Κυρία Μακ Γκραθ

(Παραδοσιακό Ιρλανδικό πολεμικό τραγούδι, κυρίως γνωστό από τη διάσημη -και εξαιρετική- διασκευή του Μπρους Σπρίνγκστην - μετάφραση: Χ.Δ.Τ.)

"Κυρία Μακ Γκραθ" είπε του λοχία η φωνή

"στρατιώτη θέλεις να κάνω το γιο σου, το Θοδωρή;

με καπέλλο ψηλό και ωραία στολή

κυρία Μακ Γκραθ δεν το θέλεις πολύ;"

Με μένα για γιε με μάνα για γιε

γιε μου μάνα με μένα για γιε

Με μένα για γιε με μάνα για γιε

γιε μου μάνα με μένα για γιε

Η κυρία Μακ Γκραθ ζει στο γιαλό

εφτά χρόνια τώρα μετρά τον καιρό

μια μέρα φτάνει ένα βαπόρι

που μέσα είναι το μικρό της αγόρι

"Ω Καπετάνιε πες μου, που αρμενίζεις,

τις θάλασσες περνάς, τα πέλαγα σχίζεις,

για το γιο μου μην ξέρεις; τον λεν Θοδωρή,

πεθαμένος να είναι η μήπως να ζει;"

Με μένα για γιε...

Ο Θοδωρής βγαίνει έξω απ' τη ρίζα κουτσός

ξύλινα πόδια έχει πια ο φτωχός

τον αγκαλιάζει Αυτή και παντού τον φιλά

"Γιε μου, εσύ είσαι; Βλέπω καλά;

Μεθυσμένος ήσουν ή μήπως τυφλός,

και σου πήραν τα πόδια κι έχεις μείνει χωλός;

Με τα πόδια γυμνά στων νερών την πλημμύρα

περπάταγες και στά 'φαγε η αρμύρα;"

Με μένα για γιε...

"Μεθυσμένος δεν ήμουν και ούτε τυφλός

σαν τα πόδια μου έχασα κι έχω μείνει χωλός.

Μας χτυπούσαν με κανόνια στις πέντε του Μάη,

μια μπάλλα μου πήρε τα πόδια και πάει."

Τώρα όλοι χτυπιούνται, χτυπιούνται και κλαίνε

"δεν έκανες πέρα, μη σε βρει η μπάλλα" του λένε

"Αχ! Θοδωρή της μαμάς σου καμάρι

με ξύλινα πόδια τώρα ποιά θα σε πάρει;"

Με μένα για γιε...

"Όλοι οι ξένοι πόλεμοι" φωνάζω και κλαίω

 "για κάθε μάνα αίμα και πόνος σας λέω.

Κάλλιο νά 'χα το γιο μου όπως ήταν παιδί

παρά Ναύαρχο στόλου - Πρόεδρο στην Αμερική."

Με μένα για γιε...