...Καλοβυρνάς, με το
υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα
"απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9).
Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα
λήμματα
Τουρκομούνια, τα: τα Τουρκομούνια είναι (βέβαια) οι προαιώνιοι εχθροί μας, τα αγαρηνά
σκυλιά, οι άπιστοι, οι απολίτιστοι τεμπελχανάδες που βύθισαν για αιώνες την
Ευρώπη σε βαρβαρικό μεσαίωνα και σκλάβωσαν τη γλυκειά πατρίδα μας για
τετρακόσια χρόνια, αλλά –με τη βοήθεια του Χριστού- το Εικοσιένα σηκώσαμε
κεφάλι και τους κατατροπώσαμε, τους σφάξαμε, τους κρεμάσαμε, τους πνίξαμε, τους
παλουκώσαμε και τους διώξαμε για πάντα πίσω στη βρωμερή τη γη τους και πάλι με
την αγάπη του Θεού μια μέρα, θα ανακτήσουμε τις χαμένες, από τα άθλια ζώα αυτά
πατρίδες, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.
Πώς; Τι είπες αναγνώστη; Αν έχω ακούσει τίποτα για τον Μεγάλο Οθωμανικό Πολιτισμό; Για τις τέχνες, τη λογοτεχνία, την ποίηση, την αρχιτεκτονική; Για τα χειροτεχνήματα, τα καλλίγραφα βιβλία, τα αγγεία, χαλκώματα, χαλιά, για τις μυστικές, όλο σοφία αιρέσεις και σχολές, τα παραμύθια, τα τραγούδια; Αν έχω πάει ποτέ στην Πόλη, , στο Αϊβαλί, στη Σμύρνη; Αν έχω προσέξει πόσο μοιάζουμε σα λαοί; Αν δεν έχω δει τις μελαχρινές, τις αμυγδαλομάτες, πανέμορφες Τουρκάλες; Κι αν έχω ακούσει αμανέδες, ταξίμια, μουσικές, αν έχω δοκιμάσει την εκπληκτική κουζίνα, τους μεζέδες, τα γλυκά καθώς και τους καφέδες και τα τσάγια;
Σαν περίεργα μου τα λες αναγνώστη μου… Εγώ βεβαίως είναι γνωστό ότι είμαι αρκετά αμετακίνητος στις θέσεις, τις απόψεις μου στις οποίες όμως έχω καταλήξει μετά από βαθιά μελέτη και πλούσια εμπειρία. Δεν είναι λίγοι όσοι με λεν δογματικό, σε βεβαιώνω πάντως ότι είμαι ανοιχτός στο διάλογο. Όσα μου είπες σοβαρά θα εξετάσω και σου δηλώνω απερίφραστα ότι άμα πεισθώ πως έχεις δίκιο θα… φάω το καπέλλο μου! Αν όμως έχω δίκιο εγώ, δίκαιο είναι εσύ αναγνώστη μου, το φέσι σου να φας και να μη μείνει τίποτα, ούτε τρίχα απ’ τη φούντα!...
Αφερίμ!
Πώς; Τι είπες αναγνώστη; Αν έχω ακούσει τίποτα για τον Μεγάλο Οθωμανικό Πολιτισμό; Για τις τέχνες, τη λογοτεχνία, την ποίηση, την αρχιτεκτονική; Για τα χειροτεχνήματα, τα καλλίγραφα βιβλία, τα αγγεία, χαλκώματα, χαλιά, για τις μυστικές, όλο σοφία αιρέσεις και σχολές, τα παραμύθια, τα τραγούδια; Αν έχω πάει ποτέ στην Πόλη, , στο Αϊβαλί, στη Σμύρνη; Αν έχω προσέξει πόσο μοιάζουμε σα λαοί; Αν δεν έχω δει τις μελαχρινές, τις αμυγδαλομάτες, πανέμορφες Τουρκάλες; Κι αν έχω ακούσει αμανέδες, ταξίμια, μουσικές, αν έχω δοκιμάσει την εκπληκτική κουζίνα, τους μεζέδες, τα γλυκά καθώς και τους καφέδες και τα τσάγια;
Σαν περίεργα μου τα λες αναγνώστη μου… Εγώ βεβαίως είναι γνωστό ότι είμαι αρκετά αμετακίνητος στις θέσεις, τις απόψεις μου στις οποίες όμως έχω καταλήξει μετά από βαθιά μελέτη και πλούσια εμπειρία. Δεν είναι λίγοι όσοι με λεν δογματικό, σε βεβαιώνω πάντως ότι είμαι ανοιχτός στο διάλογο. Όσα μου είπες σοβαρά θα εξετάσω και σου δηλώνω απερίφραστα ότι άμα πεισθώ πως έχεις δίκιο θα… φάω το καπέλλο μου! Αν όμως έχω δίκιο εγώ, δίκαιο είναι εσύ αναγνώστη μου, το φέσι σου να φας και να μη μείνει τίποτα, ούτε τρίχα απ’ τη φούντα!...
Αφερίμ!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου