"Τώρα, έχω χρόνο"...
επαναλαμβανόμενη συνέχεια η φράση
όμως σαν ψίθυρος
από κάπου βαθιά
παρά το τόσο ήσυχο
γύρω το μέρος
μόλις που ακούγεται
η φωνή του πολυάσχολου
που όλο δήλωνε τ' αντίθετο
ενόσω ζούσε.
Ιστοριες θλιβερες (σε περιεχομενο και τεχνικη), στιχοι αναξιοι λογου, κειμενα διαφορα χαμηλοτατης ποιοτητας. Ευγενικοι επισκεπτες: προσπεραστε ανευ δισταγμου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου