Το σπίτι της τυρόπιττας

Το μικρό μαγαζάκι

θαμμένο, χαμένο

ανάμεσα σ’ άλλα,  μεγάλα

και μεγαλοπρεπή

με φανταχτερό στολισμό

και πολλά πολλά φώτα

όπου πωλούν

γλυκά, γλυκίσματα

ψωμιά, αρτοποιήματα

χυμούς και αναψυκτικά

καφέδες κι αφεψήματα

κι έχουνε χρώματα και έπιπλα μοντέρνα

και σύγχρονο εξοπλισμό

και τραπεζοκαθίσματα πλήθος  για τους πελάτες

και υπαλλήλους με στολές

και μουσική και δίκτυο

γρήγορο, δωρεάν, ασύρματο

ως δίπλα ακριβώς και το παλιό

το παραδοσιακό, διανυκτερεύον εστιατόριο

το εικοσιτετράωρο όλες του χρόνου μέρες

έως κι αυτό έχει υποστεί

πρόσφατα ανακαίνιση

και λάμπει στίλβον κι απαστράπτον

εύκολα λοιπόν το προσπερνάς

το ταπεινό το μαγαζάκι – τρύπα

εκτός και εάν παρατηρήσεις

ότι πελάτες μόνιμα και πάντα έχει μέσα

10 προϊόντα πίττας προσφέρει όλα κι όλα

πού όμως παρασκευάζουν μόνοι τους

σε παρακείμενο εργαστήριο

και δεν τα αγοράζουν από κάποια απρόσωπη

και μακρινή βιοτεχνία

και ότι πάρεις είναι εξαιρετικό

είτε έχει διάφορα τυριά

χορταρικά, κρέμες ή μανιτάρια

και βέβαια υπάρχει η δυνατότητα

κάτι να πιείς από τα βασικά

που περιέχονται σ’ ένα μικρό

παλιομοδίτικο ψυγείο

Μπορείς να δοκιμάσεις αναγνώστη κάποια μέρα

να δεις άμα τα λέω καλά

ένα πρωί ας πούμε μια μπουγάτσα

να γευθείς για να πεισθείς

εγώ είμαι σίγουρος πως θα ενθουσιασθείς

απ’ τη λεπτή του φύλλου ζύμη

την άφθονη τη ζάχαρη

και την κανέλλα που προστίθεται

και απ’ άκρη σ’ άκρη

να ξεχειλίζει η κρεμώδης γέμιση

λαχταριστή, αχνιστή, ζεστή

μα πιο ζεστά ακόμα

το βλέμμα, τα χαμόγελα

των ευγενών ανθρώπων

της οικογένειας που κρατούν

μάνα, πατέρας, γιος

τη μικρή τούτη επιχείρηση

θα φτιάξει η διάθεση σου

αυτό το πρωινό

κουράγιο θα πάρεις

για να τα βγάλεις πέρα

κι αυτή  τη μέρα

Κι άμα αναρωτιέσαι πώς θα βρεις το μαγαζί

το λεν’ «Το σπίτι της τυρόπιττας»

απέναντι από το Δικαστήριο
στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.