Το βρέξιμο (το ύστερο τελευταίο αλκοολικό ποίημα)

Να πάω για τρέξιμο ή να πάω για "βρέξιμο";
είναι το δίλλημα σπουδαίο και σοβαρό
και θέλει θέληση μεγάλη
και σιδηρά πυγμή
και χαρακτήρα ισχυρό
για να νικήσω αυτό το πάθος
που δια βίου με κατατρύχει, το νοσηρό
πολεμώντας χτηνώδη ένστιχτα
και με τα δόντια σφιγμένα λυσσωδώς
αντί να κάνω τη μοιραία επιλογή
κάπως τα καταφέρνω
και βρίσκομαι ν΄αλλάζω και να φορώ
τη φόρμα, τα αθλητικά υποδήματα
και βγαίνω από το σπίτι

Κάνει κρύο έξω κι έχει έναν αέρα καθαρό
που με αναζωογονεί και με κάνει να αναθεωρώ
και να λέω: για δες, αυτό ήταν λες το μυστικό;
πίστη και θάρρος κι άσκηση σωματική στην ύπαιθρο, αυτά
είναι τα συστατικά της συνταγής  που σε κρατάνε καθαρό;

Κοντοστεκόμουν μπροστά στην πόρτα μ' ένα χαμόγελο θριάμβου
στο πρόσωπο ζωγραφισμένο
ότι εν τέλει επικράτησα του αίσχους
που σχεδόν όλη τη ζωή μου εκυβέρνα

Ύστερα άνοιξα και μπήκα στην ταβέρνα.