αυτές που βρίσκεις στα καμπαρέ που συχνάζεις, εκεί πάνω στην Αθήνα;"Στριπστηζούλα είναι. Κι αν θες να ξέρεις, ναι, το κορίτσι ζει στην Αθήνα αλλά της Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών και τη λένε Έβελιν - Χοτ Την Μπλοντ Μπέημπ.", "Τί λε ρε παιδάκι μου; Μπράβο! Μπράβο!", "Έχω την εντύπωση πως με ειρωνεύεσαι.", "Εγώ; Πώς σου πέρασε τέτοια ιδέα;".

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

21 Νοεμβρίου (2011) – της Δεσποίνης ημών

Για την αντιγραφή από τον ιστότοπο της Ορθόδοξης Πορείας - www.orp.gr: Χ.Δ.Τ., Χρόνια Πολλά!
Νεκταρίου Πενταπόλεως Αγίου
Ωδή πρώτη προς την υπεραγίαν Θεοτόκον
«Την Θεοτόκον εν Ύμνοις μεγαλύνωμεν»

«…
ΤΟΙΣ ΕΝΤΕΥΞΟΜΕΝΟΙΣ
Διδαχθείς υπό της αγιωτάτης ημών Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ότι άξιον εστιν, ως αληθώς, μακαρίζειν την Θεοτόκον και αειπάρθενον Μαρίαν, εποίησα ωδάς τινας και ύμνους προς αίνεσιν και ανύμνησιν της παναγίας Μητρός του Κυρίου, της Γοργοεπηκόου και ταχείας εις αντίληψιν, βοήθειαν και προστασίαν των επικαλουμένων αυτήν, και προς έκφρασιν της Απείρου προς Αυτήν ευγνωμοσύνης μου δια τας πολλάς προς εμέ Αυτής ευεργεσίας, ας παραπέλαυσα. Τους ύμνους τούτους εδημοσίευσα όπως παράσχω τοις αγαπώσι και τιμώσι την Μητέρα του Κυρίου εγκόλπιόν τι εν ώ να ευρίσκωσι διατετυπωμένα τα εαυτών συναισθήματα και ικανοποιώσιν αυτά, άδοντες και υμνούντες την Υπεραγίαν Θεοτόκον, την μητέρα του Θεού ημών. Και η δημοσίευσις μεν εγένετο και διενεμήθη, άλλ’ ο πόθος της αναμνήσεως της Κυρίας Θεοτόκου υπηγόρευεν ημίν νέας ωδάς και νέους ύμνους, και ο αριθμός αυτών ηυξάνετο και οι ύμνοι και αι ωδαί επολλαπλασιάζοντο.
Εποιήθησαν δε νέαι μεν ωδαί 105, ύμνοι δε 53 και κανόνες εννέα, επτά μεν εννεώδιοι, δύο δε τριώδιοι. Τας ωδάς και τους ύμνους και τους κανόνας τούτους απεφάσισα να εκδώσω προς ικανοποίησιν του των πιστών συναισθήματος, να συνεκδώσω δε μετ’ αυτών και τους ήδη εκδεδομένους εις εν σώμα. Εκ του Θεοτοκαρίου της πρώτης εκδόσεως αφηρέσαμεν τας τέσσαρας ξένας ωδάς, ας εν εκείνη εδημοσιεύσαμεν.

Εν Αθήναις, εν τη Ριζαρείω Εκκλησιαστική Σχολή, Τη 24 Ιανουαρίου 1907
+ Ο ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
…»


Ωδή πρώτη.

Ανυμνών μεγαλύνω Σε άχραντε την το γένος ημών μεγαλύνασαν.
Δυσωπών δυσωπώ Σε Πανύμνητε, την αεί τον υιόν δυσωπήσασαν।
Ευλογών μακαρίζω Σε, Δέσποινα, ήν πιστών γενεαί μακαρίζουσιν।
Αναμέλπω την χάριν σου, Άνασσα, ήν αγγέλων χοροί μεγαλύνουσιν.
Αδιάφθορε νύμφη ανύμφευτε, ικετεύω τον νουν μου χαρίτωσον.
Απειρόγαμε κόρη ακήρατε, δυσωπώ Σε τας κόρας μου φώτισον.
Θεομήτορ Μαρία θεόνυμφε, τας οδούς μου κατεύθυνον, δέομαι.
Μητροπάρθενε, Δέσποινα άσπιλε, κινδυνεύοντα Συ διαφύλαττε.
Σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, σωτηρίαν εμοί συ απέργασαι.
Ευδοκίας ημών το προοίμιον, ευλογίαν καμοί θείαν δώρησαι.
Η το φως το ανέσπερον τέξασα, σκοτισθέντα τον νουν φωταγώγησον.
Η τα σκότη πλανών διαλύσασα, βηματίζειν ορθώς παιδαγώγησον.
Η του κόσμου προστάτις Παντάνασσα, πειρασμών και κινδύνων με λύτρωσαι.
Η την χάριν τω κόσμω κυήσασα, την χαράν μοι αϊδιον δώρησαι.
Μυστηρίου φρικτού η φανέρωσις, μετανοίας μοι πύλας διάνοιξον.
Αμαρτίας βροτών η αναίρεσις, σωτηρίας υιόν με ανάδειξον.
Η Χριστόν εν ωλέναις βαστάσασα, Ευμενή τον κριτήν μου απέργασαι.
Η ως βρέφος τον Πλάστην θηλάσασα, Τον Δεσπότην των όλων ιλέωσαι.
Θυσαυρέ της ζωής αδαπάνητε, την ψυχήν μου πτωχεύσασαν πλούτισον.
Φωτοφόρε λυχνία ολόφωτε, σκοτισθέντα τον νουν μου καταύγασον.
Των καμνόντων ισχύς θεονύμφευτε, την καμνούσαν ψυχήν μου ενίσχυσον.
Ιατρέ ασθενούντων Πανύμνητε, ασθενούντα δεινώς με θεράπευσον.
Η καλλίρρους πηγή η θεόρρυτος, η αέναος Συ και ακένωτος,
την ψυχήν μου διψώσαν κατάρδευσον, και κατάρρυτον χώραν ανάδειξον.
Ευδοκίας Θεού το προοίμιον, λυτρωθήναι αγνή με ευδόκησον.
Των πλεόντων καλόν ορμητήριον, εκ του κλύδωνος Συ με διάσωσον.
Η τροφή η του μάννα διάδοχος, την ψυχήν μου λιμώττουσαν έκθρεψον.
Η τρυφής της Αγίας διάκονος, τρυφής θείας καμέ καταξίωσον.
Φωτοφόρε νεφέλη αείφωτε, ψυχήν, φρένας και όμματα φώτισον.
Πανακήρατε νύμφη ανύμφευτε, τους θερμούς υμνητάς Σου ελέησον.
Η τον άρτον τον ζώντα βαστάσασα, νεκρωθέντα Παρθένε με ζώωσον.
Η τον στάχυν τον θείον βλαστήσασα, θανατούμενόν με νεοποίησον.
Ουρανίας χαράς η ανέγερσις, χαρμονής την καρδίαν μου πλήρωσον.
Βασιλείας του Άδου καθαίρεσις, την ψυχήν και τον νουν μου χαρίτωσον.
Χαριτόβρυτε Μήτηρ Πανύμνητε, των δεινών και κινδύνων διάσωσον.
Αειπάρθενε νύμφη ανύμφευτε, διαφύλαξόν με πολεμούμενον.
Παρθενίας στερρόν αμυντήριον, την ψυχήν μου αγνήν διατήρησον.
Παναγία, Θεού οικητήριον, κινδυνεύοντα Συ διαφύλαξον.
Πανακήρατε κόρη πανάχραντε, της ψυχής μου τα πάθη θεράπευσον.
Παναγία Παρθένε Πανάρετε, της ψυχής μου τον τάραχον κόπασον.
Η πολύχοος γη η ανήροτος, εκ πασών γενεών η θεόλεκτος.
Την ψυχήν μου αγνή, αροτρίασον, και σταχύων κομώσαν ανάδειξον.
Παναγία Παρθένε βοήθησον, εις την Σην προστασίαν κατέφυγον.
Παναγία μου Δέσποιν’ επάκουσον, εις την Σην παρρησίαν επήλπισα.
Αθεμίτοις Πανάμωμε πταίσμασι, της ψυχής μου το κάλλος ημαύρωσα˙
πλην ευδόκησον πλύναι τοις δάκρυσι, ήν αφρόνως ο τάλας ηχρείωσα.
Τον Υιόν και Θεόν Σου ικέτευσον, και κριτήν ευμενή μοι απέργασαι.
Σαις πρεσβείαις ικέτην οικείωσον, και δεινής καταδίκης με λύτρωσαι.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Στίχοι φθηνοί, πρόχειροι, συνηθισμένοι και ένας επεξηγηματικός πρόλογος στη θέση του επιλόγου

Τα λόγια όπως μού 'ρχονται
τα γράφω και τις λέξεις
στιχάκια πλέκω αμέτρητα
για σένα να διαλέξεις
κι άμα διαλέξεις αλλουνού
θα κάψεις την καρδιά μου
ότι ήθελα παντοτινά
να είσαι συ δικιά μου

δικιά μου και να χαίρουμαι
τα θεϊκά σου κάλλη
και να κοιμούμαι τις βραδυές
μες στη ζεστή σου αγκάλη

να σε κοιτώ να λούζεσαι
να πλένεις το κορμί σου
να σ' αγρικώ να τραγουδείς
με τη γλυκειά φωνή σου

κι άμα διαλέξεις άλλονε
εγώ θα πέσω χάμω
χωρίς εσένα στη ζωή
δεν ξέρω τί θα κάμω

οι στίχοι μου είναι πρόχειροι
φτηνοί, συνηθισμένοι
μα είναι μες απ' την καρδιά
αληθινά βγαλμένοι
Στο τέλος του 16ου χρόνου εργασίας και παρ' ότι η "καρριέρα" μου είχε ολοφάνερα αρχίσει να παίρνει την κατιούσα, η Εταιρία αποφάσισε να μου παρέχει αυτοκίνητο, πράγμα κάπως περίεργο.
Περίεργη ήταν η παροχή, όχι η κατιούσα, αυτή ήταν απολύτως αναμενόμενη και εύλογη δεδομένου ότι επανειλλημένως τα τελευταία χρόνια είχα αρνηθεί οποιαδήποτε αναβάθμιση, προαγωγή και πάσης φύσεως ανέλιξη στην ιεραρχία διότι το τίμημα -πίστευα- ήταν μεγάλο και... όμως αυτό όχι εδώ.
Καλό, χρυσό λοιπόν το καινούριο αμάξι, μεγάλο και ευρύχωρο, γρήγορο, εύκολοοδήγητο, καλοτάξιδο και με χρώμα του γούστου μου, μόνο... Μόνο που το ηχοσύστημα δεν είχε ικανότητα σύνδεσης συσκευής αναπαραγωγής ψηφιακής μουσικής. Κι εγώ εδώ και χρόνια άκουγα μουσική σχεδόν αποκλειστικά από ψηφιακά αρχεία, την αντάλλασα με γνωστούς και φίλους ή - επί το πλείστον - την "κατέβαζα" από το διαδίκτυο. Η ευκολία και οι δυνατότητες της νέας μεθόδου με είχαν ενθουσιάσει και η ποσότητα της μουσικής ήταν ανεξάντλητη. Πιθανά θέματα ποιότητας δε με απασχολούσαν, ούτε με είχαν ποτέ απασχολήσει - πάντα πάμφθηνα μηχανήματα και μέσα χρησιμοποιούσα.
Ξανάρχισα λοιπόν, χάρη στην ευκολία της νέας δυνατότητας και το μηδενικό βέβαια κόστος, ν' ακούω ξανά μετά από χρόνια συνεχώς νέα μουσική, να ενημερώνομαι, να ψάχνω, να συζητώ και να "κατεβάζω" συνέχεια δίσκους και τραγούδια σε σημείο που δύσκολα προλάβαινα να τα ακούσω. Σε αυτό το ζήτημα συνέβαλε πολύ η λύση της ακρόασης στο αυτοκίνητο όπου φρόντισα να τοποθετήσω ηχοσύστημα με τέτοια δυνατότητα.
Έκανα μία προσπάθεια στο νέο μου, εταιρικό αυτοκίνητο με CD αλλά δεν απέδωσε... είχα πια αποκυρήξει το μέσο αυτό, δε με βόλευε, το βαριόμουν. Και είπα να κάνω μια δοκιμή με το ραδιόφωνο που είχα επίσης σταματήσει να ακούω. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε πια σχεδόν κανένας σταθμός με ενδιαφέρον. Το παλιό, καλό και πολυαγαπημένο Τρίτο πρόγραμμα ήταν βέβαια, όπως πάντα, εκεί μα πέρα από αυτό...
Ανακάλυψα όμως το σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Είχε ωραία μουσική: βυζαντινή, κλασσική, ελληνική παραδοσιακή αλλά και μετάδοση λειτουργιών (που πάντα μου άρεσε ν΄ακούω) πολλές φορές την ημέρα αλλά και εκπομπές ιστορικού, λαογραφικού ή περιηγητικού ενδιαφέροντος που επίσης άκουγα ευχάριστα. Ακόμα και τα - όχι σπάνια - κυρήγματα κάποιων θρησκόληπτων τύπων, ως και παραληρήματα ορισμένες φορές, είχαν - έβρισκα - κάποιο γούστο. Και κόλλησα στο σταθμό αυτόν που άκουγα στο εξής αδιαλλείπτως.
Έτσι και αυτό το Σαββατιάτικο πρωινό, οδηγώντας προς το Άλσος της Νέας Φιλαδέλεφειας όπου σ΄ένα εκκλησάκι εκεί, δυο φίλοι παλιοί θα βάφτιζαν το παιδάκι τους. Είχε μια ωραία εκπομπή με μία πολύ καλή ηχογράφηση παραδοσιακής μουσικής από το νησί της Κάσσου. Έπαιζε και τραγούδαγε την ώρα εκείνη με στεντόρεια φωνή, καίτοι υπερογδοηκοντούτις την εποχή της ηχογράφησης, ο τραγουδιστής, λυράρης και μαντιναδόρος, γέρο Σάββας Περσελής. Έγινε ένα σύντομο διάλλειμα κατά τη διάρκεια του οποίου ο εκφωνητής είπε μερικά λόγια για το ακριτικό νησί της Κάσσου και ξεκίνησε μετά ένα νέο τραγούδι, από την ίδια ηχογράφηση, πάλι με τον γέρο Σάββα Περσελή που τραγούδησε:
την κάθε λέξη που θα πω
μετρώ με το κουμπάσσο*
για να' ν τα λόγια μου σωστά
σαν τραγουδώ στην Κάσσο
* διαβήτης
Μια τσιμπιά ένοιωσα, ένα αίσθημα ντροπής κάπως κι ενοχής, όπως κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω τέτοια αναφορά. Να, πάλι το ίδιο πριν καμμιά δεκαριά μέρες που διάβασα τη σύντροφο του Οδυσσέα Ελύτη να λέει για κείνον, πως μπορεί να έψαχνε ένα στίχο για χρόνια. Το ίδιο και για τόσους άλλους: τον Κ. Π. Καβάφη, τον Φλωμπέρ, τον Λ. Κοέν... Όχι - προς Θεού! - ότι πάω να κατατάξω τον εαυτό μου μαζί με τους τιτάνες της τέχνης του λόγου, ούτε κατά διάννοια μα να... επειδή έχω το χούι κι εγώ από μικρός να σκαρώνω στιχάκια, κάθε φορά που ακούω τέτοια δε μπορώ παρά να σκεφτώ πως η δική μου "μέθοδος" άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προχειρογραφία.
Και να πως γίνεται: κάποια στιγμή, ξαφνικά και από το πουθενά, πηδάει στον αφρό του μυαλού μου ένας στίχος που είναι ο σπόρος, η σπίθα κι ο πυρήνας. Αμέσως άλλοι ακολουθούν και τόνε τριγυρίζουν ή τον συνοδεύουν, μία ανεξέλεγκτη, αυτόματη διαδικασία που κρατάει μερικά λεπτά και όχι παραπάνω.
Με πρώτη ευκαιρία οι από μνήμης στίχοι καταγγράφονται στο σημειωματάριο ή όποιο άλλο χαρτί κάθε είδους βρεθεί πρόχειρο. Στη φάση αυτή πάνω, μπορεί να γίνουν κάποιες μικρές διορθώσεις ή συμπληρώσεις. Αργότερα, μες στην ημέρα ή κάποια από τις επόμενες, το χειρόγραφο πληκτρογραφείται στον υπολογιστή οπότε (και πάλι) μπορεί να γίνει μία μικρή επεξεργασία. Μετά το αρχείο αποθηκεύεται και το "έργο" δημοσιεύεται στο προσωπικό μου ιστολόγιο. Αυτό ήταν. Τελείωσε. Πάμε για το επόμενο. Η σκέψη πάντα υπάρχει να γίνει κάποια στιγμή συγκέντρωση - ανθολόγηση και (αυτο)έκδοση σε βιβλίο.
Βέβαια υπάρχει συνείδηση και γνώση ότι η αναγνώριση θα έρθει μετά θάνατον, όπως και τα βραβεία (Μπούκερ, Νόμπελ κ.λ.π.) και η δόξα και το χρήμα και οι γυναίκες... Αααχ!... Αφού έκανα αυτές τις σύντομες σκέψεις και με τη διαδικασία που μόλις περιγράφηκε, από το τέρμα περίπου Αχαρνών και μέχρι να φθάσω στον προορισμό μου, πάντα ακούγοντας το γέρο Σάββα να παίζει και να τραγουδά, εμπνεύστηκα αυτούς τους στίχους, τους έγραψα στο σημειωματάριο όταν στάθμευσα το αυτοκίνητο, μετά πήγα στη βάφτιση και μια άλλη μέρα έγραψα και τούτο το συνοδευτικό πεζό. Μετά τα πληκτρογράφησα στον υπολογιστή και... ιδού!

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (211)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Φοιτηγριούλα, η: δις ετών 39 που προσπαθεί για άλλο ένα πτυχίο. Π.χ. " Ασε φίλε, το πρωϊ ξυπνάει στις 5 για να διαβάσει για τις Πανελλαδικές, το μεσημέρι μαγειρεύει και πλένει, το απόγευμα κάνει μαθήματα σε μαθητές για τις Πανελλαδικές στο φροντιστήριο, και το βράδυ . . . ονειρεύεται πάλι επιτυχία στις Πανελλαδικές.", "Ναι αλλά μετά θα μπορείς να λές ότι είσαι με μια φοιτηγριούλα ρε παλτομεσόκοπε".
Ευχαριστώ Γιάννη Σ. για το λήμμα (που παρέχθη κομπλέ με ερμηνεία και παράδειγμα!). Διερευνώνται οι δυνατότητες της τελευταίας λέξης για συμπεριλαβή στο Πλαθολόγιο...

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (210)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Υπνοπούλι, το: το εξυπνοπούλι όλο πετά και λέει εξυπνάδες. Το υπνοπούλι προτιμά (σοφά ίσως πράττον) να κοιμάται όλο "κι ονείρατα να βλέπει ωραία". Βεβαίως, καμμιά φορά αυτό ακούγεται κάπως... περίεργο. Π.χ.: "Πώως τα περάσατε Βιολέττα στο νησί το τριήμερο;", "Υπέροχα, έκανα κάτι ύπνους!...", "Στο πλοίο εννοείς;", "Και στο νησί. Όλη μέρα κοιμόμουνα.", "Και τη νύχτα;", "Ε, και τη νύχτα.", "Καλά και το νησί πότε το είδες;", "Στον ύπνο μου καλέ. Χαχαχα!", "Α, μάλιστα. Βρε τί υπνοπούλι είσαι εσύ...".

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Παρασάγγας

Στους λόφους πού 'ναι έξω από την πόλη
καθώς περπάταγα προχθές
έτσι για άσκηση και αναψυχή
βρέθηκα μέσα σε μία βαθιά
και δασωμένη ρεματιά
κι αίφνης αναπάντεχα εκεί
αντίκρυσα ένα φίλο μου παλιό
πού 'χα χρόνια και καιρούς να συναντήσω
ήταν όμως ο καημένος
πολύ ταλαιπωρημένος
ρακένδυτος, αξύριστος
κι άσχημα γερασμένος
πιο μέσα στο φαράγγι πήγαμε
κει που βρισκόταν το κατάλυμα του
μια τρισάθλια καλύβα, ένας ερειπιώνας
ίσως φυλάκιο παλιό, έρημος πια στρατώνας
όλο σκουπίδια απ' έξω
και λάστιχα φθαρμένα
και σκουριασμένα σίδερα
κι εκατοντάδες άδεια γυάλινα μπουκάλια
κι ίσως χιλιάδες τσίγκινα
τσαλακωμένα κουτάκια μπύρας
σε δυο μισόσαπια καθίσαμε
καφάσια να μιλήσουμε
ήταν μια ώρα ήσυχη, γλυκιά
ο ήλιος έπαιρνε να δύει
μιλώντας αργά πολύ
και ώρα ψάχνοντας τις λέξεις
(όπως αυτοί που ζούνε μοναχοί
και δε συναναστρέφονται ανθρώπους)
μού 'πε την ιστορία του εν συντομία
ενώ εγώ σκεφτόμουν συνεχώς
καθώς καθόμασταν εκεί
στον ίσκιο της παράγκας
πόσο η τωρινή ζωή του φίλου μου
απ' την αλλοτινή απείχε
παρασάγγας
"Θυμάσαι", μου είπε, "που μου
έλεγες να σταματήσω το πιοτό;
Και φώναζα ήσυχο να μ' αφήσεις
που δεν καταλαβαίνεις πως όταν πίνω
νοιώθω σα θεός, άντρας σωστός και μάγκας!
Πόσο μακριά η αλήθεια φίλε μου
παλιέ απ' αυτό... Πολλές χιλιάδες
παρασάγγας
Να, δες με, πού κατάντησα, απόκληρος
να ζω σ' αυτόν το σκουπιδότοπο
κρυμμένος σαν τον αρουραίο
να σέρνομαι σα γυμνοσαλιάγκας.
Α φίλε πού ΄ναι οι παλιές οι μέρες οι καλές;
Πίσω μου φαίνεται τις έχω αφήσει
παρασάγγας".
Για ώρες πολλές, στο ίδιο μοτίβο, μίλαγε
στα ίδια του τα λόγια κάποια στιγμή
πιστεύω χάθηκε, στους ποταμούς
μίας ατέρμονης όπως στις χώρες
του Βορρά, των Σκανδινάβων σάγγας
τού ΄δωσα λίγα χρήματα
και τον χαιρέτησα θερμά
(μα άκουσα μέσα μου ένα "κρακ")
και μου φαινόταν καθώς γυρνούσα πίσω
πως για να φτάσω ατελείωτες
έπρεπε εκτάσεις να διασχίσω
και αποστάσεις να διανύσω
παρασάγγας.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (209)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα
Κυρακή, η: ημέρα αργία, συνήθως Κυριακή, που προκύπτει να αφιερώνεται σε ρακοποσία. Π.χ. "Κυριακή, γιορτή και σχόλη, μέρα ευλογημένη, ας πιούμε μια ρακή για το καλό, άιντε άλλη μία παιδιά, εεεβίβα μας μωρέ, έξω ντέρτια και καημοί, αα που να πεθάνει ο Χάρος!, εεε ρε κέφια - όλη μέρα ρακές θα πίνουμε σήμερα, τούτη την υπέροχη Κυρακή!".

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Παράκληση στους αρχαγγέλους με πλήθος τσιτακισμών

Ο Μιχαλάτσης τσ' ο Γαβριλάτσης
τα δυο αρχατζελάτσα
φτερακάνε με τα άσπρα τους φτεράτσα
στα ουράνια πανωθές
μαθές τσε στα συννεφάτσα
Τσε πολύ παρακαλώ
σαν ψηλά θα πάω τσ' εγώ
(τσε τελειώσουν τα φαρμάτσα)
να με μάθουν να πετώ...
Εεε!... Ετσή να δες μεράτσα!

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Πινακίδα νεόν

Σκοτάδι γοργά αμέσως απλώθηκε
παντού όταν έσβησ' ο ήλιος
την τελευταία του αχτίδα
όρεξη να κάνω δεν είχα για τίποτα
ξένος σ' αυτήν την έρημη πόλη
κι έτσι νωρίς τόσο ξάπλωσα
στου μοτέλ το άβολο, στενό το κρεββάτι
το πρόσωπο μου όμως λούστηκε
μ' ένα νεόν, δυνατό απ' έξω φως
που με τρύπαε ίσα στο μάτι
σηκώθηκα, πήγα ως τη μπαλκονόπορτα
να δω τί έλεε η πινακίδα
και είδα απέναντι που έλεγε (Χα!):
"Γραφείο Τελετών - Η Τελευταία Φροντίδα".

Σημ.:
1) Γραμμένο στην ουρά αναμονής υπηρεσιών της Δ.Ε.Η., οδός Αριστείδου, Αθήνα
2) Βασισμένο σε πραγματικό περιστατικό κατά τη διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού - ευχαριστώ συνάδελφε Γώργο Α. για την αφήγηση

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Εξαίσια, ανεξέλεγκτη, τελείως

Η βραδιά ήταν εξαίσια
η δεξίωση οργανωμένη τελείως
οικοδεσπότες φίνοι, στυλ όλο και χάρι
το νεόνυμφο, πάμπλουτο κείνο ζευγάρι
εμφανίστηκες μ' έναν ακόμα
νέο καβαλιέρο που δέκα
και πλέον αυτή τη φορά
πιο μικρός σου ήταν στα χρόνια
και φόραγες πάλι ένα πανέμορφο
μικροσκοπικό σχεδόν τίποτα
από λεπτότατο ύφασμα ίσα
που σκέπαζε το θείο σου σώμα
στημένο σαν υπέροχο άγαλμα
πάνω σε τακούνια από γόβες
ψηλά και ψιλά σα βελόνες
"Μα καλά, το κάνεις επίτηδες;
Τί βάζεις συνέχεια αυτήν την
καδένα που σού 'χα χαρίσει;"
σαν σε είδα τόσα αισθήματα...:
οργή, φθόνο, μανία
επιθυμία, λαγνεία και θλίψη
να τα κρύψω καλά πιστεύω κατάφερα
εκτός από μια εντονώτατη
παράφορη, ανεξέλεγκτη στύση.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Χειμερινό (με υπότιτλο και επεξηγηματική σημείωση μεγάλα σχεδόν όσο και το ίδιο το - ο θεός να το κάνει - ποίημα)

Ήρθαν πάλι οι ατέλειωτοι χειμώνες
στης πόλης τις σαβάνες
και τους έρημους λειμώνες
το μικρό το σπουργιτάκι
το λιγνό του το κορμάκι
πίνει ένα καφτό τσαγάκι
για να ζεσταθεί
για να ζεσταθεί ν' αντέξει
και το κρύο να παλέψει
και την παγωνιά
κάνε θεέ μου ας μην κρατήσει η
βαρυχειμωνιά.

Σημ.: πρόχειροι στίχοι (με δανεικό τον πρώτο) πριν βρεθούμε για φρεσκοψημμένα μάφινς, ζεστούς καφέδες και τσάι, την πρώτη φετινή, κρύα, χειμωνιάτικη Κυριακή. Καλό χειμώνα!

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ο αμεταννόητος

Μες στο λασπόλακκο
ως ο χοίρος
που όλο ξαπλώνει
έτσι στο βόρβορο
η ψυχή του λύνεται
κι ήσυχα απλώνει
με βίο κτήνους ώστε
λοιπόν περνά ο καιρός
και το ξέρει μια μέρα
πως θα πεθάνει
αμαρτωλός.

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ο Καλλιεργητής


Κληρονόμησα ένα χέρσο μποστάνι
ότι σπόρο και να βάλλω δεν πιάνει
το ποτίζω, σκάβω, λιπαίνω – δεν φτάνει
μόνο σε μία γωνιά άφθονο βγάνει
ένα φαρμακερό κι απαίσιο βοτάνι
με μανία το κόβω με το δρεπάνι
σε τρεις μέρες όμως πάλι φουντώνει
διάφορο κανένα δεν κάνει
να το βράζω σκέπτομαι και να
το πίνω πικρό απ’ το φλυτζάνι.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Πρώτη σημείωση στο καινούριο Moleskine (III)

Να λοιπόν πάλι που ανέλπιστα, ακόμα
είμαι εδώ κι ανοίγω καινούριο τεφτέρι
ε, ας είναι μακάρι η μοίρα να φέρει
να μπορέσω κι αυτό να γεμίσω
με γραπτά, σημειώσεις να το εξαντλήσω
...για να δούμε...

29 Αυγούστου '011
Εξάρχεια, Αθήνα

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (208)


...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Απαγορέψιμο: το ρέψιμο (επιστημ. «ερυγή») είναι μία καθ’ όλα φυσιολογική σωματική λειτουργία, καλό ωστόσο είναι να γίνεται προσπάθεια να εκτελείται με τρόπο διακριτικό, ειδάλλως και κυρίως λόγω του χαρακτηριστικού, εν δυνάμει ισχυρού, ήχου που το διακρίνει, δύναται να θεωρηθεί δείγμα ανάγωγης συμπεριφοράς, να αποτελέσει προσβολή, να προκαλέσει δυσφορία ή ακόμα και αηδία. Υπάρχουν δε περιστάσεις και συνθήκες συναθροίσεων, κοινωνικών εκδηλώσεων, ομάδων ή και ατόμων όπου το ρέψιμο επ’ ουδενί δεν επιτρέπεται, ισχύει δηλαδή αυστηρότατο και καθολικό... βλ. λήμμα.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Ο απαίσιος Οκτώβριος μήνας

Ο απαίσιος μήνας Οκτώβριος
πώς αποστρέφομαι την έλευση του
γιατί είναι τότε πια που οριστικά
τα πόδια χάνονται μες σε κλειστά
παπούτσια, μέσα σε κάλτσες και καλσόν
σε μπότες μέσα, σε γαλότσες
για επτά περίπου κρύους
σκοτεινούς και μελαγχολικούς
αργά και βασανιστικά μακρείς
μήνες μέχρι να έρθει πάλι ο...
(μα αισθάνομαι σαν τώρα δα να ήταν
πού’ χε φέτος έρθει) – α! πόσο τον αγαπώ
ο ευλογημένος μήνας Μάιος
γιατί είναι τότε που εμφανίζονται
γυμνά τα πόδια τα εξαίσια
μέσα σε πέδιλα με λεπτά λουράκια
σε σαγιονάρες, σε σανδάλια – πασουμάκια
δεκάδες ζευγάρια γύρω σου
εκατοντάδες – πανδαισία!
κι όλο στολίζονται (και τονίζονται)
με αλυσίδες, βραχιολάκια στους αστράγαλους
χιλιάδες ζευγάρια, ευδαιμονία!
με κρίκους στα δάχτυλα ασημένιους
και νύχια που όλο άλλα χρώματα
χρωματίζονται και γυαλίζονται
δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια – αχ! τί καλά!
κι αντί όσο περνά ο καιρός, το καλοκαίρι,
να εξοικειώνεσαι και να αδιαφορείς
τόσο εντονότερο πάθος σε κυριεύει
εκατοντάδες χιλιάδες μαυρισμένα
από τον ήλιο υπέροχα γύρω σου παντού
πανέμορφα γυναικεία πόδια, ωσπού...
...
Α! θά’ θελα μα το Θεό, σαν
κείνα τα ορισμένα ζώα κι εγώ
σε χειμερία να πέφτω νάρκη
σε αδράνεια και σε κατατονία
και να ξυπνώ το Μάιο τον Καλό
όλο προσμονή γλυκειά μα και αδημονία.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (207)


...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ξεκινούμερο, το: ο πρώτος μίας ακολουθίας αριθμών είναι το... βλ. λήμμα. Π.χ. «Αμ τά’ δα γω τα χαμπέρια και με ζώσανε τα μάβρα φίδια από την αρχή στο χτεσινοβραδινό Λόττο. Άμα βγήκε ξεκινούμερο το 24 πού ‘ναι το χειρότερο μου.... άστα.», «Και τί έγινε τελικά;», «Τί θες να γίνει; Έχασα...πάλι...», «Και τώρα;», «Τί τώρα; Είμαι ταπί.», «Και πού θα πάει αυτή δουλειά βρε Ιωνάθαν; Μήπως να βρεις καμμιά δουλειά;», «Τί; Δουλειά; Ποιός; Εγώ; Χα! Φίλε μου, εγώ είμαι γενημμένος Παίκτης!», «Α, όσο γι αυτό... από «παίξιμο» άλλο τίποτα... είσαι πρωταθλητής!», «Τί εννοείς;», «Τίποτα, άντε γεια μας!», «Τί, κερνάς;», «Ναι.», «Ε, άντε γεια μας τότε!».

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (206)


...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Προγλυπτικός/ή, ο/η: αυτός/ή που πιστεύει και αρέσκεται στις προγλύψεις, στα προκαταρτικά δηλαδή εκείνα ερωτικά παιχνίδια που πραγματοποιούνται με το όργανο της γλώσσας.
Σημ. Παράδειγμα δε δίνεται διότι πλέον (καλοκαίρι 2011), όλο και πιο συχνά, το Πλαθολόγιο κρίνεται ή ακόμα και κατηγορείται ως «Πορνολόγιο»!... Μα τί στο καλό; Σε σεμνότυφους αναγνώστες έχω πέσει;

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (205)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Υπνοτσέλιγκας, ο: ο πάσχων από αϋπνίες που μετράει προβατάκια για να αποκοιμηθεί. Στις δύσκολες νύχτες, που η παραδοσιακή αυτή μέθοδος δεν αποδίδει καθόλου, μπορεί να φτάσει ίσαμε και μερικές χιλιάδες ζωντανά, κοπάδι τεράστιο, λες κι είναι κανένας από τους τρανούς τσελιγκαραίους του παλιού καιρού.

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Η Σανδαλίζα


Η Σανδαλίζα, ψηλή και λυγερή
αγέρωχη, καμαρωτή
στο δρόμο περπατά η Σανδαλίζα
Το χειμώνα με τα πολύχρωμα φουλάρια
και τη μακριά της κάπα τυλιγμένη
και κείνες τις ψηλές τις μπόττες
σαν τροχασμός καθαρόαιμου αλόγου
το βήμα της ακούγεται, η Σανδαλίζα
Και το καλοκαίρι... αχ!... το καλοκαίρι
δέκα φορές πιο θελκτική
με το λεπτό, βαμβακερό το φόρεμα
κι ένα μόνο (ή και κανένα)
εσσώρουχο από κάτω
πάλλονται τα θεϊκά τα μέλη της
και τα απλά - μα κομψά τόσο -
τα σανδάλια της και μέσα
τα ασύγκριτα της πόδια
«τα πιο όμορφα πόδια της γειτονιάς»
σχολιάζουν στην ΕΒΓΑ της γωνίας
η παρέα των – σαν και μένα – μαγκούφηδων
που συχνάζουμε εκεί και λιγωμένοι
τα κοιτάμε όταν απομακρύνονται και
λιγωμένοι πάλι αργότερα ή την άλλη μέρα
όταν πλησιάζουν πάλι
Και, λες, θέλει η Σανδαλίζα να μας βασανίζει
πότε αλλάζει τα ζευγάρια τα σανδάλια της
πότε τους αστραγάλους της στολίζει
με αλυσίδες και βραχιολάκια
πότε τα δάχτυλα της με
ασημένια δαχτυλίδια
πότε τα νύχια της βάφει και γυαλίζει
κι όσο το καλοκαίρι προχωρά
τόσο τα πόδια της μαυρίζουν απ’ τον ήλιο
αχ! πώς η Σανδαλίζα μας σκανδαλίζει!
...
Βεβαίως, την κοπέλλα τη λένε Λίζα
Μαζί πηγαίναμε σχολείο, μόνο
που εκείνη δείχνει δέκα χρόνια μικρότερη
κι εγώ δέκα μεγαλύτερος Χα! Χα!
Απλώς, εδώ στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς
και για τους λόγους που παραπάνω εξήγησα
εμείς τη λέμε Σανδαλίζα.

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Φαγκόττο


Είμαι μουσικός ορχήστρας
βιρτουόζος των πνευστών
και ιδίως του φαγκόττο
είναι από τα όργανα
αυτό το αγαπημένο μου
αυτό είναι το πρώτο
και χωρίς υπερβολή
θα τολμήσω να το πω
είμαι ο καλύτερος
σε βορρά και νότο
κάνουν οι εμφανίσεις μου
πάταγο και κρότο
χρήματα ωστόσο δεν...
δεν κερδίζω αρκετά
και για τούτο όταν δεν
παίζω το φαγκόττο
μετά μανίας, διαρκώς
συνέχεια παίζω λόττο.

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Ο ποδολάγνος

Ο ποδολάγνος πολύ αρέσκεται στους γυναικείους πόδας
είναι αυτό του, αναγνωρίζει, μία παρέκκλισις
ωστόσο ορμέμφυτος, ειλικρινής, δεν ακολουθεί τας μόδας
τον θέλγουνε αφάνταστα αι λείαι αι πατούσαι
ως θεϊκά, λες, όμορφα σχηματισμέναι ούσαι
...
και στην άκρη του πεδίλου, οι φτέρνες πώς τον ερεθίζουν,
πότε απ’ τον πάτο απομακρύνονται και πότε τον αγγίζουν
ομοίως οι αστράγαλοι έτσι όπως εξέχουν
εικόνες βασανιστικού πάθους τον διακατέχουν
και τα κομψά τα δάχτυλα και τα στιλπνά τα νύχια
φωτιές ανάβουν στης ψυχής του τα βαθιά μα και τα μύχια
μα απ’ όλα πιο πολύ εκεί, στο κου ντε πιε απάνω
παλλόμενες και σφύζουσες οι φλέβες
κάτω απ’ το δέρμα το λεπτό, Χριστέ μου πώς πετάνε!
σημείο πιο ερωτικό, στο γυναικείο κορμί δε θά ναι.

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Το γιουβετσάκι

Το γιουβετσάκι καλοψημένο
βγαίνει απ’ το φούρνο ετοιμασμένο
με κατσικάκι τρυφερό φτιαγμένο
και κριθαράκι σπυρωτό
και κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο,
τομάτα μπόλικη περιχυμένο
ζουμάκι πεντανόστιμο πλυμμηρισμένο.
Σερβίρεται στα πιάτα,
πώς αχνίζει! πώς μυρίζει!
προστίθεται πιπέρι για όποιον θέλει
και για όλους άφθονο τυρί τριμμένο.
Συνοδεύεται με πλούσια σαλάτα και
με κρασάκι κόκκινο και ξεκινάει
δείπνο ευλογημένο. Καλή όρεξη!

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Τί θά 'θελα...

Θά ‘θελα να προκαλείται δέος
στις γυναίκες όταν βλέπουν
το τεράστιο μου πέος
Θά ‘θελα να έχω μούρη
φρέσκια και νεανική
σα να είχαν απλωθεί
πάνω της αμέτρητες
φλούδες φρέσκο αγγούρι
Θά ΄θελα να έχω ορμή
και υπέροχο κορμί
Θά ‘θελα νά ‘μαι με σθένος
αντί στα γόνατα πεσμένος
Θά ‘θελα να έχω θάρρος
να μη με τρομάζει ο Χάρος
Θά ‘θελα αφρώδη οίνο
με χάρη και με στυλ να πίνω
Θά ‘θελα νά ‘μαι ψαράς
να ψαρεύω ψάρια
σαλάχια και χταπόδια
αστακούς και καλαμάρια
και...
Θά ΄θελα μια σουσουράδα
να την έχω φιλενάδα
να πηγαίνουμε βαρκάδα
τις νυχτιές με φεγγαράδα.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Στο μάτι του κυκλώνα

Ακόμα και στις ώρες τις πιο δύσκολες
τότε που τα προβλήματα έρχονται
το ένα θαρρείς μετά το άλλο
που νομίζεις, χάνεις το μυαλό σου
και για έλεος εκλιπαρείς:
"Θεέ Μου! Όχι άλλο!"
υπάρχουνε κάτι στιγμές
που - όσο κι αν αδιαννόητο ακούγεται -
νοιώθεις ξαφνικά μια ηρεμία
μια σπάνια και ανέλπιστη ησυχία.
Κράτα την αίσθηση αυτή
τόσο πολύτιμη να ξέρεις είναι
δείχνει πως όσο απαίσια
κι άγρια νά 'ναι η δίνη
έχεις ακόμα (κι είναι αυτό τόση παρηγοριά)
δικαίωμα στη γαλήνη.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Ένα δυνατό ουρλιαχτό όμως με έναν και μοναδικό ακροατή

Ουρλιάζω δυνατά, εντός μου,
γαμήθηκε ο ρυθμός του κόσμου
ακούγεται, ρωτάω, ο ουρλιαχτός μου;
«πολύ!» μου απαντάει... ο εαυτός μου.

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Ντιν-νταν-ντον! (Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα; - η παράφραση του αχόρταγου)

26 Ιουλίου – της Αγίας Παρασκευής

Με τη βοήθεια Της ζήσαμε και φέτος και μπορούμε να τιμήσουμε και να γιορτάσουμε τη χάρη της Αγίας. Όμως την ώρα που (αφού έχουμε ετοιμάσει όλα για το πανηγύρι) πάμε στην εκκλησία.... Εκείνος γυρνάει μόνος στους έρημους δρόμους του χωριού. Μ’ ένα βλέμμα παράφρονος, περπατά ο Αχόρταγος, κατατρεγμένος από το πάθος του που δε μπορεί να τιθασσεύσει και σιγοτραγουδά έναν σκοπό που επιννόησε για να το διακωμωδήσει και να το ξορκίσει – ή μήπως χωρίς να το παραδέχεται, να το εξυμνήσει ;- ούτε κι αυτός δεν ξέρει. Ο καημένος.
Μέσα μου έχω ένα θεριό
που όλο πεινάει – ποτέ δε χορταίνει
θ’ ανέβω στο καμπαναριό
και θα φάω τον πελαργό

Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον ντιν-ντον!

Εγεννήθηκα χωρίς
το φαΐ να μου φτάνει καλέ μου Χριστούλη
και Σένα θα φάω – μην απορείς
δεν έχω αίσθηση υπερβολής

Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον ντιν-ντον!

Κι όλοι παν στην εκκλησιά,
την Αγιά Παρασκευή να τιμήσουν
κι εγώ τρώω τρία καζάνια μα αλί!
την πείνα μου δεν μπορούν να τη σβήσουν

Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον ντιν-ντον!

Θεέ μου τί νύχτα – τί καλοκαιριά!
μα θα ξανάρθει ο χειμώνας που το φαΐ λιγοστεύει
ε, τότε κι εγώ θα φάω τα παιδιά
θα φάω τα χιόνια, θα φάω τα κλαδιά

Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον!
Ντιν-νταν-ντον ντιν-ντον!

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Με βάση ένα παραλλαγμένο γνωμικό

Ο καημένος, ο σε Δευτέρα Παρουσία ελπίζων, παράκουσε τη φράση του Νίτσε και στα παραλλαγμένα λόγια της βασίστηκε για να γράψει μερικούς στίχους και να εμψυχωθεί καθώς τελευταία πολύ είχε κλονιστεί η πίστη του:

Κάθε τι που (όπως λεν) με σκοτώνει
με κάνει πιο δυνατό.
Ε! αφού κάθε μέρα με σκοτώνουνε τόσα
παντοδύναμος θά ‘μαι εν τέλει
αν ποτέ Αναστηθώ.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Ο μαστοράκος

Ο εργατικός μαστοράκος
συνεχώς μαστορεύει
γυαλίζει, πλανίζει
ξύνει και τρίβει
τρυπάει και βιδώνει
χτίζει, γκρεμίζει
ισιώνει, λυγίζει
μετράει και σκέφτεται
και όλο δουλεύει
μελετάει τα προβλήματα
λύσεις τους δίνει
την ασχήμια ομορφαίνει
και το χάος τιθασεύει
και ειν’ η δουλειά του
να! καθώς κάθομαι, σκέπτομαι
πολύ ανώτερο «ποίημα»
από κείνα που η οκνηρή αφεντιά μου
να γράψει - τάχα! - παλεύει.

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Η ημέρα των υπερβατικών αντιφάσεων

Μια βροχερή και ηλιόλουστη μέρα
ξεκίνησα στάσιμος να πάω πιο πέρα

βαριά βήματα βάδιζα ασθμαίνοντας
ελαφρά και γοργά περπατώντας

βλέπεις νέος κι ευκίνητος ήμουνα
γέρων και υπέρβαρος όντας

σ΄ ένα δρόμο παράλληλα κάθετο
μπροστά μου είδα έναν που’ ρχόταν πλαγίως

«Ρε, σε σιχαίνομαι!» τού ‘κανα
και μ’ απάντησε «Χαίρω ομοίως!»

το παπούτσι μου ύστερα τρύπησε
με μια μεγάλη, ολόκλειστη τρύπα

«Έλεος πια, φτάνει!» τον παρακάλαε
«κι άλλο χτύπα με, χτύπα Με! Χτύπα!»

τολμηρός ποτέ μου δε στάθηκα
θαρραλέος όμως ήμουνα πάντα

γι αυτό αποφασιστικά τον εμπόδισα
και τον παρότρυνα να συνεχίσει

μετά ήπια νερό τόσο άφθονο
σε κομμάτια σκληρά απ’ τη βρύση

θυμήθηκα τον παππού μου, το ναύαρχο
που ήταν σταθμάρχης στα τραίνα

όπως και μια παλιά ερωμένη μου
που δεν είχα ποτέ μου γνωρίσει

έναν πράσινο κάκτο αγόρασα
κι αυτομάτως τον επέστρεψα πίσω

άιφνης μια μπριζόλα επιθύμησα
κι ευθύς μπήκα σε ψαροταβέρνα

του σερβιτόρου το πρόσωπο θύμιζε άλογο
ω! μα... ολόιδιος ήταν με σμέρνα!

χορτασμένος, βαρύς αποχώρησα
και τότε κατάλαβα πόσο πεινούσα

τον περίπατο μου συνέχισα
καθιστός σ’ ένα παγκάκι του πάρκου

μεσημέρι είχε πιάσει και έκαιγε
ο ήλιος που προ πολλού είχε δύσει

ναρκώθηκα αμέσως κι αποκοιμήθηκα
καθώς με βασάνιζαν φοβερές αϋπνίες

αρκετά αργότερα ξύπνησα
την ώρα που ξημέρωνε πάλι

προχωρώντας μπροστά υποχώρησα
την ώρα που έπεφτε φωτεινό το σκοτάδι

απομακρυνόμουν στο σπίτι, γυρίζοντας
κι έφτασα φεύγοντας μπρος του

κοντά στο τζάκι βολεύτηκα σβήνοντας
τη φωτιά που είχε αφεθεί να ανάψει

το ποτήρι μου ουΐσκι το γέμισα
κι άρχισα να ρουφώ το αχνιστό μου το τσάι

μισή ώρα περίπου ενωρίτερα
ξάπλωσα ξανά στη συνέχεια

γλυκά είδα αμέτρητα όνειρα
κι όλη νύχτα δεν έκλεισα μάτι.


Σημ. γραμμένο στις 12/7/011, μια μέρα καύσωνα, στην -όμως - δροσερή αίθουσα αναμονής διεκπεραίωσης υποθέσεων του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (204)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Πουταρνάκι, το: κορίτσι αγνό και άδολο, ήσυχο και υπάκουο, θεοσεβούμενο και ντροπαλό που όμως, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, ξεδιπλώνει «άλλες» πτυχές και φανερώνει «κρυφά» ταλέντα.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ερωτιδέας, αφελής

Σαν μετάξινο κάλυπτε
τα θεϊκά σου τα μέλη
το αγαλμάτινο σώμα
το κορμί το χυτόν
φτηνό πράμα ήταν
αγορασμένο από πάγκο
εκείνο το φούξια κομπιναιζόν
σκοτεινή πολύ νύχτα
με δίχως φεγγάρι
σύννεφα όλο στον ουρανόν
πριν το βγάλεις είπες «πια όμως τώρα,
καλέ μου θα σβήσω το πορτατίφ»
και ολόγυμνη ξάπλωσες πλάι
ψιθυρίζοντας «μμμ... απόψε..
σαν κάπως σε θέλω κι ας
είσαι τόσο μα τόσο ναΐφ».

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Καινούρια μέρα

Μέρα καινούρια
ξημερώνει, λιακάδα
και του Έγριππου να!
τα νερά στραφταλίζουν
και στα βάθη τους ψάρια
ασημιά κολυμπούν
κι ολούθε γυρίζουν.
Είναι τούτη αισθάνομαι
σαν τελευταία η ώρα
α! πώς θά ‘θελα
νά ‘σουν μπροστά μου
και για όλα τα ψέμματα
να ζητήσω συχώρεση
και στα γόνατα ευχή
κει που πάω να μου δώσεις
ότι σ’ αγάπησα πολύ
πολύ, Πολύ!, ΠΟΛΥ!
Κυρά μου.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (203)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Γαμιάο, το: το ερωτικό κάλεσμα της γάτας, αυτός ο απαίσιος, ανατριχιαστικός ήχος που σου τεντώνει τα νεύρα λέγεται... βλ. λήμμα. Π.χ. «Ρε, θα την πνίξω σου λέω, δεν τα αντέχω άλλο αυτά τα σπαρακτικά γαμιάο της γάτας της Κρυσταλλίας. Θα την πνίξω!», «Καλά, δεν το λυπάσαι μωρέ το γατάκι;», «Ποιό γατάκι ρε; Την Κρυσταλλία θα πνίξω!», «Ααααα! Εντάξει τότε».

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Ακατάλληλο, βλάσφημο και λάγνο

Γθύθηκες (λες) απόψε μπροστά μου
και το σώμα σου πώς ήταν πανώριο
στητά τα στηθάκια σου κι ολόρθες οι ρώγες
σημάδευαν (λες) του σύμπαντος το όριο
κοιλιά μαλακή, θελκτική μα και λάγνη
ο αφαλός να στολίζει το κέντρο
ξυρισμένο εφηβαίο και λεπτόχειλο αιδοίο
δίχως φύλλωμα δέντρο
κρουστά μπούτια και γάμπες
πεταχτές στους ταρσούς φλέβες
δαχτυλάκια, νυχάκια, των μυστών ατελείωτες ρέμβες
κι ύστερα γύρισες (Παναγιά και Χριστέ μου)
κι είδα το σβέρκο, την πλάτη σου και τον κώλο σου θεέ μου
κι έγινα μόριο σκόνης, μία ψείρα μικρούλα
με μόνο μου πόθο και σκοπό της ζωής
σ΄ εκείνη (αχ!) γλυκά να χωθώ την τρυπούλα.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Τί μένει

Εντάξει λοιπόν, ας σβήσουν όλα ‘δω πέρα
σ’ αυτό το περβόλι με πεσμένα χάμω λεμόνια
θα λεν «κρίμα, ω πόσο κρίμα!
και ήταν νέος, τόσο νέος στα χρόνια!»

Αυτό ήταν όλο λοιπόν;
Κι αυτό μένει μόνο στο τέλος;
Μια φλέβα, ένα γέλιο κι ένα καλλίγραμμο
κάτω απ’ τη φούστα να διαγράφεται μέλος;

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (202)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Μαδερφάκι, το: αααααααααχ! πώς γινήκαμ’ έτσι μωρέ; Αμερικανάκια γινήκαμε. Ακόμα και την παλιά, καλή, μόρτικη έκφραση «το αδερφάκι» (π.χ. «αμάν! αδερφάκι μου») την ξεφτίλισαν και την έκαναν να μοιάζει με τη χοντροκομένη, αμερικάνικη βρισιά (π.χ. «τί λες ρε μαδερφάκι μη σου....»). Ε, ρε πού καταντήσαμε ρεεεεεεε;!