Ντόνατς στην ανισόπεδη

5/5/'015, Λ. Κηφισίας & Κατεχάκη και Μαυρομιχάλη 148Β, Νεάπολη - Εξάρχεια, Αθήνα

Αχ! πού είναι το πόδι σου καλή μου κυρία;

πού ξέχασες, πού έχασες

πού άφησες το άλλο σου πόδι;

καθισμένη στο αναπηρικό καροτσάκι

στην άκρη της λεωφόρου

ξυστά στη ροή των αυτοκινήτων

πάνω απ' την ανισόπεδη διάβαση

λίγα μέτρα πριν το φανάρι

σε βλέπω απ' το λεωφορείο

με σκυμμένο κεφάλι

ένα τσιγάρο να καπνίζεις

με θερινή περιβολή

και πέδιλο ανοιχτό

και... μα τώρα, είναι ταιριαστό αυτό;

από την άλλη, γιατί όχι;

με βαμμένα τα νύχια του ποδιού

σκούρα ηλίου γυαλιά

ένα κασκέτο με προτεταμένο γείσο

το μέτωπο να σκιάζει

κι ένα μαντήλι πίσω στερεωμένο

να προστατεύει το λαιμό, το σβέρκο

βλέπεις νωρίς ξεκίνησε η ζέστη φέτος

ένα μισογεμάτο μπουκάλι με νερό

δίπλα ξαπλωμένο στο ρυπαρό πεζοδρόμιο

και πάνω στο κατάμαυρο...

όχι, στο κατάγκριζο κάγκελο της γέφυρας

μία λευκή χαρτοπετσέτα

όπου αφημένο ένα γλύκισμα ντόνατς

πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη

σε βλέπω απ' το λεωφορείο

με το κεφάλι σκυμμένο

ένα τσιγάρο να καπνίζεις

επιβάτες, πεζοί, οδηγοί σε προσπερνάμε

αδιάφοροι για την αναπηρία σου
όπως μάλλον κι εσύ για τις δικές μας.