Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Κράτα


16&18/6/’014, Μαυρομιχάλη 148Β, Νεάπολη-Εξάρχεια και 4&5/1/’015, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Γιώργος Γεννηματάς

Είναι βασικό
είναι σημαντικό
απαραίτητο είναι
κάθε μέρα
κάθε βδομάδα
κάθε μήνα
να κρατάς μια ρουτίνα
ένα πρόγραμμα νά ’χεις
συγκεκριμένο, τακτικό συνεχώς
εξαιρούνται βέβαια
(μα και όχι τελείως)
οι διακοπές, οι αργίες
μα γενικά είναι καλό
είναι σπουδαίο
να κρατάς μια ρουτίνα
σε βοηθάει αυτό
να ‘χεις μια συνοχή
μια συγκέντρωση να ‘χεις
μια τάξη
να μη σκορπίζεσαι
να μη σπαταλιέσαι
μη χάνεσαι
ιδίως εάν
επιρρεπής σε τέτοιες
συμπεριφορές πολύ είσαι
τότε είναι που είναι
ζωτικό και σωτήριο
να κρατάς μια ρουτίνα
κράτα λοιπόν μια ρουτίνα
και απ’ το πρωί ξεκίνα
ξύπνα νωρίς, την ώρα που πρέπει
κι αν μόνος δε μπορείς
βάλε το ξυπνητήρι
ανακλαδίσου λίγο, τεντώσου στο κρεββάτι
μα άλλο μην καθυστερείς
σήκω – τη μέρα σου αρχίνα
κράτα μια ρουτίνα
κράτα μια ρουτίνα
άναψε το θερμοσίφωνα
άναψε την καφετιέρα
ξυρίσου, κάνε ντους
πιες (και απόλαυσε)
τον πρώτο της μέρας καφέ
δες λίγο αν θες στο δίκτυο ειδήσεις
ή άκου μουσική
ή διάβασε ορισμένους στίχους
φάε πρωινό – ναι, φάε πρωινό
το πρωινό κάνει καλό
στο σώμα, στο μυαλό
κράτα τη ρουτίνα
κράτα τη ρουτίνα
φτιάξε το κολατσιό σου
ντύσου, ετοιμάσου
και άλλο μην καθυστερείς
φύγε απ’ το σπίτι στην ώρα σου
στην εργασία για να πας
κράτα τη ρουτίνα
κράτα τη ρουτίνα
χρόνο θα έχεις
καθώς θα περιμένεις
το λεωφορείο ή το μετρό
μα κι ύστερα στη διαδρομή
το βιβλίο σου να διαβάσεις
ή σημειώσεις στο τεφτέρι να κρατήσεις
ή τόσο που σ’ αρέσει γύρω
τον κόσμο να παρατηρείς
ή απλώς αφηρημένος να ρεμβάζεις
να είδες; θαύμα δεν είναι;
η πρώτη ήδη ανάπαυλα -
- δώρο της ημέρας
που μάλιστα σου δίνεται
κρατώντας τη ρουτίνα
κράτα τη ρουτίνα
φτάσε λοιπόν
στην εργασία σου εγκαίρως
στο κτίριο μπες
μοίρασε καλημέρες
δυο λόγια πες με συναδέλφους
και πήγαινε στη θέση σου, κάτσε
χάζεψε έξω από το τζάμι την Αθήνα
κράτα την ρουτίνα
κράτα την ρουτίνα
άνοιξε τον υπολογιστή
και το φάκελο με τις εκκρεμότητες
ασχολήσου, συγκεντρώσου
μην εξευτελίζεις τον εαυτό σου
απαξιώνοντας τη δουλειά που κάνεις
ακόμα και αν πρόκειται
μόνο για βιοπορισμό
κάτι δεν είναι και αυτό;
φρόντισε τα καθήκοντα σου
έχε ευχαριστημένους
τους πελάτες, τους προμηθευτές σου
τους συνεργάτες, τους διευθυντές σου
μην όλο χαζεύεις, βαριέσαι
και λουφάρεις και απειρίζεσαι
κάποιες στιγμές χαλάρωσης βεβαίως
όλοι τις δικαιούνται
κανείς δεν είναι μηχανή
ούτε η τρέλλα και το άγχος
είναι το ζητούμενο
εργάσου λοιπόν, κανονικά, υπεύθυνα
και κράτα τη ρουτίνα
κράτα τη ρουτίνα
κι ύστερα στις διαδρομές προς
(κι εμπρός) από το μηχάνημα του καφέ
τα φωτοτυπικά ή και την τουαλέττα
όλο και με κάποιον αγαπητό
συνάδελφο θα διασταυρωθείς
θα πείτε δυο κουβέντες
κάποιο ενδιαφέρον νέο
για ένα ζήτημα κοινού ενδιαφέροντος
ένα ωραίο ανέκδοτο ίσως
μια ιστορία – ή ακόμα και
όχι γιατί; λίγο αθώο «φλερτ γραφείου»
να! πάλι οι ανάπαυλες
οι μικρές ωραίες στιγμές
κράτα τες, κράτα τες αυτές
πολύ σπουδαίες είναι
και είδες; παρουσιάζονται!
είναι βέβαιο ότι θα παρουσιάζονται
ανάμεσα όμως κι αν κρατάς…
τι άλλο; τη ρουτίνα
ειδάλλως χάνονται μέσα στο
χάσιμο το γενικό
όχι γιατί δεν υπάρχουν
μα γιατί εσύ σημασία δεν τους δίνεις
και η ημέρα προχωρά
με τη γλυκιά, λειτουργική ρουτίνα
ενδιαμέσως μην ξεχάσεις
βγάλε το τεφτεράκι σου
και δες τι έχεις σημειώσει
από δουλειές προσωπικές
να γίνουνε που πρέπει
κάποια τηλεφωνήματα
κάποια ραντεβού
σε μια δημόσια υπηρεσία ξέρω γω
ή με του αυτοκίνητου το συνεργείο
κάποιοι λογαριασμοί να πληρωθούν και άλλα
μην ξεχνάς, μην παραλείπεις, μην αμελείς
γιατί μετά θα σωρευθούν
και θα τα βλέπεις και θα τρομάζεις
και τίποτα να κάνεις δε θα θες
κάν’ τα τώρα λοιπόν
λίγα λίγα κάθε μέρα
δες τα σαν μέρος της ρουτίνας
κράτα τη ρουτίνα
και να που ήρθε η ώρα
για μεσημεριανό
μαζί με τις επιλογής σου, που ταιριάζετε
κάποιον να γευματίσεις
να τα πείτε, να χαλαρώσετε
να σπάσει η… που όμως
πρέπει να κρατάς
κράτα τη ρουτίνα
και μετά μ’ ένα καφεδάκι πικρούτσικο
πολέμιο στη νύστα
η χώνεψη που φέρνει
λίγο χάζεμα στο δίκτυο
και μετά πάλι δουλειά
πάλι ρουτίνα
κράτα τη ρουτίνα
χωρίς να καταλάβεις
η ώρα περάσει
ήρθε η ώρα να σχολάσεις
μάζεψε τα πράγματα σου απ’ το γραφείο
βάλτα στο ντουλαπάκι, τακτοποίησε
σβήσε τον υπολογιστή και ότι παίρνεις μαζί
σου βάλε στο σακκίδιο, καθάρισε λιγάκι
πάρε την κούπα του καφέ
να την αφήσεις στην κουζίνα
κράτα τη ρουτίνα
αποχαιρέτησε τους συναδέλφους
τους υπευθύνους ασφαλείας
στο φυλάκιο της εισόδου
πήγαινε ως τη στάση
το απογευματινό λεωφορείο περίμενε
βγάλε το βιβλίο σου πάλι
ο χρόνος που απομένει είναι πια προσωπικός
στο χέρι σου είναι να τον αξιοποιήσεις
με τον καλύτερο τρόπο
σίγουρο είναι πάντως πως θα
σε βοηθήσει άμα κρατήσεις τη ρουτίνα
να το λεωφορείο, έφθασε, επιβιβάσου
και να που είσαι τυχερός
θέσεις έχει ελεύθερες πολλές
κάτσε σε μια, βολέψου
βυθίσου στην ανάγνωση
και ύστερα από λίγο
μια νύστα γλυκιά θα σε πιάσει
και να λαγοκοιμάσαι θ’ αρχίσεις
θυμάσαι; παλιά ντρεπόσουν
στο λεωφορείο να κοιμάσαι μα μετά
είδες πως όλοι σχεδόν δίπλα σου
άνδρες γυναίκες κάθε ηλικίας
το ίδιο κάνουν, γιατί όχι;
λοιπόν κι εσύ χωρίς καμμιά ενοχή
αυτά τα λίγα λεπτά ύπνου
τόσο αναζωογονητικά που είναι
έτσι λοιπόν… κάθε απογευματάκι
πάρε τον υπνάκο σου στο λεωφορείο
κράτα την ρουτίνα
κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις μονάχος σου
θα δεις έξω, δρόμο έχει ακόμα
μέχρι να φτάσεις στο σπίτι
στάσεις πολλές μα δεν πειράζει
λίγο περπάτημα είναι η καλύτερη άσκηση
σήκω, έλα και τσουπ!
από το λεωφορείο πήδα
ξεκίνα το περπάτημα με βήμα ζωηρό
ακολούθα τεθλασμένες διαδρομές
όχι την ίδια πάντα
αφέσου στην απόλαυση της παρατήρησης
μόνο πεζός το προνόμιο αυτό τέλειο έχεις
μη χάνεις την ευκαιρία
κοίτα γύρω, άγνωστες γειτονιές
και γωνίες της πόλης
κοίτα ψηλά κάποια μπαλκόνια
κάποιες βεράντες, οι ιδιοκτήτες τους
έχουν μεταμορφώσει σε μίνι ζούγκλες
όμορφα που είναι… ή κάποια
παλιά ωραία σπίτια… και προχώρα…
σου πήρε μισή περίπου ώρα
και έφτασες στη γειτονιά σου
σκέψου τι έχεις να κάνεις τώρα
στον ελεύθερο σου χρόνο
ίσως λίγα ψώνια απαραίτητα
ή κάποιο μικροεξάρτημα
για κάποιο μερεμέτι
ή να πας το αυτοκίνητο που λέγαμε για έλεγχο
όλα αυτά κάν ‘τα κανονικά χωρίς
εξαίρεση, χωρίς καθυστέρηση
κράτα τη ρουτίνα
και μετά συγκεντρώσου στα πιο σημαντικά
ας πούμε κάποια επίσκεψη
αν έχεις να κάνεις σε κάποια μαιευτική κλινική
που κάποια γνωστή σου έχει γεννήσει
ή (ακόμα πιο σημαντικό)
σε κάποιο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται
κάποιος ηλικιωμένος
έστω και μακρινός σου συγγενής
ή γνωστός ή γονέας φίλου
ή άλλο πρόσωπο οικείο
σε αυτή τη στιγμή δοκιμασίας
στο καθεστώς τούτο του πόνου
σπουδαίο είναι να συμπαραστέκεται κανείς
όσο μπορεί στους αναξιοπαθούντες
άντε λοιπόν στην κλινική
και πάρε ως δώρο, έτσι για το καλό
λίγα μπισκότα, έναν χυμό απ’ την καντίνα
κράτα τη ρουτίνα
και αφού το ολοκληρώσεις και αυτό
ήρθε η ώρα για το πιο
απ’ όλα πιο σημαντικό
το χρέος, το καθήκον σου το καθημερινό
την πράξη την καλή
την πράξη την αγία
την απογευματινή επίσκεψη
στον γέρο άρρωστο πατέρα σου
που ζει μονάχος
τελευταίος πια της οικογένειας
όλοι οι άλλοι έχουν φύγει
που έχεις σ’ ένα μικρό διαμέρισμα
κοντά σου με τη μόνιμη
φροντίδα μιας κυρίας
που μαζί του μένει και τον προσέχει
μέχρι εκεί φτάνουν οι οικονομικές
σου δυνατότητες, αλήθεια είναι ότι
δε λυπήθηκες ποτέ για τη φροντίδα
του πατέρα σου, αυτός άλλωστε σε μεγάλωσε
η μάνα σου δυστυχώς
λίγο μετά τη γέννα είχε πεθάνει και αυτός
ο καημένος αφιερώθηκε σε σένα, ούτε
παντρεύτηκε ποτέ ξανά, ούτε τίποτα
εσένα είχε το νου του
με χίλιες δυσκολίες να μεγαλώσει
πικρή ζωή χωρίς χαρά
πέρα από σένα πέρασε
ήταν κι ο χαρακτήρας του στενάχωρος
κι εδώ και δέκα χρόνια
δεν είναι καλά η υγεία του
στα νοσοκομεία όλο μπαινοβγαίνει
και η ζωή του πια μια αφόρητη
κι άχαρη χα! ρουτίνα
η μια μέρα ίδια τελείως με την προηγούμενη
και με αυτή που θά ‘ρθει
με μόνη λαμπερή στιγμή
αυτήν την καθημερινή σου επίσκεψη
που εδώ που τα λέμε
σου έχει γίνει πια και κάπως επαχθής
και πρέπει στην είσοδο της πολυκατοικίας
πριν περάσεις το κατώφλι
ασκήσεις να κάνεις διαλογισμού
κι αυτοσυγκέντρωσης για να
αντέξεις τη μεμψιμοιρία, τη γκρίνια
τα ατελείωτα παράπονα για τα
προβλήματα υγείας, τις για τρισχιλιοστή
φορά ξαναειπωμένες ιστορίες, τις
μωρολογίες, την πικρία, την χολή
τις κακίες, πού να τα πει απ’ την άλλη
ο καημένος και αυτός
πού να ξεσπάσει, πού να ξεθυμάνει κάπως
και να, δες… αφού το ξέρεις
άμα κάνεις λίγο υπομονή
και δεν δώσεις σημασία
(από το ένα μπαίνει αυτί
και βγαίνει από τ’άλλο)
και δε σκάσεις και δεν εκραγείς στο τέταρτο
ούτε και βάλεις τις φωνές όπως μοιραία
μερικές φορές συμβαίνει
άμα αντέξεις σου λέω θα το δεις
στη μισή ώρα πάνω μοναχός του
ο καημενούλης θα σου πει
«άιντε παιδάκι μου, αρκετά,
τα είπαμε για απόψε
άιντε και συ να ξεκουραστείς
που είσαι απ’ το πρωί στους δρόμους
άιντε τα λέμε αύριο πάλι…»
και να στο σπίτι λοιπόν γυρνάς
μετά από τόσες ώρες
φτάνεις εκεί, τα πράγματα σου αφήνεις
αλλάζεις, βάζεις λίγο μουσική
τακτοποιείς τα τυχόν ψώνια
κάνεις ίσως κάποιο πλυντήριο που χρειάζεται
αλλάζεις καμμιά λάμπα
ωραία είναι που παίζει μουσική
κάποιο κερί ανάβεις
γεμίζεις ένα ποτήρι με κρασί
ΟΧΙ κρασί ΟΧΙ κρασί ΟΧΙ
αλκοόλ καθόλου χρόνια τώρα
- δε θυμάσαι; το κεφάλαιο αυτό
για σένα έχει τελειώσει
και μάχεσαι γι αυτό κάθε στιγμή, καθημερινά
με όσο σθένος μπορείς να συγκεντρώσεις
και όση βοήθεια μπορείς να πάρεις
απ’ την ομάδα υποστήριξης
και απαρέγκλιτα τηρώντας τους κανόνες
που η εμπειρία της επιβάλλει
κι ακολουθώντας κατά γράμμα, κατά γράμμα
την υπέρτατη ρουτίνα
η ζωή σου εξαρτάται από αυτό
να το θυμάσαι, ούτε στιγμή μην το ξεχνάς
βάλε ένα τσάι το λοιπόν
και άστα τα’ άλλα
σκέψου να κάνεις γυμναστική
τι καλύτερο και πιο υγιεινό
την άσκηση να έχεις
ως μέρος αναπόσπαστο
στην καθημερινή σου τη ρουτίνα
και μετά τί; το κολατσιό σου πάλι
γι αύριο ετοίμασε
μαγείρεψε και λίγο αν έχεις όρεξη
ετοίμασε ένα δείπνο ελαφρύ
πάρε το μπάνιο σου
βάλε ένα Ντηβηντή
και κάτσε να χαζέψεις λίγο μασουλώντας
η ώρα πέρασε, ώρα για ανάπαυση
έτσι δεν είναι;… πλύνε
τα δόντια σου, βάλ’ τις πυτζάμες
ξάπλωσε με αναφτό το πορτατίφ
και διάβασε λιγάκι πριν βαρύνουνε
πολύ τα βλέφαρα σου κλείσε
το φως κλείσε τα μάτια
τράβα το πάπλωμα ψηλά, γλυκά
ο ύπνος θα σε πάρει, ύπνο βαθύ
εύκολο κι ήσυχο όπως πάντα κάνεις
από την εποχή τουλάχιστον
που σταμάτησες να πίνεις και μετά
και να που τελειώνει άλλη μια μέρα
πλήρης, λειτουργική, γεμάτη και σωστή
που τέτοια στάθηκε ασφαλώς χάρη και
στη συνήθεια σου
να κρατάς τη ρουτίνα…


Και θα περάσουν τα χρόνια
(γιατί πού θα πάνε; θα περάσουν)
και θά ‘ρθει η μέρα
που θα πέσει η Μεγάλη Κουρτίνα
και πάει πια η ρουτίνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: