Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (260)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Ξερνοδοχείο: καλείται το κάθε είδους σκεύος που βρίσκεται πρόχειρα π.χ. κουβάς, λεκάνη κ.λ.π. και χρησιμοποιείται από τους πάσχοντες με έντονους εμέτους (π.χ. όσους έχουν πάθει ίωση, δηλητηρίαση ή – κλασσικά- τό ‘χουνε παρακάνει με το πιοτό) για να τό’ χουνε δίπλα και να μην κάνουν δρομολόγια ως την τουαλέττα. Π.χ. θυμάμαι ακόμα στην εποχή της νεότητας μου έναν τύπο στην παρέα (ούτε όμως τ’ όνομα ούτε τη μορφή του θυμάμαι – ας είναι καλά όπου και νά’ ναι) που είχε το προσωνύμιο «ο Ξενερωτής». Ο Ξενερωτής λοιπόν δε μέθαγε ποτέ, είτε γιατί δεν τον έπιανε το πιοτό ή γιατί δεν έπινε πολύ (με πιθανότερο το δεύτερο), σε αντίθεση με εμάς τους υπόλοιπους που ρουφάγαμε τον αγλέορα. Έτσι, ο Ξενερωτής που είχε πάρει το ρόλο και την αποστολή του πολύ σοβαρά, μας γιατροπόρευε σε δεύτερη φάση με ματζούνια και γιατρικά (καφέδες, αλατόνερα, λεμονάδες, παυσίπονα και τέτοια) αλλά σε πρώτη γεμίζοντας κι αδειάζοντας τα ξερνοδοχεία. Μια φορά το λοιπόν πήγα να το παίξω κι εγώ ξενερωτής. Ήμασταν στις Σπέτσες θυμάμαι κι είχαμε πιεί για τα καλά, εγώ όμως απλώς είχα απλώς περιέλθει σε ευθυμία ενώ ο Θωμάς είχε γίνει χάλια... Πιάνω που λέτε ένα ξερνοδοχείο και αρχίζω να τον ενθαρρύνω όλο στυλ και χαρμόσυνη διάθεση: - Έλα αγόρι μου, λεβέντη μου, δώσε πράμα μωρό μου, ρίξε μέσα υλικό, παλληκάρι μου εσύ, έλα, έλα δώσταα.... Μόλις όμως άρχισε ο Θωμάς τις εξαγωγές και το ξερνοδοχείο να γεμίζει... κιότεψα. Με το ζόρι (πολύ ζόρι) κατάφερα να το αδειάσω και να μην το ξαναγεμίσω εγώ ο ίδιος. Μπλιαχ!

Σημ. Ώρες ώρες αναγνώστη, το Πλαθολόγιο πιάνει τόσο υψηλά επίπεδα ποιότητας που... μένω έκπληκτος! Αλήθεια!  

15 Σεπτεμβρίου ‘012

Μεγαλοχώρι, Μέθανα