Επιστροφή στα Εξάρχεια, 6/9/'020

Μελαγχολία, ακόμα και θλίψη τον διακατέχει
καθώς, τέλος της πρώτης βδομάδας του Σεπτέμβρη
στην τσιμέντινη, γκρίζα Αθήνα επιστρέφει
τέρμα η άδεια, οι διακοπές, τέλος το καλοκαίρι
κι απ' αύριο πάλι η άχαρη, η καθημερνή μαβρίλα
μα ξαφνικά... λίγα τετράγωνα πριν φτάσει στο σπίτι
έτσι όπως από δίπλα περνά
στην ανηφόρα οδηγώντας ακούει...
χα! ένα ακόμα σημάδι που τα δυσάρεστα αισθήματα εντείνει
ή λες μήπως να είναι μία υπόμνηση γελαστή
πως η ευλογημένη εποχή δεν τελείωσε ακόμα;
αυτά συλλογίζεται ακούγοντας
τα τζιτζίκια του Στρέφη.