Στη συναυλία

Πώς με παρέσυραν

πώς με τουμπάρανε

πώς την πάτησα έτσι

και βρέθηκα εδώ

στο Μέγαρο των εκδηλώσεων

και μάλιστα στην τεράστια κεντρική αίθουσα

παρατηρώντας γύρω μου

"τί δουλειά έχω εγώ" σκέφτομαι

"με αυτούς τους ανθρώπους"

πίνανε πριν το απεριτίφ τους στο φουαγιέ

και τώρα συγκεντρώνονται

παίρνουν τις θέσεις τους

ευφρόσυνοι, ευγενείς, γελαστοί

μιλού χαμηλόφωνα, φέρονται διακριτικά

φορούν ρούχα ακριβά

παπούτσια, ρολόγια, κοσμήματα

ή έχουν κάποιες εξεζητημένες εμφανίσεις

πιο "καλλιτεχνικές"

σε κάθε περίπτωση έχουν ντυθεί

τις "συναυλιακές" τους στολές

όλοι τους, όλα μου δημιουργούν

μια ανεξέλεγκτη άπωση

ακόμα κι αυτή η γυναίκα εδώ μπροστά

που τρυφερά το κεφάλι της

στον ώμο του συντρόφου της

που κάθεται δίπλα γέρνει

Κι όμως, λίγα λεπτά μετά το "Αβάντι"

άρχισ' η Μουσική

μέσα της να με παίρνει.

Δεν ήρθε το τέλος

Ακουγόταν πολύ δυνατά

το μοναχικό αλλ' επίμονο

τζιτζίκι στο δέντρο του πάρκου

και σ' έκανε και συ να θέλεις

να φωνάξεις, να κραυγάσεις

αυτό που ξέρεις ότι είναι φόβος

ευχή, μάταιη ελπίδα

και τον τελευταίο καιρό σε πλακώνει

πως ότι δηλαδή εικοσιεννιά του Σεπτέμβρη και να!

το καλοκαίρι δεν τελειώνει!

ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ!

Η πρόταση

Εάν η υγεία και η σωματική σας κατάσταση το επιτρέπει

μετά βεβαίως τη σύμφωνη γνώμη  και την έγκριση

ενός προς τούτα ειδικού, κάποιου ιατρού, προπονητού ή φυσιοδίφη

θα πρότεινα ν' ασκείσθε π.χ. περπατώντας ή τρέχοντας ίσως ελαφρά

ή έστω κάνοντας διάφορες εργασίες

φορώντας στους αστραγάλους αυτά τα βάρη που τυλίγονται εκεί

προσθέτοντας βαθμούς δυσκολίας σ' αυτές τις δραστηριότητες

σαν τελειώσετε ύστερα από μισή - μια ώρα και αφαιρέσετε τα βάρη

τόσο ανάλαφροι που θα αισθανθείτε

σαν τους αστροναύτες που στο φεγγάρι χοροπηδάν με μειωμένη τη βαρύτητα

σα νά 'χετε αίφνης απωλέσει κιλά δεκάδες

σα να μην υφίσταται και τόσο η έλξη της γης και του Νεύτωνα ο νόμος

σαν το μπαλόνι, σαν οπτασία, αερικό...

Δευτερόλεπτα μονάχα η εντύπωση κρατάει

θερμά όμως σας προτρέπω καθώς είναι

το αίσθημα αυτό μοναδικό.

Η σούμα

Στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης οχημάτων

επί του εδάφους, στο τσιμέντο εντόπισα

(γυάλιζε στον ήλιο) κέρμα του Ενός

έσκυψα και το μάζεψα, πολύ χάρηκα!

όχι γιατί αγαπώ τα χρήματα

μα το θεωρώ καλοσημαδιά

θα χαιρόμουν κι αν ήταν κέρμα των πενήντα

ή των είκοσι, των δέκα, ακόμα και των πέντε λεπτών

ωστόσο, όπως και να το κάνουμε

με Ένα όλο και κάτι αγοράζεις

ας πούμε δυο πακέτα κινέζικα ζυμαρικά

έτοιμα στη συσκευασία με τα καρυκεύματα τους

τα βράζεις δυο λεπτά και έχεις έτοιμο

ένα γευστικό, ελαφρύ και υγιεινό γεύμα

ή ένα ωραίο βιβλίο από τους πάγκους των μεταχειρισμένων

 

Το ίδιο βράδυ στη ροκ συναυλία έχασα

(το διαπίστωσα όταν γύρισα στο σπίτι)

ένα χαρτονόμισμα των Δέκα, πολύ στεναχωρήθηκα!

όχι γιατί αγαπώ τα χρήματα

μα το θεωρώ κακοσημαδιά

ωστόσο, όπως και να το κάνουμε

με Δέκα μπορείς να αγοράσεις πολλά πράγματα

ας πούμε ένα κοτόπουλο ολόκληρο και κάμποσες πατάτες

να τα κάνεις στο φούρνο και να τρέφεσαι για μέρες

ή κάμποσα βιβλία από τους πάγκους των μεταχειρισμένων

για καιρό νά 'χεις τροφή πνευματική

 

Απολογισμός ημέρας: η οικονομική μου δύναμη μειώθηκε κατά Εννιά

κι έγραψα αυτό που τώρα εσύ διαβάζεις Αναγνώστη.

Τί να κάνεις

Όπου κι αν βρεθείς

δε σε χωρά ο τόπος

σαν είσαι 'δω λες

άχ! νά ΄μουν 'κει

σαν είσαι 'κει λες

Θε μου να γυρίσω πίσω

δεν το κατάλαβες μωρέ

τόσο χρονών πια πού ΄σαι;

η φυλακή σου

είν' η ψυχή σου

γι αυτό λοιπόν ε, σκάσε πια

πάρ' το απόφαση

κι άντε γαμήσου.

Συναισθηματικές καταστάσεις, αντίθετες, χωρίς κατάληξη

Μια "αισιοδό", μια "απαισιοδό"

καλά είμαι μόνο σαν είμαι εδώ

στη φύση λέω, στην επαρχία και στο χωριό

στα μονοπάτια που στριφογυριστά ανεβαίνουν το βουνό

Μα όταν στην πόλη πάλι γυρίσω

που τάχα έχει οργάνωση, ρυμοτομία

βαριά με πιάνει 'κει δυσθυμία

όπου να κάνω απελπισμένος

σ' όποια κατεύθυνση

φράγμα εμποδίζει

δρόμο δεν έχει για μένα

δεν έχει οδό.

Σκέψη σκοτεινή, ανάμνηση φωτεινή

Σκεφτόταν:

πώς μαζευτήκαμε εκατομμύρια στην πόλη;

θαμμένοι μες στα διαμερίσματα

κοιτάς απ' το παράθυρο και βλέπεις

τ' απέναντι τσιμέντα

τί επιλογή!

τί ριζικό!

 

Θυμόταν:

την εκδρομή πριν χρόνια

πρώτα με το καράβι

μετά με τ' αυτοκίνητο

κ' ύστερα με τα πόδια

μόνος πεζοπορώντας στο μονοπάτι

έξω απ' το χωριό

έφτασε στην άκρη του ψηλού γκρεμού

αριστερά και δεξιά τα χάσματα

των μεγάλων φαραγγιών που κατέληγαν εκεί

κάτω χαμηλά οι παραλίες με τις αμμουδιές

και μπροστά παντού η απέραντη θάλασσα

που οδηγηγεί σε μια άλλη ήπειρο

θολή ατμόσφαιρα, νεφοσκεπής ο ουρανός

αλλά ξεχωρίζει στον ορίζοντα

το νοτιότερο νησί της χώρας

με το νησόπουλο από δίπλα

σε μια στιγμή ανοίγουν τα σύννεφα

περνούν του ήλιου οι αχτίδες

και βάφουνε ασήμι τα νερά

τί ευλογία!

στο Λιβυκό.

 

Σύμπτωσις (ή μη) προτιμήσεων

 Σ' αυτήν την κρύα, ομιχλώδη, βροχερή χώρα

πίνουνε όλο τσάι

εμένα δε μ' αρέσει το τσάι και ζητάω καφέ

υψώνουν τό 'να φρύδι και με κοιτούν απορημένοι

Επίσης πίνουν όλο μπύρα και ουίσκυ

εγώ τους ζητώ κρασί και βόντκα και σαστίζουν

(αλλά το κάνω έτσι, για να τους πικάρω

τ' αγαπημένα μου ποτά είν' αυτά που καταναλώνουν)

Όμως στα γούστα του ταμπάκου ταιριάζουμε

διότι από παλιά, πριν έρθω εδώ

μ' άρεσαν τα καπνά τους και τα προτιμούσα

έτσι σαν βγάζω την πίπα μου

κοιτούν μ' αδημονία και όταν

βλέπουν το κουτί του καπνού

χαίρονται και επιδοκιμάζουν

μάλιστα με κερνούν και απ'τους δικούς τους καπνούς

της ίδιας ασφαλώς κατηγορίας, εκλεκτούς

άγνωστους σε μένα προηγουμένως

γεμίζουμε τα τσιμπούκια μας και

καπνίζουμε ευδαίμονες

στέλνοντας νέφη καπνού προς την οροφή

πίνοντας τη δυνατή μας μπύρα

ή το ουίσκυ με τη γεύση της τύρφης

ή του ιωδίου (προσωπικά προτιμώ το δεύτερο)

Αν είναι όμως νωρίς π.χ. το πρωί

και μου σερβίρουν τσάι

εγώ τους λέω: "καφέ δεν έχετε παρακαλώ;"

και σαστίζουν προς στιγμή

και με κοιτούν πάλι απορημένοι και σαστισμένοι

Μα γενικά τα βρίσκουμε νομίζω...

Άνοιξη 2023

Η Φύση έκανε το θαύμα της

κ' έφτιαξε τη Θάλασσα

τα νησιά, τα ακρογιάλια

τις πλαγιές των βουνών

μ' απάνω τα δέντρα

τις ελιές και τα πέφκα

γύρω τα θάμνα

τις μυρτιές, τα σχίνα

και παντού -όπως κάθε χρόνο την Άνοιξη-

πρασινάδες, άνθη, μπουμπούκια

όλο χρώματα κ΄ευωδιές

μια Θεϊκή πανδαισία

 

Κ' ύστερα οι ποιητές έκαναν το δικό τους το θαύμα

τά 'χτισαν αυτά μέσα σε λέξεις

για νά 'χουμε τρόπο εμείς οι ανήμποροι

να εκφράσουμε κάπως

τούτη που βλέπουμε κ' αιστανόμαστε

την Ομορφιά.

 

Τώρα τί κάνεις...

Έφυγα από την πόλη όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα

κ' έζησα όλα τα χρόνια

παράτησα τη δουλειά στην Πολυεθνική

μετά από κοντά τρεις δεκαετίες

άφησα το διαμέρισμα

Πήγα στην επαρχία

τώρα μένω σε μια αγροικία

στην πλαγιά του βουνού

κάτω απλώνει η θάλασσα

βλέπω απέναντι τα νησιά

βρίσκομαι κοντά στη φύση

που πάντα αγαπούσα

Απασχολούμαι πλέον με χειρωνακτικές εργασίες

κάνω μερεμέτια στο σπίτι

κατασκευές διάφορες

κόβω ξύλα

σκαλίζω τον κήπο

οι ρυθμοί είν' εδώ τελείως διαφορετικοί

η ζωή μου έχει μπει σε καινούρια πορεία

σε νέα γραμμή

Μέχρι κ' η διατροφή μου έχει αλλάξει

συλλέγω φρούτα και καρπούς

καλλιεργώ ζαρζαβατικά

ψαρεύω

μαζεύω άγρια χόρτα, τα βράζω

πίνω και το ζουμί.

 

Η απόλαυση της πρώτης

Έψησα τον καφέ στο μπρίκι

γέμισα το φλυτζάνι ξέχειλο

τον μετέφερα προσεκτικά

απ' την κουζίνα πηγαίνοντας μέσα, προς το σαλόνι

δε χύθηκε ούτε σταλιά

Μα έγινε όταν τον ακούμπησα στο γραφείο

χα! τελικά το ξύλο ήπιε την πρώτη γουλιά.

Η σημαντική, πλην πρόσκαιρη επίδρασις των καιρικών συνθηκών εις τον άνθρωπον

Είναι ωραίες τούτες οι μέρες

κάνει λιακάδες

ζέστη αρκετή

 

Κι ο φριχτός ο Χειμώνας

με τους παγετούς, με τα χιόνια

σα νά 'χει πια ξεχαστεί.

Ένα ακόμα, πολύ καθυστερημένο, ξεκίνημα

 Αγαπητοί αναγνώστες, φίλοι και επισκέπτες του ιστολογίου, όπως -ίσως- παρατηρήσατε, προηγήθηκε μια μακρά (μακρύτατη!) περίοδος απραξίας και... αγρανάπαυσης, διάρκειας πολλών μηνών και τέτοια που δεν είχε προηγηθεί στα δεκαέξι χρόνια ύπαρξης του. Δεν πειράζει, επιστρέφουμε. Ωστόσο, τούτη η πρώτη δημοσίευση μετά από τόσο καιρό θα μοιάσει δικαιολογημένα κάπως παράταιρη, καθώς συνήθως γίνεται τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου, με τη νέα χρονιά, ενώ τώρα φτάσαμε μεσοκαλόκαιρο!

Καλή χρονιά και καλά μπάνια λοιπόν...

Μεταφορά του εισαγωγικού κειμένου της πρώτης δημοσίευσης του 2022, με μικρές μόνο αλλαγές ή προσθήκες, κατά τ' άλλα ισχύει ακριβώς (γι αυτό λέγεται και παράδοση):

Εκλεκτοί αναγνώστες, επισκέπτες και φίλοι, το ιστολόγιο σας εύχεται: αίσιο το νέο έτος 2023, ευτυχές, με υγεία και καλή καρδιά. Τηρώντας τη σχετική παράδοση (βλ. εδώ και εδώ και εδώ και εδώ και εδώ και εδώ), έτσι και φέτος ανήμερα την Πρωτοχρονιά, αλλάχθηκαν οι σελίδες του επιτραπέζιου ημερολογίου με νέες και από αυτές του προηγούμενου έτους επιλέχθηκαν ορισμένες όπου σημειώνονται κάποια σημαντικά γεγονότα και οι προορισμοί μετακινήσεως, αποτελώντας ένα είδος αποτίμησης μίας χρονιάς που όπως -υποθέτω- και άλλες, όπως άλλωστε ο βίος μας όλος, είχε οπωσδήποτε στιγμές κακές, είχε ασφαλώς και στιγμές καλές, έτσι είν' η ζωή και πώς να την αλλάξεις;...

 

 Έχουμε λοιπόν και λέμε για το 2022:

1 Ιανουαρίου: Καλή χρονιά!

25 Φεβρουαρίου: Φεύγω για Μέθανα

17 Μαρτίου: Πάω για επανέλεγχο στο νοσοκομείο

25 Μαρτίου: Ζήτω η Επανάσταση!, φεύγουμε για Μέθανα

27 Μαρτίου: 5 χρόνια "άνευ"! (επέτειος)

20 Απριλίου: Χρόνια (54) πολλά (γενέθλια Χ.Δ.Τ.)

30 Απριλίου: Φεύγω για Κάρυστο

27 Μαΐου: Φεύγουμε για Χανιά - Σφακιά

30 Ιουνίου: Χρόνια πολλά Μ.!

8 Ιουλίου: Φεύγω για Μέθανα

23 Ιουλίου: Φεύγουμε για Μόδι, στον Παρνασσό

27 Ιουλίου: Δε φεύγουμε τελικά (δυστυχώς) για Χανιά, λόγω Covid

6 Αυγούστου: Φεύγουμε για Κωνσταντινούπολη

26 Αυγούστου: Φεύγω για Μέθανα

8 Σεπτεμβρίου: Φεύγω για Μέθανα

14 Σεπτεμβρίου: Φεύγουμε για Όλυμπο

22 Σεπτεμβρίου: Πάω για επανέλεγχο στο νοσοκομείο

12 Οκτωβρίου: Συμπλήρωση 27 ετών εργασίας

28 Οκτωβρίου: Φεύγουμε για λίμνη Τριχωνίδα, Αγρίνο, Μεσολόγγι, Ευρυτανία

... και τέλος.

Και του χρόνου με υγεία.