Ο πόλεμος

Είν’ αυτός ένας άχρηστος πόλεμος

εκτεταμένος, βίαιος, μεγάλος

Θα μπορούσα να είμαι καλύτερα

θα μπορούσα να είμ’ ένας άλλος

Μια φιγούρα κομψή

μια μορφή όλο ευγένεια

γύρωθε να με τυλίγει μια άλως

Όλοι να υμνούν το εξώτερο

ως και -κυρίως- το ενδότερο

απαράμιλλο μου το κάλλος

Απ’ τις τόσες πολλές

επιτυχίες, τους θριάμβους μου

διαρκής να προκαλείται ένας σάλος

Και να κατέχω δια βίου της νεότητος

εκείνο το ακαταμάχητο θάλλος

Ε, να μια ζωή που αξίζει λοιπόν

γιατί τί να την κάνεις ειδάλλως;