Μαντινάδα για μια παρέα κοριτσιών

Αγαπητοί επισκέπτες, αναγνώστες και φίλοι, το ιστολόγιο εύχεται "καλή χρονιά και καλή επιτυχία".

Την περίοδο αυτή, λόγω ιδιαίτερα παρατεταμένης έλλειψης εμπνεύσεως και συγγραφικής δυστοκίας (τί λες ρε ρεντίκολο; δε ντρέπεσαι καθόλου;) και πολύ μεγαλυτέρας του έως τώρα συνήθους και σε βαθμό νοσηρό πλέον οκνηρίας (τώρα μάλιστα, τώρα μιλάς σωστά), δημοσιεύονται ορισμένα κείμενα "χαμένα" ή "αποκηρυγμένα"(βρε αθεόφοβε,  ποιός νομίζεις ότι είσαι που έχεις και "χαμένα" ή "αποκηρυγμένα" κείμενα, τρομάρα σου;), ευχαριστούμε για την καταννόηση.

Καλή ανάγνωση.

Μαντινάδα για μια παρέα κοριτσιών

Έως αργά το απόγευμα

στου ήλιου τις πορφύρες

τις κοίταγα μισώντας τις –

τί φταίνε οι κακομοίρες;

και μπλέχτηκαν οι σκέψεις μου

σε μπερδεμένες σπείρες:

τόσα πολλά μου έδωσες
όσα πολλά μου πήρες;