Οχυρωμένος πίσω απ' τις γλάστρες τέλος σχεδόν του μήνα Αυγούστου

Τέλος σχεδόν του μήνα Αυγούστου, απόγευμα,
και βγήκα στο μπαλκόνι τα φυτά να ποτίσω
την ίδια ώρα τυχαία βγήκες κι εσύ
στο δικό σου, απέναντι, έναν όροφο κάτω
μ΄ένα φανελλάκι και σορτς ντυμένη ελαφρά
αχ! ευλογημένο ελληνικό καλοκαίρι
μαυρισμένη απ΄τα μπάνια τα πολλά πού ‘χες κάνει
σε χαιρέτησα πολύ τυπικά ενώ ήθελα τόσα να πω
μα κράτησα το στόμα κλειστό
φοβόμουν μη μου ξεφύγει καμμιά κουταμάρα
κι ύστερα κρύφτηκα ώρα πολύ στις πρασινάδες ανάμεσα
οχυρωμένος πίσω απ’ τις γλάστρες σε κοίταγα
καθώς σημείωνες σ’ ένα τετράδιο
παρακολουθούσα αχόρταγα
αφηρημένη που κούναγες σταυρωμένο το πόδι σου
και πότε μάκραινε και πότε ακουμπούσε
το πέλμα σου στη σαγιονάρα.

9 Σεπτεμβρίου ‘012

Μεγαλοχώρι, Μέθανα