Ο ιατρός

Δέκα σχεδόν, μετά το Τέλος μήνες

επιχειρώντας να εντοπίσω μάταια

στο χάος του γραφείου μου

ένα ΣηΝτη με κάποιο πρόγραμμα υπολογιστού

ανάμεσα σε στοίβες δίσκων ψηφιακών

περιεχόντων μουσικές, ταινίες σινεμά

και ντοκουμέντα διάφορα

και άλλα θέματα ποικίλα

ξετρύπωσα ένα υπόλειμμα

από ‘να παλιό τεφτέρι

είχε οκτώ σελίδες καθαρές

που τις απέσπασα προς φύλαξη

(χαρτί γραφής και σημειώσεων

χρήσιμο πάντα είναι)

και το γραμμένο βλέποντας

από τη μέσα τη μεριά εξώφυλλο

ενθύμιο το έβαλα στην άκρη

μ’ έξυπνο τρόπο σημειώνονταν εκεί

η ημερομηνία 21 Δεκεμβρίου 2011

με την Ex Libris τη σφραγίδα μου

που εντός πλαισίου ορθογώνιου

και με μελάνη μαύρη

υπάρχει σταθερό το ονοματεπώνυμο

και κυλιόμενα ρυθμίζονται

η μέρα, ο μήνας ως και το έτος κτήσης

…υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο

τυχαία να βρέθηκε εκεί

σαν έκανα στο πρόχειρο αυτό χαρτί

μια δοκιμή πριν σημαδέψω δια παντός

την πρώτη κάποιου βιβλίου τη σελίδα

(μα όλα αυτά δεν έχουνε και τόση σημασία)

επίσης δύο λέξεις κι ένας αριθμός υπήρχανε

χειρόγραφα από μπλε φτηνό στυλό

μαζί με υπογραμμίσεις και σύμβολα διάφορα

που έμφαση δηλώνουν

ήταν ένα όνομα ανδρός μικρό

(τ’ όνομα του γιατρού)

κι ένα τηλέφωνο 75 13 4 και λοιπά

που εννόησα αμέσως ότι πρόκειται

για αριθμό οικίας

διότι από την χρήση την πολλή

του ιατρείου το τηλέφωνο

ομοίως και το κινητό

εκ μνήμης τότε τα θυμόμουνα

(κι ακόμα τα θυμάμαι)

και μία ακόμα λέξη μοναχή:

«Ένεση»… - υπόμνηση ασφαλώς

μίας ακόμα εκ των εκατοντάδων

ενέργειας προς ίαση

ενέργειας φροντίδας

Α! ρε μάνα!

Αχ! ρε γιατρέ!