Μικρή συζήτηση με δεσμοφύλακα, απομεσήμερο στις Συρακούσες

Σας λέω πάλι Κύριε λοιπόν

πως καθήκοντα χθες ανέλαβα μόλις

να φυλάξω πρέπει τον κρατούμενο αυτόν

εωσότου σε λίγη ώρα από τώρα

θα του επιβληθεί η ποινή του

και τη ζωή θα του πάρουν

Απ' όσα μου εξηγείτε δε γνωρίζω τίποτα

και επιτέλους άνθρωπε πάρε μια ανάσα

πώς κάνεις έτσι; θα πεθάνεις!

μα τί έκανες; έτρεχες μ΄όλες σου τις δυνάμεις;

πώς πάλλεται έτσι το στήθος σου

και η καρδιά σου πώς βροντοχτυπά;

κάθιδρος είσαι απ' την κορφή ως τα νύχια

το πρόσωπο σου έχει συσπασθεί

έχει χαθεί το χρώμα σου τελείως

Ναι, βέβαια ξέρω πως καθήκον μου είναι

όσα μου λες να αναφέρω και θα το κάνω

μα θέλω από αυτό που σκοπεύεις να σε αποτρέψω

αν μη τι άλλο δε θά 'ναι ένας εύκολος θάνατος

οι εκτελέσεις αυτές σχεδόν πάντα είναι πράξεις

σκληρότατης, ασύλληπτης, ανείπωτης βίας...

καλά, καλά, πάω να το πω. Λοιπόν; τ΄όνομα σου Φιντίας;