Ένας άνθρωπος απλός

 

Τραγούδι ("Ordinary Man")  του Βρεττανού τραγουδοποιού Peter Hames που έγινε γνωστό από τον Ιρλανδό Christy Moore, μπορεί κανείς να το παρακολουθήσει εδώ, οι στίχοι εδώ, ελεύθερη μετάφραση Χ.Δ.Τ

Είμαι ένας άνθρωπος απλός, μήτε σπουδαίος ή δυνατός

Με τη δουλειά απέκτησα όσα έχω

Ποτέ δε ζήτησα πολλά, και με τα λίγα ήμουν καλά

Για το σπίτι μου και τη φαμελιά

 

Λεν είναι δύσκολοι καιροί και μού 'δωσαν μια επιστολή

Που ο τομέας λέει είναι σε κρίση

Μετά τη βάρδια σήμερα η σειρήνα, στερνή φορά θα ηχήσει

Την πύλη θα σφραγίσουνε τ΄αφεντικά

Και μια εταιρία το εργοστάσιο θα διαλύσει

 

Ποτέ δεν είχα μια απουσία, ούτε και πήγα σ' απεργία

Είκοσι χρόνια έδιν' ό,τι μπορούσα

Στο λογιστήριο τώρα κλείνει η ιστορία

Καλοί καιροί - κακοί καιροί, με πίστη τους υπηρετούσα

Ο ιδιοκτήτης μας λέει μεγάλη έχει λύπη

Μα ο διοικητής δεν του αφήνει περιθώρια

Το πούρο όμως ποτέ του δεν του λείπει

Και πάει τους δικούς του στα καλύτερα εστιατόρια

 

Μου φαίνεται ειρωνία σκληρή

Πιο πλούσιος να γίνει δε μπορεί

Μου δώσαν είπαν νόμιμο ό,τι ανήκει

μα σώθηκαν, δεν έχω πια για νοίκι

Άλλοι νόμοι αν είσαι πλούσιος ή φτωχός

Βάζω την περηφάνια πέρα

Δουλειά γυρεύω κάθε μέρα

Σκορπάν τα λόγια στον αέρα

η απάντηση ίδια πάντα: "Όχι, δυστυχώς"

Ταπεινωμένος, άνεργος, φτωχός

 

Είμαι ένας άνθρωπος απλός, μήτε σπουδαίος ή δυνατός

Με τη δουλειά απέκτησα όσα έχω

Ποτέ δε ζήτησα πολλά, και με τα λίγα ήμουν καλά

Για το σπίτι μου και τη φαμελιά

 

Και έτσι μια ζωή φτωχός, είμαι ένας άνθρωπος απλός

Χιλιάδες σαν και μένα είν' στην ουρά

Βλέπω η καλή μου προσπαθεί

για νά 'βγει πέρα η ζωή

Κι ένα Θεός ξέρει τί θα γίνουν τα παιδιά

Μας πέταξαν σαν τα σκουπίδια

Χαμένη μια ολόκληρη γενιά

Όσο αναπνέω δεν τους συγχωρώ

Μου πήραν περηφάνια και τιμή

μου κλέψαν όσο ζούσα τη ζωή

Μου κλέψαν τη ζωή

όσο ζούσα, μου κλέψαν τη ζωή