Διαβάζω ποιήματα
-ναι, καλά, σιγά
ποιός διαβάζει ποίηση
τη σήμερον ημέρα;-
όχι αλήθεια, ψέμματα δε
λέω
εδώ και χρόνια,
καθημερινά
διαβάζω ποιήματα
σε μετρημένες δόσεις,
τακτικές
ένα το βράδυ στο κρεββάτι
ύστερα πιάνω από το
κομοδίνο
το άλλο το βιβλίο, το
μεγάλο
με τα διηγήματα ή το
μυθιστόρημα
μα σπάνια καταφέρνω
πάνω από μια σελίδα
γιατί νυστάζω και με
παίρνει ο ύπνος
το πρωί διαβάζω ένα
πριν φύγω από το σπίτι
μετά, στη στάση
διαβάζω ένα ποίημα
μπορεί και δύο
μπορεί και δύο
περιμένοντας το λεωφορείο
κατόπιν, καθ' οδόν, πιάνω
από το σακκίδιο
το άλλο το βιβλίο, το
μεγάλο
με τα διηγήματα ή το
μυθιστόρημα
και διαβάζω αρκετά
γιατί δε νυστάζω, τον
ύπνο έχω
χορτάσει αποβραδίς
αργότερα, το απόγευμα στο
γυρισμό, πάλι στη στάση
διαβάζω ένα ποίημα
μπορεί και δύο
μπορεί και δύο
περιμένοντας το λεωφορείο
κατόπιν, καθ' οδόν, πιάνω
από το σακκίδιο
το άλλο το βιβλίο, το
μεγάλο
με τα διηγήματα ή το
μυθιστόρημα
μα σπάνια καταφέρνω
πάνω από μια σελίδα
γιατί νυστάζω και με
παίρνει ο ύπνος
και τέλος το βράδι πάλι,
στο κρεββάτι
ο κύκλος ξεκινά απ' την
αρχή
Τί λες βρε θηρίο;...
αμ' αν ειν' έτσι όπως τα
λες
εσύ διαβάζεις μια
ποιητική συλλογή
το δεκαπενθήμερο...
Μπορεί και δύο
μπορεί και δύο.
μπορεί και δύο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου