Ο Κίτσος ήταν το πρώτο παλληκάρι στο χωριό
πρώτος στο μπόι πρώτα απ' όλα
μισό τουλάχιστο με ένα κεφάλι παραπάνω
απ' τον επόμενο στεκότανε καθώς φαίνεται
στις αναμνηστικές φωτογραφίες που βγαίνονταν
από κάτι πλανόδιους τότε φωτογράφους
πρώτος στο κυνήγι
πρώτος στο ψάρεμα
πρώτος και στις δουλειές
πρώτος στο σαλάισμα των ζώων
στο δούλεμα του γάλατος
πρώτος στην κουρά
πρώτος στο όργωμα, στη σπορά
στο θερισμό, το αλώνισμα, το άλεσμα
πρώτος στο μπόλιασμα, το κλάδεμα, στο ληνό, τα καζανίσματα
στης ελιάς, του αλατιού το μάζεμα πρώτος
πρώτος στο συγύρισμα των εργαλείων, το λάδωμα, το ακόνισμα
πρώτος στο πετάλωμα
πρώτος και στα μαστορέματα
κανείς δεν τον ξεπέρναγε
στο φτιάξιμο τζακιών, φούρνων και καμινάδων
μα και όμοιον δεν είχε στο ταίριασμα
της πέτρας στις ξερολιθιές που υπήρχανε παντού
για σύνορα στα οικόπεδα, στα περβόλια, στα βοσκοτόπια
και για να στηρίζουνε τα χώματα στα χτάρια*
πρώτος στο καβάλλημα
των φαριών και των φοράδων
(κι αυτών με τα δυο πόδια λέγαν οι φαρμακόγλωσσες)
πρώτος στη δύναμη
το μεγαλολιθάρι κάτω στην ακροποταμιά
ένανε στρογγυλό, λείο ογκόλιθο
μαύρο και κρύο σαν το θάνατο
τον είχε μια φορά μόνο μετακινήσει
γυρίζοντας τον τούμπα
ο όσιος Στέργιος που πέρασε, έναν αιώνα πριν
από τα μέρη μας πηγαίνοντας από τη Ρωσσία
για το Όρος όπου μόνασε και άγιασε
ήτανε ένας τεράστιος
σαν από παραμύθι, Κύκλωπας βγαλμένος
κι ο Κίτσος τόνε κύλησε
όχι μια μα τρεις φορές
την πρώτη μια θέση παρακάτου στην κατηφοριά
κι ύστερα μία καταπάνω, εκεί πού ήταν πριν
κι ύστερα άλλη μια στην αρχική του θέση
όπου και μέχρι σήμερα στέκεται ακούνητος
ο θεόρατος ο βράχος
πρώτος στον πόλεμο σαν φούντωσε η επανάσταση
πρώτος απ' το χωριό βγήκε στο βουνό
πρώτος στα γιουρούσια
πρώτος και στα ταμπούρια, υπερασπιστής
στην εξηντάημερη πολιορκία της μονής
ολόρθος με τα βόλια γύρω του να σφυρίζουν
και να λυσσάνε οι εχθροί
πρώτος εθελοντής με την απελευθέρωση
στις εργασίες της αναστήλωσης
στην επισκευή του γεφυριού
στο ξαναστέριωμα του καμπαναριού
και στο χτίσιμο του νέου σχολείου
πρώτος και στο τραγούδι, το γλέντι, το χορό
στα πανηγύρια όλα
πρώτος στων κοπελλιών τις προτιμήσεις
και στ' όνειρα που βλέπανε τα βράδια
πρώτος σ΄όλα ο Κίτσος
πρώτον τον χτύπησε η αρρώστεια, το χτικιό
κι έλιωσε σαν κεράκι κι έσβησε
σε δύο μήνες μέσα
μερικά χρόνια μετά
όταν πέρασε για τα καλά η επιδημία
και είχαν όλοι πια υποχρεωτικά
οι λιγοστοί επιβιώσαντες
μπολιαστεί με το νέο φάρμακο
γύρισε κόσμος στο έρημο χωριό
μα τον Κίτσο δε θυμόταν πια κανείς
εξόν από κάτι μαυροφόρες
που ήτανε ήδη γριές όταν εσυχωρέθηκε
μα δεν τις λογαριάζανε, τις λέγανε ξεκούτες
και μένα που με λέγαν παιδαρέλι
μα εγώ τον Κίτσο τον θυμόμουνα
κι έτσι επειδή πάντοτε μ' αρέσανε τα γράμματα
τά 'γραψα όλα σε τούτο το χαρτί
γιατί κάπου έχω διαβάσει πως λέει τάχα ότι
"μένουνε τα γραφτά".
* χτάρια (οχθάρια): πεζούλες, αναβαθμίδες
πρώτος στο μπόι πρώτα απ' όλα
μισό τουλάχιστο με ένα κεφάλι παραπάνω
απ' τον επόμενο στεκότανε καθώς φαίνεται
στις αναμνηστικές φωτογραφίες που βγαίνονταν
από κάτι πλανόδιους τότε φωτογράφους
πρώτος στο κυνήγι
πρώτος στο ψάρεμα
πρώτος και στις δουλειές
πρώτος στο σαλάισμα των ζώων
στο δούλεμα του γάλατος
πρώτος στην κουρά
πρώτος στο όργωμα, στη σπορά
στο θερισμό, το αλώνισμα, το άλεσμα
πρώτος στο μπόλιασμα, το κλάδεμα, στο ληνό, τα καζανίσματα
στης ελιάς, του αλατιού το μάζεμα πρώτος
πρώτος στο συγύρισμα των εργαλείων, το λάδωμα, το ακόνισμα
πρώτος στο πετάλωμα
πρώτος και στα μαστορέματα
κανείς δεν τον ξεπέρναγε
στο φτιάξιμο τζακιών, φούρνων και καμινάδων
μα και όμοιον δεν είχε στο ταίριασμα
της πέτρας στις ξερολιθιές που υπήρχανε παντού
για σύνορα στα οικόπεδα, στα περβόλια, στα βοσκοτόπια
και για να στηρίζουνε τα χώματα στα χτάρια*
πρώτος στο καβάλλημα
των φαριών και των φοράδων
(κι αυτών με τα δυο πόδια λέγαν οι φαρμακόγλωσσες)
πρώτος στη δύναμη
το μεγαλολιθάρι κάτω στην ακροποταμιά
ένανε στρογγυλό, λείο ογκόλιθο
μαύρο και κρύο σαν το θάνατο
τον είχε μια φορά μόνο μετακινήσει
γυρίζοντας τον τούμπα
ο όσιος Στέργιος που πέρασε, έναν αιώνα πριν
από τα μέρη μας πηγαίνοντας από τη Ρωσσία
για το Όρος όπου μόνασε και άγιασε
ήτανε ένας τεράστιος
σαν από παραμύθι, Κύκλωπας βγαλμένος
κι ο Κίτσος τόνε κύλησε
όχι μια μα τρεις φορές
την πρώτη μια θέση παρακάτου στην κατηφοριά
κι ύστερα μία καταπάνω, εκεί πού ήταν πριν
κι ύστερα άλλη μια στην αρχική του θέση
όπου και μέχρι σήμερα στέκεται ακούνητος
ο θεόρατος ο βράχος
πρώτος στον πόλεμο σαν φούντωσε η επανάσταση
πρώτος απ' το χωριό βγήκε στο βουνό
πρώτος στα γιουρούσια
πρώτος και στα ταμπούρια, υπερασπιστής
στην εξηντάημερη πολιορκία της μονής
ολόρθος με τα βόλια γύρω του να σφυρίζουν
και να λυσσάνε οι εχθροί
πρώτος εθελοντής με την απελευθέρωση
στις εργασίες της αναστήλωσης
στην επισκευή του γεφυριού
στο ξαναστέριωμα του καμπαναριού
και στο χτίσιμο του νέου σχολείου
πρώτος και στο τραγούδι, το γλέντι, το χορό
στα πανηγύρια όλα
πρώτος στων κοπελλιών τις προτιμήσεις
και στ' όνειρα που βλέπανε τα βράδια
πρώτος σ΄όλα ο Κίτσος
πρώτον τον χτύπησε η αρρώστεια, το χτικιό
κι έλιωσε σαν κεράκι κι έσβησε
σε δύο μήνες μέσα
μερικά χρόνια μετά
όταν πέρασε για τα καλά η επιδημία
και είχαν όλοι πια υποχρεωτικά
οι λιγοστοί επιβιώσαντες
μπολιαστεί με το νέο φάρμακο
γύρισε κόσμος στο έρημο χωριό
μα τον Κίτσο δε θυμόταν πια κανείς
εξόν από κάτι μαυροφόρες
που ήτανε ήδη γριές όταν εσυχωρέθηκε
μα δεν τις λογαριάζανε, τις λέγανε ξεκούτες
και μένα που με λέγαν παιδαρέλι
μα εγώ τον Κίτσο τον θυμόμουνα
κι έτσι επειδή πάντοτε μ' αρέσανε τα γράμματα
τά 'γραψα όλα σε τούτο το χαρτί
γιατί κάπου έχω διαβάσει πως λέει τάχα ότι
"μένουνε τα γραφτά".
* χτάρια (οχθάρια): πεζούλες, αναβαθμίδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου