Ζούμε σε μία όμορφη χώρα

Ζούμε σε μία όμορφη χώρα

ίσως με όχι τους πιο όμορφους ανθρώπους

που πάντως κάνουν, λες, ότι μπορούν

για να την πληγώσουν και να την ασχημύνουν

παρ' όλα αυτά ζούμε σε μια όμορφη χώρα

ποιός μπορεί να τ' αρνηθεί αυτό

τη στιγμή που αρκεί απλά γύρω σου

να κοιτάξεις όπου κι αν βρίσκεσαι

όποια στιγμή και όποια ώρα

να - ας πούμε- κατά τη διάρκεια

ενός επαγγελματικού ταξιδιού

στην εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών

με κάμποσο καφέ απ' το πρωί, νερά,

είναι και το κρύο, βλέπεις χειμώνας,

δυο φορές χρειάζεται να σταματήσεις

στην άκρη του δρόμου για...

κι εκεί, καθώς... παρατηρείς

κάτω σου τη φουντωμένη

από τα νερά των βροχών τη χλόη

και τα πευκάκια που πρασινίζουν

ως χαμηλά, εκεί που βρέχεται

η στεριά από τη θάλασσα του Κορινθιακού

που σαν κανάλι εκτείνεται αριστερά - δεξιά

με τα νερά του μπλε που αλλάζουν

τόπους - τόπους χρώματα απ' τα ρεύματα

που εκεί κυλάνε και αλλάζουν αποχρώσεις

ανάλογα το φως και φτάνουνε ως πέρα

εκεί απέναντι που ξεχωρίζουν

καταπράσινες κι αυτές οι πλαγιές της Ρούμελης

και πίσω τους στο βάθος που ορθώνεται

με τον τεράστιο όγκο του ο Παρνασσός

χιόνι έχει πέσει στις κορφές του

που ώρες - ώρες χάνονται στα σύννεφα

και πάνω απ΄όλα αυτά δεσπόζει

ο ελληνικός ουρανός γαλάζιος

αα... ζούμε σε μια όμορφη χώρα

Αργότερα, βγαίνοντας από το εργοστάσιο

των Πατρών όπου έμεινα κάποιες, για

τις ανάγκες της εργασίας μου ώρες

ο λαμπρός ήλιος είχε κρυφτεί

είχε συννεφιάσει και ψιλόβρεχε...

στο ταξίδι της επιστροφής

εκ νέου βγήκε ο ήλιος

χαζεύοντας πάλι τον Κορινθιακό

αυτή τη φορά από το αυτοκίνητο, χωρίς στάση,

είδα να εμφανίζεται ξαφνικά

και να στεφανώνει το τοπίο

ένα τεράστιων διαστάσεων ουράνιο τόξο

αα.. άλλη μια φορά θα το ξαναπώ

ζούμε σε μια όμορφη χώρα.